Marci Basilli Epitaphium
Res hominum fragiles, hesterna nocte valebas.
Ecce recens orta luce Basille iaces.
Quam bene nos monuit vox illa. Estote parati.
Dum bibis, et ludis, lugubris hora venit.

Procilli hominis sordidissimi et avarissimi Epitaphium
In nemus Elysium nuper venisse Procillum
Rumor erat, rumor vanus at ille fuit.
Haeret enim ad ripam Stygiae miser ille paludis,
Dum dare, quae poscit portitor, aera negat.

Marini Spoletini Epitaphium
Hic situs est prisca morum probitate Marinus.
Quisquis ades, plena lilia sparge manu.
Sparge simul violas, nam quamvis aura Decembris
Saeviat, et duro stricta sit unda gelu
Huc tamen, huc Maias credas venisse Kalendas.
Nam viret, et flores mille colorat humus.
Nimirum nova brumma novi fert veris honores,
Dum petis, unde prius venerat, umbra polum.

Aliud in eundem.
Si qua fides dictis, qui stat super ossa Procilli,
Ille lapis mundi caelat avaritiam.

Euni Historici Epitaphium
Hic situs est Eunus, regum qui facta recensens,
Fertur avaritiae posthabuisse fidem.

Sancii Avilae Epitaphium obiit ex calce equi.
Vulnera, furta, neces, incendia, stupra, rapinas,
Intulerat nobis Avila dirus eques.

Vade retro

Vade porro

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

---