Ad Aelium.
Aeli per cineres peto novercae,
Quae septem prius extulit maritos,
Ut tuum quoque tolleret parentem.
Quamprimum mihi commoda lagenam.
Quantum, quae pote, maxime capacem.
Nam cuppam modo Blasius relevit,
Centum quae capit amphoras Falerni.
Et si vis bibere, inquit, id memento
Ut plenam puer adferat crumenam.
Sin minus. pete nobilis poeta
Permessi vada, limpidumque fontem.
O civem egregium, atque liberalem.

Ad Sabinum poetam Iambographum, et temulentum.
Oro, atque obsecro te pater Sabine
Per Musas, per Apollinem, per istas,
Quae digne tibi vinciunt capillos,
Laura e virgine textiles corollas.
Ignoscas timidae meae pullae.
Nec vibres subito truces Iambos.
Si quid forte licentius loquuta est.
Utque est ingenio proterviore,
Te senem male sobrium vocavit.

Vade retro

Vade porro

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

---