In eandem sententiam ex Herodoto desumptum.

Cum rapit ingentes externa in bella cohortes

Medus, et epotis flumina siccat aquis.

Illachrymat tamen, et secum non asper ut hostis,

Dignus at ut magno Socrate discipulus.

Ecce dies venient, cum de tot millibus inquit,

Arma licet essent impia, nullus erit.

De puerorum indole.
Cum primum collo suspendit aratra iuvenci
Agricola, et stimulo vertere cogit humum.
Protinus agnoscit, qualis bos ille futurus,
Num bonus armentis commodiorne iugo.
Non secus ingenio spectatur, et indole ab ipsa,
Cum puer adplicuit litterulis animum.

Pietas in parentes.
Quae damus e magni Musis desumpta Maronis,
Haec tuus ediscat, verset et ore puer.
Ut simul accendat virtutem carmen, et alte
Haereat in tenero pectore patris amor.
Cesserat Aenaeas satis, postquam inclyta Troia
Arserat, et Priamus iam cinis ater erat.
Pone subit coniux, parvus praecedit Iulus.
Stat pater Anchises ardua colla super.

De occulta numinis vi Lyci Et Nume exemplo
Sisyphus Aeolides, non hic Lycus ille poeta
Vera loqui Samium credite Pythagoram

Vade retro

Vade porro

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

---