De templo ab hostibus inviolato.
Cum vicina Mihi consurgant moenia Gaiae,
Moenia, quae liquidis Durius ambit aquis.
Et fremat hinc durius audax Callecus in armis,
Hinc ruat infesto martius Astur equo.
Sola tamen custos deserti littoris asto.
Sacra meo populo, coelitibusque domus.
Immunis tanti belli, secura procellae,
Si qua sub alterno Marte venire solet.
Nimirum non metuantur maenia verum
Moenia se nostra stare fatentur ope.

Quae potissimum regna tutentur ad Stephanum Poloniae regem. *
Non currus, nec aequi, florentesve aere catervae,
Non cita velivolo classis in Ionio.
Non quae sceptra manu gemmis destincta feruntur,
Non qui sublimi vertice fulget apex.
Quid multis? Non argenti, non fossilis auri
Gleba ferax, reges, fidave regna parant.
At pia vis animi, et Divum clementia donum,
Et mens nulla malis icta libidinibus.
Consiliumque sagax seu te gravis alea Martis,
Seu magis alliciat pacis alumna toga.

Vade retro

Vade porro

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

---