Ambitionis mala.
Luxuries, et avaritia, et quae tertia pestis
Additur insani pectoris ambitio.
Ire per omne nefas, mortemque accersere suadent.
Nulla quies animo est. Turbidiora placent.

In bello parentes filios efferunt.
Impie Mars, ferro qui regna exscindis et urbes,
Quique ducum misces funera funeribus.
Haec quoque culpa tua est, quod patre superstite Lausus
A dolor. Inferna cogitur ire rate.

Animi generosi quibus in rebus cognoscantur.
Augustine puer tu prisca numismata regum,
Et cuneo impressas congeris effigies.
Omnis et impensa est lucro tibi, nullus et auri
Urit amor, veteres noris ut historias.
Macte animo nam qui reges miratur, et arma.
Huic nec sanguis iners, nec nisi summa placent.

Mortuis ignoscendum.
Sunt sua iura quoque et mortis solatia victis.
Iureque Pelidae Barbarus Hector ait.
Vicisti, et victum spoliasti lumine corpus.
Da tumulum, et manes laedere parce meos.

Legislatorem inculpatis moribus esse oportet.
Legislatorem, qualis Draco fertur Athenis,
Qualis et ille Solon, aut Numa Pompilius.
Esse probum par est. Nam quid sine moribus aequis
Incisae leges, scriptaque iura valent?

Somnia ne cures e Catone.
Hoc moneo, ne te moveant insomnia, neve
Forte putes vanis rebus inesse fidem.

Vade retro

Vade porro

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

---