Laus pudicitiae.
Praeda licet belli, laribusque abducta paternis
Multa adversa diu Laura puella tulit.
Illibata tamen fert oscula nupta marito.
Phoebe veni, cantum postulat illa tuum.

Eadem sententia.
Galla licet patria amissa servire Tyranno
Cogeris, et supplex aspera multa pati.
Si tamen, ut tetricis increbuit ore Sabinis,
Salva pudicitia est. omnia salva satis.

Divi invocandi.
Augustine tuas statuam dum ponit ad aras
Notus homo e nostrae littore Dalmatiae.
Dive senex, inquit, cui stat Noceria cordi,
Et qui parva colis moenia Traguriae.
Adsis o faelix, et res ne despice nostras.
Et sit praecipue cura Caserta domus.

In bono Medico maxima aegrotantibus spes.
Aegra iacet mea lux, sudorque invasit in artus
Frigidus, et propter stat Libitina torum.
At sperare iubent nondum tria lustra peracta,
Et Montanus adest Italus Hippocrates.

Vir sapiens fortunae inconstantiam parum curat.
Fortuna inconstans, et laetis invida rebus,
Sive adversa venis, sive secunda, vale.
Nam mihi parta quies animo. Nec curo citatam
Sive rotam moveas, improba, sive premas.

Vade retro

Vade porro

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml].

---