nemine persequente turpissime fugerunt ac ad propria dilapsi sunt, illico hostis animadversa nostrorum fuga infelix Sciscium gravissima obsidione cingit, aggeres in ulteriori Colapis ripa e regione Castri Sissek summa cum celeritate excitat, bellica admovet tormenta, nova arcis moenia, ante meum reditum a fratribus egregie restaurata diruit, propugnacula concutit, pontem in Colapi e regione ecclesiae quae fuit in oppido citissime parat, exercitum in insulam trajicit, irruit, impetit, ac acerrime oppugnat. Castri moenia nonnisi 50. Germani et totidem Capituli homines, quibus praeerant duo canonici, Andreas Fabritius et Caspar Granya, fortissime defendebant. Nam illi haramiae qui a DD. Styriacis in antemurali pro praesidiis collocati viso hostis adventu omnes relictis stationibus diffugerant. Nostri cum frustra petita expectarent subsidia et neque etiam ulterius tantae hostium vi et potentiae resistere possent, sexto oppugnationis die colloqui se cum hoste velle dicunt. Facta potestate petunt inducias deliberandi num castrum illi tradere debeant ut vel sic tempus extrahant donec et ea, quae ad ulteriorem defensionem necessaria fore videbantur, appararent et a nostris fortassis aliqua submitterentur auxilia. Turca tamquam victor eo magis nostris insultare, nunc minis, nunc speciosis promissis ad deditionem sollicitare Hraztovicensem Agham pro obside obtrudere donec a Beghlerbegho et Passa fidei faciendae causa literae adferrentur, tum errare nostros dicit si tantae imperatoris Turcarum potentiae posse resistere putarent, aut si quidquam ab his praesidii sperarent, qui suis rebus diffidant, sese tamen scire hoc, quod copiae nostrae perfugissent, ac ad propria dilapsae sint. Licere

Vade retro

Vade porro