Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  quaere alia! |  qui sumus? |  index auctorum |  schola et auxilia |  scribe nobis, si corrigenda inveneris!  
Rozanovic, Antun (1524-1594?) [1571]: Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica, 15122 verborum, 255 versus, ed. Nives Pantar [genus: prosa oratio - historia; poesis - ode] [numerus verborum] [rozan-a-vauz.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.

Vade retro

Vade porro

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
  <teiHeader>
      <fileDesc xml:id="rozan-a-vauz.xml">
         <titleStmt>
            <title>Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica</title>
            <author key="rosan01">
               <name xml:lang="hr">Rozanović, Antun </name>
               <date from="1524" to="1594" precision="medium">1524-1594?</date>
            </author>
            <editor>Nives Pantar</editor>
            <respStmt>
               <resp>Hanc editionem electronicam curavit</resp>
               <name>
                  <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
               </name>
            </respStmt>
         </titleStmt>
         <editionStmt>
            <p>
          Moderno izdanje prema rukopisu (2012).
        </p>
         </editionStmt>
         <extent ana="D">Mg:D 15122 verborum, 255 versus</extent>
         <publicationStmt>
            <p>Elektronska verzija: Digitalizacija hrvatskih latinista, znanstveni
          projekt na Filozofskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu,
          Hrvatska.  <date when-iso="2012-04">Travnja 2012</date>.</p>
         </publicationStmt>
         <sourceDesc>
            <bibl type="repo" ana="digital">Digitalna verzija: CroALa</bibl>
            <bibl>Nives Pantar, "Antun Rozanović, 
          Obrana Korčule od Turaka 1571.
          Rukopisi Državnog arhiva u Zadru i Državnog arhiva u Dubrovniku", diplomski rad, Filozofski fakultet Sveučilišta u Zagrebu, Odsjek za klasičnu filologiju, 2012.
          <note>
                  <p>Napomena</p>
                  <p>U nastavku slijedi prijepis zadarskog rukopisa. U prijepisu je zadržana originalna interpunkcija kao i sve osebujnosti u imenima. Kod nekih očitih gramatičkih pogrešaka unijela sam promjene, a za dijelove koji su značajnije promijenjeni u dubrovačkom rukopisu navela sam i dubrovačku inačicu u komentaru. Osim toga mijenjala sam samo veliko, odnosno malo slovo u posve očitim situacijama, npr. na početku rečenice. Sve je drugo zadržano kao u originalu.</p>
                  <p>Zadarski je rukopis označen velikim slovom Z, a dubrovački velikim slovom D. Budući da je u dubrovačkom rukopisu pjesma <emph>In magna navali victoria</emph> zastupljena s tek nekoliko redaka, poslužila sam se za usporedbu inačicom izdanom u zbirci <emph>In foedus et victoria contra Turcas iuxta sinum Corinthiacum Non. Octobr. MDLXXI partam, poemata varia</emph>, pa sam prema ovom Poemata varia ovu varijantu označila s P.</p>
                  <p>Ispravljena očita greška prepisivača navedena je u oštrim zagradama i popraćena komentarom u fusnoti, dok je zadržana greška prepisivača obilježena uskličnikom u okruglim zagradama (!) uz komentar u fusnoti. Nečitki dijelovi, kao i oni kod kojih nešto očito nedostaje, ali ne znam što, obilježeni su križem (†) i eventualno popraćeni komentarom. </p>
                  <p>Lakune u rukopisu obilježene su trima zvjezdicama (***), a više puta ponovljene riječi uglatim zagradama uz komentar u fusnoti. Isto je tako, tj. uglatim zagradama, obilježen i tekst koji je precrtan u rukopisu, uz komentar: scriba ipse delevit.</p>
                  <p>Prekid stranice u originalnom rukopisu obilježila sam dvjema okomitim crtama s brojem stranice rukopisa u zagradi. Ovo je namijenjeno samo lakšem snalaženju u rukopisu ukoliko nekoga zanima kako to izgleda u originalu. </p>
                  <p>Legenda</p>
                  <p>< > i bilješka u fusnoti- ispravljena očita greška prepisivača</p>
                  <p>(!) i bilješka u fusnoti- zadržana očita greška prepisivača</p>
                  <p>† - nečitki ili nerazumljivi dijelovi</p>
                  <p>*** - lakuna u rukopisu</p>
                  <p>[ ] i bilješka u fusnoti (bis) - nepotrebno ponovljene riječi</p>
                  <p>[ ] i u fusnoti ( scriba ipse delevit) – tekst precrtan u rukopisu</p>
                  <p>fusnota- upozorenje na varijantu</p>
                  <p>║ (1) – prekid stranice u rukopisu i broj stranice u rukopisu</p>
                  <p>D- dubrovački rukopis</p>
                  <p>Z- zadarski rukopis</p>
                  <p>P- Poemata varia, <emph>In foedus et victoria contra Turcas iuxta sinum Corinthiacum Non. Octobr. MDLXXI partam</emph>
                  </p>
               </note>
            </bibl>
         </sourceDesc>
      </fileDesc>
      <profileDesc>
         <abstract>
            <p/>
         </abstract>
         <settingDesc>
            <p/>
         </settingDesc>
         <particDesc>
            <p/>
         </particDesc>
         <langUsage>
            <language ident="lat" xml:lang="hrv">latinski</language>
         </langUsage>
         <creation>
              <date notBefore="1571" period="15xx_3_third">post 1571</date>
          </creation>
         <textClass>
              <keywords scheme="typus">
                  <term>prosa</term>
                  <term>poesis - paratextus poetici</term>
              </keywords>
              <keywords scheme="aetas">
                  <term>Litterae renatae (1400-1600)</term>
                  <term>Saeculum 16 (1501-1600)</term>
                  <term>1551-1600</term>
              </keywords>
              <keywords scheme="genre">
                  <term>prosa oratio - historia</term>
                  <term>poesis - ode</term>
              </keywords>
          </textClass>
      </profileDesc>
      <revisionDesc>
         <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <name>Luka Špoljarić</name>
            <date>2012-04-30</date>
        Novo, unificirano zaglavlje.
      </change>
         <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <date>2012-05-01T10:03:56</date>
        Prva verzija.
      </change>
      </revisionDesc>
  </teiHeader>
  <text>
      <front>
         <docTitle>
            <titlePart>
      Rosaneo Antonio. Vauzalis, sive Occhialinus, Algerii Prorex, Corcyram Melaenam, terra,
          marique oppugnat nec expugnat. Relatio historica Antonii Rosenei, Patricii ex
          illustrioribus, et antiquioribus familiis ejusdem Urbis, Archidiaconi, et Juris utriusque
          Doctoris, qui presens omnibus interfuit. Anno 1571 </titlePart>
         </docTitle>
        <div type="prosa-dedicatio">
            <opener>
               <expan>Serenissi</expan>mo D. D. Duci Nicolao de Ponte Antonius Rosaneus Corcyr.</opener>
            <p>Ne tam insigne Dei benefitium ingratus celando supressisse videar quodam animi ardore
            incensus memorabilem Civitatis Curzulensis deffensionem jampridem a me conscriptam sub
            nomine proprii Auctoris (quando aliter per sacras leges non licet) in lucem edere,
            gloriae Dei, et consolationi fidelium arbitratus sum nonnihil expedire. Scio non
            defuturos, qui verborum inopiam, orationis ariditatem, intentionis finem, ac historiae
            rationem carpant. Quibus quicquid in me perstrepent, uno hoc verbo satisfaciam, quod
            nemini facultatem meliora texendi praeripuerim, vel aditum ad majora praecluserim. Quin
            etiam si pertinatius urgeant, ne sit contentioni locus plenum me rimarum ingenue non
            diffitebor. Si quis tamen veritatem rerum praesertim in ea Insula gestarum in dubium
            revocaverit, vestram opem Invictissime Princeps, Augustissime Senatus adversus hujusmodi
            haesitatores imploro, quippe qui et propriis oculis magnam partem inspexistis, et
            relationibus Illustrium virorum Jacobi Foscareni, et Philippi Bragadeni, quorum prior
            suffectus ab uno Legatorum post recessum hostilem paucis quidem diebus ibidem praefuit,
            sed pleno examine de re instrui voluit, alter vero, ad Civium requisitionem denuo cum
            ampliori potestate a Senatu extra ordinem missus, annum integrum sua incomparabili
            pietate universam Insulam recreavit. Sed quorsum testimonia? Cum silentibus hominum
            linguis lapides loci rem, ut gesta fuit, exprimant. Mihi sat est sub vestris auspiciis
            (si Serenitati Vestrae cohibuerit) libellum prodire, et vestra auctoritate obtrectatorum
            ora retundi. Honestatus aliquanto censu Ecclesiastico ex decreto vestro, et opera
            praeclarissimi Senatoris, de me optime meriti Pauli Theupuli, dum apud sedem Apostolicam
            oratoris munus obiret, confido gratiam vestram mihi, meisque omnibus (quae vestra est
            benignitas) semper affuturum.[Caeterum<note place="foot" n="1">Scriba
                ipse delevit- "Caeterum“ - preneseno iz slijedeće rečenice.</note> Hac tutela
              fretus<note place="foot" n="2">scriba ipse delevit</note>] etiam
            opusculi † supplex depono. Caeterum Deus Optimus Maximus felici rerum serie diu te nobis
            incolumem servet Princeps Christiane, gloriae jubar splendidissimum, Rempublicamque
            verae pietatis alumnam quoad haec orbis facies juxta verbum Domini perstiterit, perenni
            flore sospitet, Vos quoque Patres Conscripti Christiana fidei propugnacula singulos
            reddat votorum suorum compotes.</p>
        </div>
      </front>
      <body>
          <div type="prosa-historia">
            <head>Antonii Rosanei Corcyrae Melenae Opus</head>
            <p>Assiduis percontationibus eorum, qui conservationem opiduli Corcyrae Melenae Patriae
              meae miram quidem, et divino adscribendam Numini admirantes, seriem tam praeclari
              facinoris toties a me repetunt, hoc brevi comentariolo<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="3">u rukopisu prepravljeno iz "compendiolo“</note>
               </hi>
              satisfacere decrevi. Tu tantum Diva Virgo Mater, cujus opem firma fide credimus nobis
              eo in praelio certissimam adfuisse, sicuti servulum non es dedignata in iis omnibus
              dirrigere, ita quoque manum, et calamum per veritatis semitas in tua praeconia, et
              gratiarum actiones precor deducito.</p>
            <p>Selimus, perfidus Turcarum Tyrannus, Othomanicae fraudis<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="4">prepravljeno iz "grandis“</note>
               </hi>, non ut Solimanus pater
              dissimulator, sed ex professo haeres, et alumnus faedifrago bello Venetis Cyprum pene
              totam ***<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="5">totam *** Famagustam Z: totam praeter
                  Famagustam D</note>
               </hi> Famagustam jam anno ante ademerat, rebusque secundis
              elatus classem innumerabilem ex Helesponto, et aliis tam Aphricae, et Asiae, quam
              Europae <sic>natalibus</sic>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="6">natalibus Z: navalibus
                  D</note>
               </hi>ad Euboeam Calendis Maii convenire jussit. Ibi dum epibatis militibus
              ac remigibus caeterisque necessariis reliquum classis instruitur Alli Bassa emenso bis
              in eundo, et redeundo Carpathio cum delectis sexaginta triremibus praesidioque cum
              anona Leucosiae dimisso, ad Calendas Iunii rediens, pene trecentas alias levioris
              pernicitatis naves praeter onerarias sub altero ductore Pertavú nominato optime
              munitus offendit, easque in Christianorum damna praesertim Venetorum educit. Fama apud
              nostros de hujusmodi classe crebrescebat, trepidabaturque passim a nostris. Turcae
              vero in confinibus in dies graviora minabantur.<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="7">minabantur. Tamen Z: minabantur. Res Veneta in maximum discrimen deducta erat.
                  Tamen...D</note>
               </hi> Tamen Summus Pontifex Pius V. opera Marci Antonii Columnae
              nutantes Venetos confirmavit, et ad confoederationem suam una cum Hispaniarum Rege
              Philippo II contra Turcas optimis conditionibus vix post Idus Maii protraxit<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="8">protraxit Z: pertraxit D</note>
               </hi>. Segniter
              quidem ea confoederatio compacta est cum ab anno praeterito de ea captum fuerit
              tractari in causa fuerant suspitiones seditionum<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="9">captum fuerit....seditionum Z: captum facit tractari. In causa fuerant
                  suspiciones conditionum.</note>
               </hi>. Classis Veneta erat copiosa, sed dissipata
              pars in Creta sub Marco Quirino, et Antonio Canali insulam custodiebat, altera major
              Imperatorem rerum maritimarum Sebastianum Venerium, et Augustinum Barbadicum ejus
              legatum secuta se receperat in Sciciliam, Messanae <add>operiens</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="10">operiens: aperiens Z</note>
               </hi> 
               <milestone unit="page" n="3"/>ex Hispania
              Philippae classis adventum. Interim hostis, quacunque ingrediebatur, totum
                <add>pelagus</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="11">pelagus: pelagis
                Z</note>
               </hi> velorum linteis contegebat, quocunque applicabat praedas agebat,
              incendia, et sanguinem miscebat. Citheron insulam pene totam devastavit<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="12">prepravljeno iz "devastasit“</note>
               </hi>, Rethimum
              Urbem Dictaeam ab incolis destitutam cum nobilissimis aedibus succendit, et inde
              delitiosissimam Cretici litoris oram cum aliquot interioribus pagis funditus delevit
              abductis ultra mille captivis. Zacyntum, et Cephaloneam cladibus innumeris affecit,
              suburbia, et pagos concremavit, et incolas praeter paucos in arcibus inclusos in
              servitium abduxit. Corcyrae portus, et litora, ac vicos, quamvis non impune vexavit.
              Triremium nostrarum Barbadicam Jadertinam, et Tronam vix elapso Chersano Nicolao
              Drasio dum hostilem explorarent classem deinde etiam tres onerarias naves cum
              militibus, et armamentis oppressit. In Epiro Alchinium, quod ab exercitu necquicquam
              oppugnabatur per deditionem a Sarra Martinengo servari non posse praevidente recepit.
              Antibarim quoque nullis prorsus vexatam armis simili deditione suscepit, in hoc tantum
              fide servata, quod Sarram et Praetores Alchiniensem, et Antibarensem cum paucis
              Ragusii exponi fecit. Caeteros tum milites, tum oppidanos praesertim qui abire juxta
              condictum volebant captivos remigio addixit. Quin et Alchiniensium plerique eo ***<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="13">eo *** nequicquam Z: eo quo se nequicquam
                  D</note>
               </hi> nequicquam tuerentur miserime trucidati sunt, aliis vero, qui se
              quietos in Turcarum ingressu continuerant, dimissi sunt vitam in patria nece
              miserabiliorem degere.</p>
            <p>Antequam haec in sinu Adriatico ab hostili classe gererentur, ecce repente ad quartum
              nonas Augusti praedones nostri, quos Illirico vocabulo <sic>Usocos</sic> 
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="14">sc. Uscocos</note>
               </hi>, idest transultores, seu potius
              transfugas appellare solemus redeuntes ab Epiro nobis Meleneis nuntiarunt, Alchinium
              esse in periculo ab exercitu terrestri seque in pelago vidisse multitudinem velorum
              non procul ab Alchinio, et vix evasisse, neque scire, quae vela sint, suspicari tamen
              esse Caracosiam piratam cum lintribus celocibus ***<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="15">celocibus *** et aliis Z: celocibus Nicoparonibus et aliis D</note>
               </hi> et
              aliis expeditis piraticis remigiis. Postero die quidam Perastini (quae natio est
              degentium in pago Perasti prope Rizanum) in scapha, relicta majori nave, remigio
              elapsi retulerunt, esse classem Turcicam sub Alchinio, seque praecipiti fuga
              consuluisse. Neque tamen eis<milestone unit="page" n="4"/>fidem praestitimus: non enim credi posse videbatur
              ausuram hostilem classem intima sinus nostri penetrare dimissa post tergum
              Christianorum classe, suspensi tamen animo in terrores, et extrema quaeque
              diffluebamus, nec erat praesto ulla consilii capiendi ratio. Perastini quotquot erant
              intra nostra moenia ad hoc primum nuntium omnes usque ad unum conscenderunt lembos, et
              in interiora navigarunt. Adfuit celox Butuanorum pridie Nonas Augusti, nuntians suos
              cives universos incensa sponte patria sese intra Catharum a quibusdam auctoribus
              Ascrivii nomine nuncupatum recepisse, Alchinium oppugnari a terrestribus copiis,
              supervenisse totam classem hosticam, captumque vereri Alchinium. Subsecuti sunt
              rumores incerti ex Epidauro Illyrica, quae hodie Ragusium dicitur adijcientes
              deditionem Antibarensium, et Cathari periculum, ac totius Illyrici perniciem.</p>
            <p>Est ara moenibus innixa juxta portam australem Deiparae Virgini, et Divo Bartholomaeo
              a majoribus nostris ob rem in festo excoriationis suae bene gestam in Aragoniam
              classem dedicata sacrificulum tantum cum duobus, vel tribus ministris fornice
              protegens opere trabali cancellato ab area publica seclusa. Ibi quotannis ipso die
              Nonarum Augusti summo mane solet universus populus ad beneficia Virginis Dei Matris ob
              mirificam in exquiliis nivem recolenda convenire. Dum igitur ibi de mane sacra fiebant
                innuit<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="16">Dum...innuit Z: Dum igitur ibidem de
                  more sacra fierent innuit D</note>
               </hi> Praetor Vicario Episcopi, ut populum
              perterritum, ac trepidantem cohortaretur esse bono animo, Vicarius alteri sacerdoti id
              mandavit. Ille se excusans<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="17">ispravljeno iz
                  "exscusans“</note>
               </hi> Archidiaconum aVicario requiri ad id opus curavit. Is non
              detrectans onus ex tempore dicturus ope Dei intra semetipsum implorata, et aperto
              psalmorum libro, quem in manu tunc habebat forte in illa verba psalmi 61 [tunc]<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="18">scriba ipse delevit</note>
               </hi> incidit. Duo
              haec audivi, potestas Dei est, et tibi Domine misericordia.</p>
            <p>Hinc orsus in medio sacrorum hujusmodi verba habuit. Audistis viri probi, Patres,
              Fratres, ac filioli in Christo dilectissimi. Audistis inquam Davidis sententiam a me
              modo praelectam. Considerate quaeso in ea Dei duas potissimas virtutes, <milestone unit="page" n="5"/>quarum
              altera nihil divinae majestati impossibile esse testatur altera solum nostri
              commiserationem illi tribuit, quam ipse Deus in nos sit misericors<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="19">tribuit...misericors Z: tribuit, ut nemo hominum in se ipsum
                  magis pius esse possit, quam ipse Deus in nos sit misericors. D</note>
               </hi>. Certe
              video vos in utraque consideratione una mecum defficere. Parcite charissimi si
              dissimulatione in verbis nulla utor. Res et tempus omnem fictionem ablegavit. Vereor
              equidem ne hoc tanto terrore, quem ex hostibus suscepimus, Dei indignationem
              provocemus. Si enim Deum misericordem fatemur, si omnipotentem credimus, quid est,
              quod hostes non minus Dei, quam nostros magis timemus, quam ipsum Deum? An eos
              suspicamur Deo potentiores? Absit hoc a nobis, qui Deum omnia quaecumque velit in
              coelo, et in terra facere confitemur. An forte divinam pietatem a nobis aversam
              veremur? Hoc quidem suspicari licet, ita tamen, ut nemo nostrum desperet nobis ipsis
              potestatem ab eodem Optimi <sic>Maximi</sic> 
               <note place="foot" n="20">Optimi
                  Maximi Z: Optimo Maximo D</note> fieri commiserationis suae recuperandae.
              Nunquam misericordiae suae potest oblivisci Deus. Nos sumus, qui inter pietatem
              divinam, et nostram imbecillitatem obicem scelerum interponimus, ne auxilium divinae
              gratiae super inutiles servos descendat. Sublato hoc obice statim praesto est superna
              clementia. Atqui ex ejus munere in nostra manu est hunc ipsum obicem tollere.
              Convertatur unusquisque nostrum a via sua mala et revertatur ad Dominum per cordis
              contritionem, oris confessionem et operis satisfactionem et Dominus convertetur ad nos
              et miserebitur nostri in multitudinem miserationum suarum. Puerile, imo foemineum est
              plorare propter metum suplitii de nobis in expiationem scelerum nostrorum sumendi.
              Piae nostrae lacrymae forent si postposito suplitii pavore expectantes alacri animo,
              sive mortem, sive servitutem, sive profligationem, seu quodcunque aliud poenae genus
              in nos divina providentia decreverit in satisfactionem peccaminum nostrorum
              lacrymaremur, id potissimum, quod divinam nostris pravis actibus offendimus
              clementiam. Opportebat prius praevidere poenam et abstinere a delictis. Nunc autem,
              postquam in omni delictorum genere delectati sumus, non opportet purgationem timere,
              sed eam alacriter suscipere in medelam animarum nostrarum. Sed quid dico nos delictis
              delectatos? Quasi non adhuc eis delectemur?<milestone unit="page" n="6"/>[Penitus Utinam nulla mortifera]<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="21">scriba ipse delevit</note>
               </hi> Utinam penitus
                superstitiones<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="22">Utinam penitus superstitiones
                  napisano iznad prekriženog teksta</note>
               </hi> fornicationes, adulteria,
              sussurationes furta superbias, et alia ejusmodi crimina deseruerimus, et non adhuc
              faetoribus immersi in ipsa vitiorum sentina versemur. Utinam nulla mortifera pestis
              intra cordium nostrorum latibula hospitetur. Expurgemus dilectissimi vetus malitiarum
              nostrarum fermentum, et ploremus peccata nostra coram Domino parati omnem
              animadversionem de manu Domini in salutem animarum nostrarum alacriter suscipere.
              Durus est hic sermo, sed durior est corporis, et animae jactura. Nunc Deus ipse de
              nobis periculum facit, quantum in ejus Unigeniti filii Domini Nostri Jesu Christi
              traditionibus profecerimus, an simus Christiani nomine tantum, an vero, et re ipsa.
              Omnibus omnino, quotquot nascimur in hoc mundo, ante vel post paulo intervallo
              migrandum est ex hac vita. Nonne satius est oblata occasione purpuream animam in
              gratiam gratissimi retributoris expendere, quam per ignaviam, et languorem
              marcescentem auferri? Assidue gloriamur Sanctorum Martyrum coronis, et tamen piget nos
              eorum exempla sequi. Ubi est priscus ille martyrii fervor? Ubi antiquum occasionis
              hujusmodi desiderium? Ubi illae voces? Melior misericordia Domini super vitas.
              Preciosa mors Sanctorum . Beati mortui, qui in Domino moriuntur. Beati, qui
              persecutiones patiuntur. Ego in flagella paratus sum. Funes ceciderunt mihi in
              praeclaris. Si consistant adversum me castra non timebo, et alia hujusmodi verba, quae
              quotidie ore, et labiis recolimus, corde autem, et opere adimplere recusamus. Audite
              Fratres. Ego vobis nunquam suaserim tentare Deum, ut vos martyrio offeratis. Scio enim
              nostram <add>omnium</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="23">omnium D: omniam
                  Z</note>
               </hi> infirmitatem. Persuadeo tamen, et hortor quemlibet vestrum potius
              quaeque tormenta pati, quam a fide Christi deficere. Nam brevem passionem subsequetur
              aeterna felicitas, abnegationem autem innenarabilium tormentorum cruciatus, et sine
              fine punitio. Et in hoc adhortationem meam superfluam esse censeo, ita enim vos
              animatos conspicio, ut non sit adhortandi locus. Aliud est, quod vos commonere velim;
              Ut video, fugam molimini. Nec probo, nec reprobo. Sed viam, qua sit fugiendum ignoro.
              <milestone unit="page" n="7"/>Totum mare undique ab omni latere fervet piratis Narentanis, Novianis,
              Apolloniensibus, et aliis hostibus, qui nos circumdederunt. Ab Oriente tota classis
              Turcica fere quadrigentarum triremium jam in sinu Rizonico, aut fortasse ad Epidaurum
              vel vicinius appropinquavit. Ab occidente praemissae ab eadem classe triginta triremes
              heri super Issam conspectae feruntur. A Septemtrione non recipimur, et si reciperemur,
              latrunculorum praeda fieremus. Ab Apulia, quae est ad meridiem longo maris trajectu
              secludimur, et quod deterius est hostium circumdamur insidiis. Videte igitur ne forte
              (quod Deus avertat) majus incidant periculum, qui evadere cupiunt. Si tamen abeundum
              censetis, Deus vos comitetur. Ego qui vitam, non minus charam, quam vos, habeo,
              nequaquam abire statui, sed hic <add>operiens</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="24">operiens D: aperiens Z</note>
               </hi> experiar (ut solet dici) quid fortuna
              ferat. Arbitror enim classem hostilem nequaquam ultra sinum Rizonicum sive Epidaurum
              progressuram, cum a tergo reliquerit copias Venetorum innumerabiles in navibus,
              triremibusque levioribus, et gravioribus prope diem simul cum Philippea, et Pontificia
              classe suorum subsidio affuturas. Fateor quidem posse contingere, sub umbra hostili
              latrones Narentanos vel Novienses, aut Cracosiam, vel alium quemlibet piratam, aut
              ductorem in nos excursiones facturum praesertim cum audierint a nobis destitutam esse
              Patriam. Iccirco obtestor ex vobis animosiores, ut hic mecum remaneant, patriam,
              parentesque suos, et ossa parentum, ac templa Dei, quoadusque poterunt defensuri, ne
              forte tres, aut quatuor latrunculi desertam Urbem depopulentur, et incendant cum
              maximo nostro dedecore. Testis est haec ara Deo, ac Deiparae Virgini, Divisque
              Bartholomaeo Apostolo, et Marco Evangelistae sacrata, Patres nostros non Aragoniam
              classem evitasse, sed intra haec ipsa moenia sponte inclusos impetum hostilem fortiter
              repulisse. At nos a majoribus acceptam deseremus? Procul sit a nobis tanta turpitudo.
              Sed neque navigiorum vobis <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="25">vobis copia Z:
                  vobis tanta copia D</note>
               </hi> copia suppetit, ut omnes avehi possitis. Recedant
              imbecilliores, periclitaturi quidem majori periculo quam nos, qui <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="26">qui nihil Z: qui hic nihil D</note>
               </hi> nihil aliud, quam
              validam manum timemus. Vos autem<milestone unit="page" n="8"/> Matres optimae ne quaeso turbetis virorum
              consilia, ne ejuletis tenerorum pignorum animas. Creator Deus amat vos, et pignora
              vestra, et in amando superat maternum amorem vestrum. Commendate vos omnipotenti, et
              piissimo Deo. Confugite ad clementissimam Matrem misericordiae. Si enim ipsa ostendet
              filio ubera, filius quoque ostendet Patri sua vulnera, et eorum intuitu Pater
              miserebitur nostri in millibus suarum miserationum. Procumbite ante tutelares Divos
              Bartholomaeum, et Marcum, quorum suffraggiis stant haec moenia, supplices orate, et
              exorabitis. Oratio coelum penetrat, vim Deo facit, exercitus conterit, et
              potentioribus <add>ruentibus</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="27">ruentibus D:
                  mentibus Z</note>
               </hi> humiles roborat, et confirmat. His dictis sacra
              prosequimur, et absolvimus. Plebecula mussitabat alius [alius] <add>aliud</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="28">aliud D: alium Z</note>
               </hi> quisque pro suo
              ingenio. Inter coeteros quidam vanitatibus praesagiorum intendentes vel forsan
              naturali causa moti ad desperationem populi augendam testabantur aves albas simillimas
              praeter colorem Pico Martio, nunquam apud nos prius visas (quarum greges illis diebus
              in canali nostro, et circa civitatem videramus, modo natantes in mari solum versari,
              modo avolantes in insulam vineas depascere) usque ab Euxino Ponto venisse, et
              praecedere Turcicam classem, aut solum significare Turcas vittis albis caput obligatos
              ad destructionem nostram <add>venturos</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="29">venturos D: ventura Z</note>
               </hi>. Interim opulentiores ad navigia suas arcas
              mittere caeperant. Supervenere nuntii de Ragusio unus post alium, et ut quisque erat
              recentior ita deteriora ferebat. Tum vero universi accervatim suppelectiles suas ad
              naves comportant, nec quisquam fuit, qui labori pepercerit, ita ut in angustiis
              portarum alter alterum comprimeret. Praeerat civitati juvenis, nec admodum rerum
              peritus, nec peritioribus confisus. Hic a duobus mensibus citra magistratum occeperat,
              et intra hoc tam<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="30">“tam” upisano iznad teksta
                </note>
               </hi> breve spatium nemini non fuerat gravis. Tamen a triduo remiserat
              institutum, et tractabiliorem se praestabat. Is ubi omnia asportari vidit, statim
              portas civitatis seris, vectibusque obseravit. Tum caepere alii e manibus res suas
              deturbare, alii capsas ad portas instruem congerere alii aliis impedimento esse;
              miserabile erat<milestone unit="page" n="9"/> spectaculum; ita ut in ipso actu senior quidam collacrymans
              diceret: Haec facies Trojae cum caperetur erat. Praetor autem quamvis familia Venetis
              dimissa non multam suppelectilem secum aduxisset, tamen et ipse famulam cum universis
              rebus super navigium in <add>portum</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="31">portum
                  D: portu Z</note>
               </hi> emiserat, et insuper lembum Perastinorum, qui praedandi
              causa redierant sero oblitum cum sex robustissimis remigibus conductum centum viginti
              solidis aureis pro se reservabat. Adventante vespere crebrescebant<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="32">crebrescebant Z: crescebant D</note>
               </hi> rumores varii, et
              incerti. Mulieres trepidae per urbem cursitabant rogantes se emitti in navigia, et in
              silvas. Tandem Praetor exoratus sub crepusculum eas dimisit, et postero die mitius
              agens aperuit portas urbis, ut emitti possent impedimenta in navigia, quae in ancoris
              stabant. Omnes demum, qui abire voluerunt vela ventis dedere sexto Idus Augusti. Non
              est omittendum, quod abeuntibus Franciscanis contigit.(Utraque enim familia, et
              Dominicanorum, et Franciscanorum superioribus diebus ante alios aufugerat). Hi de
              monasterio suo, quod est in scopulo majori procul ab urbe duo millia passuum ex
              orientali parte jampridem crucifixi immaginem mirificam, et aliam divae Virginis
              Mariae Matris Domini picturam in aede Omnium sanctorum intra urbem collocaverant,
              postea accincti fugae Virgineam<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="33">Virgineam Z:
                  Virginis D</note>
               </hi> illam venerabilem figuram cum ornamentis preciosissimis ex
              eadem aede Sanctorum Omnium extractam in lembo, quo erant recessuri deposuerant
              crucifixi signum<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="34">signum Z: lignum
                D</note>
               </hi> propter cymbae incomoditatem relinquentes. Tanta repente procella
              exorta est, ut ex imo fundo ad coelum usque fluctus attolli, et reluctantibus invicem
                ventis<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="35">prepravljeno iz
                "ventibus“</note>
               </hi> omnia vorticibus in abyssum devorari viderentur. Ex qua
              procella postea percepimus sub Alchinio septem Turcarum triremes in statione periisse,
              et multas alias inter se collisas fuisse. <add>Perterrefacti</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="36">perterrefacti D: pertemefacti Z</note>
               </hi> Fratres arbitrati
              tempestatem ea de causa a numine divino fuisse, commotam statim imaginem in loco, unde
              sustulerant cum omnibus ornamentis reponunt, inde sedato mari deserentes monasterium
              cum campanis etiam in campanili relictis omnes quotquot erant fugam inierunt, relicto
              in civitate utroque<milestone unit="page" n="10"/> tam charo pignore. Digni certe animadversione, quippe qui
              mortis contemptum professi, tamen ne signo quidem coelesti moniti hebetem animi
              timorem intra se colligerent, ut vel uno tantum ***<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="37">tantum *** famulo Z: tantum saltem famulo</note>
               </hi> famulo religionis
              causa periclitarentur. Sed aliorum exemplo parcendum est et eis, quamvis Narentani
              aliquibus eorum non pepercerint. Nam captos ex insidiis oportuit argento redimere.
              Post eorum fugam altera die venerunt duo Apostatae ejusdem ordinis, non tamen ejusdem
              provinciae, qui auferre ornamenta pretiosa ab eadem imagine nitebantur, quos remisimus
              unde venerant, vacuos, et si erubescentiae compotes fuerunt erubescentes. Sed haec
              missa facio. Ad rem pergo. Nostri, qui rectum cursum navigando tenuerant omnes
              incolumes primo die Pharum, altero Jadram vento nimium <add>favente</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="38">favente D: faventi Z</note>
               </hi> navigarunt, ita ut
              Jadrenses tot velis Nostrorum, ac Pharensium procul conspectis suspicati fuerint
              hostem adesse. Nos autem in excubiis, vigiliisque noctes diesque versabamur omni
              prorsus undique subsidio destituti. Quin etiam vicini nostri nobis comercium tanquam
              morbosis, vel aqua, et igni interdictis ex eo tempore per viginti dies subtraxerunt.
              Nonnunquam tamen cymbala cum litteris, et nuntiis e vicino litore furtim se ad nos
              proripiebat. Annuntiatum igitur fuit quarto Idus Augusti esse in valle Juliana septem
              semitriremes Noviensium, et in eas incidisse Presbiterum Franciscum Adonisium cum
              plerisque aliis nostratibus, qui Ragusium petebant. Juliana est in continenti e
              regione Augustae inter Melenam, et Melitam. Nocte sequenti illi Novienses extra
              insulam nostram avecti, et tenebrarum silentio in portum ab incolis Gherschiza
              nominatum egressi sub tribus vexillis summo mane a parte australi super pagum Blattae
              non ante visi<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="39">promijenjeno iz nisi</note>
               </hi>
              sunt, quam clamor vigilum hostes adesse nuntiaverit. Vigiles tametsi praeadmoniti cum
              toto pago a Civitate fuerant de adventu Noviensium in Julianam, tamen obdormierant, et
              adventum non senserant, sed postea expergefacti post terga praetereuntium inimicorum
              acclamantes, statim se sub latibulis silvarum abdiderant, in dormitione quidem<milestone unit="page" n="11"/>
              criminosi, sed in acclamatione multis<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="40">multis
                  Z: multi D</note>
               </hi> salubres. Ad eam vociferationem quotquot valuere pedibus
              fugam in *** <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="41">in*** caeperunt Z: in diversa
                  caeperunt D</note>
               </hi> caeperunt. Turcae vero tria agmina direxerant. Unum in
              clivo australi, unde venerant substitit, aliud praedabatur singulas villas. Tertium in
              medio pagi stabat in armis subsidio praedatorum. Est ille pagus totius insulae
              maximus, et trecentos armatos strenuos vel uno sibillo consuevit unire, sed tunc pars
              eorum in <add>civitatem</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="42">civitatem D:
                  civitate Z</note>
               </hi> ad custodiam urbis evocati pars jam multo ante in triremes
              Venetorum coacti pars in silvis abditi proprias sedes sine praesidio reliquerant.
              Itaque praedatores totum illud *** <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="43">illud ***
                  depopulati Z: illud Rus depopulati D</note>
               </hi>depopulati 50 animas abduxere,
              quarum nulla fuit nisi, vel puerilis, vel foeminea praeter Simonem Simoneti. Tres
              senes, quorum unus<add>nomine Pellegrinus</add> erat cecus, et tres anus trucidarunt.
              Tres enim vulneratos dimisere, quorum unus nomine Pellegrinus Chersineus in altam
              amygdalum se recipiens sagittis plurimis confossus adhuc superstes est. Alter Nicolaus
                Castropileus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="44">ispravljeno iz
                  Casropilleus</note>
               </hi> domi jam oppressus, et e manibus, ac vinculis elapsus
              tres hostium vulneravit, et ipse levi vulnere sauciatus est. Tertius Joannes
              Barciottus cum jam tuta petiisset, sensit matrem plorantem respiciensque vidit ab
              hostibus vinctam crinibus passis distrahi, materna pietate perculsus resumpsit animum,
              et irruens in hostes quatuor mortifere sauciavit, matremque rescissis vinculis
              liberavit, et in proximas silvas aufugere compulit, ipse dum pugnaret cum plurimis,
              qui eum premebant, nec posset hastam, cujus cornu vestibus unius ex adverso pugnantis
              inhaeserat, ita celeriter explicare ab hoste vulneratus concidit, ibique pro mortuo
              relictus biduo supervixit felix filius infelici matre libera tamen relicta ob tam
              praeclarum facinus aeterna felicitate dignus. De hostibus quoque tunc duo exempla
              humanitatis referuntur visa, alterum quod Petro Petreo fratri Presbiteri Joannis, olim
              Patavinae Ecclesiae sacerdotis, et patri Joannis Petrei, qui fuerat inter secundos a
              secretis Ferrantis <FONT COLOR="#CC3300"><b>Gonzagae</b></FONT> in Mediolano, et ejus uxori in extrema orbitate inopia,
              squallore, ac decrepitate jacentibus ingratam vitam pepercerunt. Alterum quod inter
              eos inventus fuerit qui clam a caeteris ex <milestone unit="page" n="12"/>[ex] ipsa navi infantem octo dierum
              mulieri claudae nuper illic captae tradiderit deferendum suae matri. Cognitis in
              civitate iis<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="45">iis Z: his D</note>
               </hi>, quae in
              Blattensi rure ab hostibus gesta fuerant <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="46">fuerant hostibus Z: fuerant inter nos luctus deinde etiam tumultus exoritur.
                  Universi enim rurales, sub praetextu invisendi suos, et colligendi, si quae
                  superfuerant hostibus D</note>
               </hi> [hostibus] abire decreverunt. Fuit quidam ex
              ordine clericali, qui tanquam praesagiens aliquid novi futurum tunc primum armatus
              ense, lancea, et arcu ignivomo (Deum testatus) non alia de causa, nisi ut caeteros
              animaret prodiit. Forte nescio cujus greges in nemoribus cubabant. Eadem nocte, vel
              sequenti cum vigiles inter coruscationes crebras conspicati fuissent navigiola quaedam
              de navali fratrum minorum de Sabioncello ad nos inter pluviam, et fluctus per tenebras
              tendere mirifice urbem teruere. Nos rati eas esse semitriremes, quae Blattense rus
              invaserant, cum aliquibus aliis, quae visae erant in portu figherio, multa tormenta
              ignea contra eadem navigia adegimus, postea comperimus Novienses illos iter suum sub
              litore Sabioncelli secus litus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="47">litus Z: actam
                  D</note>
               </hi> prossecutos expoliasse rudentibus, et aliis funibus quaedam navigia
              Sabioncellinorum, et relaxasse <add>restes</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="48">restes D: vestes Z</note>
               </hi> a terra, propterea fluctibus arrepta illa
              navigiola nos necquiquam terruerant. Ea nocte duae res contigerunt, altera quod quidam
              custodes propugnaculi, quod revelinum, seu antemurale appellant, stationem deseruerant
              propter imbrem, et increpati responderant, quomodo illic possumus persistere, cum aqua
              sit alta usque ad genua? Sic, inquit Archidiaconus, et ad poplitem usque eandem aquam
              ingressus unum tantumodo saxum avolvit a profluvio, et statim exsiccatus est locus.
              Altera quod ex unico ictu bombardellae secus eadem omnium sanctorum jugum, seu axem
                rotans<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="49">rotans Z: rotarum D</note>
               </hi>
              confractum Nicolaus Missulius, et Franciscus Pauli carpentarii eodem Archidiacono
              cohortante, et facibus cereis lumen ministrante, et coadjuvante, pene quatuor horarum
              spatio refecerunt. Circa Idus Augusti ex Epidauro nuntium certum accepimus potitos
              Alchinio Butua, et Antibari hostes terra, marique Ascrivium obsidione premere, et
              urgere, atque in extremo periculo Ascrivienses versari. Insuper ex<milestone unit="page" n="13"/>communi omnium
              opinione ferebatur parvam manum mari sufficere pro obsidione Ascrivii, reliquam totam
              classem properaturam ad expugnationem maritimarum civitatum totius Illyrici praesertim
              Jadrae, et Sibenici, et is, qui haec nuntiavit detulit etiam literas ab Antonio
              Palletino ad Philippum Roseneum italo vulgari sermone, et charactere male exaratas. In
              quibus significabat se esse cum classe Turcica, et venisse dedita opera Ragusium, ut
              conveniret aliquem ex familia Rosenorum, quia putabat ex eis quempiam illuc venisse,
              cum autem neminem eorum ibidem offenderit per eas literas se omnibus suis praesertim
              fratri salutem dicere, et affere<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="50">affere Z:
                  offere D</note>
               </hi> se paratissimum, in quibus usui esse possit, subscribendo se
              nominari apud Turcas Jsuphum. Palletinorum familia est in Patria nostra satis antiqua,
              et nobilis fuerat etiam opulenta, sed postea ad eam egestatem, sicut, et pleraeque
              aliae redacta<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="51">prepravljeno iz
                redactae</note>
               </hi> erat, ut Zernovaeam rus urbi proximum incoleret. Ex ea Pater
              Vincentius Theologiae Magister insignis ex ordine Praedicatorum fuit Archidiacono
              amicissimus, et jure sanguinis quarto gradu conjunctus, propter cujus benevolentiam
              Rosenei domi suae primo Jacobum, quem mors decennem immatura praeripuit, deinde hunc
              Antonium utrumque Marci filium utroque parente orbatum educaverunt literis, et moribus
                <sic>imbuendum</sic> 
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="52">educaverunt litteris, et
                  moribus imbuendum Z: educaverunt, literis et moribus imbuendum D</note>
               </hi> sed
              puer seductus in navigationem secessit, et fracta navi ad Chium in manus barbarorum
              incidit, et captivus Uluzali, alias Ochialini proregis Algerii (quam urbem Iuliam
              Caesaream aliqui appellabant<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="53">appellabant Z:
                  appellant D</note>
               </hi>) coactus profiteri Machometanam perfidiam Trierarca, sive
              Praefectus unius semitriremis<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="54">semitriremis Z:
                  triremis D</note>
               </hi> evaserat. Tabellarius itaque Marcus Prasiza, qui ejus
              literas detulerat reddidit eas Archidiacono nomine fratris sui Philippi, qui febri
              tertiana laborans cum multa familia, et perexiguo viatice invitus cum caeteris
              navigaverat Jadram versus, et simul cum litteris tradidit etiam sex massas fili
              <sic>sericei</sic> 
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="55">sericei : sericini</note>
               </hi>
              albi minimi pretii in signum (ut reor) ignotae alicujus significationis. Tum vero iis
              acceptis nuntiis terror omnes nostros invasit. Ipse Praetor palam, et absque
              dissimulatione deserendam esse urbem nec expectandum hostem nimium <milestone unit="page" n="14"/>praepotentem
              ajebat. Archidiaconus hortari omnes esse bono animo, et etiam ostendere litteras
              Antonii Paletini cum illo filo albo securitatem, et pacem significante. Illi vero
              interpretati filam vincula minari, et verba nihil prorsus bonae spei polliceri tanto
              magis turbabantur. Statim accito populo ad supplicationes, quas assidue frequentabamus
                <add>Clero</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="56">Clero D: claro Z</note>
               </hi>
              misericordiam Dei, et suffragia sanctorum implorante, ac universa multitudine cum
              lacrymis per eadem verba respondente visum est enim tres missas celebrare, ut
              diuturnior esset multitudinis occupatio in sacris, et obliviscerentur timoris. Cum
              igitur jam in Cathedrali S. Marci templo sacra peracta forent, et ad aedem Sanctae
                Trinitatis<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="57">aedem Sanctae Trinitatis Z:
                  Sanctissimae Trinitatis Ecclesiam D</note>
               </hi> processum fuisset dum ibi quoque
              fierent sacra, supervenit de Sabioncello Helius Cervinus Bona nobilis Ragusinus, quem
              Praetor a sacris in Praetorium deduxit. Ibi paulisper simul remotis † testibus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="58">testibus Z: arbitris D</note>
               </hi> collocuti
              digressi sunt ab invicem, hic in Praetorio remansit, ille reversus est ad
              Sabioncellum. Tamen Cervinus Bona<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="59">Bona upisano
                  iznad teksta</note>
               </hi> interroganti Vincentio Roseneo de imminentibus periculis
              subridens responderat: Omnia bene caedent si Praetor abibit.<note place="foot" n="60">podcrtano Z</note> Nos sacrificium prosecuti
              circumlustrata urbe etiam tertio iteravimus Missae sacrificium in omnium Sanctorum
              aede ante mirificam V. Mariae [aedem]<note place="foot" n="61">scriba
                  ipse delevit</note> Franciscanorum effigiem. Ibi contigit quidam ex nostris
              ex labore, sive lacrymis, vel forsan propter timorem hostium pati spiritus
              defectionem; ita ut domum delatus tres, aut quatuor horas jacuerit intercluso halitu
              semimortuus. Nihilo minus postridie vix audita est vox hostes adesse, et ad primam
              acclamationem inter primos ex urbe elapsus non ante moderavit cursum, quam superatis
              montibus se reperit procul a Civitate 15 millia passuum. Apparati sacris deinde
              corpora curavimus. Vincentius Roseneus fratri retulit, quae audierat a Cervino Bona.
              Ille suspicatus dolo semina terrorum seri succensus quodam calore iracundiae plura
              animo volvebat, cum in aula praetoria sensit esse de annona <milestone unit="page" n="15"/> publica gratuitis
              militibus gratis partienda contentionem inter Praetorem, et aliquos nostratium, illo
              nolente distribui iis autem negantibus posse vivere inclusis manibus praesertim
              ruricolis nisi succurratur<note place="foot" n="62">succurratur Z:
                  succurretur D</note> eis. Accessit Archidiaconus, et pedetentin se quasi
              arbitrum inter eos immisit. Mox Praetorem seorsum interrogavit, cujus esset
              sententiae, vitandi ne an tentandi<note place="foot" n="63">prepravljeno iz tendandi</note> fortunam. Respondit ille, fugiendi si vis
              major *** <note place="foot" n="64">major ***. Cui Z: maior ingruerit.
                  Cui</note>. Cui ergo, inquit, relinques anonam? Hostibus ne? Satius esset
              ante fugam neminem ex suis famelicum circa se habere. Demum acquievit Praetor dietim
              partiri aliquot <add>sextarios</add>
               <note place="foot" n="65">sextarios D:
                  sextaria Z</note>, et conscribi nominatim <add>quemque</add>
               <note place="foot" n="66">quemque D: quenquam Z</note>, ut si ea partitio
              Illustrissimo Senatui Veneto grata non fuisset ab unoquoque pretium repeteretur.
              Accepta libentissime hac conditione, et occupatis caeteris in partiendo, solus
              Archidiaconus remansit cum Praetore, per tres horas in ejus cubiculo, ubi eum enixe
              rogavit, ne cogitaret ullo pacto de fuga etiam caeteris omnibus fugientibus. Objecit
              suadenti duo, alterum quod ipse quoque Archidiaconus fugam moliretur, et ostendit
                cymbam<note place="foot" n="67">cymbam Z: lembum D</note> in
              portu tribus doliolis vini, aliisque sarcinulis onustum, quem Archidiaconus non ad
              fugam cum esset gravissimi, et tardi motus sed ad subsidium victus Philippi fratris et
              eorum, qui cum eo sine comeatu abierant transmittendum, si quo modo fieri posset
              praeparaverat; alterum quod ne octo quidem velis posset resisti, tum propter
              pugnatorum paucitatem, tum etiam propter murorum debilitatem. Illico jussu
                Archidiaconi<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="68">prepravljeno iz
                  Archidiaconus</note>
               </hi> lembus exoneratus sub oculis Praetoris scissa rimula
              immersus fuit; Deinde omnem multitudinem virorum ipsemet conscripsit, et numeravit, et
              inventi sunt circiter ducenti, et quadraginta <add>virilis</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="69">virilis D: virili Z</note>
               </hi> sexus absque mulieribus, et
              infantibus. Neque tamen Praetor sententiam mutare voluit. Tum protestatione quadam
              facta stationes ad pugnandum cuique assignatae, et duces sive capita cuique loco
              ascripti fuere. Sub idem tempus Pharenses celoci celerima advecti nomine publico
              aliquot cados pulveris bombardici petebant, et repugnante necquicquam Hieronymo
              Gabrielio cum aliquibus aliis Archidiaconus auctor fuit, ut illis petita
              <milestone unit="page" n="16"/>concederentur, cum nobis superabbundaret hujusmodi materias<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="70">materias Z: materies D</note>
               </hi>. Qui enim Alchinium
              mittebatur sulphureus pulvis illic subsisterat, et nos eo abbundantes effecerat. Totos
              dies inquietos, totas noctes insomnes agebamus. Interim nuntii assidue vel ex insula
              de praedis Narentanorum, ac etiam Sabioncellinorum vel aliunde de malo aliquo undique
              concurrebant. Omnia pernitiem, omnia ruinam, omnia exterminium minabantur. Nihil spei
              humanae ab ulla usque parte portendebatur. In Deum igitur intendentes, et Deiparae
              Virginis sanctorumque Caelituum suffragiis innixi toto corde ad solas preces, et
              obsecrationes assiduas convertimur. Erat videre ante aras quotquot aderant sacerdotes
              gementes, viros cernuos, senes lugentes, virgines squallidas, mulieres plorantes,
              pueros vociferantes, et universum populum oppressum pavore angustiis, et amaritudine.
              Accidit interea, ut vetula quaedam ad Archidiaconum accedens revelabo inquit<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="71">inquit Z: dixit D</note>
               </hi> tibi visionem,
              quam hac nocte intuita sum. Videbar ante pedes V. Mariae provoluta poscere huic urbi
              subsidium, ab eaque mihi responderi. Subsidium dabitur, dic tantum Archidiacono ut
              robustus sit, et viriliter agat. Et plura erat dictura, sed ad hanc primam mulieris
              vocem ille a *** <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="72">ille a *** tentari Z: ille
                  subiratus ( tentari D</note>
               </hi> tentari enim se ab ea verebatur nec adhuc
              exploratum habet quin<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="73">quin Z: cur
                D</note>
               </hi> tentaretur, respondit. Matercula non est tempus anilium somniorum, nec
              me tanti agnosco. Tu tamen perge orationibus vacare. Et iis dictis imperato ei
              silentio statim se ab ea subtraxit. Paulo post Vincentius Roseneus pene exanimis
              accurrit ad fratrem, prodimur,inquiens, heu prodimur, excavatur foramen in turri nova
              Praetoris, clauso omni aditu, ne cerni possit, et inde sub primis tenebris egressurus
              est Praetor cum suis. Similiter et plerique alii indignabundi eundem Archidiaconum
              eisdem verbis conveniunt, et quid opus est facto rogant. Silere eos jussit pollicitus
              facillime huic malo mederi si ipsi temperarent ab asperitate verborum. Forte incidit
              Archidiaconus in Jacobum Scapaneum vices Cancellarii gerentem ipsius praetoris
              fidissimum, et pernecessarium. Hunc perconctatus quid novi Marcus Parsiza<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="74">Parsiza Z: Prasiza D</note>
               </hi> nuper <milestone unit="page" n="17"/>de
              Ragusio attulisset? Quamvis sibi non esset ignota ejus relatio, publice enim dixerat,
              se ferre literas quod 80 Triremes Rhodi custodia erant venturae ad nostri
              depopulationem, et in itineris medio, quod ea velorum multitudo conspecta fuerat ad
              Epidaurum vetus, et prope diem hic affutura erat, et iccirco idem Iacobus ex Praetorio
              egrediebatur, ut specularetur e maenibus si quod usquam velum appareret, et
              Archidiaconus id coniiciebat. Tamen occasionem diutius cum eo colloquendi nectebat.
              Caepit Jacobus diversa respondere, et ambages quasdam <sic>intereundum</sic> 
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="75">intereundum Z: inter eundem D</note>
               </hi> referre.
              Simulabat ille omnia credere, donec moenia pariter conscendunt et totam urbem per
              muros circumeuntes perlustrant. Tandem cum descensuri erant<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="76">erant Z: essent D</note>
               </hi> ad scalas ligneas Xenodochii
              juxta portam Australem, care frater (dixit Archidiaconus) num credis me nuntiorum quae
              allata sunt quicquam latere? Scio 80 vela hostilia expectari, scio te exivisse
              Praetorio speculandi causa, scio perforatam esse turrim Praetorii. Scio vos primis
              tenebris recessuros celoce Perastina hic in valle praeparata. Et quamvis omnia optime
              noverim, tamen non aegre fero a te mihi <add>verba dari</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="77">verba dari D: vervadari Z</note>
               </hi>; imo cum te fidelissimum
              Praetori experiar tanto magis amo, quanto ornatiorem fidelitate comperii. Per hunc
              ergo meum in te amorem, et per tuam fidem te obtestor refer Praetori non tantum me
              unum sed universam Civitatem esse consciam, et nuntiorum et consiliorum ejus,
              precareque illum ne hinc omnino, vel solum<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="78">prepravljeno iz simul</note>
               </hi> ne clam recedat, simulque juravit se haec tum
              nostrae, tum Praetoriae salutis <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="79">salutis esse
                  locutum Z: salutis causa locutum</note>
               </hi> esse locutum. Ad haec admirabundus
              ille defixo in terram obtutu nihil aliud respondit, nisi se libenter Praetori omnia
              relaturum. Vix eis ab invicem digressis Praetorium patuit omnibus. Archidiaconus
              conquisitus tandem ad Praetorem in cubiculum secretius admittitur. Ibi Praetor multis
              verbis conquestus de communibus infortuniis rogare eum suam sententiam cepit. Statim
              respondit non esse causam, cur a pristina opinione recedat. Tum Praetor literas de
              Ragusio <milestone unit="page" n="18"/>ostendit. At earum significatione, tanto majorem animum capiendum esse
              Archidiaconus contendebat, cum certo sciatur classem substitisse, et latrones tantum
              facturos excursionem. Cum Praetor Rhodiensem custodiam in nos venire altercaretur. Hic
              autem post muros saxeos nos tutiores fore astrueret, quam hostes ligneis in navibus.
              Altercantibus eis supervenit cum aliis multis Joannes Baptista Rosaneus Pater
              Archidiaconi, vir octoginta tres annos natus, qui cum vehementer laboraret, ne Praetor
              destitueret Urbem, tale ab eo tulit responsum. Pater mi tu aetatem tuam vixisti, sine
              me quoque meam vivere. Cum igitur nequaquam ab eo divelli posset, quin de fuga
              cogitaret cepit Archidiaconus cum eo agere [vel]<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="80">scriba ipse delevit</note>
               </hi> ut saltem palam recederet, ne recessus eius
              terrori foret remanentibus. Ille subridiens, tu me, inquit, saxis obrui procuras. Tum
              Archidiacono lacrimae obortae sunt totis oculis nec ejulatum continere valuit
              ingemiscens se proditoris loco haberi ab eo quem pro Principe agnosceret, et de cujus
              salute non minus, quam de sua, et Patriae sollicitus erat. Ex hoc actu commoveri visus
              est et Praetor, caepit igitur fidentius se gerere sciscitans quonam modo posset palam
              abire absque periculo tumultus a plebe excitandi. Ad hoc respondit: Si universam
              multitudinem ad concionem evocaveris, et collaudata ejus allacritate te desiderare cum
              eis vivere, et mori dixeris, sed necesse esse propter eundem populum te maius
              periculum subire saltem<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="81">saltem Z: scilicet
                  D</note>
               </hi> Iadram usque pro praesidio adducendo inter hostes prima<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="82">prima Z: parva D</note>
               </hi> celoce navigare;
              interim te commendare universis si oportuerit loci defensionem, et tuum reditum cum
              valida manu ad breve tempus expectare bono animo horteris quis contradicere audebit?
              Si vero clandestine per foramen exeas, vereor ne audaculus quispiam plumbeam glandulam
              ferro cavo ignivomo in te emittat, et totam Civitatem lesae<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="83">sc. laesae </note>
               </hi> majestatis crimine involvat.
              Cogitabundus ille aliquantulum substitit<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="84">prepravljeno, vjerojatno iz subsistit</note>
               </hi>, mox laetus comentum<milestone unit="page" n="19"/> toto
              nixu complexus mandat familiari suo Marino, et Jacobo Scapaneo omnia expediri, ipse
              convocato in aula universo populo pauca praefatus trepide exposuit, quae jam
              praeconceperat, quaeque ab Archidiacono admonitus fuerat. Non defuere, qui clamitarent
              satius esse Oratores mittere <add>quam</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="85">quam
                  D: per Z</note>
               </hi> ipsum periclitari, quibus Archidiaconus se opposuit, Nostra
              inquiens, et Reipublicae magis interest ipsum Praetorem in hoc <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="86">hoc negotio Z: hoc ultimo negotio D</note>
               </hi> negotio habere
              Oratorem, quam alium <add>quemvis</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="87">quemvis
                  D: quamvis Z</note>
               </hi> qui fortasse sub occasione et praetextu legationis
              quaerit se a nobis subtrahere. Principis est munus suam urbem tueri, Praetor est loco
              Principis. Perduelionis est censendus reus, qui Principem impediat, ne praesidium suis
              afferat. Universi acclamarunt rite consuli, nec quemquam esse impedimento, sed
              opportere accelerare. Tum Archidiaconus ad Praetorem conversus magnifice inquit Rector
              abeunte te non est aequum relinquere urbem sine capite. Constitue aliquem, qui tuas
              vices gesturus sit. Ille eum intuens te inquit <add>constituo</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="88">constituo D: constituto Z</note>
               </hi> tibi curam totius
              insulae demando. Inter alios ibidem congregatos aderat quidam rabula dicax et
              seditionum auctor ipsi quoque Praetori invisus. Hic mussitabat in angulo Praetorii, et
              visus est dicere Egresso Rectore<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="89">Rectore Z:
                  Praetore D</note>
               </hi> plebs constituet, quem volet vicerectorem. Haec vox terruit
              Archidiaconum, ne forte seditio oriretur, propterea in hunc modum denuo affatus est
              Praetorem. Novit presentia<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="90">presentia Z:
                  prudentia D</note>
               </hi> tua tam Reverendissimum Episcopum quam etiam <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="91">etiam Reverendissimum Vicarium Z: etiam eius
                  Vicarium</note>
               </hi> Reverendissimum Vicarium cum toto pene clero hinc recessisse;
              meque licet indignum tamen propter superiorum [licentiam]<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="92">scriba ipse delevit</note>
               </hi> absentiam curam gerere tum
              sacrorum, tum etiam sacerdotum. Si enim assumerem curam regiminis prophani nescio
              quantum conduceret. Non subterfugio onus, nec parcam labori, imo in omnibus semper
              praesto adero. Consulo tamen magis expedire, praeficere 4 seniores urbis. Tres
              videlicet Nobiliores, et quartum videlicet ex ordine plebeo nominando illum
              mussitatorem, ut seditioso †<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="93">nečitko Z:
                  tumultuandi D</note>
               </hi> occasionem adimeret.<milestone unit="page" n="20"/>Non assensit Praetor in
              rabulam, sed in aliis secutus consilium Archidiaconi praefecit Joannem Baptistam
              Roseneum Hieronymum Gabrielium Marinum Obradium, et Antonium Costam Lat *** <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="94">lakuna u Z: Latomum D</note>
               </hi>claves urbis
              Joanni Baptistae tanquam seniori tradendo. His peractis circa primam horam noctis
              exiit Praetor per hostiolum portae marinae cum duobus tantum Jacobo ***<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="95">Jacobo *** et Marino Z: Jacobo scilicet, et Marino
                  D</note>
               </hi> et Marino suis intimis, et avectus celoce Perastina in habitu vili
              nautico primo Pharum deinde Jadram, et tandem Venetias, sive Ferariam pervenit. Nos
              invicem cohortati alter alterum, et in bonam spem evecti foramen turris Praetoriae
              extruximus. Vigiliis dispositis totam urbem circum circa ***<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="96">circum circa *** et Z: circum circa ambivimus et D</note>
               </hi>
              et munitis, quae <add>comunienda</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="97">comunienda
                  D: comunicanda Z</note>
               </hi> videbantur, non fuit quisque praeter senes invitus,
              qui non in moenibus vel in viis, vel in templis sponte cubaret armatus ad primam vocem
              <add>exiliturus</add> in suam stationem. Archidiaconus tamen sub ipsam auroram se domum
              quiescendi causa receperat<note place="foot" n="98">receperat Z:
                  recipiebat D</note>, nec unius horae spatio dormierat indutus, cum subito
              campanarum sonitus ad matutinale officium eum excitavit<note place="foot" n="99">excitavit Z: excitabat D</note>. </p>
            <p>
              Hoc loco non erit ab re
              Insulae, et oppidi nomen situm, et munitionem describere, quo facilius, quae paulo
              post dicentur percipi possint. Ab Antiquis comperio hanc Insulam Corcyram Melenam,
              sive nigram appellatam (ut puto) a ***<note place="foot" n="100">ut
                  puto a *** cum utrumque Z: ut puto ob similitudinem situs Pheaciae cum
                  utrumque</note> cum utrumque oppidum septentrionem spectet, commune nomen
              sortitam, et discrepans a densitate nemorum. In quem sensum videtur declinare
              carmen de ea <add>compactum</add>
               <note place="foot" n="101">compactum D:
                  computu Z</note>
               <q>
                  <l>Corzula nunc dicor fueram Corcyra Melena </l>
                  <l>Dicta prius, merito nomen utrumque gero. </l>
                  <l>Nam maris Adriaci, Garganea litora contra </l>
                  <l>Densior est piceis insula nulla jugis.</l>
                  <l>Inde Melena vocor, sed ut altera vertor ad arcton</l>
                  <l>Hinc me Corcyrae nomen habere puto.<milestone unit="page" n="21"/>
                  </l>
                  <l>At nova vox venit, quia cingit circulus urbem </l>
                  <l>et parvi cordis moenia nomen habent. </l>
                  <l>Quin refero magni speciem pulcherrima cordis </l>
                  <l>Nam Divus centrum Marcus in urbe tenet. </l>
               </q>
            </p>
            <p>In ea post Bellum Trojanum Antenor se recepit, ut est auctor Dyctis Cretensis illorum
              temporum miles, et scriptor, quod possibile est Antenorem translatum in pinguiorem
              glebam ad Euganeos sociis suis Gnidiis reliquisse.<note place="foot" n="102">
                  <p>In ea ...A recentioribus Z: In eam post Bellum Troianum Antenor se
                    recepit, ut est auctor Dytes Cretensis</p>
                  <p>( illorum temporum miles, et
                    scriptor, et Oppidum condidit;) quamuis Plinius Gnidiorum Oppidum
                      fuisse<hi> </hi>testatur quod possibile est, Antenorem translatum in
                    pinguiorem glebam ad Eugenos Insulam hanc sociis suis Gnidiis
                    reliquisse. Urbem istam vero ab Antenore, eiusque sociis fundatam fuisse, tum
                    vetustissima traditio testatur, tum quae extant memoriae. Super portam australem
                    veterem modo muro clausam, in lapidem trabe incisum legebatur Carmen, quod
                    defectum sine temporis edacitate, sine hominum iniuria, adhuc vestigia retinet
                    antiquitatis: 
                <q>
                        <l>Hic Antenoridae Corcyrae prima Melenae</l>
                        <l>Fundamenta locant, Nobile gentis opus.</l>
                     </q>
                    </p>
                  <p>Anno autem Domini 1594. restauratis urbis,
                    Maeniis, Turribus Aedificiis munita Civitas fuit, Antonio Leone Praetore, cuius
                    Stemma gentilium, Leonis, axe transversi, pluribus in locis maeniorum in lapide
                    incisum, expositum fuit. Quod stemma, caeteris ornatius a latere sinistro Porte
                    marine, adintus subscripta habet in lapide haec carmina. 
                <q>
                        <l>Post Ili cineres, haec maenia condidit olim</l>
                        <l>Antenor; veram, ne veterata ruant,</l>
                        <l>Antonii cura sunt integrata Leonis; </l>
                        <l>Reddita et antiquo forma decusque loco. </l>
                     </q>
                  </p>
                  <p>A recentioribus D</p>
               </note> A recentioribus Curzulae
              nomen recepit, tam urbs,quam insula, et rationem hujus nominis non potui hucusque
              indagare, nisi quod<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="103">quod Z: quia
                D</note>
               </hi> octogesimo a Reate stadio euntibus via Salaria<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="104">via Salaria Z: via Iuria D</note>
               </hi> praeter<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="105">praeter Z: iuxta D</note>
               </hi> montem Coritum<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="106">Coritum Z: Coretum D</note>
               </hi> fuit quaedam
              Civitas diruta Curzula ut scribit Dionisius Alicarnaseus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="107">Alicarnaseus Z: Halicarnasseus D</note>
               </hi> lib. 1. pag.9.
              et fortasse haec ab illa denominationem suscepit. Longitudo eius<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="108">eius Z: insulae D</note>
               </hi> ab oriente in occidentem est
              circiter stadiorum trecentorum latitudo non est ubique aequalis, ubi tamen major non
              superat nonaginta stadia, ubi minor quadraginta ambitus septingenta. Tota montosa est
              sterilis, et arida, vitibus apta, et pascuis non inutilis et lignandi comoditate
              praecipua. In medio altiores sunt montes, et quasi dorsum totius insulae, medietas
              excrescit extremitates hinc, et inde subsidunt, litora tortuosa multas valles,
              malefidasque stationes, et portus, et tutos, et magnos intus, et exterius efficiunt.
              Caput eius ad Eurum Veru dicitur, quoniam protenditur acutum spatio ulteriori per
              mille passuum, postea dilatatur. Sed ad Zephirum est bifidum, et vallem maximam Sancti
              Joannis de Gradina quinquaginta stadiorum complectitur. Aquarum dulcium inopiam
              pluvialibus solatur; fons tamen procul ab eadem valle maxima distat triginta stadiis
              in campo magno pagi Blattae, qui multoties tantis scaturire solet aquis, ut stagnum ex
              campo fiat, quod et pago nomen indidit. Blatto enim <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="109">Blatto enim aquae Z: Blatto enim Iliirica lingua=Stagnum significat; et
                  multoties bicennio, et triennio immo et septennio solent illae aquae D</note>
               </hi>
              aquae non decrescere<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="110">prepravljeno iz
                  descrescere</note>
               </hi>. Cum autem exsiccatae sunt, planities mille et quingentos
              passus longa, et sex stadia lata remanet <milestone unit="page" n="22"/>huberima<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="111">huberima Z: uberrima D</note>
               </hi>, ut pote cujus labra
              proscissa, et seminata, dum aqua decrescit<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="112">prepravljeno iz descrescit</note>
               </hi> centesimum reddidere fructum.<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="113">fructus. Nascitur Z: fructus. Campus in Iure
                  est certi numeri Familiarum, et quolibet Septennio dividitur, more Hungarico, in
                  capita Familiarum; Feminae etiam si maneant innuptae, suam habent portionem. Si
                  tamen nubant, et transeant in familias, quae in agro non habent, ipsae quoque Ius
                  amittunt; tale Ius, nec ratione dotis, nec haereditatis, nec ulla alia via aquiri,
                  vel alienari potest, sed semper manet in eisdem familiis. Duae sunt in singula
                  capita portiones, quas Illirica lingua = Stupi uoccant, una in parte pinguiori,
                  altera in steriliori. Omnes portiones sunt aequales, praeter illas, quae
                  divisoribus assignantur, quae maiores sunt. Divisores autem sunt sex; tres urbani,
                  et tres rurales; et hoc pariter Ius divisorum in certis familiis fixum manet, nec
                  ad alios transit. Portiones, modo majores, modo minores, pro numero capitum, sunt.
                  Nascitur D</note>
               </hi> Nascitur eo in campo uliginosa herba, qua si nimium
              vescantur armenta adeo pinguescunt, ut morbo correpta crepent, neque carnes, neque
              pelles ullo <add>sint</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="114">sint D: sunt
                  Z</note>
               </hi> usui propter morbi <add>contagionem</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="115">contagionem D: stagionem Z</note>
               </hi> non admodum ab
              epidemiae peste dissimilem. Si universus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="116">universus Z: totus D</note>
               </hi> ille ager coleretur est opinio, quod procul
              dubio aleret nedum colonos, et incolas sed etiam vicinos. Veruntamen periti
              profundiorem eum superficie maris testantur, nec posse aquam per canalia in mare
              deduci perfractis quoque montibus interpositis astruunt. Incolarum vero ignavia nullo
              pacto excusari potest, quamvis enim raro ager ille inundet, nunquam tamen aratur vel
              colitur praeterquam pars minima ab orientali latere, ex qua maximos proventus
              colligere solent. Insula ferax vini thedae, et picis<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="117">picis duas Z: piscis, sicut, et mare, insula abluens piscium. Duas
                  D</note>
               </hi> duas artes potissimum exercet scilicet carpentariorum ad fabricandas
              naves, et latomorum. Sita est in Illyrico e regione Gargani lato centum millibus
              passuum interjacente pelago, in quo a noto Melita ab austro Augusta cum aliquibus
              scopulis per stadia circiter sexaginta ab Occidente Equinoctiali Issa aestivali vero
              Pharus per triginta millia passuum procul ab ejus litore proximos excipiunt fluctus. A
              septentrione autem esset tractus Narentanus, sed interjacet Promontorium Sabioncelli
              nomine Oeni<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="118">Oeni Z: Onaei D</note>
               </hi> apud
              Ptholomaeum notatum, quod continenti juxta Narentani fluminis hostia junctum, et
              aliquantum ad Epidaurinas insulas in dexteram porrectum mox in sinistram Pharum versus
              longe ampliori spatio deflectens efficit Isthmum quatuor stadiorum, in quo est civitas
              Stagni inter duo maria, quorum orientale prospicit Ragusium occidentale vergit in
              Pharum, et Brachiam. Duo quoque exteriora canalia constituit primum ab oriente cum
                Melita<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="119">cum Melita per Z: cum Melita et
                  Augusta, per D</note>
               </hi> per totam<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="120">totam insulae Z: totam fere insulae D</note>
               </hi> Insulae extensionem porrectum
                <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="121">porrectum sexaginta Z: porrectum, centum
                  sexaginta D</note>
               </hi> sexaginta stadiis latum, alterum <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="122">alterum parte Z: alterum cum parte D</note>
               </hi>parte
                Melenae<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="123">Melenae Z: Onaei D</note>
               </hi>
               <milestone unit="page" n="23"/>
              latitudinis sexdecim stadiorum, quorum<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="124">quorum
                  etiam dispar Z: quorum canalium dispar D</note>
               </hi> etiam dispar est longitudo.
              Illud enim <add>duodeviginti</add> milia passuum non<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="125">non prilično nečitko</note>
               </hi> excedit, hoc duodecim superat, quoniam
              Corcyra cum per id spatium excurrerit postea deflectit in pelagus tota reliqua sui
              longitudine, et relinquit Oeni <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="126">Oeni
                  bracchium Z: Onaei promontorii bracchium</note>
               </hi>brachium super Pharum se
              extendentem humili planitie, et Melitense<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="127">Melitense (sc.canale) sine scopulis est Z: Canale a Melita sine scopulis est
                  D</note>
               </hi> sine scopulis est Cursulense autem tam in introitu, quam in exitu
              scopulis, et saxis abundat, et propterea periculosum est imperitis praesertim
              intrantibus. Urbs ab utrisque faucibus circiter quinquaginta stadiis distans, et
              maximam sumitatem Oeni seu Sabioncelli in septentrione<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="128">in septentrione Z: in septentrionem D</note>
               </hi> prospiciens
              in <add>excurrenti</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="129">excurrenti D: excumenti
                  Z</note>
               </hi> colle quam maenibus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="130">quam
                  maenibus Z: quem maeniorum D</note>
               </hi>, ambitu ovalis formae complectitur
              situata pene tota mari circumdatur,nisi quod ab austro cum reliqua Insula ponte, et
              fossa, ac navali conjungitur. Aedificia urbana ex vivo saxo albo ibidem exciso structa
              cum templo, et turri campanaria in umbilico caeteris superiori<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="131">superiori Z: sublimiori D</note>
               </hi> propter soli
                inaequalitatem.<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="132">inaequalitatem. In medio Z:
                  inaequalitatem, qua interiora, eo sunt altiora culminibus aedificia, pulcherrimam
                  visu speciem procul intrantibus praebent. In medio D</note>
               </hi> In medio oppidi
              platea ex polito saxo ante templum, et campanariam turrim strata omnes totius urbis
              vias aequali spatio dimensas ad se ducit, unde disticon hoc ei optime convenit:<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="133">convenit: Z: convenit, cui alia duo carmina a
                  benevolo Poeta addita fuerunt. D</note>
               </hi>
            </p>
            <p>Viculus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="134">viculus Z: circulus D</note>
               </hi> in
              medio, denusque<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="135">denusque Z: densusque D
                </note>
               </hi> hinc inde viarum </p>
            <p>Ordo cingatur Corzula picta manet.<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="136">manet. Et
                  quidem Z: manet, /Corcula, Dalmatiae non ultima gloria surgit,/ quaeque praemit
                  Venetos, sedula Cura, Patres./ Et quidem D</note>
               </hi>
            </p>
            <p>Et quidem eo tempore locus satis munitus reperiebatur praesertim tormentis. Nam
              paucis diebus ante bellum motum Raphael Gabrielius a Petro Bragadeno loci rectore
              optimo missus in legationem Venetiis reportaverat numerum non parvum sclopetorum
              lancearum, arcuum, sagittarum, et sex colombrinas aeneas emittentes pilas ferreas
              librarum duodecim. Deinde post bellum jam motum Philippus Roseneus, et ipse orator
              missus attulerat quatuor petrerias, et duas colombrinas et triginta archibusonorum, et
              pulveris bombardici copiam, et multa alia tela. Erant et<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="137">et Z: etiam D</note>
               </hi> in urbe priora tormenta ferrea, et
              aenea, praesertim unum, quod papale nominant, quod ponderantem triginta libras ferri
              pilam jaculatur, et in armamento etiam erant multa alia arma bellica. Maenia
              <milestone unit="page" n="24"/>tamen vetera, et ruinosa instauratione indigebant, Pugnatorum quoque paucitas
              dubiam tuitionem reddebat. Sed satis divagati ad institutum redeamus.</p>
            <p>Illucescente aurora decimo octavo Calendas septembris prope festum assumptionis
              beatissimae Dei genitricis Virginis Mariae ministri conscenderant campanariam speculam
              omnium aedificiorum altissimam, arreptisque manu rophalis idest campanarum ferreis
              maleis sive clavis ferro aes personabant in quendam non ingratum concentum festivis
              diebus illic de more frequentatum. Vix ter quaterque manum pulsando duxerant, cum
              statim prospicientes in orientem exclamant.Vaeh, vaeh nobis, ecce tota classis
              hostilis adest, ecce pansis <add>carbasis</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="138">carbasis D: carbacis Z</note>
               </hi>, atque citatis remis quinquaginta vela citra
              scopulos jam jam super urbem feruntur reliquum classis paulo ulterius conspicitur.
              Clamor est per urbem. Omnes vociferantur fugiendum in silvas apertis portis, ut qui
              servari <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="139">servari servetur Z: servari possit
                  servetur D</note>
               </hi>servetur foeminarum more a plerisque plorabatur. Nec
              deerant, qui clamarent. En quo nos perduxere consilia nostrorum sapientum aperiantur
                <add>portae</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="140">portae D: partae
                Z</note>
               </hi>. Contigit Archidiacono obviare sorori viduae trahenti secum gemelos
              quinquennes, et filiam paulo majorem, et eum obtestanti, ut se primam deinde ejus
              pignora jugularet priusquam hostiles manus experiretur cui infracto animo respondit,
              ut se, et suos Deo commendet, virili animo sit, pugnet, et pugnantibus auxilietur.
              Ipse post orationem ad fores Ecclesiae Cathedralis obseratas genibus, flexis breviter
              peroratam de specula ab iis, quos praemiserat intellexit non esse plura, quam viginti
              vela jam jam urbi apropinquantia, caetera vero quae putabantur non esse vela sed
              nubes. Tum cepit per urbem discurrere clamitans, ut quisque ad pugnam in sua statione
              persistat. Nihil proficiebat, alius mortem minari, alius proditorem appellare, alii se
              per muros demittere, alii per foramina bombardarum effugere ut quisque erat junior,
              atque expeditior prior praecipitem<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="141">praecipitem Z: perspicientem D</note>
               </hi> se mittere de maenibus. Nonulli
              Hieronimum Gabrielium, cui intempesta nocte Octogenarius Joannes Baptista Rosaneus
              domum se quietis causa recipiens collega collegae urbis claves commiserat verbis
              minis, et precibus inducebant, ut civitatis portas<milestone unit="page" n="25"/> recluderet, neque tamen
              consensit, illi vero vi minima<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="142">minima Z:
                  minime D</note>
               </hi> usi quamvis possent se demisere, qua et alii. Dum vagaretur
              Archidiaconus per urbem tanquam furens, obtestareturque singulos ut se ad pugnandum
              expedirent accurrit ad eum Vincentius frater eius, qui eo usque solus necquicquam
              contenderat cum multis ne fugerent. Eia quid agendum, inquit, omnes fugiunt. Moriendum
              hic, respondit.<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="143">respondit. Tum ambo Z:
                  respondit Archidiaconus. Tu ambo D</note>
               </hi> Tum ambo unanimes jam non
                <add>verbis</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="144">verbis D: urbis
                Z</note>
               </hi> agentes sed armis impetum fecerunt in eos qui fugiebant per foramen
              turris praetoriae nocte praeterita<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="145">praeterita
                  reseratum Z: praeterita obstructum, et nuper a fugacibus reseratum, D</note>
               </hi>
              reseratum. Amotis omnibus obstruitur foramen,<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="146">foramen, mittitur qui tormentis Z: foramen. Disponuntur caetera; et *** qui
                  tormentis</note>
               </hi> mittitur etiam qui tormentis in hostes ignem daret<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="147">daret. Sonitu audito in signum pugnae
                  feliciter inchoatae a nostris unanimiter vociferari jubetur. Vincentius qui turrim
                  Z: darent, in suam quisque mittitur stationem. Adhuc tamen, (tanta erat animorum
                  consternatio) plures timor in fugam pellebat, quod dolens aspiciens ***.
                  Vincentius Rosaneus *** turrim D </note>
               </hi>. Sonitu audito in signum pugnae
              feliciter inchoatae a nostris unanimiter vociferari jubetur. Vincentius qui turrim
              altam in suburbium spectantem conscenderat, ut inde fugam eorum, qui ex antemurali
              propugnaculo in fossam se demitebant, lapidibus desuper conjectis impediret<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="148">impediret, mutare consilio Z: impediret, et
                  cum nihil proficeret, mutato consilio D</note>
               </hi>, mutare consilio, et
              commentitio stratagemate adhibito, hostes in terra in angustiis viarum dispositos se
              cernere, et ab eis singulos quotquot egressi erant vinciri cum ingenti ejulatu
              proclamavit. Hac voce ab oppidanis audita non est amplius de fuga cogitatum; imo
              quidam jam et urbe elapsi clamore Vincentii terrefacti a mulieribus per funem retracti
              fuerunt intra maenia. Veruntamen aliqui post datum ignem revertebantur a tormentis ad
              egressum urbis, quos Vincentius partim confirmatos eodem remisit<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="149">maenia. Verumtamen ....quos Vincentius partim confirmatos
                  eodem remisit. Z: maenia. In confusione illa non reperiebantur claves Armamenti
                  *** Archidiaconus sd pulverem bombardicum expediendum fores bipenni perfregit.
                  Quidam tormentis praepositi revertebantur ad eggressum Urbis; hos Vincentius
                  partim structo ferro deterruit, partimconfirmatis eodem remisit. </note>
               </hi>.
              Archidiaconus ad pulverem bombardicum expediendum foribus *** perfractis, cum
              armamenti claves non reperirentur perexerat. Interim hostiles triremes confertae
              impetu ventorum, remigiumque nixu actae celerimo cursu advolant sub ipsa maenia ad
              ictum bombardae,<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="150">bombardae, et primo Z:
                  Bombardae. Tunc Campanarum sonitu, ut praedipositum fuerat dato signo, Pugna
                  feliciter incohoatur, et a nostris uanimiter, magno clamore, ad se inuicem
                  animandos, vociferatum fuit , simulque datis ignis Bombardis et ab ijs, qui
                  stabant in maenibus alijs igniuomis tormentis hostes percussi: Primo D</note>
               </hi>
              et primo quidem clamabant se Christianos esse, ut quidam nostrorum referebant<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="151">referebant, mox cum Z: referebant, quod et
                  vexilla crucibus transversis insignita prae se ferebant; mox cum D</note>
               </hi>,
              mox cum viderent in se a nostris emitti ex tormentis ignivomis pilas, auditus est
              semel clamor virorum, clangor<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="152">prepravljeno iz
                  clamor</note>
               </hi> tubarum, <add>crepitus</add> sclopetorum, et tonitrus bombardarum.
              Tum glandulae minores<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="153">minores in muros Z:
                  minores hostium in muros D</note>
               </hi> in muros et parietes, ac tecta domorum
              grandinis more resonabant, sagittae autem imbrem imitabantur. Pilae autem
              ferraeseptuaginta librarum concutiebant aedificia, ex mortariis quoque triplo majores
                <add>lapideae</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="154">lapideae D: lapidae
                  Z</note>
               </hi> pilae non tamen admodum noxiae veniebant. Quando ignem tormentis
              erant <add>applicaturi</add> animadvertimus, quod concursu omnium undique ex tota navi
              <milestone unit="page" n="26"/>pupim deprimebant, et proram erigebant, sicque ictus in altum elevabatur in tecta
              domorum, et in templum, ac turrim campanariam, in cujus sumitate crucem ecclesiasticam
              auratam cum vexillo rubro, et viridi Archidiaconus ipso in praelio ex inasperato cum
              acclamatione vivat Christus <add>erexerat</add>, et animum suis ea erectione mirifice
              addiderat, hostes vero consternatos, et iracundia fractos crucis radii<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="155">prepravljeno iz radiis</note>
               </hi> sole repercussi a
              praelio deterrebant. Nos oppidani pilis librarum sex et duodecim, et triginta
              distinebamus hostem eminus, et si qua triremium nimis appropinquabat, statim paenas
              luebat, ita<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="156">ita pene Z: ita per paene
                  D</note>
               </hi> pene duas horas<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="157">horas
                  lusimus Z: horas horas pugnatum est. Mutata videbatur in urbe omnium facies;
                  redierant animi; vilissim—timori, in hostis adventu concepto susceperat mens
                  impavida, et fortis Spiritus. Alter alterum ad pugnam strenue gerendam excitabant;
                  omnes in factione, sive pugnabant, sive pugnantibus ministrabant. D</note>
               </hi>
              lusimus. Hostis<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="158">hostis repente Z: hostis
                  interea repente D</note>
               </hi> repente litori applicans ad navale remotius, quod
              est in suburbio ab orientali parte exposuit in terram sub tribus vexillis circiter
              mille viros, nec interim adigere in oppidum tormenta cessat. Archidiaconus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="159">Archidiaconus in propugnaculum Z:
                  Archidiaconus , videns tot hostes navibus eggressos, praevidens aggressuros urbem
                  a parte australi per terram, accurit in Propugnaculum, D</note>
               </hi> in
              propugnaculum quod <add>Revelinum</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="160">Revelinum D: nevelinum Z</note>
               </hi> appelant, occurrerat, paucos ibi comperiit,
              et eos<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="161">et eos perterritos Z: et novo periculo
                  aliquantum perterritos D</note>
               </hi> perterritos, cum quibus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="162">quibus Z: his D</note>
               </hi> tormentum <add>aeneum</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="163">aeneum D: aenum Z</note>
               </hi> aptavit<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="164">aeneum aptavit Z: aeneum in hostes aptavit
                  D</note>
               </hi>.Cum ipse vellet ignem tormento temere applicare adductus fuit<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="165">Cum ipse vellet ignem tormento temere
                  applicare, adductus fuit Gregorius Doimus Z: ac volebat etiam ignem eidem
                  applicare, cum adfuit Gregorius Doimus D</note>
               </hi> Gregorius Doimius lapicida in
                <add>bombarderium</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="166">bombarderium D:
                  bombardenum Z</note>
               </hi> ibidem antea deputatus, et totus tremens cum ab
              Archidiacono <add>animatus</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="167">animatus D:
                  animaretur Z</note>
               </hi> dixit: O quam bene ageret, si quis me jugularet, tamen
              pluries in hostes egregie ex tormento pilas adegit. Sed et ex turri nova ad aedem
              omnium sanctorum nostri egregiam opem coniiciendis pilis ex tormento adversus hostilem
              classem praestabant. Hostis quoque in eam turrim plura <add>quam</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="168">quam D: quoque Z</note>
               </hi> in ullum alium locum
              jaculatus tormenta demolitus est eius ***<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="169">eius *** Z: eius Pinnas. D</note>
               </hi> In <add>Revelino</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="170">Revelino D: nevelino Z</note>
               </hi> contigit Archidiacono
              casus memorabilis, dum prospiceret per murorum foramen, quod balestreriam appellant
              hostilem classem, ut notaret ictum nostri tormenti, illico pila ferrea ab hostibus
              conjecta percussit <add>Revelini</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="171">Revelini
                  D: nevelini Z</note>
               </hi> muros e regione pedum eius et illa quidem repercussa
              cecidit in exteriorem fossam, sed sanum †<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="172">sanum + erat Z: saxum quo erat D</note>
               </hi>erat obstructa bombarderia vetus sub
              eius pedibus introrsus †<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="173">introrsus + inter
                  pedes Z: introrsus adactum, inter pedes</note>
               </hi>inter pedes absque eius lesione
              provolutum est, nec ei molestiae quicquam intulit, nisi quod calce totum respersit, et
              dealbavit, Turcae expositi in terram recta se ferebant in praetoriam. <add>Illic</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="174">illic D: illinc Z</note>
               </hi> Vincentius
              Rosaneus Praefectus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="175">Praefectus Z: perfectus
                  D</note>
               </hi> fuerat cum aliquot viris, quibus cum<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="176">cum Z: dum D</note>
               </hi> per urbem discurreret, loci
              custodiam demandaverat at illi nacti occasionem<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="177">occasionem aufugerant. Z: occasionem, ante adventum Classis, seu in ipso
                  adventu, aufugerant. D</note>
               </hi> aufugerant. Cum ergo hostes in terram expositos
              vidisset, accurrens ad <add>suam</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="178">suam D:
                  suos Z</note>
               </hi> stationem neminem ex iis quos reliquerat invenit.<milestone unit="page" n="27"/>Affuit ei
              soror Catharina Vitalis cum alia vidua, et quidam senes<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="179">senes Z: senex D</note>
               </hi> ruricolae, raptim edocet eos
              modum replendi pulvere sulphureo, et glandulis plumbeis duas ferreas cannas duorum
              amplissimae longitudinis archibusorum. Ipse unus, alternatim modo hoc, modo illo utens
              non tantum hostes a spe deiecit, sed et ingentem stragem illorum [edd]<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="180">scriba ipse delevit</note>
               </hi> edidit, Dei singulari
              beneficio servatus illesus a mille ictibus similium glandium et sagittarum. Duae tamen
              sagittae sororem in brachio, et alteram<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="181">alteram Z: altera D</note>
               </hi> viduam inter comas leviter perstrinxerunt, et una
              glandula Andream Uscocium in gutture excepta stravit. Ex Revelino quoque glandulis
              archibusonum expositi hostes feriebantur. Sed <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="182">sed ipsi Z: sed, et ipsi D</note>
               </hi>ipsi in nostros ingentem
              multitudinem telorum, et glandium contorquebant. Dum sic pugnatur a terra classis se a
              littore in mare subtraxit, et circa muros eminus ambiendo subsistebat aliquantisper<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="183">aliquantisper Z: aliquantisque D</note>
               </hi>,
              adigebatque tormenta, et vicinius raptim<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="184">raptim quoque recedebat Z: raptim appropinquabat. Sed audito tonitru nostrorum
                  Tormentorum, raptim quoque recedebat. D</note>
               </hi> quoque recedebat. Sic pluries
              tentato aditu procedebat ambiendo ab austro in septentrionem, et cum<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="185">cum Z: ut D</note>
               </hi> ad angulum venisset diutius
              ibidem commorata tormentis moenia ita labefactavit, quod nisi a nostris statim tignis,
              et fulcris sustentata <add>fuissent</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="186">fuissent D: fuisset Z</note>
               </hi> procul dubio corruissent. Nostri quoque in eos
              similiter ignivomis utebantur machinis, et<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="187">et
                  nonnunquam non jaculabantur incessum. Repente Z: et raro incassum inculcabantur.
                  Dum sic pugna, hinc, inde innovatur dubio exitu, sed nostro majori periculo;
                  nimius enim hostium numerus, paucitas nostrorum, moeniorum debilitas, aliqua in
                  parte subefactati ab hostibus muri, urbs absque praesidio disciplinae militiae
                  etiam fortiorum in tanta inaequalitate virium, et pugnantium, fugissent animos ***
                  dum nostros qui eramus paucos, et iam *** Nequaquam tamen deprimebamur; Immo
                  nescio quo Spiritu, revocati timore, et desperare nesciebamus vel in ipsa
                  desperandi neccessitate. Et quidem iam in extremo versabamur periculo, terra
                  marique oppugnati, ex suburbanis Navalibus hostes in urbem Missilia iaculare
                  numquam cessabant Triremes vero circum circa maenia, et aedificia Tormentis
                  quassabant. Undique ruinae, undique pericula, nullam opem nisi a caelo
                  sperantibus. Nec una spes Virginis, certe, Deiparae misericors praesto fuit
                  auxilium; Ipsa Virgo, quae mirificam Imaginem suam ex urbe transferri non
                  permisit, quasi pignus sui Nobis dederat Patrocinis, declarans sub sua Urbem esse
                  tutella, sicut et antea in Aragoniae Classis oppugnatione, ut recens pia traditio
                  fert, demostrarat. Non aliunde, certe, et animositas nostra, et constantia in tot
                  tantisque angustiis. Ecce repente D</note>
               </hi> nonunquam non jaculabantur
              incessum. Repente exorta borealis aura classem invitam sub moenia cepit impellere, sed
              veriti hostes remigio se procul ab oppido in occidentem post monasterium Sancti
              Nicolai in sinulum recepere. Interim ex suburbanis navalibus in urbem misilia nunquam
                cessabant.<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="188">
                     <p>Repente exorta borealis aura
                    classem invitam sub moenia cepit impellere, sed veriti hostes remigio se procul
                    ab oppido in occidentem post monasterium Sancti Nicolai in sinulum recepere.
                    Interim ex suburbanis navalibus in urbem misilia nunquam cessabant.Tandem
                    terestres Z: Ecce repente (evidens miraculum) exoritur borealis aura, ita
                    vehemens, qualis vix hiemali, rigidiori tempore, bacchari solet, classemque
                    hostilem sub Urbis moenia vi cepit impellere. Veriti hostes, ne, vel in rupes
                    littoris impingentes Triremes infringeretur, vel a nostris quassarentur
                    Tormentis, remigio, ultimo nixu suscepto, *** ab oppido procul fieri curaverunt;
                    et magno conatu remorum, vix Aurae impetum, et Maris undas parte transversa
                    recipientes, se in Occidentem, post monasterium Sancti Nicolai in sinum
                    recepere, nostris prius ictibus, maris postea et Aurae impetu concussis navibus.
                    O subsidium opportunum! Liceat hic mihi dicere quod non tam bene ad suam rem
                    discit Poetae, quam modo ad nostram ego dicere possum de nostra hac Urbe= Felix
                    cui militat Aether, </p>
                     <p>Et coniurati ueniunt ad Classica
                    Veneti.</p>
                     <p>Terrestres D</p>
                  </note>
               </hi> Tandem terrestres<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="189">terestres copiae Z: terestres hostium copiae D</note>
               </hi>
              copiae, cum viderent suam classem<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="190">classem in
                  valle Z: classem tempestate disiunctam et in vallem D</note>
               </hi> in valle
              reductam aedem sacram, et caenobium Divi Nicolai <sic>cremare</sic>, depredatae sunt totum
              suburbium incensis pene omnibus privatis, et sacris aedibus, et navigiis,
              cadaveribusque suorum in ignem conjectis alii<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="191">reductam aedem sacram, et caenobium Divi Nicolai cremare, depredatae sunt totum
                  suburbium incensis pene omnibus privatis, et sacris aedibus, et navigiis,
                  cadaveribusque suorum in ignem conjectis alii Z: reductam, ab oppugnatione
                  cessarant; et in furorem quemdam actae totum suburbium deprendare, omnes sacras,
                  et privatas Aedes incendere, cum Templo, et caenobio Sancti Nicolai; et navigiis,
                  cadaveribusque suum in ignem coniectis, omnia cremare aggressi sunt. Alii D
                </note>
               </hi> se ad naves cum praeda receperunt<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="192">receperunt Z: receperant D</note>
               </hi> alii longius vagati usque ad<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="193">ad Z: in D</note>
               </hi> proximum rus Zernovae
              ab igne, et devastationibus temperantes non inde quicquam aliud, nisi campanas tantum
              abstulerunt, alii<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="194">alii sub Z: alii, pauci
                  tamen, sub D</note>
               </hi> sub maenibus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="195">maenibus iaculationibus Z: maenibus adhuc iaculationibus D</note>
               </hi>
              jaculationibus vacabant. Circa meridiem animadvertimus tres viros nobiliores, ut ex
              indumentis apparebat de monte Sancti Blasii suburbano speculari urbis situm, tum
              timpanis bellicis<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="196">bellicis prodivimus Z:
                  bellicis pulsatis prodivimus D</note>
               </hi> 
               <milestone unit="page" n="28"/>prodivimus super maenia militari
              more gradientes tam viri, et pueri, quam mulieres, et [†]<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="197">nečitko: scriba ipse delevit</note>
               </hi> puellae indumentis
                virilibus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="198">prepravljeno iz
                viridibus</note>
               </hi> indutae<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="199">indumentis
                  virilibus indutae Z: virilibus indutae vestibus D</note>
               </hi> omnes armati
              deducente agmen Vincentio Roseneo, et nobis omnibus ordinatim subsequentibus, ita ut
              speciem praeberemus plurium, quam mille armatorum. Ad horam vigesimam primam vir
              quidam sub maenia in fossam subtus pontem accurrit in habitu turcico clamitans se esse
              Christianum, qui per funem demissum inter nos fuit receptus non saucius quidem, sed
              clamidis sinistro sinu ob glandulam a Vincentio in eum dum curreret coniectam lacerato
              vix incolumis. Erat is Hispanus Betius<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="200">Betius
                  Z: Beaticus D</note>
               </hi>, et ajebat se esse Martinum filium Martini Moralis, et
              nominari Alli apud Turcas. Ab eo non solum oppugnatorem nostrum Uluzalim, sive
              Ochialinum Algerii proregem, sed et gesta, et numerum totius reliquae classis
              didicimus. Neque tamen viro fidebamus quoniam fuerat circumcisus, ut ipse aiebat,
              coacte. Texebat historiam se viginti annis ante fuisse captum decem <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="201">decem annorum Z: decem aetatis annorum
              D</note>
               </hi>annorum a Mulaibagazone Rege Veles in Libia, quo postea cum suo regno a
              Rege Fes capto ipse cum aliis captivis in Fes deductus fuerat; ibique violenter
              circumcisus, neque inde unquam exisse nisi hoc vere nisi cum Scripho <add>regis</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="202">regis D: regi Z</note>
               </hi> Fes fratre
              servituti eius mancipatum, et modo opportunitatem nactum aufugisse. Nos hominem in
              vinculis, et custodia tenuimus. Interim de valle hostis movit classem pedetentim per
                canale<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="203">Interim de valle hostis movit
                  classem pedetentim per canale Z: Interim, cessato vento, hostis de valle
                  pedetentim movit Classem per Canale D</note>
               </hi> in occidentale litus Sabionceli.
              Ex viginti triremibus, et semitriremibus nulla erat, quae non fuisset aliquo a nostris
              damno affecta, alii malus, et antennae perfractae, alii rostra adempta, alii prora
              illisa alii puppis inquassata<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="204">in dodano iznad
                  quassata; conquassata D</note>
               </hi>.<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="205">inquassata. Ex transfuga Z: conquassata. Decem, inhabilis effectae, ab aliis
                  remulco trahebatur. Ex transfuga D</note>
               </hi> Ex transfuga intelleximus centum,
              et octoginta Turcas, et totidem captivos<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="206">captivos eo proelio Z: captivos, quantum ipse nosse potuit, circiter, eo proelio
                  D</note>
               </hi> eo proelio periisse. In medio canali obviaverunt duae lintres
              Sabioncellinorum munera deferentium, qui nobis postea retulerunt, quod admissi ante
              Uluzalim commendaverant<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="207">comendaverant Z:
                  comendaverunt D</note>
               </hi> se poscentes indemnitatem, quam ille benigne promisit,
              et praestit tanquam Ragusinorum subditis, interrogavitque eos nunquid militum
              praesidium in Curzula foret ***<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="208">foret ***
                  ipsi Z: foret quodque ipsi D</note>
               </hi> ipsi responderunt se<milestone unit="page" n="29"/> ab illis
              civibus hostium loco haberi, neque admitti intra maenia [ad]<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="209">scriba ipse delevit</note>
               </hi> in urbem jam a multo tempore.
              Deinde quaesivit an Triremes Venetae fuerint sub eo oppido a quindecim diebus citra,
              qui responderunt fuisse. Subjunxit ille praesidium fuit dimissum<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="210">dimissum Z: admissum D</note>
               </hi>, verumtamen majores, et
              munitiores urbes in Hispania ego consuevi debellare, caperem et hanc sed non vacat
              mihi. Dimissis eis se recepit in portum figerium sub Sabioncello procul a nobis
              circiter tria millia passuum. Ibi per totam noctem, et sequentem diem refecit
                quassas<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="211">refecit quassas Z: refecit naves
                  quassas D</note>
               </hi> nullam interim molestiam <add>nobis</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="212">nobis D: eis Z</note>
               </hi> inferendo. Nostri profugae<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="213">profugae Z: perfugae D</note>
               </hi>, qui eo
              mane ante hostilem adventum ex urbe se per muros dimiserant omnes incolumes
                <add>evaserant</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="214">evaserant D: evaserunt
                  Z</note>
               </hi> quidam intra dumeta, et silvas latuerant, alii Augustam Ragusinorum
              insulam <add>trajecerant</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="215">trajecerant D:
                  trajecerunt Z</note>
               </hi>. Nonuli cimbam nacti recte Jadram
                <add>transvolaverant</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="216">transvolaverant D:
                  transvolaverunt Z</note>
               </hi> nunciantes, captam<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="217">captam, et incensam Z: captam Urbem et incensam D</note>
               </hi>, et incensam
              fuisse Corzulam, seque <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="218">seque amputari Z:
                  <sic>seque</sic> Archidiacono, et eius fratri Vincentio, fortiter praelantibus, intra
                  portas urbis caput amputari D</note>
               </hi>amputari, seque vix praecipiti fuga
              evasisse <add>semineces</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="219">semineces D:
                  seminaces Z</note>
               </hi>. Praetor noster audito hoc nuntio gratias egerat Deo, quod
              quae praeviderat, iuxta eius opinionem evenerant. Nostri vero, qui antea illuc
              navigarent in luctum resoluti sui immemores nostrum casum deplorabant.<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="220">deplorabant. At nos Z: deplorabant. Sed paucos post
                  dies, acceptis veris nunciis, dolore in gaudium converso, confusis nunciatoribus
                  mendacibus, de nostris victoriis, et incolumitate alacres, festivi in patriam
                  redierunt. At Nos D</note>
               </hi> At nos Dei munere servati licet in ipso praelii
              ineundi principio pavidi, et perterrefacti, et quidam etiam trementes<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="221">prepravljeno </note>
               </hi> videremur, tamen postea
              caepta pugna adeo alacres evaseramus, ut spiritu quodam divino vires nobis auctas<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="222">auctas Z: acutas D</note>
               </hi> nos ipsi
              admiraremur. Erat videre senes etiam octogenarios discurrere, hortari tela ministrare,
              juveniliaque opera tanquam robustissimos exercere. Joannem Baptistam Roseneum agentem
              octogesimum tertium annum, et ob senium inferiori debilitata mandibula aperto ore
              hiantem nemo est qui non viderit hastam dextera quamvis effecta vibrantem, et juniorum
              animos verbo, et exemplo excitantem. Mulieres non amplius pavidae muliebri more se in
              luctum dabant, sed audacter arma tractabant, et <add>si quae</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="223">si qua D: signa Z</note>
               </hi> vulnerabatur aequo<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="224">aequo ferens Z: aequo omnia ferens
                D</note>
               </hi> ferens animo, <add>nec</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="225">nec
                  D:ne Z</note>
               </hi> ingemiscebat quidem sed prosequebatur opus suum. Puellae
              solitae ad auram trepidare armis ministrandis obriguerant, Pueri atrocitate quadam
              praeter aetatem hostibus erant damno, et formidinis, viri qui certe perpauci
              supererant ingenti fortitudine munia obibant, nulas vitantes vices, nec ulli parcentes
              labori. Nec quisquam erat,ex quo jam caeperat pugnari <milestone unit="page" n="30"/>qui suum in
                <add>quopiam</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="226">quopiam D: quapiam
                Z</note>
               </hi> genere desiderari offitium operam, vel laborem<add> permittebat</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="227">permittebat D: praemittebat Z</note>
               </hi>.
              Post <corr>praelium</corr> amotis hostibus delectum omnium quotquot erat intra oppidum arma
              <sic>gererent</sic> 
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="228">quotquot erat intra oppidum arma
                  gererent Z: quotquot intra oppidum arma gerrerent D</note>
               </hi>diligentissimum
              Archidiaconus habuit. Hoc in loco consentaneum mihi videtur cunctorum sigillatim<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="229">prepravljeno iz singillatim</note>
               </hi> nomina
              inserere, ne quisquam sua laude defraudetur, et ut Dei beneficium ex debilitate
              pugnatorum agnoscatur. Imprimis<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="230">imprimis Z:
                  in primis D</note>
               </hi> ex ordine sacerdotali erant quinque. Ipse nimirum Antonius
              Roseneus juris peritia insignitus ejusdem loci Archidiaconus quadragesimum septimum
              annum prope finem mensis Octobris ad tertium (ni fallor) calendas Novembris
              expleturus. Marinus Vidosius Canonicus vir certe in illis periculis valde utilis in
              excubiis nocturnis diurnisque pervigil precandi Deum assiduitate indefessus, et quod
              notatu dignum est, cum alias sit semper valetudinarius, et sexagesimo anno
              appropinquaret, agilitate, et exercitatione praecipuam ad omnia operam praestabat.
              Antonius Paulius cognomento Rufus. Marcus Milateus alias de Charis<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="231">Milateus alias de Charis Z: Miloteus alias de Caris
                D</note>
               </hi>, qui certe tormentariis elapsis adigendorum tormentorum vicem strenue
              subiit, et de turri Omnium Sanctorum hostes damnis plurimis affecit. Antonius
              Pomeneus, sive Mamentinus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="232">Mamentinus Z:
                  Mementinus D</note>
               </hi> sacrista. Ex Patriciis fuerunt tantumodo viginti unus,
              videlicet Jo. Baptista Roseneus 83 annorum circa Idus Octobris explendorum, Hieronymus
              Gabrielius quindecim annis junior. Marinus Obradi pene paris aetatis ad
                <sic>Hieronime</sic> 
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="233">pene paris aetatis ad
                  Hieronime Z: paene eiusdem aetatis cum Hieronymo. D</note>
               </hi>. Nicolaus Vidosius
              senior, qui licet aegrotaret, tamen ad pugnam exierat, Nicolaus Arnerius, Nicolaus
              Gabrielius, Hieronymi filius, Franciscus Urbanus, Vincentius Roseneus, Lucas Baraneus,
              Marcus Grusius, tunc Curiae minoris judex, Franciscus Sevileus, Michael Cetineus
              Cosmae filius, Franciscus Prismius, Antonius Marineus, Joannes Scemanus, Joannes
              Petrovius, Franciscus Tulius Nicolaus Dragineus, Antonius Baptistinus, Marinus
              Sacneus, Joannes, alterius Marini Sacnei filius. Civium vero, et incolarum [era]<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="234">scriba ipse delevit</note>
               </hi> seu artificum
              erat numerus 66, videlicet Marcus Ressa carpentarius bombarderius ad puteum salsum,
              quem Slatinam dicunt, Franciscus de Milo graecus mercator. Mucus Radatovius nauta.
              Georgius de Ragusio Rosenorum domesticus. Nicolaus Epirota, alter Rosenorum famulus
              sagittandi peritia satis<milestone unit="page" n="31"/> instructus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="235">sagittandi peritia satis instructus Z: excellens sagittarius D</note>
               </hi>, Anton
              de Ragusio bajulus, Franciscus Profaticus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="236">Profaticus Z: Profacius D</note>
               </hi> Nauta seu piscator, Nicolaus Christophori
              piscator. Lucas Macellarius. Christophorus de Paulis Latomus. Franciscus ejusdem
              Christophori filius similiter Latomus. Marcus Radius Agricola, Toncus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="237">Toncus Z: Tomas D</note>
               </hi> Osliza bajulus infirmus,
              et inutilis. Franciscus Jurievius Doliarius, qui et ipse bombarderii munus in praelio
              satis naviter<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="238">satis naviter Z: optime
                  D</note>
               </hi> obiit. Gregorius Clariceus bajulus, Nicolaus Magliceus pistor,
              Jacobus Matcovus de Ragusio Nauta, Marinus Pharensis, qui recedentem puppim regiam
              Ullucelini ictu bombardelle ab aede Sancti<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="239">sancti Z: sanctissimae D</note>
               </hi> Trinitatis percussit, Vlachusa, alias
              Blasius de Longo agricola, Gregorius Martuleus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="240">Martuleus Z: Marticleus D</note>
               </hi> nauta, Nicolaus Vlacotimus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="241">Vlacotimus Z: Vulathotinus</note>
               </hi>
              latomus. Marinus Suturiza cognomento Rex piscator, Franciscus Gerbinus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="242">Gerbinus Z: Garbinus D</note>
               </hi> piscator. Petrus
              famulus Tronconeorum alias Philippinorum. Nicolaus Gurdius surdus Doliarius. Joannes
              Grusius piscator, et Stephanus eius filius. Nicolaus Sagedinus Doliarius. Antonius
              Costa latomus. Nicolaus eius filius bombarderius adustus Gregorius Doimius latomus,
              Marinus Surateus pede truncus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="243">truncus Z:
                  trunculus D</note>
               </hi> latomus. Antonius Pomeneus senior carpentarius, Franciscus
              Bonvardo piscator. Antonius Vitcovius piscator. Marinus Bavonisius<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="244">Bavonisius Z: Banisius D</note>
               </hi>, alias Baziza agricola
                bombarderius.<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="245">bombarderius, Andreas
                  Vlacotinus Z: bombarderius. Andreas Riganus baiulus. Franciscus Carlius latomus.
                  Marcus Milanconus agricola bombarderius. Andreas Vulatcotinus D</note>
               </hi>
              Andreas Vlacotinus nauta aegrotus. Matheus Calavagna bajulus senex, Franciscus eius
              filius bajulus, Joannes Valentinus cerdo. Franciscus Pauli de Lesina carpentarius, et
              in hac expeditione papalis tormenti bombarderius valde utilis, et commendabilis, Lupus
              Ucatius, Franciscus Batocanius latomus bombarderius adustus. Paulus Radeteus bajulus.
              Vincentius Goriglavius, alias Ardentinus, Vincentius de Ragusio bajulus, Joannes
              Theodori grecus de Valona externus, quem licet suspectum haberent Cives, tamen experti
              sunt fidelem, et strenuum, et viriliter se gerentem, aliosque insuper animantem.
              Marcus de Paulis latomus,<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="246">Marcus de Paulis
                  latomus, Michael faber Z: Marcus de Paulis latomus. Hieronymus Pomeneus latomus.
                  Michael faber D</note>
               </hi> Michael faber ferarius septuaginta annorum, Marcus
              eius nepos <add>ejusdem</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="247">eiusdem D: eius
                  Z</note>
               </hi> artis faber. Joannes Pharensis gener castellani pastor. Marcus
                Radoevius<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="248">Radoevius Z: Radomius
                D</note>
               </hi> pastor. Petrus Cuppussina agricola, Lucas Smerchigna carpentarius,
              Joannes faber ferrarius ejus gener. Gaspar de Istria bajulator. Andreas Miglienovus
              senior orationi tantum ante aras utilis. Natalinus †<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="249">nečitko</note>
               </hi> 
               <sic>Mathzi</sic>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="250">Mathzi kao i kasnije u tekstu Mathqi vjerojatno je krivo prepisan Mathei pisan
                  pomoću e caudata koji ovaj prepisivač ne koristi</note>
               </hi> greci carpentarius.
              Lucas Marci Ciore piscator, Vincentius Bilcovuius<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="251">Bilcovuius Z: Billovuius D</note>
               </hi>, Vincentius Pauli Bigalnei<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="252">Bigalnei Z: Biganei D</note>
               </hi>, Vincentius
              <sic>Mathqi</sic> 
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="253">Mathei</note>
               </hi> piscatoris; et
              hi quinque ultimo loco descripti erant pueri decem, aut duodecim annorum ex
              Blattensibus ultra patricios fuerunt dumtaxat decem<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="254">decem Z: undecim D</note>
               </hi>, videlicet<milestone unit="page" n="32"/> Joannes Orebus, Nicolaus
                Bajus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="255">Bajus Z: Bacius D</note>
               </hi>,
              Antonius Petrovus, Jacobus Pigeus Gregorius Cheus, Joannes Ragienus. Helius Glavocius,
              Franciscus Baicius Joannes Castrophilus, Antonius Sincovus, Paulus, Bossidarus. Octo
              fuere Pupnatenses, videlicet<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="256">Videlicet Marcus
                  Matusius Z: videlicet Marcus Marchiosuus. Petrus et Michael Separei. Marcus
                  Motusius. D</note>
               </hi> Marcus Matusius, Mathqus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="257">Matheus</note>
               </hi> Stanisius, Joannes Roscovius, Jacobus Angelinus,
              Petrus Pharius famulus Juriceorum. Totidem Lumbardini inventi sunt, ultra eos, qui cum
              Civitate numerati<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="258">numerati Z: anumerati
                  D</note>
               </hi> fuere videlicet Joannes [Melissae]<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="259">scriba ipse delevit</note>
               </hi> Buzzalinus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="260">Upisano iznad Melissae</note>
               </hi>, Bernichius Jelicius,
              Nicolaus Musius, Marinus Radinus, Joannes Radinus, Marcus Cernogareus, Marcus
              Rogaceus, Stephanus Melissae. Zernovini ceteros superavere; utpote quorum numerus
              triginta quinque armatos explevit, et sunt isti scilicet Franciscus Ostovius, Andreas
              Uscocius, Jacobus eiusdem Andreae filius. Antonius Barcotius, Joannes Scocandus.
              Antonius Zuitanus, Jacobus Cebalius, Franciscus Zagoreus, Andreas Stancovas,
              Franciscus Catharinus, et Hieronymus, et alter Hieronymus Banisii Roseneorum coloni,
              et clientes. Marcus senior, et alter Marcus Culianovi Antonius Zugareus, Joannes
              Nicolicius, Franciscus Luchinus, Antonius cum filio Joanne<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="261">Joane Bericius Z: Joanne, et Marco fratre Cocchionovus,
                  Marcus et Jacobus Radovini, Jacobus Vaceta. Marcus Bericius D</note>
               </hi>
              Bericius, Marcus Pignatiza, Franciscus Cernogoreus, Joannes Croilo, Marinus Cuspilus,
              Michael Baranus, Petrus Cuspilus, Jacobus Businovus. Nicolaus Cuspilus, Joannes
              Bosinovus. Stephanus Bella infirmus. Praeter hos, qui centum, et quinquaginta trium
              summam complent nemo alius manum<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="262">manum Z:
                  marium D</note>
               </hi> nisi forte quisque infans, ut erat Horatius, et Annibal
              Vidalei in ea repertus est, quin et ex his senio confecti, et effatis viribus plerique
              erant. Ex omnibus nostris duos tantum invenimus interemptos, Andream Uscocium ad
              latus, Vincentii Rosenei, et Franciscum de Ostois obrutum ruinis maeniorum ex ictu
              hostili collapsorum. Vulneratos, et quidem leviter sex, totidem quoque mulieres
              saucias, adustos ex rapida festinatione a semetipsis quinque, quorum unus Franciscus
              Costa latomus paucis post diebus interiit dignus certe juvenis memoria perenni, ut
              pote qui maluit cum parente, et patria commune [omnia]<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="263">scriba ipse delevit</note>
               </hi> subire periculum, quam sibi
              tantum <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="264">tantum ignaviter Z: tantum per fugam
                  ignaviter D</note>
               </hi>ignaviter consulere. Nam audito hostili paratu Ragusio
              digrediens ubi tunc morabatur cum uxore et filiis, et pedestri itinere properans
              sponte se intra muros inclusit semper sermone, et re ipsa cives ad deffensionem
              Patriae cohortatus, quem eo libentius collaudo, ut discat posteritas imitari. Alter
                eorum<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="265">eorum Z: etiam D</note>
               </hi>
              Franciscus Batocamius arefacta manu, et utroque pede claudus, evasit; reliqui
              convaluere. Numerus elapsorum fuit centum paulo plurium<milestone unit="page" n="33"/> nec ab hostibus, quisquam
              captus fuit praeter solam Catharinam Marci Radoevvii pastoris suburbani filiam. Sub
              vespertinum crepusculum advenere ex eis aliquot veniam deprecantes, et arcenti eos
              vulgo cum saxis vix potuit Archidiaconus suadere per funem recipere<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="266">suadere per funem recipere Z: suadere, ut per funem
                  reciperentur D</note>
               </hi>, nec valuit cohiberi temeritas, quin unus graviter in
              fronte feriretur. Tanta est nostra in prosperis humanae charitatis oblivio. Paulo ante
              vix pietatem divinam lacrymis, et planctu in commiserationem nostri defleximus, et<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="267">et Z: ut D</note>
               </hi> non sponte, sed vel
              metu majoris periculi, vel necessitate coacti praeter voluntatem nostram in urbe
              deprehensi fuimus, et tamen in proximos nostros, qui nobis alacriores fuerint,
              desevimus, nec id cognatorum nostrorum defectibus ***<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="268">nec id cognatorum nostrorum defectibus *** et nulla Z: nec in cognatorum
                  nostrorum defectibus connivemus. Et nulla D</note>
               </hi> et nulla quidem ratio
              potuit plebem ad eos recipiendos inflectere, nisi ut plures in urbe reperiuntur, si
              forte rursus oppugnaremur, quamvis aliqui nihil melius cum eis fore contenderent
              quorum licentiam Archidiaconus, et verbo, et auctoritate coercuit. Noctu ante sextum
              decimum Calendas Septembris Uluzali cum suis avectus est Pharum versus quod est
                Caracosia<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="269">quod est Cracovia ad quinquaginta
                  quinque Z: cum est Caracosia cum quinquaginta quinque D</note>
               </hi> ad
              quinquaginta quinque velis per nostrum canale. Paulo post in tenebris tertia vigilia
              preteriit ipse quoque Pharum tendens, nec in nos quicquam tentavit<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="270">tentavit Z: attentavit D</note>
               </hi> a nobis quoque minime
              tentatus. Eodem die sub tempus postmeridianum<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="271">postmeridianum Z: pomeridianum D</note>
               </hi> venit custos de montibus, nuntians
              celocem quandam ex alto celerem tanquam avem in Augustam venisse, et inde ad nos remis
              velisque tendere, nec multo post affuit celox, cui praeerat Nicolaus Hydruntinus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="272">Hydruntinus Z: Hydrantinus D</note>
               </hi>, qui
              retulit nostram classem prope diem adventuram in hostes animo pugnandi. Ea spes
              nostris consolationem attulit non levem. Et quamvis Archidiaconus sciret, nondum omnem
              confederatorum manum simul esse congregatam, tamen amplificavit spem, et nuntium, ut
              nostros animaret. Is venerat, ut numerum et robur, et hostium gesta exploraret. Nos
              quaesitis eius satisfacientes tertia die eum a nobis dimisimus cum literis
              Archidiaconi tum ad Serenissimum Imperatorem<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="273">Imperatorem Z: Principem D</note>
               </hi> Venetiarum ex Apulia ubicunque primum
                applicuisset<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="274">applicuisset Z: applicavisset
                  D</note>
               </hi> terra transmittendis, tum etiam ad Excelentissimum Classis
              Imperatorem eidem consignando transfugam illum Granatensem, sive Beticum, quem ille in
              se suscepit Imperatori Venerio exhibendum, quae omnia num praestiterit, ignoramus.
              Vereor tamen in quibusdam eum deffecisse. Nam auditum quidem fuit pro certo reditas
              fuisse litteras Augustino Barbadico sed non transfugam neque litteras ad Imperatorem
              perlatas. Uluzalis, et Caracosia in depredandis Pharensibus, qui urbem deseruerant, et
              in arcem confugerant sex dies sumpserunt<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="275">sumpserunt Z: consumpserunt D</note>
               </hi>, in quibus totum pene suburbium cum
              duobus <milestone unit="page" n="34"/>Monasteriis Franciscano, et Dominicano, et intra maenia multas aedes
              sacras et prophanas concremaverunt. Per totam quoque Pharensem Insulam circum vicina
                maria<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="276">prepravljeno iz maenia</note>
               </hi>
              impune vagati incendiis, et depopulationibus caedibusque <add>grassabantur</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="277">erassabantur Z- greška prepisivača: grassati
                  sunt D</note>
               </hi>, tamen Gelsae pagum turricula defendit, et in monte Samotuorio
              incolae strenue se tutati sunt, et ut fertur ducentos Turcas occiderunt, quo in loco
              mulieres egregiam operam praestitisse <add>dicuntur</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="278">dicuntur D: dicitur Z</note>
               </hi> in efodiendis saxis, quae
              telorum vice viris in hostes ministrabant. Narentani quoque latrones exierant,
              praedasque hinc, et inde agebant, et ex nostris pagis intra illos sex dies circiter
              septuaginta duas animas avexere. Ante decimum Calendas septembris Uluzalis cum suis
              intempestae noctis silentio tacitus praeter Curzulam sub litore Sabionceli praeteriit,
              et rectum cursum ad classem habuit. Caracosia eo die a capite occidentali Sabionceli
              ad insulam nostram in vallem Tonsoris circa horam tertiam diei cum suis quinquaginta
              sex velis sub nostris oculis traiiciebat, et in traiiciendo non omnes simul naves, sed
              binae, vel ternae, et longo intervallo procedebant, eodem quoque ordine reversae sunt
              ad vespertinum tempus sub Sabioncelum intra unius horae spatium. Quid sibi vellet illa
              morosa trajectio nos nescibamus. Verebamur tamen eum milites emisisse, qui nos ex
              insperato a terra invaderent, quando ipse a mari oppugnaturus afforet<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="279">afforet Z: offeret D</note>
               </hi>. Icirco totam noctem
              insomnes egimus, et <add>quidem</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="280">quidem D:
                  quid Z</note>
               </hi> alii vehementer pugnam exoptabant, ut fugae ignominiam
              resarcirent, alios in oppidum rediisse thaedebat, alii taciti finem praestolabantur,
              supplicationibus, et orationibus vacantes. Ego certe in priori illa Uluzalina pugna
              fateor, me vel numine<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="281">numine Z: omine
                  D</note>
               </hi>, vel temeritate, aut desperatione arreptum<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="282">arreptum Z: correptum D</note>
               </hi> mente <add>hebetata</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="283">hebetata D: hebebata Z</note>
               </hi> obriguisse
              in mortis contemptum, sed Caracosianum adventum prorsus nihili [†]<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="284">nečitko: scriba ipse delevit</note>
               </hi> feci, tum propter
              nostrorum <add>animum</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="285">animum D: omnium
                  Z</note>
               </hi> priori excitatum praelio, tum propter hostium debilitatem, non enim
              erant integrae triremes,<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="286">triremes, nisi Z:
                  triremes, ut Uluzalinae, nisi D</note>
               </hi> nisi perpaucae, sed breviora navigia
              in quibus neque tormenta violenta, nec pugnatorum multitudo nimia esse poterat. Circa
              quartam vigiliam Caracosiana manus praetereundo <add>silenter</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="287">silenter D: silente Z</note>
               </hi> rasit iter litore Oeni, seu
              Sabionceli, et ad aquas Terstenice<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="288">Terstenice
                  Z: Terstenizae D</note>
               </hi> viginti quatuor stadia procul a Curzola ex orientali
              parte per duas oras substitit. Ibi ter aciem instruxit tanquam in nos irruiturus, ter
              etiam instructam solvit. Demum a caeteris avulsae quatuor semitriremes ad
              Franciscanorum scopulum perexerunt, et monasterium totius Illyrici pulcherimum ablatis
              campanis incenderunt. Templum autem augustissimum non potuit cremari, quoniam ex saxo
              vivo, et topho in fornicis modum constructum fuerat, interiora tamen quaeque lignea in
              favillam redacta parietes fumo<milestone unit="page" n="35"/> infecere. Postea universa illa manus profecta est
              ad pagum Lombardae ad Veru, ubi sunt loca nostra delitiosa. Illuc enim venere cum
              praeda, qui praecedenti vespere expositi fuerant in valle Tonsoris circiter mille
              quingenti viri. Hi totam noctem quieti in litore dormiverant<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="289">dormiverant Z: dormierant D</note>
               </hi>, et ab hora prima
              diei se per latitudinem insulae difundentes<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="290">prepravljeno iz defendendes</note>
               </hi> a medio insulae in orientale<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="291">orientale cavernas Z: orientale caput
                  proceperant scrutantes omnia dumenta, nemora, saltus, valles, montes et cavernas
                  D</note>
               </hi> cavernas, in quibus comperierunt circiter 34</p>
            <p>rurales promiscui sexus, qui nullo pacto cogi poterant, ut intra maenia se
              transferrent. Pecorum vero copiosam praedam avexere, et quae sibi visa sunt non
                avehenda<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="292">avehenda caedentes Z: avehenda
                  esse, cedentes D</note>
               </hi> caedentes in silvis stravere corvis, et vulturibus in
              escam. In Lombarda omnes genio indulxere, et post crapulam in aedes debacchati eas
              ignibus devastarunt. Interim celocem vidimus <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="293">vidimus etiam Z: vidimus circa Melitam remis, velisque in nostram insulam
                  utentem; vidimus etiam D</note>
               </hi>etiam triremem ex Caracosienis statim in eam
              contendere, et postquam cominus congressae sunt, vidimus quoque ambas simul ad
              reliquas raptim redire, in quorum adventu illico omnes vela ventis dedere. Nos primo
              conjecturis id quod erat conjectantes a praefecto classis Turcicae <add>venisse</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="294">venisse D: vomisse Z</note>
               </hi> Caracosiae
              praeceptum, ut ad reliquum navalem exercitum propere festinet, deinde etiam ab emissis
              exploratoribus de hoc certiores facti, postero die solemnes non solum<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="295">solemnes non solum Z: non solum solemnes D</note>
               </hi>
              annuas supplicationes a nostris majoribus institutas ob defensam fortiter eo die
              patriam ab impetu vehementissimo classis Aragoniae anno octogesimo ante, verum etiam
              publicas gratiarum actiones quam maximas potuimus de liberatione imminentium
              periculorum totis cordium affectibus prae gaudio collacrymantes exolvimus, et
              collectas aliquot pilas, et jacula in nos ab Uluzalinis adacta in templo cathedrali,
              tanquam trophaeum iuxta scuta Aragonia cum hujusmodi inscriptione olim a majoribus
              dedicata.</p>
            <q>
               <l> (Parthenopes Regem, Sociosque hinc classe repulsos </l>
               <l> Testantur<note place="foot" n="296">testantur Z: testentur
                D</note> natis scuta dicata Tholo.) </l>
            </q>
            <p>Deo, ac Virgini matri, nostrisque tutelaribus Divis Bartholomaeo Apostolo, et Marco
              Evangelistae protectori praecipuo, omnibusque Celitibus pie sacravimus rem tali
              carmine subsignantes:</p>
            <q>
               <l>Inter mille rates sospes Corcyra Melena</l>
               <l>Vauceli pulso parta trophaea dicat.</l>
               <l>Virgo tuo a partu quingentis mille peractis</l>
               <l>et decies septem proximus annus erat.</l>
               <l>Lux quoque fulgebat, qua coelum invecta petisti,</l>
               <l>cum bene res cessit numine gesta tuo,<milestone unit="page" n="36"/>
               </l>
               <l>Tu nos servasti, servaras ante parentes</l>
               <l>Cum stetit in nostram Bartholomaeus opem</l>
               <l>Nos tibi commendet Marci tutela Beati</l>
               <l>et prece coelituum perge fovere tuos.</l>
               <l>In te spes nostra est, per te tibi vincimus usque</l>
               <l>et sine <add>Te</add>
                  <note place="foot" n="297">sine Te ruimus D: sine
                  ruimus Z</note> ruimus. Semper adesto tuis.</l>
            </q>
            <p>Quod quidem Epigramma breviori compendio sic immutatum est
            <q>
                  <l>Virginis a partu quingentis mille peractis,</l>
                  <l>et decies septem proximus annus erat.</l>
                  <l>Aere<hi rend="sup">
                        <note place="foot" n="298">prepravljeno iz Ane</note>
                     </hi> pilis
              necquiquam Vauzellinus adactis</l>
                  <l>Disjecta hinc pulsus per mare classe ruit;</l>
                  <l>Gesta die res est, quo Virgo ascendit Olympum</l>
                  <l>Urbs memor haec Divae parta trophaea dicat.</l>
               </q>
            </p>
            <p>Post haec litteris Archidiaconi certiore facto de incolumitate nostra, et de recessu
              totius hostilis classis ex Adriatico sinu Iacobo Foscareno, et Philippo Bragadeno,
              quorum alteri terrestrium, alteri maritimarum rerum Illyrici a senatu cura demandata
              fuerat, et transmisso ab eis tunc primum hoc felici nuntio ad senatum non tantum
              trepidatio universi sinus<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="299">sinus soluta Z:
                  sinus Dalmatiae soluta D</note>
               </hi> soluta est, sed ex Curzulensi facinore ab
              omnibus capta fuit ingens laetitia, quam etsi<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="300">etsi Z: et si D</note>
               </hi> non ausim nominare praesagium eodem anno subsecutae
              ad Corinthiacas fauces magnae navalis victoriae, non vereor tamen astruere gesta
              Curzulensium non parvum fuisse nostris invadendorum hostium calcar, et stimulum.
              Fortunam dominari in bello, gentilium est dicere. Longe praestantius Sacrae Scripturae
              consuetudo Deum solet Dominum exercituum appellare, ita ut in medio sacrorum nostrorum
              sanctissimus ritus coelum, et terram plenam majestate Dei exercituum testatur. Nam
              dictio Sabaot Dominum super exercitus significat, ut omnes passim intelligant fortunam
              nihil prorsus esse, Deum vero auctorem omnium rerum vires quoque exercituum moderari.
              Quod si unquam alio tempore, et usquam alibi divini numinis potestas humano generi
              patuit, plane in servanda Curzulensi urbe manifeste constitit. Ut enim involvantur
              silentio, quandoquidem absque lacrymis referri nequeunt) tot aliae munitissimae urbes
              captae incensae deditae, quis<milestone unit="page" n="37"/> nisi divina pietas eam<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="301">eam Z: hanc D</note>
               </hi> urbeculam desertam debilibus muris
              parva manu, et ea imbelli praeservavit? Quis pueris rei bellicae imperitis
              stratagemata consilia, robur, et audaciam subministravit?<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="302">subministravit? An Z: subministravit? Quis faeminis cor,
                  animumque dedit, vel puellis, ut virili habitu indutae, inter arma, vulnera, et
                  pericula impavidae, tela vel ministrarent, vel tractarent? An D </note>
               </hi> An
              non Dei munus est<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="303">est Z: fuit D</note>
               </hi>
              vigilantibus frustra custodibus per ministros sacrorum furtivam hostium invasionem
              patefieri? Nunquid non est Dei beneficium ex nostris, qui debilitatem obsessorum
              proderet, captum fuisse prorsus neminem? Cum utique plurimi, dum ex urbe fugiunt
              sagittis, et plumbeis glandulis ab hostibus fuerint sauciati, sicque vulneribus
              retardati, ut facillime capi potuerint? Quale vero est illud? Quod in sinu Rizonico
              quadrigentorum triremium hostilis classis reperitur, et ex ea deliguntur Caracosia, et
              Uluzalis, qui excursiones per Illyricum faciant ambo instructi, et parati, ille secum
              deducit quinquaginta quinque vela hic viginti majora, simul ad praedam discedunt sed
              dum alter alterum praedandi studio praevenit<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="304">praevenit Z: pervenit D</note>
               </hi> cujus nisi divinae providentiae fuit ne ambo
                simul<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="305">simul Z: simul fere D</note>
               </hi> eam
              adorirentur, cum ambo ad id simul profecti sunt, et ambo simul eam insulam
              praetergressi in Pharenses <add>grassati</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="306">grassati D: crassati Z</note>
               </hi> fuerint? In reditu autem a Pharia
              depopulatione unde est, quod iterum disjunguntur, et alter denuo tentare perrhorescit
              alteri non vacat? O Virgo beatissima, quam de hac tenebrosa caligine translatam nostri
              causa ante perspicuum summi Dei thronum astare credimus, ut quemadmodum in terris
              humano generi <add>virtutum</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="307">virtutum D:
                  virtutem Z</note>
               </hi> exemplar in admirabili humilitate praestitisti, ita et
              super coelos coelorum proxima Dei potestate praedita ad nostram utilitatem regnes :
              Agnoscentis hoc singulare a te munus populi adauge precamur fiduciam, et quos toties
              ex tot <add>internectionum</add>
               <hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="308">internectionum
                  D: internitionum Z</note>
               </hi> casibus misericorditer eripuisti, cumulatis
              benefitiis in perpetuam clientelam cum Beatis Bartholomaeo Apostolo, et Marco
              Evangelista ceterisque Divis perpetuo servandos intra sinum benignitatis tuae suscipe,
              ut in fide filii tui radicati, nec unquam ad alienos cultus ulla labefactatione
              detracti, et in hac et in coelesti patria protectionis tuae fructum assequamur.
              Indulgente votis hujusmodi piissima eiusdem servatoris<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="309">servatoris Z: salvatoris D</note>
               </hi> nostri filii tui Iesu
              Christi clementia, cui simul cum Patre, et spiritu sancto sit semper honor perpetuus,
              et aeterna gloria. Amen.<milestone unit="page" n="38"/>
            </p>
          </div>
                  
      
      </body>
      <back>
         <div type="poesis-ode" met="hexameter">
            <head>In Turcas oratio</head>
            <l>O Pater omnipotens, qui verbo cuncta creasti</l>
            <l>et solo nutu quaeque creata regis, </l>
            <l>Aspicis, ut dire<note place="foot" n="310">dire Z: diro D</note>
          latret fera bellua victu </l>
            <l>Ausa sibi titulos fingere ut<note place="foot" n="311">ut Z: et
          D</note> umbra Dei, </l>
            <l>Heu vocat arvorum Dominum se Othomanica pestis, </l>
            <l>Quorum aditum primus crimine clausit homo, </l>
            <l>Insuper imperium sibi totius arrogat orbis,</l>
            <l>Sanguineoque gregem territat ense tuum, </l>
            <l>Dat pacis leges populis juratus Olympo, </l>
            <l>rursum faedifrago reijcit ore datas.</l>
            <l>Faedera nil possunt<note place="foot" n="312">possunt Z: prosunt
          D</note>, non illum numina tangunt</l>
            <l>sub pede <add>Selimus</add>
               <note place="foot" n="313">Selimus D: Sellinus
          Z</note> fasque, piumque tenet. </l>
            <l>Nec mora, nec requies, populo datur ulla fideli, </l>
            <l>imminet exitio nocte, dieque <add>virum</add>
               <note place="foot" n="314">virum D: virorum Z</note>, </l>
            <l>Opprobrii genus omne loqui piget, eripe tetro </l>
            <l>(si locus orandi est) nos tua membra jugo. </l>
            <l>Num patiere Deus tot inulta piacula gentis?</l>
            <l>Ecquis erit probra tot jam tolerare modus?</l>
            <l>Quid gravius Pharao potuit commitere? quidve </l>
            <l>Prisca Palestinis incola turba jugis?</l>
            <l>An scelus impletum tercentis non fuit annis<note place="foot" n="315">annis Z: armis D</note>?</l>
            <l>Ex quo Christicolas Turcica sceptra premunt, </l>
            <l>sat dedimus poenas, sat ***<note place="foot" n="316">sat *** terruit
          Z: sat acinace terruit D</note> terruit hostis</l>
            <l>Transeat a nobis Numinis ira tui.</l>
            <l>Hac semel amota Turcarum desinet horror</l>
            <l>utcunque invicto<note place="foot" n="317">invicto Z: invito
          D</note> nomine Turca tumet</l>
            <l>Rumpatur tumor hic in numen bella minantis</l>
            <l>Rem sibi cum vero sentiat esse Deo.</l>
            <l>Nos tua progenies licet isto degener ortu</l>
            <l>te tamen offenso sumpsimus arma Pater. <milestone unit="page" n="39"/>
            </l>
            <l>Sumpsimus arma tua pro Religione Redemptor</l>
            <l>Ne tua pellatur prorsus ab ore<note place="foot" n="318">ore Z: Orbe
          D</note> fides. </l>
            <l>Neu animas coeli cives a morte futuras </l>
            <l>Imergat divis sub Phlegetonte vadis. </l>
            <l>Devictis<note place="foot" n="319">Devictis Z: divitis D</note>
          Asiae, Libiaeque collentibus arva</l>
            <l>Christiadis, poterat barbarus esse satur. </l>
            <l>Quin et in Europa tot regnis (proh dolor) haustis </l>
            <l>debuerat nostri jam cohibere sitim. </l>
            <l>Dum redimi potuit pax auro solvimus aurum </l>
            <l>Nec sitis extincta est, nec saturata fames. </l>
            <l>Non pudet a nobis extremo margine Cyprum </l>
            <l>poscere, nec pacis (proh) violare fidem. </l>
            <l>Scilicet hinc alias petiturus littoris oras </l>
            <l>concipit hesperias subdere posse sibi. </l>
            <l>Ac si, quos domuit propria virtute domavit</l>
            <l>non alio casu vindice forte Deo. </l>
            <l>Nos quoque veh nimium graviter pecasse fatemur</l>
            <l>Te tamen, o verum Christe Deum colimus</l>
            <l>Qualescunque sumus, trinum veneramur, et unum </l>
            <l>Te Deus, hanc unam pandimus ore fidem. </l>
            <l>Flectimus inde genu Christo, Christumque secutis </l>
            <l>Omne aliud numen credimus esse nefas. </l>
            <l>Hinc nos Turcigenae propter te odere nefandi </l>
            <l>Quos Mahomet falsa credulitate tenet. </l>
            <l>Excidium hinc nobis molitur classe Tyrannus</l>
            <l>Turcigenum ducens millia multa mari. </l>
            <l>Quin et terrestres turmas equitumque phalanges </l>
            <l>in nos emittens undique bella ciet. </l>
            <l>Contemptorque Dei scelerata jurgia lingua </l>
            <l>congerit, ah saltem parce sceleste Deo. </l>
            <l>Parce Deo nostrorum<note place="foot" n="320">nostrorum Z: nostros
          D</note> fas est tibi carpere mores, </l>
            <l>Desine, noster ubi sit Deus, obijcere. <milestone unit="page" n="40"/>
            </l>
            <l>Regnas<note place="foot" n="321">regnas Z: regnat D</note> ubique
          Deus noster. Quod<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="322">quod Z: qui D</note>
               </hi>
          si tibi poenam </l>
            <l>Differt, pensabit mox gravitate moram. </l>
            <l>Te manet ignis edax, qui te sine fine cremabit</l>
            <l>Ni Christi infelix initiere fide. </l>
            <l>Sed quid opus pretium suibus proponere, gemmas?</l>
            <l>
               <add>Duruit</add>
               <note place="foot" n="323">duruit D: durrit
          Z</note>, ut nostro sanguine tingat humum. </l>
            <l>Nos commune malum communi pellere sorte</l>
            <l>Nitimur, hinc armis, hinc pietate precum , </l>
            <l>Militiae robur Veneti Pius, atque Philippus, </l>
            <l>Miscere<note place="foot" n="324">Miscere Z: misere D</note> in
          pugnam classe vehente viros. </l>
            <l>Undique bella tument, noster tibi militat ensis, </l>
            <l>Et cruce securus miles in arma ruit, </l>
            <l>Imbelles, precibusque piis, votisque rogamus </l>
            <l>Rebus, et <add>angustis</add>
               <note place="foot" n="325">angustis D:
          angustes Z</note> poscimus affer opem </l>
            <l>In te spes nostra est tibi tantum fidimus uni</l>
            <l>Omne tibi nostrum corde dicamus opus</l>
            <l>Templa vovent alii Pario de marmore ad astra</l>
            <l>Ast alii in templo<note place="foot" n="326">templo Z: templis
          D</note> capta trophaea manu. </l>
            <l>Ipse ego concesso nobis, ut spero triumpho</l>
            <l>Grates perpetuas annua sacra feram, </l>
            <l>Et memoria<note place="foot" n="327">memoria Z: memori D</note>
          totum testabor carmine factum, </l>
            <l>Noster erit fructus, gloria tota tua. <milestone unit="page" n="41"/>
            </l>
         </div>
         <div type="poesis-ode">
            <head>In magna navali victoria</head>
            <l>Gaudeat Caelum exhilaretur Orbis,<note place="foot" n="328">exhilaretur orbis Z: jubiletque tellus P</note>
            </l>
            <l>Quisquis, et Christum colit, ora solvat</l>
            <l>Laetus in laudes, resonetque Laetis</l>
            <l>Vocibus Aether.</l>
            <l>Torva pars, saevi cecidit Draconis</l>
            <l>Nuper hic<note place="foot" n="329">Nuper hic Z: Qui modo
          P</note> lati Dominator orbis</l>
            <l>Noxius Christi populos vorabat</l>
            <l>Martius anguis.</l>
            <l>In specu natus Scithiae propinquas</l>
            <l>eruit gentes, Asiamque pastus </l>
            <l>Mox, et Europae freta transmeando</l>
            <l>Substitit Haemo.</l>
            <l>Inde jam <add>epoto</add> Getico cruore</l>
            <l>Illyrim luna genitrice fretus</l>
            <l>Hausit, et tandem Danais subactis </l>
            <l>Induit <add>alas</add>
               <note place="foot" n="330">alas P: ales
          Z</note>.</l>
            <l>Evolans ponto citus ocupavit</l>
            <l>quidquid Aegeum mare continebat</l>
            <l>Calcidem<note place="foot" n="331">Calcidem Z: Euboeam P</note>
          Naxum Rhodon, atque Lemnum<note place="foot" n="332">Lemnum Z: Chium
            P</note>
            </l>
            <l>et denique Cyprum.</l>
            <l>Jam maris terror superi inferique </l>
            <l>Italos uno meditatur haustu</l>
            <l>Jam Thybrim Rhenum Rhodanumque anhelat</l>
            <l>Aliger anguis.</l>
            <l>Non tulit Christus scelus hoc nefandum, </l>
            <l>qui licet tentet, tamen invocantes</l>
            <l>Obrui nunquam patitur fideles, </l>
            <l>sed juvat aegros.</l>
            <l>Ergo dum tensas Draco pandit alas, </l>
            <l>suscitat pastor vigiles ad arma </l>
            <l>Fortium coetus, colubrum repente </l>
            <l>exuit alis.<milestone unit="page" n="42"/>
            </l>
            <l>Sed quid obtectis<note place="foot" n="333">obtectis Z: optetis
          P</note> opus est figuris</l>
            <l>Gesta res tanta est, ut <note place="foot" n="334">ut Z: quod
          D</note>in orbe major </l>
            <l>Nulla jam saeclis fuerit tot actis<note place="foot" n="335">Nulla jam
          saeclis fuerit tot actis Z: Nulla tot annis potuit videri P</note>
            </l>
            <l>par nec in armis.</l>
            <l>Nostra Christidum superavit omnem </l>
            <l>Turcicam classem rapuitque caesis<note place="foot" n="336">caesis Z:
          laesis P</note>
            </l>
            <l>Hostibus totum mare, vindicata</l>
            <l>nautica res est.</l>
            <l>O diem faustum, celebremque<note place="foot" n="337">celebremque Z:
          celebresque P</note> Nonas</l>
            <l>Mensis Octobris, quater o beatas </l>
            <l>Oxias multo saturas cruore </l>
            <l>Turcigenarum.</l>
            <l>Virgine a foeta recolatur annus </l>
            <l>Mille quingentis deciesque septem</l>
            <l>Orbitis lapsis novus, et lapillo </l>
            <l>candidus albo.</l>
            <l>Pugna Corcyrae docuit Melenae</l>
            <l>Posse confringi<note place="foot" n="338">confringi Z: confingi
          P</note> rabiem Selini </l>
            <l>Ecce confracta est penitus adempto </l>
            <l>Limite ponti<note place="foot" n="339">Limite ponti Z: Iam sibi ponto
          P</note>
            </l>
            <l>Tu gregis pastor Pie quinte verus</l>
            <l>Tu decus Christi fidei Philippe</l>
            <l>Vos Mocenico Veneti coronis</l>
            <l>cum duce digni </l>
            <l>Foedus inter vos initum salutem<note place="foot" n="340">Foedus inter
          vos initum salutem Z: foederis nexus initi salutem P</note>
            </l>
            <l>Attulit mundo prope jam ruenti</l>
            <l>et ministrorum peperit triumphum </l>
            <l>Vivida virtus.</l>
            <l>
               <add>Austrium</add>
               <note place="foot" n="341">Austrium P: Austriam
          Z</note> quis non celebret Joannem? </l>
            <l>Inde quis Marci taceat<note place="foot" n="342">taceat Z: teneat
          P</note> Columnae</l>
            <l>Grande robur? quisque Sebastiani </l>
            <l>Gesta Veneri?<milestone unit="page" n="43"/>
            </l>
            <l>Ecquis heroas<note place="foot" n="343">heroas Z: heroes P</note>
          numeret canendo </l>
            <l>Non polus noctu radiat tot astris</l>
            <l>Quot cruentatos mediis stupebat </l>
            <l>Naereus undis.</l>
            <l>Vos tamen coelis animae receptae</l>
            <l>quas amor verus patriae dicavit</l>
            <l>Praelii auctores caput et triumphi </l>
            <l>Laus docet<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="344">docet Z: decet P</note>
               </hi>
          omnis</l>
            <l>Cantet Augustinum age Barbadicum</l>
            <l>Doctior Vates graviore plectro</l>
            <l>Nos<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="345">Nos Z: Hos P</note>
               </hi> virum fama
          memori colemus </l>
            <l>Dum manet orbis. </l>
            <l>Sunt quibus<note place="foot" n="346">quibus Z: quidem P</note>
          plures ope singulari </l>
            <l>Qui suo nobis retulere fato </l>
            <l>Lauream de se meritos honoret<note place="foot" n="347">honoret Z:
          honores P</note>
            </l>
            <l>Quisque fidelis.</l>
            <l>Quanta mortales decuit gerendis </l>
            <l>Praeliis unquam decet hos viros laus </l>
            <l>qui sua<note place="foot" n="348">sua Z: suas P</note> nobis
          peperere dextra, et </l>
            <l>morte Triumphum</l>
            <l>Christus his merces fuerit perennis </l>
            <l>Nos ei acceptum ferimus qua<note place="foot" n="349">qua Z: quod
          P</note> aura </l>
            <l>Vescimur laeti quoniam haec data est<hi rend="sup">
                  <note place="foot" n="350">quoniam
          haec data est Z: nimium data hac P</note>
               </hi> 
            </l>
            <l>Victoria Coelo</l>
            <l>Quis brevi captas spatio ducentas </l>
            <l>Credat a nostris trabibus triremes?</l>
            <l>Sexiesque octo pariter fugatas </l>
            <l>Vix tribus horis?</l>
            <l>Majus<note place="foot" n="351">majus Z: mavis P</note> optatis
          tulimus. Quis unquam </l>
            <l>credat invictos (piget heu) tot armis</l>
            <l>pauciorum vi potuisse vinci </l>
            <l>Marte cruento?<milestone unit="page" n="44"/>
            </l>
            <l>Ecquis in nostros<note place="foot" n="352">nostros P: nostras
          Z</note> animavit hostem </l>
            <l>ut suo poscat<note place="foot" n="353">poscat Z: parcat P</note>
          gladios cruore, </l>
            <l>Artubus pisces, spoliis juventam, </l>
            <l>Classe fideles?</l>
            <l>Quis statim vectos putet a Pelono </l>
            <l>Navitas ausos Ithaces ad oram<note place="foot" n="354">Ithaces ad
          oram Z: Penei sub ora P</note>
            </l>
            <l>Congredi cum tot solidis carinis </l>
            <l>Vincere suetis.</l>
            <l>Sed Deus nobis, Deus ipse favit</l>
            <l>Vidimos ventos prius a <sic>Chorinto</sic>
            </l>
            <l>Prosperos hosti tumido retrorsum</l>
            <l>Turbine verti.</l>
            <l>Impetum coeli subito secuti </l>
            <l>Milites nostri superant. Quid ergo </l>
            <l>Non erat Christus tuiturus arma </l>
            <l>Christicolarum?</l>
            <l>Quae sua fidunt feritate gentes </l>
            <l>Noverint Christum Dominum, nec unquam</l>
            <l>arogent palmam nisi destitutis </l>
            <l>Numine nostris</l>
            <l>Vos quoque o Christi populi fideles </l>
            <l>Gesta concordes revocant in hostem</l>
            <l>Tempore oblato properate diram</l>
            <l>perdere gentem.</l>
            <l>Tota nunc<note place="foot" n="355">nunc Z: num P</note> vobis
          pelagi potestas </l>
            <l>cessit en ultro imperium Selini </l>
            <l>porrigit mundi moderator, id vos </l>
            <l>carpite dextris.</l>
            <l>Sponte conspecto cadit umbra sole</l>
            <l>Militent tantum in Crucifixi honorem </l>
            <l>invicem nexis aderit ministris</l>
            <l>Auctor Jesus.</l>
            <l>Gloriam Christo Domino canamus </l>
            <l>qui dedit nobis superare Turcas </l>
            <l>Si datos quondam monitus sequemur</l>
            <l>cuncta daturo.</l>
            <l>Gloriam Christo Domino canamus</l>
            <l>Qui Deus semper caro factus aevo</l>
            <l>Cum Patre aeternum, pariterque sancto </l>
            <l>Flamine regnat.<note place="foot" n="356">Posljednje dvije strofe ne
          nalaze se u P</note>
            </l>
         </div>
      
      </back>
  </text>
</TEI>


Vade retro

Vade porro


Rozanovic, Antun (1524-1594?) [1571]: Vauzalis sive Occhialinus Algerii Prorex, Corcyram Melaenam terra marique oppugnat nec expugnat, versio electronica, 15122 verborum, 255 versus, ed. Nives Pantar [genus: prosa oratio - historia; poesis - ode] [numerus verborum] [rozan-a-vauz.xml].
Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.