<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:tei="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
    <teiHeader>
        <fileDesc xml:id="vrancic-a-epist-1567-04-05">
            <titleStmt>
                <title>Antonius Verantius episcopus Agriensis
                    cardinali Commendone, versio electronica</title>
                
                <author key="vranc01">
                    <name xml:lang="hr">Vrančić, Antun</name>
                    <date>1504-1573</date>
            </author>
                
                <editor>Bessenyei József</editor>
                <respStmt>
                    <resp>Hanc editionem electronicam curavit</resp>
                    <name>
                  <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
               </name>
                </respStmt>
            </titleStmt>
            <editionStmt>
                <edition> Digitalizat modernog znanstvenog izdanja (2002). </edition>
            </editionStmt>
            <extent ana="B">Mg:B Verborum 632</extent>
            <publicationStmt>
                <p>Elektronska verzija: Profil hrvatskog latinizma, znanstveni projekt na
                    Filozofskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu, Hrvatska. <date>Siječnja
                        2012</date>
            </p>
            </publicationStmt>
            <sourceDesc>
            <bibl type="repo" ana="digital">Digitalna verzija: CroALa</bibl>
            <bibl> MEK-02208 Lettere di principi = Litterae principum ad papam (1518-1578) /
                    szerkesztő Bessenyei József; fordító Kulcsár Péter, Nagy Gábor levél(ek),
                    dokumentum(ok) ; olasz, latin, magyar eredeti kiadvány: Lettere di principi =
                    Litterare principum ad papam = Fejedelmi levelek a pápának : 1518-1578 / átírta
                    és kiadta Bessenyei József Roma : Római M. Akad. Fraknói V. Történeti Int. ;
                    Budapest : OSZK, 2002 ISBN 963 200 442 6 Magyar történelem 1527-1790,
                    Egyháztörténet magyar történelem, római katolikus egyház, levelezés, pápa,
                    forrás, Vatikán, 1518-1578 MEK-be került: 2002-11-09 URL:
                    http://mek.oszk.hu/02200/02208 <relatedItem type="digitalizat">
                        <ref type="internet" target="http://mek.oszk.hu/02200/02208/">MEK OSZK
                            (PDF)</ref>
                    </relatedItem>
            </bibl>
         </sourceDesc>
        </fileDesc>
        <profileDesc>
         <abstract>
            <p/>
         </abstract>
         <settingDesc>
            <p/>
         </settingDesc>
         <particDesc>
            <p/>
         </particDesc>
         <langUsage>
            <language ident="lat" xml:lang="hrv">latinski</language>
         </langUsage>
         <creation>
            <date when="1567-04-05" period="15xx_3_third">1567-04-05</date>
                <placeName>Prag</placeName>
            </creation>
         <textClass>
                <keywords scheme="typus">
                    <term>prosa</term>
                </keywords>
                <keywords scheme="aetas">
                    <term>Litterae renatae (1400-1600)</term>
                    <term>Saeculum 16 (1501-1600)</term>
                    <term>1501-1550</term>
                </keywords>
                <keywords scheme="genre">
                    <term>prosa oratio - epistula</term>
                </keywords>
            </textClass>
      </profileDesc>
        <revisionDesc>
            <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <date>2012-08-29</date> Revizija oznaka. Svako pismo
                u posebnu datoteku. </change>
            <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <name>Luka Špoljarić</name>
            <date>2012-04-30</date>
                Novo, unificirano zaglavlje. </change>
            <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <date>2011-12-30T11:22:06</date>
         </change>
        </revisionDesc>
    </teiHeader>
    <text>
        <body>
            <div type="prosa-epistula" n="31.2">
                <head>XXXI/2 <date when="1567-04-05">1567. 5. Aprilis</date>, Pragae Antonius Verantius episcopus Agriensis
                    cardinali Commendone</head>


                <note resp="BJ">Segr. Stato, Principi, 27, f. 319.</note>

                <opener>Illustrissime ac Reverendissime Domine mihi semper colendissime! Salutem
                    servitiorumque meorum commendationem.</opener>
                <p>Mense Maio anni superioris Illustrissima Amplitudo Vestra dederat ad me litteras
                    Augusta, quibus singulari studio doctorem Illicinum, virum sane magno ingenio
                    excellentique doctrina mihi commendaverat eo nimirum nomine, ut, quantum per eum
                    favorem fieri possit, quem apud Reverendissimum Dominum Strigoniensem
                    Metropolitanum Hungarorum habeam, curare eundem cum eodem reconciliandum
                    delendasque omnes controversias, quas hactenus mutuo inter sese (alter maiori
                    non cedendo, alter minori dignitatem suam non summittendo) aluerant. Cui
                    Illustrissimae Amplitudinis Vestrae voluntati morem gesturus studiosissimus
                    alioqui mea etiam sponte eiusdem domini Illicini, amici mei veterani ac notae
                    rarioris, commodioris eaque cura ac solicitudine dudum occupatus multo
                    diligentius rem aggressus (adhibita argumentis meis, quum Illustrissimae
                    Amplitudinis Vestrae, tum etiam Illustrissimae cardinalis Augustani authoritate,
                    qui itidem scripserat ad me de hoc ipso negotio) nihil omnino pro meis viribus
                    rationum earum in hac harena praetermisi, quibus arbitratus sum id me
                    controversia ad optatam compositionem tantorum cardinalium auspiciis
                    existimationeque adiutum posse deducere eundemque doctorem Illicinum in
                    pristinam gratiam praesulis sui restituere. Nec multos dies praeterire passus ad
                    litteras Reverendissimae Amplitudinis Vestrae (quas quidem habeo iucundissimas)
                    largiore epistola respondi obiter eandem edocens de utriusque ingenio ac
                    moribus, de causis ipsorum controversiae, de difficultatibus compositionis
                    eiusdem. Item, quod ego non essem defuturus provinciae mihi demandatae quodque
                    sperare me in posterum idem negocium felicius tractaturus et ex sen <note resp="BJ">57 In originali: Hec.</note>
                    <milestone unit="page"/> tentia confecturus accessione nominis Illustrissimae
                    Amplitudinis Vestrae et Illustrissimi cardinalis Augustani – quo praecipue
                    utendum mihi esse proposueram –, et demum, quod, quicquid profecisse, haud mora
                    easdem Illustrissimas Amplitudines Vestras essem facturus certiores. Igitur
                    consumpto in hac harena uno ferme anno integro assidue lapidem hunc urgendo
                    summa solicitudine summoque conatu nihil omnino effeci, quod, quantum
                    Reverendissimus Dominus Strigoniensis in gratiam Illustrissimae Amplitudinis
                    Vestrae et cardinalis Augustani inducebatur ad indulgendum, tanto minus dominus
                    Illicinus de indulgentia antistitis sui cogitare videbatur efferens subinde
                    innocentiam suam et aequitatem causae suae exigens, questus insuper de quibusdam
                    iniuriis, quasi parem, non superiorem habuit archiepiscopum. Sic postremo, quum
                    iam ego diebus proximis in Bohemiam a Caesarea Maiestate accersitus a
                    Reverendissimo Domino Strigoniensi recessissem, data eidem domino Illicino
                    facultate aequitatem causae suae iure prosequendi rem omnem eius judicio
                    commisit. In eo tandem, quemadmodum postea ex amicorum litteris intellexi,
                    omnibus calculis convictus ac reus actus sententiae quoque canonicae coactus est
                    sese subjicere. Aiuntque, quod ad se summittendum et ad paternam sui praesulis
                    veniam amplectendam nec adhuc potuerit induci meo quidem magno dolore, quum ei
                    semper amicus fuerim et eruditionem eius maxime fecerim. Nec scio, quomodo iam
                    rem illius iuvare potero, nisi, si vel in parte aliqua Senensis gentis (sit
                    honor nationi) exuet vehementiam – de quo in genitura sua videtur nonnihil
                    copiosus hausisse – seque nostro sedatiori accommodandum curabit, quod et
                    demittere sese et attollere consuevit cursu rerum postulabante. Alioqui nec
                    Romana mansione usurus commode iuxta illud tritum: Quum fueris Romae, Romano
                    vivito more, quum fueris alibi, vivito more loci! Nam et Strigoniensis Valacchus
                    Transalpinus est et ego Dalmata, in Hungaria tamen fortunam et benedictionem Dei
                    assecuti, certe in eo toti sumus, ut genti nos accommodemus, apud quam vitam
                    degimus. Sed de illo Illicino hactenus. Ego plurimum cupio Illustrissimae
                    Amplitudinis Vestrae benevolentiam habere. Quodsi et in gratia eius esse potero
                    (de qua iam me proxime illius litterae securum faciunt), felicius agi mecum in
                    humanis rebus putabo, interim admodum eandem rogans, ut officiis meis,
                    quantulacunque illa esse poterunt, crebrius uti non dedignetur, quae quidem tam
                    propensa semper est habitura, quam quae propensissima. Nec ego quicquam habebo
                    gratius, quam quod eius gratia facere ac praestare potero.</p>
                <closer>Deus Illustrissimam Amplitudinem Vestram felicitet et incolumem servet.
                    Pragae, V. Aprilis. M. D. LXVII. Illustrissimae et Reverendissimae Amplitudinis
                    Vestrae Benevolus servitor Antonius Verancius episcopus Agriensis
                    propria</closer>

                <note resp="BJ">Annotatio: Pars datum subsequens ipso ab <FONT COLOR="#CC3300"><b>Antonio</b></FONT> Verantio scripta
                    est.</note>

                <milestone unit="page"/>
                <milestone unit="page"/>
            </div>
        </body>
    </text>
</TEI>