Dudic, AndrijaDionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560]: De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete, Verborum 18906, ed. Petra Sostaric [genus: prosa - epistula; prosa - versio] [numerus verborum] [dudic-a-thucydid.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
-- 248 -- plane alias depresserint, alias cum ipsis
hominibus ceperint. quae de re ipsius verba subiciam: Postea simul cum sociis
Atheniensium apud flumen Eurymedontem in Pamphylia, terrestri navalique certamine
adversus Medos pugnarunt: eodemque die bis Athenienses, duce Cimone, Miltiadis filio,
victoria potiti sunt, captis ac depressis omnibus Phoenicum navibus ad ducentas.
Atque his quidem non dissimilia sunt ea quibus de terrestribus proeliis agit. Nam,
aut longius, quam par sit, oratione provehitur; aut rem praeter modum in angustum
contrahit. Cum enim ea quae ab Atheniensibus circa Pylum et Sphacteriam insulam gesta
sunt, cum obsessos in ea Lacedaemonios Athenienses expugnarunt, in quarto libro
narrare coepisset, atque interim pauca quaedam leviter attigisset, ad ea tum demum
quaesunt post consecuta, sermonem convertit; omnesque ex utraque parte commissas
pugnas, cum neque multi in illis cecidissent, et perpauci sese dedidissent,
diligenter et accurate pluribus quam trecentis versibus est persecutus. quam quidem
pugnam ipse summatim explicans, haec ad verbum scribit: In insula quidem caesi, aut
vivi capti, tot fuerunt. armati in eam traiecerant quadringenti omnino et viginti. ex
his vivi capti sunt octo minus trecenti; reliqui occisi. ac ex illis quidem qui vivi
capti fuerant, Spartani erant numero centum viginti: ex Atheniensibus, pauci sunt
interempti. De Niciae autem imperio illata mentione, qui sexaginta navibus, et duobus
Atheniensium gravis armaturae milibus in Peloponnesum ductis, ac Lacedaemoniis in
castella conclusis, Cytherios expugnavit; magnamque Peloponnesi partem depopulatus,
ingenti captivorum multitudine abducta, Athenas renavigavit, sic cursim de rebus ad
Cythera gestis ait: Pugna commissa, Cytherii, cum non diu restitissent, fuga se in
superiorem urbis partem receperunt; ac post, cum Nicia et collegis salutem pacti, se
cum rebus omnibus ei dediderunt. De Aeginetis vero captis, qui Thyreae erant, ita
scribit: Interea Athenienses, cum appulissent, statim omni exercitu admoto, Thyream
capiunt, oppidum incendunt, omnia diripiunt. Aeginetis autem, siqui a caede servati
erant, abductis, Athenas reverterunt. Cum autem magnis utraque civitas in ipso statim
belli initio calamitatibus conflictaretur, fiebat ut pacis utraque cupiditate
teneretur. Iam de priori verba faciens, cum Athenienses, omni sua regione vastata,
civitate vero propter pestilentiam exhausta, auxilium prorsus omne desperantes,
Spartam legatos miserunt, qui pacem, qua maxime egebant, poscerent, non modo
legatorum nomina praetermisit, sed illud simul, quam apud eos orationem habuerint,
quique eorum petitioni adversantes effecerint ut foedus Lacedaemonii reicerent. quae
leviter ac negligenter, quasi contemnenda, his verbis exposuit: Post secundam
Peloponnensium irruptionem, Athenienses, cum iam iterum eorum vastata esset regio, ac
bello et morbo vexarentur, mutata voluntate, Periclem, quod bellum suasisset,
incusabant; illius effectum opera existimantes, ut in tot calamitates inciderent: ac,
cum cedere Lacedaemoniis statuissent, missis hac de re legatis, nihil apud eos
effecerunt. De posteriore vero scribens, cum Lacedaemonii captos ad Pylum trecentos,
missa Athenas legatione, recuperare vellent, eam orationem quam Spartanus habuit, et
caussas cur pactionibus non steterint, percenset. Quodsi ergo satis officio suo se
functum arbitratus est, si tantum capita quaedam rerum ab Atheniensium legatis
gestarum, persequeretur, neque adhortationibus, neque orationibus, quibus usi sunt,
commemorandis, neque eorum qui suaserunt, neque Lacedaemoniorum, qui foederis
societatem non admittendam censuerunt, nominibus indicandis operam ponendam
existimavit: cur non idem in iis qui Lacedaemone Athenas venerunt, institutum
servavit: cum illi quoque pace infecta discesserint? Sin autem in his commemorandis
Dudic, AndrijaDionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560]: De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete, Verborum 18906, ed. Petra Sostaric [genus: prosa - epistula; prosa - versio] [numerus verborum] [dudic-a-thucydid.xml].
|