Indole nativa regio ditissima prorsus —
Hinc sua cunctae hominum gentes commercia poscunt,
Huc ergo illatus merces commutat Eoas.
Illico sarcinulas componit et aptat habendo
In navim, merces tota regione coemptas.
Invadit portum, dat carbasa protinus auris,
Et varios terrae flexus legit inde iacentis.
Ecce sinus cernit, quos hinc Germania pandit;
Mox secat, Oceano tribuunt qua nomina Celtae,
Pyrenem superat, Tartesia littora radit.
Flectit iter, qua iam Calpen disiunxit ab Hila
Alcides, dedit Oceano cum libera iura
Intranti, et cano fluctu iuga nigra prementi.
Hic demum geminae cernit confinia terrae,
Europam et Lybiam, medius licet evolet alto.
Evectus pelago spumantes illicet undas
Et secat, et rapta pontum tellure polumque
Cernit tum, meliusque notat discrimine partes
Orbis, et facie sibi visus crescere maior.
Ecce amissa oculis iterum redit arida ponto,
Utque aequor sparsit non insula rara, tuetur.
Praeterit hanc, aliam abscondit de puppe proculque
Diversae apparent a prora, ut nubila primum
Exigua hand geminae Baleares nomina: Cyrnos
At Liguri praetenta iacet semotior alto.
Sardoum pelagus posthac, petit Itala labens
Littora, Sicanio compendia nota Peloro
Ausa sequi ratis, hinc ventis emersa secundis
Iamque arat Adriacum scindens temone profundum,
Sub Cromam donec celerem iacta anchora sistit.
Cromam, quae Lybicum Ragusae obiecta tuetur.
Littoribus patriis hic tandem exponitur ille.
Sic amor et studium sibi semper in ardua niti,
Atque virum fieri, et claris notescere gestis.
Dumque aevum elegit, variarent cetera quamvis,
Ast in eo similisque sibi florebat et usque,
Ac puer instituit queis vitam moribus olim,
Ad finem excoluit postremaque fata senectae.
Heu! indigna rapi quam nullo mota pudore
Destruit, et capulo fera mors tibi protinus effert.
Ecce quidem meruit qui vivere Nestoris annos,
Attamen occubuit ceu flos collapsus in arvis.
Dissipat aut nebulam veluti lux nocte coactam.
Effertur, subito bona tot sibi rapta domusque
Et Patria heu! luxit, doctae luxere sorores.

Vade retro

Vade porro