<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:tei="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
    <teiHeader>
        <fileDesc xml:id="brodaric-s-epist-1533-08-01">
            <titleStmt>
                <title>Stephanus Brodericus episcopus Sirmiensis
                    Clementi papae VII, versio electronica</title>
                
                <author key="brod01">
                    <name xml:lang="hr">Brodarić, Stjepan</name>
                    <date>1490-1539</date>
            </author>
                
                <editor>Bessenyei József</editor>
                <respStmt>
                    <resp>Hanc editionem electronicam curavit</resp>
                    <name>
                  <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
               </name>
                </respStmt>
            </titleStmt>
            <editionStmt>
                <edition> Digitalizat modernog znanstvenog izdanja (2002). </edition>
            </editionStmt>
            <extent ana="B">Mg:B Verborum 722</extent>
            <publicationStmt>
                <p>Elektronska verzija: Profil hrvatskog latinizma, znanstveni projekt na
                    Filozofskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu, Hrvatska. <date>Siječnja
                        2012</date>
            </p>
            </publicationStmt>
            <sourceDesc>
            <bibl type="repo" ana="digital">Digitalna verzija: CroALa</bibl>
            <bibl> MEK-02208 Lettere di principi = Litterae principum ad papam (1518-1578) /
                    szerkesztő Bessenyei József; fordító Kulcsár Péter, Nagy Gábor levél(ek),
                    dokumentum(ok) ; olasz, latin, magyar eredeti kiadvány: Lettere di principi =
                    Litterare principum ad papam = Fejedelmi levelek a pápának : 1518-1578 / átírta
                    és kiadta Bessenyei József Roma : Római M. Akad. Fraknói V. Történeti Int. ;
                    Budapest : OSZK, 2002 ISBN 963 200 442 6 Magyar történelem 1527-1790,
                    Egyháztörténet magyar történelem, római katolikus egyház, levelezés, pápa,
                    forrás, Vatikán, 1518-1578 MEK-be került: 2002-11-09 URL:
                    http://mek.oszk.hu/02200/02208 <relatedItem type="digitalizat">
                        <ref type="internet" target="http://mek.oszk.hu/02200/02208/">MEK OSZK
                            (PDF)</ref>
                    </relatedItem>
            </bibl>
         </sourceDesc>
        </fileDesc>
        <profileDesc>
         <abstract>
            <p/>
         </abstract>
         <settingDesc>
            <p/>
         </settingDesc>
         <particDesc>
            <p/>
         </particDesc>
         <langUsage>
            <language ident="lat" xml:lang="hrv">latinski</language>
         </langUsage>
         <creation>
            <date when="1533-08-01" period="15xx_1_third">1533-08-01</date>
                <placeName>Budim</placeName>
            </creation>
         <textClass>
                <keywords scheme="typus">
                    <term>prosa</term>
                </keywords>
                <keywords scheme="aetas">
                    <term>Litterae renatae (1400-1600)</term>
                    <term>Saeculum 16 (1501-1600)</term>
                    <term>1501-1550</term>
                </keywords>
                <keywords scheme="genre">
                    <term>prosa oratio - epistula</term>
                </keywords>
            </textClass>
      </profileDesc>
        <revisionDesc>
            <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <date>2012-08-29</date> Revizija oznaka. Svako pismo
                u posebnu datoteku. </change>
            <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <name>Luka Špoljarić</name>
            <date>2012-04-30</date>
                Novo, unificirano zaglavlje. </change>
            <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <date>2011-12-30T11:22:06</date>
         </change>
        </revisionDesc>
    </teiHeader>
    <text>
        <body>
            <div type="prosa-epistula" n="14.12">
                <head>XIV/12 <date when="1533-08-01">1533. 1. Augusti</date>, Budae Stephanus Brodericus episcopus Sirmiensis
                    Clementi papae VII.</head>


                <note resp="BJ">Segr. Stato, Principi, 8, f. 117., 122. Sigillo annulari papyro
                    tecto. Editio: THEINER 1863, n. DCCCLIII, p. 623–624. ETE II, n. 239, p.
                    272–274.</note>


                <opener>
               <note resp="BJ">[Inscriptio:]</note> Sanctissimo domino nostro, Clementi
                    septimo pontifici maximo, domino nostro clementissimo. Beatissime Pater et
                    domine, domine clementissime! Servitutis mee commendationem ad oscula pedum
                    Vestrae Sanctitatis beatorum.</opener>
                <p>Non est opus me de statu horum regnorum multa ad Vestram Sanctitatem scribere,
                    cum omnia ex dominis Casaliis sit acceptura. Duae erant potissimum res in tota
                    republica Christiana difficiliores, pro quibus etiam excellentissimus <FONT COLOR="#CC3300"><b>Carolus</b></FONT>
                    imperator testatus est se in publico Germaniae conventu Augustensi in Germaniam
                    venisse: nostrae res Hungaricę et dogma Lutheranum. Res nostrae ad quem statum
                    sint deductae, Vestra Sanctitas, ut dixi, intelliget ex dominis Casaliis. Neque
                    credo serenissimum regem Ferdinandum quicquid iam amplius moturum, sed hiis,
                    quae sunt authoritate potentissimi Turcarum imperatoris – quem ipsemet sibi
                    iudicem elegit nobis iudicio fratris eius serenissimi contentis – decreta,
                    staturum, nisi velit funditus et se et sua omnia ruere, quam mentem Deus optimus
                    illi adimat. Rebus igitur nostris compositis restant negocia fidei ac
                    religionis, ad quae componenda Vestram Sanctitatem totis viribus adniti decet,
                    nisi velit reliquum etiam Christianum orbem paulatim a Sacrosancta Sede
                    Apostolica et a se deficere. Id enim futurum manifeste video, nisi Vestra
                    Sanctitas vel concilio faciendo vel aliquo alio modo quamprimum subveniat. Iam
                    scita Lutheri et eorum, qui eum sequuntur, sensim totam fere Hungariam
                    pervadunt, in aliquibus vero locis – maxime serenissimo adhuc Ferdinando regi
                    parentibus – ceperunt omnia iuxta illius dogma fieri et predicari. Sacerdotes
                    palam uxores ducunt, indulgentiae, dispensationes et alia huiusmodi, quae
                    aliquando in precio fuerunt, contemptui habentur. Nec scimus nos, qui Sedis
                    Apostolice sumus observantes, quid ad talia respondere, vel quo pacto illorum
                    opinionem refellere. Nam si dicamus sanctuis esse et Deo acceptius sacerdotes
                    (quod fere ubique fit) scorta, quam uxores habere (ut longe turpiora taceantur),
                    nescimus, quam pie id asseverare possimus. Non defuerunt superioribus mensibus,
                    id quod mihi certo constat, qui nomine Sanctitatis Vestrae indulgentias et
                    dispensationes hic in Hungariae circumferrent, et non aliter, quam quaevis
                    vilissimae merces vendi solent, nundinarentur, nostris talia <milestone unit="page"/> non deridentibus solum, sed et palam detestantibus. Quidnam et
                    istis respondeamus? cum iam omnibus sit illud in ore: Gratis accepistis, gratis
                    date! Quod si vim eis et incendia minemur, quid minus Christianum, quam protinus
                    ad haec recurrere? Principes etiam nostri non ita facile ad vim talibus
                    inferrendam induci possunt, quod et ipsi intelligere ceperunt multa esse in usum
                    Christianum recepta, quae vel aboleri vel certe immutari deberent. Omnes
                    intelligunt concilio esse opus et multarum rerum restauratione. Taceo de hiis,
                    quae de abusibus Sedis Romanae ubique predicantur, ommitto, quae de tanta
                    beneficiorum, aliorum super alia congerie, de nulla animarum, sed tantum de
                    proventuum et corporis cura iactantur. Praeterea neminem pene esse in toto
                    Christiano orbe antistitem in tot opulentissimis et Craesi divitiis equantibus
                    ecclesiis, qui verbum Dei, ad quod episcopi et sacerdotes sunt ordinati, doceat.
                    Charta me deficeret, si vellem vel partem eorum, quae nobis et maxime Sedi
                    Apostolicae objiciuntur, recensere. Igitur amore Dei omnipotentis Vestra
                    Sanctitas cum suo cardineo senatu aliquam rationem inire velit alicuius medellae
                    ad talia ulcera sananda adhibendae, quae nisi antidoto quopiam quamprimum
                    sanentur, erumpent, mihi crede, Beatissime Pater, nec ultra obducta teneri
                    poterunt, vereor, ne cum totali diviciarum nostrarum ruina. Melius esset mea
                    quidem et multorum bonorum, cum quibus ista soleo interdum mussitare, sententia
                    partem cędere volentes, quam ut totum nolentibus et invitis eripiatur. Quod
                    Hungaria dogma Lutheri nondum palam recęperit, Vestra Sanctitas et Sedes
                    Apostolica nulli hoc debet, nisi nostro Serenissimo Principi et eius modestiae
                    et bonitati, qui licet a Sede Apostolica repudiatus et ab ea indignissime
                    habitus, dat tamen omnem operam, ne quid in regno suo innovetur, sed et ipse
                    concilium suspirat. Vereor et illud, ne, dum Sedes Apostolica differt, principes
                    ipsi vel simul, vel quisque in suo regno concilium faciant, quod multi et viri
                    quidem catholici non cessant auribus principum assidue instillare. De hiis volui
                    pro mea in Sedem Apostolicam fide ac devotione, in Vestram autem Sanctitatem
                    singulari observantia et animi deditissimi propensitate Vestram Sanctitatem
                    humiliter admonere.</p>
                <closer>Quae, supplico, sicut proficiscuntur ex sincero bono et Christiano corde,
                    ita boni aequique consulere dignetur, et Sanctitatem Vestram Deus Optimus
                    Maximus diu salvam et incolumem conservet. Datum Budae, prima mensis Augusti,
                    anno Domini MDXXXIII. Eiusdem Vestrę Sanctitatis humilimus servulus et
                    capellanus Stephanus Brodericus Sirmiensis propria</closer>

                <milestone unit="page"/>
            </div>
        </body>
    </text>
</TEI>