Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  quaere alia! |  qui sumus? |  index auctorum |  schola et auxilia |  scribe nobis, si corrigenda inveneris!  
Milecije (c. 1340) [1340]: Miletii versus, versio electronica, 91 versus, verborum 573, ed. Stjepan Krasic [genus: poesis - historia] [numerus verborum] [milet-versus.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.

Vade retro

Vade porro

<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
   <teiHeader>
      <fileDesc xml:id="milet-versus">
         <titleStmt>
            <title>Miletii versus, versio electronica</title>
            <author key="milecij01">
               <name xml:lang="hr">Milecije</name>
               <date>c. 1340</date>
            </author>
            <editor>Stjepan Krasić</editor>
            <respStmt>
               <resp>Hanc editionem electronicam curavit</resp>
               <name>
                  <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
               </name>
            </respStmt>
         </titleStmt>
         <editionStmt>
            <edition>
               <date when="2010-02">mense Februario 2010</date>
            </edition>
         </editionStmt>
         <extent ana="B">Mg:B 91 versus, verborum 573</extent>
         <publicationStmt>
            <p>elektronska verzija: Digitalizacija hrvatskih latinista, znanstveni
            projekt na Filozofskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu,
            Hrvatska.  <date when="2010-02">veljače 2010</date>
            </p>
         </publicationStmt>
         <sourceDesc>
            <bibl type="repo" ana="digital">Digitalna verzija: CroALa</bibl>
             <bibl>Serafin Marija Crijević (Seraphinus Maria Cerva), Bibliotheca Ragusina in qua Ragusini scriptores eorumque gesta et scripta recensentur, 4 sv., izd. <editor>Stjepan Krasić</editor>, <pubPlace>Zagreb</pubPlace>: <publisher>Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti</publisher>, 1975-1980, sv. 2, s. 487-488.
             <note>Excerpta</note>
             </bibl>
         </sourceDesc>
      </fileDesc>
      <profileDesc>
         <abstract>
            <p/>
         </abstract>
         <settingDesc>
            <p/>
         </settingDesc>
         <particDesc>
            <p/>
         </particDesc>
         <langUsage>
            <language ident="lat" xml:lang="hrv">latinski</language>
         </langUsage>
         <creation>
            <date when="1340" period="13xx_2_third">c.1340</date>
        </creation>
         <textClass>
            <keywords scheme="typus">
                <term>poesis</term>
            </keywords>
            <keywords scheme="aetas">
                <term>Litterae medii aevi (700-1400)</term>
                <term>Saeculum 14 (1301-1400)</term>
                <term>1301-1350</term>
            </keywords>
            <keywords scheme="genre">
                <term>poesis - historia</term>
            </keywords>
        </textClass>
      </profileDesc>
      <revisionDesc>
         <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <name>Luka Špoljarić</name>
            <date>2012-02-12</date>
        Novo, unificirano zaglavlje.
    </change>
         <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <date>2010-02-07</date>
    Prva verzija.
</change>
      </revisionDesc>
   </teiHeader>
   <text type="poesis">
      <body>
        <milestone unit="page" n="487"/>
            <div type="poesis-historia">
                <head>II.</head>
                <div type="poesis-historia-fragmentum">
                    <head>(1)</head>
                    <l>Urbi Epidauro nomen donavit et esse</l>
                    <l>Temporibus Moysis fugiens Epidaurus <FONT COLOR="#CC3300"><b>Aegypto</b></FONT></l>
                    <l>Quam signis visis perituram noverat urbem.</l>
                    <milestone unit="page" n="217"/>
                    <l> Quidam Romani, destructa sic Epidauro,</l>
                    <l> Bellum civile fugientes forte subintrant</l>
                    <l> Portum Dalmatiae, qui Gravosius vocatur. </l>
                    <l> Hic pariter inopes fugientes ex Epidauro, </l>
                    <l> In magnis ripis, tibi nunc est urbs Ragusina, </l>
                    <l> Castellum statuunt monitis actuque Ioannis,</l>
                    <l> Qui iam praedictae fuit archiepiscopus urbis.</l>
                    <l> Atque arcem, vivi tutam munimine saxi,</l>
                    <l> Aspectu horrendo, praecelso in vertice montis, </l>
                    <l> Hoc castrum vocitat Epidaurica lingua Labusa, </l>
                    <l> Namque ripa sonat hoc idiomate labes,</l>
                    <l> A magnis ripis nomen traxere priores;</l>
                    <l> Nunc L in R, G pro B mutando, moderni </l>
                    <l> Ragusam dicunt, quae Sclavonice Dubrovnik </l>
                    <l> Dicitur a sylva, quia sylva fuit locus ille, </l>
                    <l> In quo nunc urbs est et Dubrava sylva vocatur.</l>
                </div>

                <div type="poesis-historia-fragmentum">
                    <head>(2)</head>
                    <l> Ad decus et laudem Stephani protomartyris extat</l>
                    <l> Castellum, et templum fundant et corpora condunt </l>
                    <l> Sanctorum, quorum sunt nomina scripta, subaudi </l>
                    <l> Nerei, Achilei, Domitillae Petronillaeque, </l>
                    <l> Quae secum furtim tulerant Roma fugientes.</l>
                </div>

                <div type="poesis-historia-fragmentum">
                    <head>(3)</head>
                    <l> Non multis post haec facta labentibus annis</l>
                    <l> Quidam nauclerius, qui Fruntius est vocitatus, </l>
                    <l> A castro, Straulum quod dicitur, urbis Aegeae,</l>
                    <milestone unit="page" n="218"/>
                    <l> Urbem Ragusam cum Zenobio Zenobiam</l>
                    <l> Transtulit. Hic praesul, haec virgo, martyr uterque,</l>
                    <l> Quos Nicophorus pastor metropolis huius,</l>
                    <l> Vitalisque comes, qui dictus est Veteranus, </l>
                    <l> Plebs simul ac populus, in aede metropolitana </l>
                    <l> Cum prece, cum psalmis, cum laudis honore locarunt </l>
                    <l> Sanctae Mariae Domini genitricis in aede</l>
                    <l>
                        <note place="margin">1012*</note> Anno milleno Domini simul ac duodeno. </l>
                    <l> Ipsorum meritis sanatis pluribus aegris </l>
                    <l> Plurima tunc et adhuc fiunt miracula multa.</l>
                </div>

                <div type="poesis-historia-fragmentum">
                    <head>(4)</head>
                    <l> Post modicum tempus Vitale metropolitano,</l>
                    <l> Iudice Lampridio, residentibus urbe Ragusa,</l>
                    <milestone unit="page" n="219"/>
                    <l> Corpora Laurentii, sed non illius adusti,</l>
                    <l> Andreae, Petri, non Christi discipulorum, </l>
                    <l> Caelitus ostensa, simul translata fuerunt, </l>
                    <l> Cum quibus et Blasii constat caput esse repertum, </l>
                    <l>
                        <note place="margin">1026</note> Millenus vicenus sextus cum foret annus. </l>
                    <l> Hos versus edidit Miletius hinc inde testis.</l>

                    <milestone unit="page" n="488"/>

                    <l> Vivant felices, quibus hic licet esse frequenter,</l>
                    <l> Tales reliquias videant habeantque revere</l>
                    <l> Lis fugiat, maneat pax, dant bona cuncta petenti.</l>
                </div>

                <milestone unit="page" n="218"/>
                <div>
                    <head>(5)</head>
                    <l> Stephanus hinc dux Bossinae imperatore Bodino,</l>
                    <l> Cominus ecclesiae divi Nicolai de Campo</l>
                    <l> Castellum construxit, post patriamque reversus,</l>
                    <l> (Sub Constantino, Graecorum iudice nono) </l>
                    <l> Post pacem factam quidam tradiditque castellum </l>
                    <l> Ragusii dominis, vel opprimentibus eum.</l>
                    <l> Vastarunt illud postea maenibusque cinxere.</l>
                    <l> Instituit eos quidam certare Gradichna </l>
                    <l> Qui in eius custodia stabat cognomine Vukus </l>
                    <l> 1116 Accidit in die potitus Paschae triumphus, </l>
                    <l> Anno milleno partum post Virginis almae</l>
                    <l> Centum bis octavo, narravit pagina prisca.</l>
                </div>

                <milestone unit="page" n="219"/>
                <div>
                    <head>(6)</head>
                    <l> Tempore post multo, quo praesidente tribuno</l>
                    <l> Iudice Basilio Ragusa quo regebatur, </l>
                    <l> 
                  <note place="margin">1159</note> Centum anno mitte nostrae currente salutis </l>
                    <l> Quinquaginta novem, etiam voluntate divina</l>
                    <l> Septima tunc erat Iani. De cruce signatus</l>
                    <l> Teuthonicorum unus procerum ab Hierosolymis urbe </l>
                    <l> Attutit Simeonis Ragusam honorabile corpus </l>
                    <l> Prophetae, qui dixit: Vos rogo, fratres, audite: </l>
                    <l> Nunc, Deus, dimitte servum tuum in pace;</l>
                    <l> Quod sancti Viti cum honore locarunt in aede.</l>
                    <l> Incognito sic nomine, multo tempore stetit </l>
                    <l> Vsque Leonardi tempus archipraesulis: inde </l>
                    <l> Nobili Damiano Zade narravit proprium nomen, </l>
                    <l> Quem et curavit caecum et a phantasmate mutum:</l>
                    <l> Sum Simeon, dicens, qui Christum in ulnas recepi,</l>
                    <l> Quem Virgo peperit et post partum Virgo permansit. </l>
                    <milestone unit="page" n="220"/>
                    <l> Post modicum tempus translatum in Virginis aede,</l>
                    <l> Telluris arcano est sub altare maiori </l>
                    <l> Temporibus nostris, qui fecit miracula multa.</l>
                    <l> Postea requirunt tanto claritatis ardore</l>
                    <l> Pro quadam causa suum revisere corpus. </l>
                    <l> Multorum obitus stetit sententia patris, </l>
                    <l> Qui procul dubio tunc subiverunt ad eum. </l>
                    <l> Exinde reliqui timentes, ne morerentur,</l>
                    <l> Flectuntur non ire: sic diem usque praesentem.</l>
                    <l> Venturam Christi gloriam, qui maxime spectans, </l>
                    <l> Stat illic arcano media in Virginis aede. </l>
                    <l> Haec super elate narrantia carmina vobis,</l>
                    <l> Siquid turpe sonat, nam pagina scripta probatur.</l>
                    <l> Gloria sit Deo seculi per secula trino,</l>
                    <l> Qui nos indignos ditavit munere tanto.<ref>1</ref>
               </l>
                </div>
            </div>        
        
      </body>
    </text>
</TEI>


Vade retro

Vade porro


Milecije (c. 1340) [1340]: Miletii versus, versio electronica, 91 versus, verborum 573, ed. Stjepan Krasic [genus: poesis - historia] [numerus verborum] [milet-versus.xml].
Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.