<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:tei="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
    <teiHeader>
        <fileDesc xml:id="frankapan-f-epist-1533-07-05">
            <titleStmt>
                <title>Franciscus de Frangepanibus Clementi
                    papae VII, versio electronica</title>
                <author key="frankop01">
                    <name xml:lang="hr">Frankapan, Franjo</name>
                    <date>m. 1543</date>
            </author>
                <editor>Bessenyei József</editor>
                <respStmt>
                    <resp>Hanc editionem electronicam curavit</resp>
                    <name>
                  <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
               </name>
                </respStmt>
            </titleStmt>
            <editionStmt>
                <edition> Digitalizat modernog znanstvenog izdanja (2002). </edition>
            </editionStmt>
            <extent ana="B">Mg:B Verborum 805</extent>
            <publicationStmt>
                <p>Elektronska verzija: Profil hrvatskog latinizma, znanstveni projekt na
                    Filozofskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu, Hrvatska. <date>Siječnja
                        2012</date>
            </p>
            </publicationStmt>
            <sourceDesc>
            <bibl type="repo" ana="digital">Digitalna verzija: CroALa</bibl>
            <bibl> MEK-02208 Lettere di principi = Litterae principum ad papam (1518-1578) /
                    szerkesztő Bessenyei József; fordító Kulcsár Péter, Nagy Gábor levél(ek),
                    dokumentum(ok) ; olasz, latin, magyar eredeti kiadvány: Lettere di principi =
                    Litterare principum ad papam = Fejedelmi levelek a pápának : 1518-1578 / átírta
                    és kiadta Bessenyei József Roma : Római M. Akad. Fraknói V. Történeti Int. ;
                    Budapest : OSZK, 2002 ISBN 963 200 442 6 Magyar történelem 1527-1790,
                    Egyháztörténet magyar történelem, római katolikus egyház, levelezés, pápa,
                    forrás, Vatikán, 1518-1578 MEK-be került: 2002-11-09 URL:
                    http://mek.oszk.hu/02200/02208 <relatedItem type="digitalizat">
                        <ref type="internet" target="http://mek.oszk.hu/02200/02208/">MEK OSZK
                            (PDF)</ref>
                    </relatedItem>
            </bibl>
         </sourceDesc>
        </fileDesc>
        <profileDesc>
         <abstract>
            <p/>
         </abstract>
         <settingDesc>
            <p/>
         </settingDesc>
         <particDesc>
            <p/>
         </particDesc>
         <langUsage>
            <language ident="lat" xml:lang="hrv">latinski</language>
         </langUsage>
         <creation>
            <date when="1533-07-05" period="15xx_1_third">1533-07-05</date>
                <placeName>Budim</placeName>
            </creation>
         <textClass>
                <keywords scheme="typus">
                    <term>prosa</term>
                </keywords>
                <keywords scheme="aetas">
                    <term>Litterae renatae (1400-1600)</term>
                    <term>Saeculum 16 (1501-1600)</term>
                    <term>1501-1550</term>
                </keywords>
                <keywords scheme="genre">
                    <term>prosa oratio - epistula</term>
                </keywords>
            </textClass>
      </profileDesc>
        <revisionDesc>
            <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <date>2012-08-29</date> Revizija oznaka. Svako pismo
                u posebnu datoteku. </change>
            <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <name>Luka Špoljarić</name>
            <date>2012-04-30</date>
                Novo, unificirano zaglavlje. </change>
            <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <date>2011-12-30T11:22:06</date>
         </change>
        </revisionDesc>
    </teiHeader>
    <text>
        <body>
            <div type="prosa-epistula" n="33.1">
                <head>XXXIII/1 <date when="1533-07-05">1533. 5. <FONT COLOR="#CC3300"><b>Julii</b></FONT></date>, Budae Frater Franciscus de Frangepanibus Clementi
                    papae VII.</head>


                <note resp="BJ">Segr. Stato, Principi, 8, f. 105, 114. Sigillo claudente. Editio:
                    THEINER 1863, n. DCCCLI, p. 622 - 623.</note>


                <opener>
               <note resp="BJ">[Inscriptio:]</note> Beatissimo in Christo patri et domino
                    domino Clementi VII. sacrosancte Romane et universalis ecclesie summo pontifici,
                    domino meo clementissimo <note resp="BJ">[Alia manu:] <foreign xml:lang="it">July 1533. Di fratre Francesco Frangepane sopra le cose
                            d'Hungheria</foreign>
               </note> Beatissime Pater et domine domine
                    clementissime! Post pedum beatorum oscula et servitutis mee humilem
                    commendationem.</opener>
                <p>Si non me et observancia in Sanctam Sedem Apostolicam et obsequium perpetuum in
                    Vestram Sanctitatem movissent, tacuissem utique nec tam temerarium opus
                    agrederer. Ceterum ea que dixi me nedum moverunt verum et impulerunt, ut Vestre
                    Sanctitati aliqua de hiis, que hic aguntur, scriberem, cui supplico velit in eam
                    partem accipere ea que a me Vestre Sanctitati scribuntur et scribentur in
                    posterum in quam a me scribuntur et scribentur. Quali iniuria superioribus annis
                    affectus sit serenissimus dominus meus, dominus Ioannes Ungarie rex a Vestra
                    Sanctitate et sede apostolica omnibus notum est, quod factum licet illi, qui
                    fuerunt dediti Sanctitatis Vestre ad latus sue maiestatis suaserunt procesisse
                    magis ex adversariorum impulsu et temporum statu, quam ex Vestre Sanctitatis
                    animo deliberato tamen non in totum ita persuadere potuerunt, quin Sua Maiestas
                    non gravi et molesto animo ferret regem et regnum optime de Christiana republica
                    meritum Sancte Sedis Apostolice amicissimum et observantissimum, nam et tunc
                    multo maiorem partem regni possedit et in praesentia possidet, inimicorum furori
                    Vestra Sanctitas<ref>58</ref> subiecisset, et nunquam neque litteris neque
                    nunctiis suis se vel excusasset vel aliquo modo Suae Maiestati satisfecisset.
                    Cum tamen nunc instet tempus pacis et concordie in dies enim expectantur ex
                    Constantinopoli a cesare Turcharum, ad quem Serenissimus Romanorum rex totum
                    negotium regni Hungarie tanquam ad arbitrum reiecit, littere que omnes articulos
                    pacis continebunt. Monerem humiliter Sanctitatem Vestram vellet antequam saltem
                    Vestra Sanctitas haberet nova certa de pace mittere huc ad hunc regem virum
                    gravem, alicuius<ref>59</ref> conditionis nunctium suum, ne sua maiestas
                    crederet in totum pendere Vestram Sanctitatem ex suis adversariis, qui bonis et
                    paternis verbis demulceret animum sue maiestatis induceret ad filialem amorem et
                    observanciam. Nec in hoc Sanctitas Vestra faceret cuiquam iniuriam, quia
                    Sanctitas Vestra non est pater unius regis vel duorum, sed omnium <note resp="BJ">58 In originali: Vestram Sanctitatem. </note>
                    <note resp="BJ">59 Hic verbum unum (exempli gratia maioris, gravioris,
                        uberioris) desideratur. </note>
                    <milestone unit="page"/> equaliter et maxime in licitis et honestis et presertim
                    cum per adventum nuncii Sanctitatis Vestre neque accedet neque decedet sue
                    maiestati de regno transierunt enim tempora illa. Accedet tamen multum et Vestre
                    Sanctitati et sedi apostolice, quia autoritas Vestre Sanctitatis, que nunc pene
                    nulla est hec reminiscet, habet enim hic Sanctitas Vestra servitores sinceros,
                    paucos tamen, qui hanc rem sincere promovebunt, cum enim viderit rex meus et
                    Hungari partem suam sequentes, qui multo plures sunt adversariis, Sanctitatem
                    Vestram curam de eorum salute gerere et se paterno amore a Vestra Sanctitate
                    prosequi, sicut a predecessoribus Vestre Sanctitatis olim prosequebantur et ipsi
                    viceversa erga Vestram Sanctitatem et sedem apostolicam hii essent, qui fuerunt.
                    Nunc hic per donacionem maiestatis regie domini mei libere possidetur
                    archiepiscopatus Colocensis, in ea parte in qua non est destructus per Turchas,
                    episcopatus Transilvanus, Waradiensis, Quinque Ecclesiensis, Waciensis,
                    Chanadiensis, Boznensis et omnia ista sacerdocia vacant per mortem et tum nullus
                    petit a sede apostolica confirmari non aliam ob causam, nisi quia vident
                    Sanctitatem Vestram e memoria sustulisse et regem nostrum et nos. Quale autem
                    incommodum sit tot ecclesias legittimis vacare pastoribus Vestre Sanctitatis
                    prudentissimo iudicio committo. Reges, Beatissime Pater, nolunt nunc regi, ut
                    olim Theodosius et quando vident se contemni irritantur pocius quam emendantur
                    et ex hiis nihil sequitur nisi apostolice sedis diminucio et contemptus, qui
                    presertim in hoc regno et hoc tempore non deberet admitti, immo pocius cum ex
                    una parte habeamus Turchas ex altera Lutheranos, deberent Hungari qui dure
                    cervicis sunt omnibus blandimentis unacum principe eorum in officio contineri,
                    facilius est enim hominem preservare, ne incidat in morbum, quam cum inciderit
                    relevare, hec ut supplicavi iterum supplico, ut eo animo legantur, quo scripta
                    sunt. Preterea ego hucusque hic fui in serviciis Christi et huius regni, quibus
                    periculis me obiectaverim, quidve serviverim, taceo. Cum pax Dei optimi et
                    Turcharum cesaris voluntate iam in procinctu est, supplico Sanctitati Vestre,
                    velit et ad serenissimum meum regem litteras dare et ad me, in quibus et
                    maiestatem suam Sanctitas Vestra rogatam haberet, ut me dimitteret et mihi
                    preciperet, ut illico Dei benignitate confecta pace redire deberem ad prioris
                    vite institutum. Nam multe sunt cause ob quas vix diutius hic manere potero, et
                    in hoc prostratus supplico Vestre Sanctitati offerens me paratum orare, quoad
                    vivam pro Vestra Sanctitate et Sancta Sede Apostolica, in cuius gremio et vivere
                    et mori cupio et volo, et cum hiis me Sanctitati Vestre humillime commendo, quam
                    Deus Optimus Maximus sanam et felicissimam conservet ad multa tempora. </p>
                <closer>Bude, 5. Iulii, 1533. Eiusdem Vestre Sanctitatis deditissimum mancipium
                    frater Franciscus de Frangepanibus</closer>

                <milestone unit="page"/>
            </div>
        </body>
    </text>
</TEI>