Summusque habere qui queat, quaeso, parem?
Bonusque fieri nemo ut optimus potest.
Est unus igitur optimus, summus, potens,
Nec par, nec alius, qui ferat nomen dei, est.
Eumque gentes mente non stupida colunt,
Doctique scriptis comprobarunt plurimi,
Sed error illos terruit vulgi nimis,
Ne, quos colebat vulgus, offendant deos.
Sop: At Christiani triplicem asseritis deum.
Et unde nostros sic reprendis caelites?
Numerumque nostris improbatum tu approbas?
Cat: Quum lippus huius aspicit solis iubar,
Minus videbit plusque taedii sentiet:
Iniuriosa est lippienti claritas.
Ubi quaeritatur numinis divinitas,
Caecutit hominum mentis imbecillitas
Nisi se videndam praebeat per gratiam 888–902] C 1291–303. 913–15] C 1304sq. 919–39] C 1307–18. 922–28] Vulg. Ioan. 9,39 in iudicium ego in hunc mundum veni ut qui non vident videant et qui vident caeci fiant; cf. Marc. 4,11sq. et Luc. 8,10; Greg.B. moral. 20,3 Lux quippe ipsa corporea, quae oculos sanos irradiat, infirmos obscurat; et dum lippientibus oculis claritati solis intenditur, plerumque eis caecitas ex luce generatur.
Et mundet oculos clariore lumine.

Previous page

Next page