Ut lumen acre frontis ornabat decus!
Ipsa est venustas, quam dii ornant caelites –
Hinc maior illam fastus in deos tenet.
Si quarta, credo, cum tribus quondam foret,
Electa formae quum Venus munus tulit,
Ipso tulisset arbitro munus Pari.
Quid, si videri tam decora mihi ambiens
Occurrit aculeos amoris imprimens?
Placet profecto, nec fefellit fascinum:
Si me amat, amare diis vel invitis velim!
Sed en, peractis pontifex prodit sacris.
Scitandus, extis quid mihi dii praedicent.