Cat: Quas pernegavit Caesar humanas dapes,
Ad me beatas nuncius caelo tulit,
Et luce tetram reppulit caliginem.
Liv: Video, nec oris splendor hinc emarcuit,
Nec ulla toto corpore apparet nota,
Sublata vibex omnis acti mastigis.
Sed et misertae dum tibi solatium
Paramus isto proximae pro limine,
Audimus odas et beatum canticum.
Mihi visa vultus sum videre caelicos.
Cat: Humana postquam plura non suffert caro
Et tota languet vis remissa corporis,
Tunc ille, cui me credidi, Christus deus,
Caelestis adhibet robur efficaciae,
Qua frigus, ignes, vulnera et sitim et famem,
Et quicquid immane, ferimus fortissime.
Hic noctis umbras lumine illustrat suo,
Hic lacera nostrae membra carnis leniit.

Previous page

Next page