ORATIO AD ROTAE AVDITORES EXCIDII VRBIS ROMAE, SVB ANNVM CHRISTI 1527. CAVSAS CONTINENS, HABITA per Reuerendissimum Episcopum Ioannem Staphyleum
15. Maii Anno Christi 1528.
Mos erat illis priscis Romanis Reuerendissimi Patres uosque cęteri uiri prestantes, parta de hostibus uictoria, nec non in natalitiis Cęsarum, uel alias pro commodo Reipublicae rebus sic exigentibus paucis admodum diebus clauso foro, indicere iustitiam, quod Senatus Populusque Romanus promptius rei sacrae uacaret, et dimissis aliquantisper tribunalibus ac strepitu iudiciorum, ocio uel negotio liberius pro arbitrio frueretur. At nobis miseris et huic infelicissimae urbi, anno superiori longe aliter euenit. Nos etenim non sponte et pro arbitrio, sed Deus ipse acerrimus scelerum Vindex, et flagitiorum nostrorum, non pro gratulatione commodorum Reipublicae Christianę et huius sanctae sedis, sed pro grauissima calamitate et afflictione eiusdem, non pro natalitio Clementis VII. Pontificis Maximi sed pro captiuitate et durissima (ut ita dicam) seueritate, illius denique non paucis diebus sed integro anno, et ultra, Deus inquam, per manus sceleratissimorum hominum, uel ut uerius dicam, sęuissimarum ferarum, iustitiam indixit, tribunalia nostra subuertit, locum hunc sacrarium iustitiae, cum omnibus ad diuinum cultum pro more ibidem existentibus expilauit, prophanauitque libros nostros, diuinas et humanas leges continentes, quibus pro administranda iustitia toti orbi sedulo utebantur. Quosdam ex illis dilacerauit, quosdam igni consumpsit, reliquos aut iis quorum fuerunt uenales exposuit, aut ad indignos inhonestosque usus ludibrio habuit. Denique post inuasionem direptionemque aedium nostrarum, nos ipsos, cum omnibus domesticis et familiaribus nostris arctissimas nephandissimorum satellitum custodias, coniecit, propositis passim uariis tormentis, sępe etiam adhibitis, etsi non corporibus nostris, forsitan familiarium tamen nostrorum nihilominus, quo preciosiorem suppellectilem, tot uigiliis et laboribus partam, in secretiora forte loca depositam, indicarent. Illos interim, et nos per diuersa urbis hospitia obseruantes pane doloris et aqua angustię miserrime sustentantes, ita ut nobis omnibus uita esset supplicium, mors solatium.
Quapropter directis nunc in coelum oculis lamentabiliter possumus deflere cum propheta. Recordare Domine, quid acciderit nobis, intuere et respice opprobrium nostrum. Haereditas nostra uersa est ad alienos, domus nostrae ad extraneos, pupilli facti sumus absque patre, matres nostrae uiduae, ceruicibus nostris iugiter minabantur, lapsis non dabatur requies.
[ERROR: no reftable :]
[ERROR: no reftable :]Lam. 5, 1-6
Adde his malis sęuissimam pestilentiam, quae longe lateque debacchata est, totam hanc fere miserrimam urbem inuadens. Iunge insuper extremam famem, ac necessariorum omnium ad uictum humanum summam penuriam. Tandemque eo uentum est, ut qui paulo ante cunctis omnino rebus copiosissime affluebamus, repente necessariis omnibus fuerimus destituti. Postremo, urbe Veteres coloni propulsi. Vix urbes, uicinique montes receperunt fugam nostram. At mala haec nobis cum caeteris omnibus Romae nunc existentibus communia fuere. Nos, nos, qui huiusce sumus professionis, nostra insuper propria damna sensimus, qui domesticam huius urbis iacturam fecimus, nos inquam Reuerendi patres, integerrimos grauissimosque collegas nostros eodem anno amisimus. Vos Honorandi Aduocati, totidem collegas uestros, super quartum, quem superiori anno tota haec Curia deplorauit uiros nempe doctissimos consummatissimosque eo ipso tempore perdidistis. Vobis quoque causarum patroni, uobis insuper Tabelliones et Notarii professionis uestrae damna non defuerunt. Sed unde hęc quaeso? Quasue ob causas tot et tam grauissima incommoda nobis euenere. Nempe, quia omnis caro corruperat uiam suam, eramus omnes ciues et inhabitatores, non Romae Vrbis sanctae, sed Babylonis Vrbis peccatricis, de qua impletum est temporibus nostris uerbum Domini in Isaia. Quomodo facta est meretrix ciuitas fidelis, plena iuditio et sanctitate? Iustitia prius habitabat in ea, nunc
Stafilic, IvanIoannes Staphileus (1472-1528) [1528, Roma]: Oratio ad Rotae auditores excidii Vrbis Romae, sub annum Christi 1527. causas continens, 4294 verborum, ed. Neven Jovanovic [genus: prosa - oratio] [numerus verborum] [stafilic-i-oratio-roma.xml].
