<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:tei="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
    <teiHeader>
        <fileDesc xml:id="berislavic-p-epist-1518-04-10">
            <titleStmt>
                <title>Petrus Berislavus episcopus Vespriminensis
                    Leoni papae X, versio electronica</title>
                <author key="berisl01">
                    <name xml:lang="hr">Berislavić, Petar</name>
                    <date>1475–1520</date>
            </author>
                <editor>Bessenyei József</editor>
                <respStmt>
                    <resp>Hanc editionem electronicam curavit</resp>
                    <name>
                  <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
               </name>
                </respStmt>
            </titleStmt>
            <editionStmt>
                <edition> Digitalizat modernog znanstvenog izdanja (2002). </edition>
            </editionStmt>
            <extent ana="B">Mg:B Verborum 746</extent>
            <publicationStmt>
                <p>Elektronska verzija: Profil hrvatskog latinizma, znanstveni projekt na
                    Filozofskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu, Hrvatska. <date>Siječnja
                        2012</date>
            </p>
            </publicationStmt>
            <sourceDesc>
            <bibl type="repo" ana="digital">Digitalna verzija: CroALa</bibl>
            <bibl> MEK-02208 Lettere di principi = Litterae principum ad papam (1518-1578) /
                    szerkesztő Bessenyei József; fordító Kulcsár Péter, Nagy Gábor levél(ek),
                    dokumentum(ok) ; olasz, latin, magyar eredeti kiadvány: Lettere di principi =
                    Litterare principum ad papam = Fejedelmi levelek a pápának : 1518-1578 / átírta
                    és kiadta Bessenyei József Roma : Római M. Akad. Fraknói V. Történeti Int. ;
                    Budapest : OSZK, 2002 ISBN 963 200 442 6 Magyar történelem 1527-1790,
                    Egyháztörténet magyar történelem, római katolikus egyház, levelezés, pápa,
                    forrás, Vatikán, 1518-1578 MEK-be került: 2002-11-09 URL:
                    http://mek.oszk.hu/02200/02208 <relatedItem type="digitalizat">
                        <ref type="internet" target="http://mek.oszk.hu/02200/02208/">MEK OSZK
                            (PDF)</ref>
                    </relatedItem>
            </bibl>
         </sourceDesc>
        </fileDesc>
        <profileDesc>
         <abstract>
            <p/>
         </abstract>
         <settingDesc>
             <place ana="origin">
               <placeName>Zlobochyna</placeName>
            </place>
             <place ana="destination" type="unknown">
               <placeName type="unknown">Unknown</placeName>
            </place>
         </settingDesc>
         <particDesc>
             <person ana="sender">
               <persName ref="berisl01">Berislavić, Petar</persName>
            </person>
             <person ana="recipient">
               <persName ref="96579640">Leo X, Pope, 1475-1521</persName>
            </person>
         </particDesc>
         <langUsage>
            <language ident="lat" xml:lang="hrv">latinski</language>
         </langUsage>
         <creation>
            <date when="1518-04-10" period="15xx_1_third">1518-04-10</date>
                <placeName>Zlobochyna</placeName>
            </creation>
         <textClass>
                <keywords scheme="typus">
                    <term>prosa</term>
                </keywords>
                <keywords scheme="aetas">
                    <term>Litterae renatae (1400-1600)</term>
                    <term>Saeculum 16 (1501-1600)</term>
                    <term>1501-1550</term>
                </keywords>
                <keywords scheme="genre">
                    <term>prosa oratio - epistula</term>
                </keywords>
            </textClass>
      </profileDesc>
        <revisionDesc>
            <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <date>2012-08-29</date> Revizija oznaka. Svako pismo
                u posebnu datoteku. </change>
            <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <name>Luka Špoljarić</name>
            <date>2012-04-30</date>
                Novo, unificirano zaglavlje. </change>
            <change>
            <name>
               <ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
            </name>
            <date>2011-12-30T11:22:06</date>
         </change>
        </revisionDesc>
    </teiHeader>
    <text>
        <body>
            <div type="prosa-epistula" n="1.1">
                <milestone unit="page"/>
                <head>I/1. <date when="1518-04-10">1518. 10. Aprilis</date>, Zlobochynae Petrus Berislavus episcopus Vespriminensis
                    Leoni papae X. <note resp="BJ">Segr. Stato, Principi, 5, f. 162., 165v. Sigillo
                        annulari. Editio: FRAKNÓI–LUKCSICS 1896–1907, IV, p. 251–253.</note>
                </head>


                <opener>Sanctissimo ac beatissimo domino nostro Leoni pape, domino meo
                    clementissimo</opener>


                <p>Sanctissime ac Beatissime Pater et Domine, Domine mihi Clementissime! Pedum
                    Sanctitatis Vestre beatorum et mei devotionisque mee humillimam commendationem
                    ad pedes Sanctitatis Vestre. Beatissime Pater! Nudius quartus accepi breve
                    Sanctitatis Vestre, quibus scribit inter omnes alias curas, que mentem suam
                    premunt, maximam et precipuam esse, ut misera hec regna, que totius
                    Christianitatis propugnacula sunt, a spurcissimorum Christiani nominis hostium
                    incursionibus devastationibusque conserventur illesaque permaneant. Propter quod
                    nunc quoque apud <FONT COLOR="#CC3300"><b>Christianos</b></FONT> principes et litteris et nunciis pro expeditione
                    contra eosdem hostes suscipienda proque modo habendarum pecuniarum ceterarumque
                    rerum ad ipsam expeditionem necessariarum sese instantissime egisse. Apud quos
                    si piis Sanctitatis Vestre admonicionibus obtemperatum fuerit, daturum se
                    operam, ut imprimis miseris his regnis succurratur, sin ad eiusmodi Sanctitatis
                    Vestre pias et sanctissimas admonitiones cohortacionesque animum non
                    apposuerint, alia sese cogitaturum via ut ipsis regnis subvenire opemque fere
                    queat. Interim autem hortatur me, ut solita diligencia curaque et sedulitate
                    ipsa regna tuear defendamque et populos in fide regia et devocione Christiana
                    contineam. Qua in re, Beatissime Pater, quantum fit per me hoc quinquennio<note resp="BJ">1 In originali: quingennio.</note> sudatum, quantum cum maximo
                    rerum mearum incommodo, periculoque capitis mei laboratum, credo Sanctitati
                    Vestre vel in parte constare, eius enim potissimum admonicionibus, eius hortatu
                    ac pulcherrimarum suarum oblacionum intuitu tam duram tamque periculosam
                    provinciam tanto tempore subivi. Nunc quoque, Pater Beatissime, non minori
                    studio nec minori labore curaque et sollicitudine, quemadmodum Sanctitas Vestra
                    hortatur, pro mea summa erga eam devocione ac erga religionem Christianam
                    pietate defensioni miserrimorum regnorum invigilarem consuleremque, sed omnibus
                    tum meis, tum fratrum et amicorum meorum facultatibus in defensione eorundem
                    absumptis non video, quo pacto illa defendere queam, quum et serenissimus
                    dominus rex meus regnique proceres, ut ipsi aiunt, defensioni eorundem non
                    sufficiant, et Sanctitas Vestra suppetias auxiliaque sua usque ad generalem
                        <milestone unit="page"/> expedicionem differt. Audivi cognovique, Beatissime
                    Pater, tum ex breve Sanctitatis Vestre, tum ex aliorum litteris abunde, quo
                    studio, qua cura quantaque animi aviditate sanctissimam expedicionem sollicitet,
                    sed vereor, ne aut ob principum Christianorum discordias non sequatur, aut
                    certe, antequam sequatur, misera hec regna pereant in manusque spurcicissimorum
                    crucis Christi hostium deveniat. Nam utcunque fama de Thurcorum tyranno feratur,
                    certe tam frequens assiduaque devastacio depopulacioque horum miserrimorum
                    regnorum eius fortunatos successus testantur. Iminent enim continue cervicibus
                    nostris perfidissimi hostes et iteratis depredacionibus depopulationibus misera
                    ipsa regna vastant diripiuntque nec respirandi nobis spacium permittunt. Quod
                    quum ita sit, Beatissime Pater, Sanctitati Vestre humillimis precibus, una
                    omnium horum miserrimorum Christianorum voce supplico, ut, si ipsa regna usque
                    ad generalem expedicionem utcunque salva esse cupit, quam citissime illis
                    subveniat opemque ferat, neque, quemadmodum sese facturam scribit, exitum rei de
                    ipsa expedicione expectet. Nam, si id fecerit, vereor, ne, quod premisi, in
                    manus hostium deveniant. Quod si futurum est (quod Deus Optimus Maximus
                    avertat), non solum victorias Sanctitatis Vestre vel <sic>immorabuntur,</sic>
                    verum etiam forte ipsam expeditionem frustrabunt. Ita sunt loca pleraque non
                    manu modo, sed etiam natura munita, ut vix ulla vis hominum, ut ipsi castra
                    tenere solent, illa expugnare possit, quemadmodum etiam antea Beatissimi Vestre
                    satis abunde perscripsi. Itaque iterum atque iterum Sanctitati Vestre suppplico,
                    ut, dum potest, miserrimis ipsis regnis de republica Christiana, si fateri
                    volumus, tam bene meritis tempestive succurrat subveniatque, ne, dum maxime
                    vellet, non possit, cogaturque dicere non putaram, ac in illum, quod et dicere
                    abominor, merorem insidat, in quem ille praedecessor Sanctitatis Vestre tempore
                    amissionis Constantinopolitani imperii insiderat. Ego iam sepius et predixi et
                    predico, utinam falsus vates sim, libenter enim in hac re mentirer, sed certe
                    mihi quam primum et quantissime<note resp="BJ">2 In originali: quam
                        citissime.</note> Sanctitas Vestra opem ferat. Actum erit de his regnis,
                    quibus ad reliquas calamitates periculaque hoc quoque accedit, quod incole
                    eorundem hostium iam non habitum solum, sed eciam mores inbiberunt, adeo, ut vix
                    Christianismum apud eos liceat agnoscere. Vereor, ne verum esse contestentur,
                    quod dici solet, imperium ad eos transiturum, quorum habitus moresque imitati
                    fuerint. Quod ne accidat, Sanctitas Vestra provideat, iterum atque iterum
                    supplico, quoniam, si amittentur, non minorem cladem calamitatemque
                    Christianitati sunt allatura, quam olim amissio Constantinopolitani imperii
                    attulerat.</p>
                <closer>
               <salute>Commendo me et devocionem meam ad pedes Sanctitatis Vestre, quam
                        Deus Optimus Maximus pro Christiane religionis incremento multos annos
                        felicissimum conservet.</salute>