(12) Verum quidquid de his civitatibus et mansionibus sit, nondum tamen exinde argui potest, omnes mansiones atque ita etiam Loncium nostrum civitatis iure gavisum fuisse.

(13) Aliud igitur argumentum, quo hoc adstruamus, inquirendum est:

(14) lapis nimirum Romanus, quem Megiserus ac Lazius exscripserunt, Gruterus Thesauro suo intulit et, ni vehementer fallamur, etiam Putschius inspexit; post versus enim superius recitatos ita pergit:

(15)

sacraque Caesareis intitulata notis
alta stat hic niveo de marmore facta columna
in summo montis conspicienda iugo.

(16) De alio enim lapide etiam post sedulam inquisitionem nihil constat, licet etiam hic ipse iniquo, ut saepius fieri amat, fato sublatus iam sit.

(17) Tantorum tamen virorum inspectione oculari tutus illud sic repono:

(18) M. Aurelio. Antonino. Caes. Imp. destinat. Imp. L. Septi mi Severi. Pertinacis. Aug. Fil. res P. Len.

(19) Ex hac igitur inscriptione luculenter patet Loncium rem publicam Lentiensem esse vocatum.

(20) Consului proin lapidum inscriptorum collectores et similes locorum res publicas in Reinesio inveni undecim, in clarissimo Muratorio quinquaginta duo, in Grutero 74.

(21) Iuvat ex altero et hoc ultimo quasdam vicinas adducere, et quidem prior meminit Aquileiensis rei publicae folio 1028 numero secundo, Brixianorum 1034 numero septimo, Camunorum folio 1035 numero quinto, Tergestinorum 1085 numero septimo.

(22) Gruterus vero iterum Brixianorum folio 455 numero secundo, Mantuanorum folio 479 numero sexto, Veronensium folio 97 numero undecimo et folio 1102 numero septimo et denique Vicetinorum folio 272 numero quarto.

Previous page

Next page