(14) Neque aliud de Tito Suetonius habet: „Ad primam statim mansionem febrim nactus.“

(15) Et Vopiscus in Aureliano: „Sed cum iter faceret, apud Cenofrurium mansionem, quae est inter Heraclaeam et Byzantium, manu Mucaporis interemptus est.“

(16) Prae omnibus tamen audiendus est divus Ambrosius de obitu Valentiniani verba faciens „Ecce“ inquit „litterae de instruendis mansionibus, invectio ornamentorum regalium aliaque eiusmodi, quae ingressurum iter imperatorem significarent.“

(17) At ne quis forsitan putet in aliis quam publicis his aedificiis in hanc rem de industria exstructis mansisse imperatores, mandatum praesidum provinciarum imperatoris Valentis attendendum est in haec verba conceptum: „Cum ad aliquam urbem mansionemque accesseris, protinus horrea inspicere te volumus.“

(18) Sciendum autem est, quod praesides, dum provincias obirent, ad privatos ire haud potuerint, sed ad mansiones necessario divertere debuerint.

(19) Nam Valentinianus ita de his statuit: „ut eius, qui provinciae praesidentem propria possessione susceperit, ager, quem diversorium habuerit praedictus in transitu, fisci iuribus vindicetur. Ita enim iudices mansiones instruere et instaurare nitentur.“

(20) Ubi vides fisco cessisse hospitium, in quo praeses divertit, ne publica mansionum aedificia instrui negligerentur aut restaurari.