Scandere magnatum; dein exturbando molestam
Pauperiem, rabidámque famem, ditavit egenos,
Depressit avidos, et opes subtraxit avaris: 61 San. 2,45 Felix virgo animi 62 San. 2,45f. cui tanta mereri / credulitas dedit una 67 San. 2,49 quis facta Tonantis 68 San. 2,50 quae tollere laudes 70 San. 2,51 dulci mea pectora motu 71 San. 2,53 respexit ab astris 72 San. 2,53 indignamque humilemque 74 San. 2,56 cumulavit munera 81 San. 2,61 tum fortem exertans humerum dextramque coruscam 83 San. 2,62 menteisque superbas 88 San. 2,66 pauperiemque famemque fugans implevit egenos 62 Sil. 6,132 ceperat alma fides 67 Ov. met. 1,170 magni tecta Tonantis 71 Mart. apoph. 4,2 cum datur altus honos 76 Claud. carm. mai. 10,278 nomen adorabunt populi 80 Verg. Aen. 8,61 supplicibus supera votis 88 Verg. Aen. 6,421 fame rabida
Ac proprium tandem (quô non magis inclytus illi,
Quem daret, est alius) Natum, aeternumque, parémque
Divino Patri, pro nobis gente rebelli,
Tradidit in diram mortem; prô! tanta litari
Hostia debuerat; nec enim pietatis avitae,
Promissique sui, pactique fideliter icti
Cum Patribus, Natis, priscisque Nepotibus esse
Immemor intendit; tales dedit ore Maria
Fatidico voces; Cùm protinus ille tot annis
Vir gravis, attonito cui muta loquela palato
Haeserat, hinc audit praesagia, spectat, et haeret
Lumine defixo tercastis gressibus; illinc
Mille verecundis dum libat suavia plantis,
Tollit ad astra manus, celebrans nova gaudia nutu;
Tum verò dextrâ signat quaecumque Prophetae,
Magnam quêis mentem Deus inspiravit, in orbe
Scripta reliquerunt populis venientibus, inter
Quas Veterum voces est roscidus Imber, in albo
Vellere monstratus tacitè, viridisque Bacillus
Arboris annosae, quem sydera tangere credas;
Dein Rubus accensus, sed nullo absumptus ab igne;
Denique Stella, Patres praeiit quae clara vetustos:
Haec animo repetit dum mystica symbola, rerum
Certa futurarum Vates, ac mente volutat
Quae sub corde gerit non sueti pondera Partûs
Nec non progeniem, quam Coelum Roris ad instar
Depluit in Vellus, quô non pretiosius ullum,
Quin modicum cieat strepitum, se dicit, et esse
Haud dubitat, Rubus ille flagrans, et Virga virescens
Huc delapsa Polô; pariter se Sydus amicum 91 San. 2,69f. sobolem ... / aeternam 96 San. 2,75 sacrificis proavorum atavis stirpique nepotum 103 San. 2,79 tollit duplices ad sidera palmas 103 San. 2,80 testatur gaudia nutu 105 San. 2,82 agente deo 106 San. 2,81 vatum tot scripta priorum 108 San. 2,84 tacitis de nubibus 109 San. 2,85f. e stirpe vetustae / arboris 111 San. 2,87 et priscis stellam de patribus ortam 114 San. 2,89 alto cum corde volutat 115 San. 2,90f. ab aethere lapsam / progeniem 93 Tib. 1,10,4 dirae mortis aperta via est 103 Sil. 11,493 celebrat nova gaudia plausu 105 Verg. Aen. 6,11f. magnam cui mentem animumque / Delius inspirat vates 110 Claud. carm. mai. 26,610 absumptique igne Valentis 113 Lucr. 3,240 quae denique mente volutat 117 Ov. met. 3,569 modico strepitu 119 Val. Fl. 2,62 quae delapsa polo reficit mare
Noverat, hoc tristi in Pelago; sed talia nulli
Omina propalat, nam munia tanta mereri
Haud putat, ast humili tibi pectore, Rector Olympi
Maxime, demissas fert grates, fervida semper
Vibrans in Coelum suspiria. Cynthia terno

Previous page

Next page