Numine, seu Titan, vel luna, coruscáque regna,
Sive Deo propior sedes te praecupit, atque
Tollere te sursum velit, ac nutrire favillis
Te liquidis ardens Amor, ito piissime Testis,
Ac nostrum defende decus, tutare pudorem!
Vix ea protulerat, circum sua lumina torquet,
Pervadénsque animo montes, et mente volutans
Agnatam sterilem, conceptáque pignora versans,
Multa stupet, serúmque uteri miratur honorem.
Interea fauces praenuncia fama sub imas 244 San. 1,202 Oceanus Tethysque et raucisona Amphitrite 245 San. 1,198 succutitur tellus 248 San. 1,204 pulcherrimus alis 248 San. 1,208 per auras 252 San. 1,207 alternantem humeros videt 257 San. 1,212 qui penetras 258 San. 1,213 seu te felicia tractu 259 San. 1,214 suos volvuntur signa per orbes 261 San. 1,217 seu propiora vocant 264 San. 1,220 nostrum testis defende pudorem 266 San. 1,222 percurrit lumine montes 267 San. 1,223 agnatamque animo conceptaque pignora versat 268 San. 1,224 multa putans serumque uteri miratur honorem 269 San. 1,225 Interea Manes descendit Fama sub imos 240 Ov. met. 9,785 fausto tamen omine laeta 241 Auson. ephem. 3,80 apud aeternum placabilis adsere patrem 243 Curt. 4,9,2 omnia longinquarum gentium auxilia 247 Ov. met. 7,840 fronde levem rursus strepitum faciente 248 Verg. Aen. 5,861 tenuis se sustulit ales ad auras 251 Verg. Aen. 9,468 in parte sinistra 253 Stat. Theb. 6,298 ceu praepete cursu 254 Ov. ars 1,251 de tincta murice lana 262 Lucan. 4,174f. ardens / rupit amor leges 264 Hor. carm. 4,6,28 Dauniae defende decus Camenae 265 Verg. Aen. 7,448f. tum flammea torquens / lumina 266 Lucr. 3,240 quae denique mente volutat 269 Verg. Aen. 11,139 fama volans tanti praenuntia luctus
Frendentis penetrat Phlegetontis, et horrida Ditis
Antra replet vero rumore, quòd instet amoena,
Terque beata dies, qua tandem flebilis orco
Clausa cohors tetrico remeare valebit in arces
Coelicolûm faustas; Erebus sua pellere spectra,
Et vacuare Lacus, Manésque remittere sedes
Ad superas cogetur atrox: Ululantia claudet
Cerberus ora dehinc, qui Postibus assidet atris
Custos terrificus, querulas Acherontis in iras,
Immodicáque fame rabidus, lethóque, sitíque
Noctes, atque dies altùm latrat ore trifauci,
Lugubres umbras adversus, eásque tremore
Conficit extremo, tripatenti saevus hiatu.
Tunc hilares Animae, Chorus ac innocius, illi
Damnatus Specui Heroum, sustollere dextras,
Et pius ille Senex Cithara, Sceptróque decorus,
Sed mage laudandus Funda spaciatur opacas
Dum latebras inter, Caput ac diademate cingit,
Productosque legit flores ad littora Lethes,
Amnis ubi tacitus refluit, volitántque volucres
Per infoecundas nullo modulamine frondes,
Sempiterna inter, simul atra silentia, sacrum
In mentem revocans, Diósque furores,
Ut solet, in superos convertens lumina tractus,
Numine sic plenus, venturáque fata recensens,
Haec quoque vaticinans, edicere coepit: In istam
Ah demum prodi lucem, termaxima Proles!
Nascere! tu miseris mala tolles, vincula solves:

Previous page

Next page