Horrisonos: Artus jam specto redire per imos,
Post fera fata, necémque ipsam, proba nuncia vitae.
Quodque stupere magis fas est, praecedere pompam
Jam moestam video, tragicasque praeire cicutas; 510 San. 3,369 Cernere erit claudos passim genua aegra trahentes 511 San. 3,370 extendere poplite gressus 512 San. 3,371 labefacta diuque trementia membra 514 San. 3,373 validas cum robore sumere vires 516 San. 3,375 haud mora, prosiliet, passuque in templa citato 517f. San. 3,376 onus ipse humeris portabit 518f. San. 3,376f. ibi ingens / clamor 520 San. 3,378 spectantis populi et rerum novitate paventis 529 San. 3,384 ipsas quin etiam Furias sub Tartara pelli 538 San. 3,391 iam moestam incedere pompam 510 Verg. Aen. 5,468 genua aegra trahentem 512 Lucr. 4,1114 membra ... labefacta 516 Sil. 11,64 gressu ... citato 518f. Verg. Aen. 3,524 laeto socii clamore 536 Catul. 76,21 imos ut torpor in artus
Gaudia mox matrum non exspectata, patrúmque
Laetantes fletus, verso ordine, totaque festis
Moenia compleri turmis, plausùsque ciere.
O’quoties illum revereri culmina cernes
Clivorum, quoties curvare cacumina sylvas
Miranda methodo; quoties in gramine ripae
Leniturum aestus, placidum vel corde soporem
Ut caperet, molli adsuesces mulcere susurro:
Macte tuo, Rex ude, freto; macte amnibus, undis
Fontibus! Accedent posito tua caerula fastu
Numina, quae membris nudata, sacerrima pangent
Carmina: Tu felix, quando jam flumine sancto
Factorem rerum, Dominúmque Políque, solíque
(Hocce decus, laus tanta tuis, Pater alme, fluentis!)
Vestibus excipies nullis, ac hospite tanto
Attonitus timidas hortaberis ipse Napaeas
Vocibus hisce: citae properate, cremanda per aras
Et date Thura pias! comites, Thetidósque sequaces
Sternite floricomo tercena sedilia musco,
Pluraque caeruleis intexite serta columnis;
Has redimite rosis, tulipis, nitidisque ligustris;
Liliáque et violas miscete; aspergite molli
Dein Regem nimbo! latè Jordanis ad astra
Tollent elogiis Juga tunc sublimia nomen;
Jordani applaudent se diffudentia circum
Aequora; Jordanem sylvaeque, amnésque sonabunt:
Insuper illa dies humanis ferre ruinis
Auxilium, finémque, piis et jubila terris
Una potens, aequè fonti acceptissima genti,
Lucescent tandem, totúmque optanda per orbem, 540f. San. 3,392f. mox gaudia matrum / insperata patrumque hilares verso ordine fletus 544 San. 3,396 curvare cacumina silvas 545 San. 3,397 quoties humenti in gramine ripae 547 San. 3,399 carpentem tenui assuesces mulcere susurro 548 San. 3,400 Macte tuis merito ripis, macte omnibus undis 549 San. 3,401 deposito properabunt numina fastu 551 San. 3,402 carmina dicent 551f. San. 3,403f. cum tu felix iam flumine sancto / authorem rerum divumque hominumque parentem 553 San. 3,405 laus tanta tuo, rex maxime, fonti 554 San. 3,406 exutum veste accipies atque hospite tanto 555 San. 3,407 attonitus trepidas hortabere voce Napaeas 556f. San. 3,408 Ite citae, date thura pias adolenda per aras 559 San. 3,410 suspendite serta columnis 561f. San. 3,412 liliaque et pulcro regem conspergite nimbo 562f. San. 3,413f. nomen late clarum Iordanis ad auras / attollent montes 564f. San. 3,414f. Iordanem maxima circum / aequora, Iordanem silvaeque amnesque sonabunt 566 San. 3,416 latura ruinis 567 San. 3,417 auxilium finemque dies 569 San. 3,418 totumque optanda per orbem 546 Verg. Aen. 4,522 placidum ... soporem 549 Laus Pisonis 130 positoque per omnia fastu 551 Verg. Aen. 8,72 flumine sancto 554 Ov. met. 8,570 laetissimus hospite tanto
Attamen et fluviis, et nostris unica lymphis
(Siqua fides, et certa valent praesagia Protêi)
Auricomòsque tibi, stellis melioribus, ortus
Monstrabit; nec quaeret opes, nec quaeret honores

Previous page

Next page