Per varios fugitiva modos, simul ordine concors
Dissidium plaudat fidium mihi laeta propago;
Inque diem vertat noctem modò Machina taedis
Inclyta sydereis, ac longo limite Lucus
Aurea fulgentis pandat miracula Coeli,
Aureaque attonitis pandat spectacula terris.
Ecce tibi fructum, qui jam maturuit, ecce,
Quod genus humanum redimet, teramabile Pignus!
Tuque tuere, precor, metuende Creator, ab alto
Virgineum Matris florem, meritúmque pudoris
Juge verecundi! Tuque, ò dulcissime Fili,
Quem gremio gaudens foveo, salus unica mundi,
Ah tandem prodi in lucem! te dulcia mammae
Pabula carpentem, plantisque, manúque jocantem
Praestolor impatiens; tibi basia mille litabo, 454 San. 2,322 partusque instare propinquos 471 San. 2,331 En tibi maturos fructus 475f. San. 2,334f. Ergo ego te gremio reptantem et nota petentem / hubera, care puer, molli studiosa favebo 451 Prop. 3,3,35f. carmina nervis / aptat 455 Ov. met. 11,621 excussit tandem sibi se cubitoque levatus 460 Val. Fl. 7,419 da vocibus aures 463 Sil. 17,209 auras poscit amicas 468 Verg. Aen. 2,697 longo limite 469 Ov. met. 2,17 caeli fulgentis 472 Lucr. 2,342 genus humanum 479 Catull. 5,7 basia mille
Tu pariterque mihi; quòd si gemebunda ciebis
Lamenta, inncouum faciam te carpere somnum,
Ore canente melos, totoque sonante recessu;
Pendentemque meis, leve pondus amoris, ab ulnis,
Fasciolisque dein strictum, foenóque reclinem,
Quem specus impertit, Cunarum carcere claudam.
Sic ait illa, suoque cupit gaudere per aevum
Sponso, Progenieque frui; Pia mulcet et almis
Vocibus Aligerûm sua corda; sonisque tubarum,
Et chelyum, quêis blanda chori modulamina circum
Pangebant superi, curas, et amara levabat
Taedia, congesto malesarti stramine Luci.
Jamque diem ad metam, revoluto tempore, Titan,
Utque Parens fieret felix, adduxerat horam;
Quis modo me fulcit, quis dirigit alta petentem?
Sensa quis indocili, quis sancta oracula vati
Suggerit, ut dignè tantum de Virgine Partum
Evolvam! Tu, Diva potens, rege, quaeso, poetam!
O tibi sint laudes! divinitus efferor, oras
Jam super aethereas: mihi cominùs aurea fulgent
Tecta aeviternae sedis, radiataque passim
Atria Chrysolitis, et limina texta Pyropis;

Previous page

Next page