Ac tandem abrupti superans fastigia Clivi,
Circumquaque domos, ac oppida cernit, Olympi
Aemula, dignoscens patrios è mole penates:
Tum verò in lacrymas effusus, amoris, et irae
Signa, notamque suae, singultibus ilia pulsat,
Hisque Bethlemiticas reveretur vocibus arces:
O Muri, ò turres, defensaque moenibus altis,
Claráque compositis penetralia, claustraque saxis!
Vos Proavûm Sedes, urbesque, focosque meorum,
Demissè veneror: Tuque ò cultissima tellus,
Tot Genitrix, nutrixque Patrum, Regumque vetusta,
Cernere cui dabitur, quem sol, quem luna, Polúsque,
Qua vergit duplex Horizon, metuuntque, coluntque,
Salve iterum! tu sola Jovis formidine matrem
Percelles Cretam, medio quae turgida Ponto
Urbibus insignis centum, tunc cernua ponet 305 San. 2,242 quanvis tunc pauper, quanvis incognitus ipsis 306-308 San. 2,249 Iam fines, Galilaea, tuos emensus 309f. San. 2,245 Carmeli valles quaeque altus vertice opacat / rura Thabor sparsamque iugis samaritida terras 313 San. 2,247 solymas a laeva liquerat arces 315 San. 2,248 tecta domorum 317 San. 2,250 lacrimis urbem veneratur 320 San. 2,252 Bethlemiae turres 323 San. 2,254 tuque o terra 324 San. 2,254 parens regum 325 San. 2,255 cui sol et gemini famulantur 327f. San. 2,256 salve iterum: te vana Iovis cunabula Crete 304 Ov. heroid. 17,14 tenor vitae 306 Lucr. 2,534 terrisque remotis 312 Ov. met. 5,103 tremulis altaria palmis 313 Ov. met. 7,357 a laeva parte reliquit 318 Verg. Aen. 9,415 singultibus ilia pulsat 320 Verg. Aen. 1,95 Troiae sub moenibus altis
Acre supercilium; centum validissima portis
Te quoque Thebarum munimina prisca pavebunt,
Et celebris gemina Latonae prole rubebit,
Ac delusa fremet Delos; tandemque superba
Roma Virûm, rerumque potens, quae culmina stellis
Fert propior, cujus faustas dum gloria bigas
Instruit, ad currum telluris colla, marisque
Illigat, et septem turritis moenibus arces
Erigit una sibi, sceptrumque submittet ovanti
Prona sibi, fasces, et quas regit orbis, habenas.
Sic devotus ait, senióque, viaque gravatus
Joseph, et tota passim regione pererrat
Undique circuitum, tardéque moventis aselli,
Conjugis obsequio latus icit, et incitat, illuc
Donec migrârint, sua quò mens tendit, et ardor.
Jamque per emeriti surgens confinia Phoebi
Titanis late mundo subvecta silenti
Roriferô gelidum tenuaverat aera curru;
Cùm Bethlemiticae pertingit ad urbis apertas
Par sanctum portas: primo citò limine spectat
Plebe scatere vias, sexus, aetatis et omnis,
Per fora, perque domos densas concurrere nubes;

Previous page

Next page