praeferri merito et debuit, et meruit, cum praelatorum, non monachorum, id praecipue sit muneris. sed quibus mores quoque hominis, sicut nobis liquido innotescunt, nihil in eo desiderari aiunt, uel quod ad eruditionem, uel quod ad uitam pertineat. Idem te de ipso iampridem sentire non dubito. Eo etiam magis in eo tantas fortunae dotes mirandas censeo, quod et nobilitate praecipua splendescens, et opibus non immodicis pollens, in gremio luxuriantis fortunae molliter educatus, litteras non est aspernatus, nec eruditos, eruditorumque consuetudinem fastidienter illusit. nam bona mens, bonaque fortuna rarenter copulantur. Quotus enim quisque ex globo nobilium eloquentiae studet? quotus quisque aut eruditus est, aut eruditionis assertor? econtrario complusculos uideas, de nobilibus, opulentioribusque loquor, qui ubi occeperint adolescenturire, se totos dedant, dedicentque belluinis uoluptatibus, quibus litterariorum gymnasium carcer est, doctrina supplicium, qui spretores sunt studiorum, osores studiosorum . At Archipraesul noster in amplissimis, uti praedixi, fortunarum bonis constitutus, praecipuo Veneti senatus genere praefulgens, stemmata suorum tum summorum Pontificum, tum Cardinalium, Patriarcharumque, affatim numerans, a teneris, ut Graeci aiunt, unguiculis ad hanc usque aetatem, litterarum studia scienter amplexus est, datque iugiter operam, ut natalium suorum splendor eruditione magis illustretur,

Vade retro

Vade porro