Marulic, Marko (1450-1524) [1502, Split]: Reuerendo in Christo presbitero Iacobo Grasolario, versio electronica, Verborum 792, ed. Branimir Glavicic Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [marul-mar-epist-1502-03-03.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<TEI xmlns="http://www.tei-c.org/ns/1.0" xmlns:tei="http://www.tei-c.org/ns/1.0">
<teiHeader>
<fileDesc xml:id="marul-mar-epist-1502-03-03">
<titleStmt>
<title>Reuerendo in Christo pręsbitero Iacobo Grasolario, versio electronica</title>
<author key="marul01">
<name xml:lang="hr">Marulić, Marko</name>
<date>1450-1524</date>
</author>
<editor>Branimir Glavičić</editor>
<editor>Bratislav Lučin</editor>
<respStmt>
<resp>Hanc editionem electronicam curavit</resp>
<name>
<ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
</name>
</respStmt>
</titleStmt>
<editionStmt>
<p>Digitalizat modernih kritičkih izdanja, bez aparata.</p>
</editionStmt>
<extent ana="B">Mg:B Verborum 792</extent>
<publicationStmt>
<p>elektronska verzija: Digitalizacija hrvatskih latinista, znanstveni projekt na Filozofskom
fakultetu Sveučilišta u Zagrebu, Hrvatska. <date>Lipnja 2009.</date>
</p>
</publicationStmt>
<sourceDesc>
<bibl type="repo" ana="digital">Digitalna verzija: CroALa</bibl>
<bibl>Digitalni tekstovi prema Colloquia Maruliana, priredio Marulianum. Adresa: <ptr target="http://marulianum.storia.unipd.it/data/pdf/it/opere_latine/8.pdf"/>
</bibl>
</sourceDesc>
</fileDesc>
<profileDesc>
<abstract>
<p/>
</abstract>
<settingDesc>
<p/>
</settingDesc>
<particDesc>
<p/>
</particDesc>
<langUsage>
<language ident="lat" xml:lang="hrv">latinski</language>
</langUsage>
<creation>
<date when="1502-03-03" period="15xx_1_third">1502-03-03</date>
<placeName>Split</placeName>
</creation>
<textClass>
<keywords scheme="typus">
<term>prosa</term>
</keywords>
<keywords scheme="aetas">
<term>Litterae renatae (1400-1600)</term>
<term>Saeculum 15 (1401-1500)</term>
<term>Saeculum 16 (1501-1600)</term>
<term>1451-1500</term>
<term>1501-1550</term>
</keywords>
<keywords scheme="genre">
<term>prosa oratio - epistula</term>
</keywords>
</textClass>
</profileDesc>
<revisionDesc>
<change>
<name>
<ref type="viaf" target="6913774">Neven Jovanović</ref>
</name>
<name>Luka Špoljarić</name>
<date>2012-03-09</date> Novo,
unificirano zaglavlje. </change>
</revisionDesc>
</teiHeader>
<text type="prosa">
<body>
<div type="prosa-epistula">
<opener> Reuerendo in Christo pręsbitero Iacobo Grasolario, uiro uirtute ac eruditione prędito,
mei amantissimo mihique charissimo. Venetiis. <salute>Iacobo Grasolario, pręsbitero, Marcus
Marulus salutem.</salute>
</opener>
<p>Multa de me Tibi Hieronymus meus atque idem Tuus. Sed ita ille de me sentit, quantum ex Tua
epistola ad me missa coniicio, ut qui uehementer amat. Atque usu quidem uenit, ut talium
laudatio major uero sit. Tu me tanti esse existimas, quanti ipse sibi persuasum habet. Proinde
et amare coepisti et optas redamari. Qua in re fateris profecto, qualis uir ipse sis, qui
optimi cuiusque te studiosissimum ostendas. Dignus es igitur, quem uicissim ego rogem, ne,
tametsi minora in me inueneris quam audisti, ab amicicię proposito refrigescas, in qua Tibi
respondere totis uiribus contendam. Ardentem hunc affectum Tuum uel uincam uel ęquabo. Quid
enim mihi iucundius, quid gratius quam talium, qualis Tu es, beniuolentia atque humanitas?
Diligant alii opes, honores, uoluptates, mihi nihil charius esse potest amicorum possessione,
et eorum pręsertim amicorum, quos communis uerę sinceręque in Deum pietatis cultus conciliat.
Facile ex litteris Tuis, quantum diuinarum Te rerum delectet contemplatio, depręhendo. Quandiu
noster ex ea pependerit amor, erit perpetuus. Etenim semper amant, qui sempiterna iugiter
meditantur. Hoc est pręceptum meum, inquit Dominus, ut diligatis inuicem. Et ne uulgarem
dilectionem, qua inter se sęculi homines amant, sufficere putaremus, adiecit: sicuti dilexi
uos. Non carnis dilectionem nobis insinuat, sed spiritus, non corporum, sed animarum. Ex
huiusmodi enim dilectione oritur sanctus ac salutaris ille consensus, de quo idem ait: Si duo
ex uobis consenserint super terram, de omni re quamcunque petierint, fiet illis a Patre meo,
qui in cęlis est. Vbi enim sunt duo uel tres congregati in nomine meo, ibi sum in medio eorum.
Congregemur igitur, Iacobe charissime, non obuio passuum accessu, quanuis id quoque mihi esset
gratissimum, sed potius pari mutuaque cordium uoluntate. Et medius inter nos Christus erit.
Amor noster non alio nos dirigat quam in Dei amorem. Cuius <milestone unit="page"/> prorsus
ignara ethnicorum antiquitas nescio quę quattuor paria amicorum iactanter effert ac celebrat.
Sed quid illa ad nostrorum charitatem? Esto ardenter, fideliter, constanter amarint, sed
quousque quęso? Non ultra certe, nisi quoad uixerunt, quod perbreue fuit. Cita mors <FONT COLOR="#CC3300"><b>dissidium</b></FONT>
attulit ad inferna descendentibus, ubi nullus amor, sed sempiternus horror habitat. At uero in
Christo credentium pia charitas etiam post uitę huius exitum continenter perseuerat, nunquam
desinit, nunquam finitur. Tunc maxime amare incipimus, cum ex hoc terrarum orbe, in quo
peregrini sumus et aduenę, ad cęlestem patriam transmigramus. Spes, fides, charitas, tria hęc,
maior autem horum est charitas. Quoniam illę duę cessabunt, cum scilicet, quod speratum est,
possidebitur et, quod creditum, cernetur, hęc autem perdurabit in ęternum. Deus enim charitas
est, et qui manet in charitate, in Deo manet, et Deus in eo. Perennes igitur perpetuique et
uere amici erimus, si inuicem amando ad illum unum amandum, qui prior dilexit nos et animam
suam posuit pro nobis, assiduis colloquiis crebraque litterarum uicissitudine alter alterum
accenderimus. </p>
<p>In calce epistolę pręsentem hominum nequitiam, quę ad cumulum usque excreuit, considerans,
quęris a me, quam propinquum putem Antichristi aduentum. Venturum Antichristum nemo fidelis
ambigit. Quando autem ueniet? Coniicere possumus, decernere non possumus, dicente Domino: Non
est uestrum nosse tempora uel momenta, quę Pater posuit in sua potestate. Et alibi: De die
illo, inquit, uel hora nemo scit, neque angeli in cęlo, neque Filius, nisi Pater. Non quia
Filius quicquam minus sciat Patre, cum Pater et Filius unum sint, sed Pater scit, quia Filio
communicat, et Filius nescit, quia nemini reuelat. Signa tamen pręcessura iudicium
commemorantur in Euangelio, quę partim euenisse credimus, partim euentura expectamus. Bella
sęuiunt, pestilentię grassantur, fames pręmunt. Sed nondum illa reliqua apparent, quę in sole
et luna et stellis futura prędicantur. Nobis interim expedit non plus sapere quam oportet
sapere. Arcanum Dei, quod latet, latere sinamus. Iudicium autem eius semper timeamus. Nescit
enim homo, utrum amore an odio dignus sit. Stultum est ideo negligentius uiuere, quia ad
judicandum tardat Christus. Licet ille post multa annorum milia uenturus sit, mors tamen procul
a nobis esse non potest; etiamsi ultimam inuasura est senectam, properat, currit, uolat, in
ianuis est. Breue enim et irreparabile tempus omnibus est uitę. Tunc autem primum iudicamur,
cum hinc eximus. Et quoniam ne horam quidem uitę nostrę promittere possumus, sic hodie uiuamus,
tanquam cras morituri. Non ea de causa hoc refero, ut Te quicquam doceam, cui omnia notiora
sunt quam mihi, sed ut Tu me uicissim Tuis excites hortatibus, nequando ulla molliusculi ocii
illecebra delinitus obtorpescam. Si me amas, cura, ut meliorem efficias, non ut plus mihi
laudis addas. Ego te non solum amo ut optimum uirum, sed etiam ut optimum sacerdotem ueneror.
Totus Tuus sum, quia Tu totus Christi. </p>
<closer>
<salute>Vale!</salute>
<dateline>
<date when-iso="1502-03-03">Anno christianę salutis MDII, quinto Nonas Martias.</date>
Spalati.</dateline>
</closer>
</div>
</body>
</text>
</TEI>
Marulic, Marko (1450-1524) [1502, Split]: Reuerendo in Christo presbitero Iacobo Grasolario, versio electronica, Verborum 792, ed. Branimir Glavicic Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [marul-mar-epist-1502-03-03.xml].
|
