CroALa & LatTy: nodus

Nodus 48362 in documento sonhovius-j-catharinias.xml

Scena VI. Maxentius cum suis – Senatores Alexandrini – Pontifex cum suis Vos consiliis, armis potentes et gravi Rerum peragendarum scientia inclytos Precor, viri optimi, atque pontifices Iovis: Dicite, quid optimum factu arbitramini, Superos, micantia coeli templa qui incolunt, Veneretur ut alto nata Costis sanguine Christumque negans fidem relinquat impiam? Sen.1: O Caesar avis atavisque ingentibus inclyte, Haec ingeniosa virago cum facundia Et pulchritudine et omnibus superet bonis Cunctos, Alexandrina maenia quos tenent. Poenis minisque (ut aestimo) non flectenda erit. Semper fuit alto interritoque pectore Et regii prae se tulit ingenii decus. Odiosum erit atque obnoxium periculis, Tam nobilem necare regis filiam. Sed mollibus virgunculam sermonibus Flectes reflectes, ut voles, facillime. Virguncularum talis etenim est indoles. Tuisque digna virgo erit haec amoribus. Pon: O Caesar, quem magnus honos, quem gloria sceptri Quem meriti decus Imperii decet atque triumphus, Ista virago omnes inter facunda videri Cum soleat, nec dii, stellans quos portat Olympus, Gentibus humanis dent omnibus omnia ab alto Dona, sed his unum, ast aliud sapienter et alto Consilio tribuant aliis, sententia visa est Haec potior: memori hanc Caesar tu pectore conde! Ad claram Zenone Cyprum Mendesiaque arva, Illustrem Hermopolin et aquosas Naucratis oras, Ad Solymos, Idumaeos vicinaque regna Mittito, qui vocet eximios fandoque potentes, Argumentosos linguisque vibrantibus aureis 977sq.] C 756sq. 985 facunda videri] BM 2,321; Iuv. 6,445. 986–89] BM 2,326 Nemo est omnis homo, non omnes omnibus artes. 989sq.] Verg. Aen. 4,287 haec alternanti potior sententia visa est. 991–94] BM 2,337–44 Mittitur ad Solymos, ad Idumeos et Erembos, / Ad claram Zenone Cyprum, licet aequora ventus … Mittitur ad Schediae campos Mendesiaque arva / Hermopolisque lares, ad aquosam Naucratis oram, / Necropolim et claram Menelai classe Canopum, / Qui uocet eloquio insignes fandique peritos. 995] 1009; linguis vibrantibus] Verg. Aen. 2,211. 983–1084] dact. hexam. Et magna virtute viros: quos docta virago Audiat aeterna de relligione sonantes, Ut victam pudeat frustra carpsisse potentum Numina divorum, sua confutata recantans Dogmata et errores. Si nolit, sanguine acerbas Victa statim poenas et morte et sanguine solvat! Max: Utrorumque placent data prudentissima longe Consilia. Ito igitur iam iam, generose, potenti Pectore, dux Galeri, currusque rotasque volucres, Quadriiugos et equos celeres Mendesia ad arva Et magnam Hermopolin, Cyprum, vicinaque regna Mitte virosque voca insignes, quos virgo diserta Obstupeat, disceptandi fandique peritos, Argumentosos linguisque vibrantibus aureis! Galerius: Os humerosque deo assimilis, ter amabilis heros, Belligeris atavis ingens, ingentior ipse: Ibo virosque, ut ais, iam iam, mora nulla, vocabo!