CroALa & LatTy: nodus

Nodus 10608 in documento anonymus-tragoedia-de-fortissimo.xml

Epilogus Haud equidem reor, viri clarissimi, Naris tam obesae adesse vestrum hic quempiam, Qui Marte non intelligat vel proprio, Catharina nostra quid velit, quid clamitet, Quid fugere quemque doceat et quid persequi. Vidistis etenim dimicantem strenue Mollem, tenellam et regiam virgunculam Victoriamque deferentem nobilem De barbaris, immanibus, ferocibus, Nostrae tribus salutis adversariis, Ex qua trophaea rettulit illustrissima Et trina gemmis lucidis splendentia Auroque puro serta fulgurantia, Quibus triumphans vecta est super sidera. 1802sq. canina ... rabie] Vell. 2,64,3. 1804–21] H 1545–62. 1805–08] B 1972–74, 1976. 1810] B 1978. 1815–19] B 1979–83. 1821] B 1984. 1823 Naris ... obesae] Hor. epod. 12,2. 1824] Ov. Pont. 4,7,13sq. atque utinam pars haec tantum spectata fuisset, / non etiam proprio cognita Marte tibi. 1826] Ov. Pont. 1,4,37sq. nec mihi Tiphys erat rector, nec Agenore natus / quas fugerem docuit quas sequererque vias. Nam virgo castitatis palmam obtinet, Quam ne impudico proderet Maxentio, Sese omnibus ut ahena terris machinis Opposuit omnem impuritatem respuens, Quin immo peius execrans angue et cane. Doctoris hinc sibi lauream quoque vendicat, Totius ut Phari sophos celeberrimos Quae disputando insigniter prostraverit Victosque Christi sub iugum redegerit. Denique tyrannum proterens saevissimum, Dum pro data Christo fide caput obtulit, Illum deum solum et suum sponsum asserens Suo coronam iure martyris gerit. Sic virginis, doctoris atque martyris Triplici caput redimita nunc diademate Thalamo recepta Christi Olympum possidet. Iam quisquis vestrum gloriam huius virginis Affectat, aulam et vult Tonantis scandere, Christi fide munitus et spe gloriae Accensus atque caritate fervida, Vera suum cor imbuat sapientia, Fibras voluptatum malarum comprimat, Caduca spernens ambiat caelestia, Ut mollibus sic asperis immobilem Sese exhibens, Christi premat vestigia! Non ambitio levis, voluptas aut dolor, Non aura vulgi, non potentum offensio A calle recto abducat illum in devia, Sed regiam Christi crucis stabili pede Aditu licet primo arduam teneat viam! Pro veritate murus ut stet aeneus, Sit pro fide paratus atque aris sacris, Si sit necesse, sanguinem profundere! Sic sic subactis carne, mundo, daemone, Nostrum in necem confoederatis hostibus, Instar Lagidae virginis post funera Ab angelis celso inseretur aetheri. Quod restat unum, gratias ago maximas, Primum, archidux Fernande, tibi, serenissime, Vobis, viri, deinde, spectatissimi, Quod mole curarum gravi pressi, tamen 1838 terris] Fortasse taetris. 1852] huius gloriae A. 1866] Hor. carm. 3,3,65; epist. 1,1,60sq. hic murus aeneus esto, / nil conscire sibi, nulla pallescere culpa. Decorare ludos haud gravati scenicos Vestra fuistis hos grata praesentia, Studiaque nostra promovere satagitis. Pro quo favore et ceteris beneficiis, Quia non datur pares referre gratias, Rependat auctor, fons et ipse omnis boni Christus deus, per quem valete et plaudite! 1883 valete et plaudite] Ter. Eun. 1094; Haut. 1067; Phorm. 1055.