CroALa & LatTy: nodus

Nodus 990862 in documento djurdjev-i-poe.xml

LXIX. PARAPHRASIS IN ODEM 9. PRIMI LIBRI HORATII Aspice, ut aerii surgant iuga cana Soractis Utque laborantes nivium sub pondere sylvae A Cauro pulsante gemant, ut flumen acuta Devinctum glacie, patrioque in gurgite passim Captivae servent ingrata silentia Nymphae. Implacidum, Taliarche, gelu nimbosque frementes Igne doma et large lignis atque abiete secta Ingentes compone focos testaque Sabina Grandia ferventem deprome in pocula Bacchum. Caetera mitte deis, nec vernum perge teporem Nec resides vano Zephyros deposcere voto. Sunt haec caelitibus curae, qui tempora certo Iure adigunt clausumque suis sub legibus annum Per varias properare vices: cito concidet ingens Arbiter Ionii Boreas, praemissaque veris Gratia nimbisonae sedabit iurgia brumae, Ultra nec pinus brumali agitata flagello Sive lacessitae pulsabunt flabra cupressi. Ne, quid erit, quaeras, sed suscipe crastina quicquid Lux tulerit, libeatque diem quemcumque beato Apposuisse lucro et donis plausisse deorum. Si nondum tremulae frigus deforme senectae Te premit, et nescis canac fastidia curae Mente potens nimiumque tuus, ne sperne petenti Indulgere animo quicquid licet: auctus amicis Urge pedes festisque diem partire choraeis. Quin et, Romuleo qua pubes Martia septo Proludit pugnas vincendique omina Parthi, Ne pigeat conferre manum, dum condat anhelum Axem solis Atlas, certa dum conscius hora Invisas comites mulcere et fallere dulci Sermone assuetos hibemae taedia noctis.