CroALa & LatTy: nodus

Nodus 984194 in documento djurdjev-i-poe.xml

XXXVI. AETERNA CHRISTI DOMINI ORIGO HYMNUS ANNO 1703 LAURETI DICTUS Magna canam et potero: stat nostrae proxima Musae Nazareae cortina domus, ubi penniger Auspex Obtulit Isaciae connubia diva puellae, Fetaque adorato tremuit sub pondere Mater, Et terrae vicere Deos. Libavimus almo Oscula prona solo, quo labra attacta repente Traxere insolitum Phoebo mirante vigorem, Et mea lingua, avide sacra dum penetralia lambit, Dedidicit mortale loqui iamque altior ardet Bethlemii aeternum populis genus edere Nati. Cum nondum e medio crassum pepulisset Inane Mens summi faecunda Dei, cum cognita nullo Nomine, se dives, fragilis non indiga mundi Despiceret miserum, quem nondum fecerat, orbem, Par fuit, ut sese nosset penitusque reducto In semet proprios hauriret lumine vultus Perstaretque tuens, ut se miretur in illis, Seque fruens laudet seseque fruatur amando, Non aliter felix. Numen facit esse beatum Sors sua, sed propriam sors est cognoscere sortem. Vidi ego, queis toties Gangetica massa sub ipsa Staret clausa manu multusque arderet Hydaspes, Pauperie pressos, et durae sortis origo Fortunam non nosse fuit. Sibi noscitur auctor Naturae obtutuque alte defixus in uno Sese ipsum in sese condit penitusque resorbet Immensas sic cordis opes et singula lustrans Volvit adoratos per tot miracula visus Et totum se mente capit. Tum corde sub imo Integra, casta, potens oculisque ignota profanis Consurgit vivax summi Genitoris imago. Hanc sine matre pater primi de semine Veri Aeternum pariture paris sobolique potenti Maiorem haud praestas semper pariendo vigorem; Semper idem semperque suus referensque verendum Aequali ditione patrem supereminet ingens, Unigena aequevo proles miranda Parenti, Vivax vena boni rerumque illustris origo, Recti purus amor discretus origine sola A summo genitore puer summique potestas Numinis et patrii speculum geniale sereni. Dum superum terraeque vices et tempora nescit, Lassat inoccidua mirantia saccla iuventa. Cum productus erat, nondum septemplice Nilo Gaudebat monstrosa Pharos, nondum Adria vastum Eridanum, et modicis natum de fontibus Istrum Obvia inexhausto susceperat ore Propontis. Nec dum mole gravi campos pressere iacentes Culmina, non Alpes, non saeva Ceraunia nautis Aerio obiectas fregerunt vertice nubes. Hunc tamen (o superum vires, o munera nondum Intellecta Dei!) subeuntem exordia vitae Iussit amor viles inter iacuisse iuvencos.