CroALa & LatTy: nodus

CroALa, 2024-04-29+02:00. Nodus 979409 in collectione croala.

Functio nominatur: /node/croala/979409.

Nodus 979409 in documento djurdjev-i-poe.xml


IV. CAPHEI THRACIS IN PLANTAM SUI NOMINIS METAMORPHOSIS Iam populi aurorae, iam cesserat India Baccho, Et Deus a domita tellure ad moenia Nisae Ibat ovans Arabasque suos; insana iuventus Mota mero pingui et viridi redimita corimbo Pone subit, Satyri succinctaque nebride Maenas. Ille sedet curru, gravibus iuga plexa racemis, Tela racemus obit, plaustroque virente subacti Lora capistrati mordebant vitea linces. Ut ventum ad Nisae portas, sociosque deumque Percussit rerum facies nova: turbidus horror Undique et horror erat, circum vineta iacebant Sacrilega vastata manu, vis improba botros Sparserat et vites ima ab radice revulsas, Ceu solet aestiva metuendus grandine turbo Spargere vota pii nondum matura coloni. Clamabant Satyri Niseia sceptra Licurgo Cessisse, et rursum superas rediisse sub auras Ogigium trepidae iurabant Penthea Bacchae; Oscula dant truncis, iungunt quoque vitis amatae Cum lacrymis lacrymas, vulsa cum fronde capillos. Auctor non latuit. Foribus ruit ecce reclusis Fulmineus Capheus (hic Bacchi invaserat aulam, Thrax proavis spretorque dei, nam sola colebat Flumina et in vitreis latitantes Naiadas undis). Utque in conspectum septus furialibus armis Se dedit, exclamat, tumida sub voce minantis Intremuit Lenea cohors, gressusque labantes, Membraque correptis fulsere cadentia tyrsis: »Capripedum«, dixit, »non ebria castra nec istum Poscit Nisa ducem, cui nulla potentia mentis, Cui mollis facies, qui turpia sustinet unus Timpana pro sceptris, pro frontis honore corimbos. Regna manum mentemque petunt, ergo ocius isthinc, Semivir, urge pedes, exemplo perdere molli Magnanimos Arabas rituque relinque profano! Nec dum terga dabis? Sic me mea numina, pulchrae Naiades servent, faciam, probrose Bimater, Praelusisse tuo vineta excisa cruori. Sperno tuos latices et, quae te frangere norunt, Flumina sola colo, utque tuas explodere vites Praevaleam, populis de sanguine pocula nostro Ipse darem.« »Dabis«, exclamat Leneus et ore Emicuit toto, qualis post bella gigantum Constitit oppresso supera ad capitolia Rheto. At Capheus verbis ictus ceu fulmine parvam Cogitur in molem corpusque virescere cernit, Vidissetque suas frondes cumulataque baccis Brachia, ni tenues petiisset spiritus auras. Priscum nomen inest. Ast hinc cognata propago, Qui Rhodopen Hebrumque tenent, Arabesque Getaeque Bassaridum ciatos Bacchique odere liquorem Deque suo Capheo succos paterasque calentes Mutato de fratre bibunt. Sic ultor ab orbe Pellit adhuc mollem Capheus post fata Lieum.