CroALa & LatTy: nodus

CroALa, 2024-04-29+02:00. Nodus 862373 in collectione croala.

Functio nominatur: /node/croala/862373.

Nodus 862373 in documento feric-d-periegesis.xml


De Malpho, illiricèZaton. VI. Gravosa egressis dextra de parte cadentem In solem distans haud longo tramite Malphi Panditur insignis portus, quo tuta carinis Est statio, et placido subsidunt aequora fluctu, Cum notus Hadriacum miscet mare, nec sinit aut hac, Aut illac ratibus procedere. Turbida verùm Vix ubi composuit melior freta, velivolae uno Egressa puppes hinc tempore conspiciuntur Credere se pelago, et cursus iterare relictos. Hic austro objectus locus est, gaudetque salubri Temperie, quamquam juga claudant ardua circum Nam matutinis Eurus refrigerat auris Quottidie autumni per tempora, qui tribus horis Observatum hoc fuit, quod si quo anno per eam tempestatem hic ventus non flaverat, locus ipse insalubris, et morbis obnoxius fuit. Magna ubi perflavit rabie, fera murmura ponit. Haud facies inamoena soli, nam littore ab ipso, Quà leni incipiunt colles assurgere clivo, Cuncta tenet late frondescens Palladis arbos, Mille cados olei dare in annum commoda, baccas Si bene crescentes oleaginus impleat humor. Nec verò et vallis quà pars jacet ima supinae, Egregii desunt fructus, pars venditur urbi, Pars inopes Cererem obliti vescuntur agrestes. Sunt quibus in virides salientis rivulus undae (Quippe scatent multi hîc latices) illabitur hortos. Uberior qui longe aliis, erumpit ad ipsum Penè mare: hîc olim frigus captare per aestum Multae ego consueram protectus ab arboris umbra: Excisis exin, Cereri structa apta terendae Constitit hîc moles, plerumque at inutilis, astri Cum furor Icarii sitientes fervidus agros Exurit, segnesque rotas depressior unda Haud agitat: parva ergo viris lucra inde trahuntur, Vicinis allata licet sic commoda pagis. Nulla magis pisces, neque certius aequora celant, Quam sinus hic, nec vile genus stabulatur, et unum. Pars nassis capiunt, pars retibus, altaque quosdam Fuscina per noctem taedis ardentibus atram In cephalos armat, queis hîc sapor optimus, et qui Prorsus abest aliis, quos diversa educat unda. Saepe etiam huc thynnos adnare videmus ab alto Aequore, et hîc aliquis mage duro cannabe texta Lina sub aequoreas mittit non vana lacunas. Quinquaginta focis colitur rus omne sub ipsum Littus penè sitis, tantum Vaerbiza recessit Eoum in solem vergens, vix nomine digna. Ornant tecta locum quoque civica, laetaque multis Est facies, atque ampla patent, nam condita avorum Temporibus, proprias cum puppes pagus habebat Hic quoque, opesque mari referebat navita ab alto. Hîc ego saepe moram autumni per tempora traxi, Arrisitque locus; naturae ad munera sed nil Addidit ars. Quod si pedibus mare propter obiri Hic omnis posset sinus, et vestigia ferri Longius, alliceret plures, blandeque teneret; Nec me vicini stringentem littoris oras Vano exerceret cessantem cymbula motu. Editiore jugo scatet algidus humor, ab alno Voda ad johe Illyricè Nomen habet: leviorem aliis, potuque salubrem Quod memorant, puerum hinc urnas deferre jubebam, Fama nec illius laticis mihi vana reperta. Incola frumenti penè hîc nil emetit, atque Area propterea siqua est, magis apta choreis, Agrestes agitant festa quas luce puellae. Nulla boum videas armenta hîc pascere: vaccam Siquis habet (sed rarus habet) lac vendit, agellis Ingeritur dein pingue fimum: nec multus abundat Laniger hîc, multaeque locus neque prodigus herbae. Hoc ego pauperius nil vidi rure, meaeque Hîc esto finis, quoniam jam longa, Camoenae.