CroALa & LatTy: nodus

Nodus 678932 in documento rastic-dz-c.xml

III. AD EUMDEM AEGROTANTEM ODE Sorge o, eorum prime sodalium, Unus trecentis qui mihi millibus Antiquior, jucundiorque es Nectaris, ambrosiaeque rore, Nil montium altos Umbla volubilis Inter recessus me juvat. Umbla aquis, Aurisque dilectus per aestum Amnis arundineaque ripa. Nec Musa quidquam nobilis incitat: Suspensa trunco stat lyra, desides Utcumque luces duco, nec me Tangit amor dapis, atque somni Amore perclusum graviter tui, Vicina quem urbi dum propero in loca, Nuper minus belle valentem Corpore languidulo reliqui. Salus Deorum coetibus assidens Regina, sceptrum Juppiter aureum Cui cessit, aeternumque in omnes Imperium, arbitriumque gentes, Unde ara votis nulla frequentior, Aut hostiarum sanguine plus tepet Ulli Deorum, quam tibi, nam Suppliciis, lacrymisque flecti Amas precantem, quando erit, ut meus Depellat aegro e corpre luridum Morbum sodalis? quando firmis Viribus aspiciam valentem? Quando jocantis, quando iterum sales Audire? quando mollibus et simul Facetis duxisse luces, Ancipites liceatque noctes? Illos profecto vos placidae dies Vestro imbuistis nectare, Gratiae, Quarum absque dextro numine haud quid- quam est vel amabile, vel venustum. Atqui recepta dimidia mei Tunc parte felix non mediocriter Bacchabor, aut Diis vota parce Sospite dissolüam sodali. Verum reposto pocula Massico Large coronans ponam epulas, simul Ponam bibendi praemia, atque Frontem hederis, apioque cingam; Humumque pulsans ter dubio pede Dulcem elaborabo ad citharam modos, Plenusque Baccho, Evoe, rotundum Ore dabo graviore carmen. Quale exequendis nuper amoribus Plaudente dixi carmen Apolline, Procax, solutum, quod tibi, quod Nostrae etiam placuit puellae.