CroALa & LatTy: nodus

Nodus 645366 in documento dumanic-m-synopsis.xml

Additio Hieronymi Bernardi, canonici ecclesiae metropolitanae primitialis Spalatensis et primicerii Ex primicerius.

Marcus Dumaneus, patruus Hieronymi supradicti, juris utriusque doctor, canonicus et primicerius ecclesiae Spalatensis ac vicarius generalis archipraesulis Bonifacii Albani, qui praefuit ab anno 1668. usque ad annum 1678, erat vir apprime doctus et omnigena eruditione sacra et profana praeditus, qui permulta Spalati, patriae suae, et totius Dalmatiae monumenta vetera collegit et manu sua conscripsit. Non paucas inscriptiones marmoreas Salonae et alibi repertas mira eruditione commentatus est. Scripsit Chronicon pontificale Spalatense, quod ego patri Danieli Farlato transmisi. Scripsit et hanc Synopsim virorum illustrium Spalatensium et aliam virorum illustrium ex Dalmatiae urbibus penes me existentem (a). (a) Quam maxime optandum est ut haec altera Synopsis virorum illustrium Dalmatarum publicae lucis usuram acquirat, si alicubi Mmss. derelicta vel neglecta jacet. Sed hic vir praeclarus vitam integerrime ductam finivit die 3. Octobris anni 1701, aetatis 73. nondum expleto, lapsus in terram in aede sacra divi Philippi Nerii dum sacrum inibi facere vellet, pressus pondere senilis aetatis, postquam Synopsi primae summam manum imposuisset absolvens vitam Marci Maruli, cujus memoriam tamquam viri omni laude digni in urbe Spalati suscitare conatus est. Etsi morte improvisa peremptus sit, tamen suum Marulum pie credimus aeternae felicitatis habere consortem, quia, ut sapientia loquitur cap. 4: Justus si morte praeoccupatus fuerit, in refrigerio erit.

Matthaeus Gelich olim Draxoevich Dalmata, in oppido Almisii dioecesis Spalatensis honestis parentibus natus, a patribus societatis Jesu Laureti in collegio Illyrico optimis moribus et disciplinis institutus, sanctae Justinae Venetiarum parochus, doctrinae laude ac vitae integritate et innocentia fuit conspicuus. Multa composuit tum soluta oratione tum versibus, ex quibus elegiam qua continentur Cretae regni querelae edidit Venetiis anno 1666, typis Zachariae Conzatti; de bello Batavo et pace Noviomasi composita carmen ibidem anno 1680, typis Francisci Tramontini; in natali Leopoldi Jacobi Archiducis, Leopoldi Caesaris filii, idulium ibidem apud eumdem impressorem, anno 1682; de Vienna Turcarum obsidione liberata carmen, quo continetur Sarmaticus de Turcis ad Viennam Austriae triumphus, ibidem apud eundem impressorem, anno 1687.

Vincentius de Franciscis erat Spalatensis archipresbyter, illius fori vicarius capitulariumque negotiorum summus curator, quem Joannes Tomcus Marnavitius in libro Romae excusso cui titulus Regiae sanctitatis Illyricanae foecunditas, in vita Glycerii imperatoris et Salonarum episcopi pagina 175. appellat morum candore ingeniique amoenitate inter Dalmatas facile principem. Doctissimus, inquam, atque eruditissimus fuit ipse et Dalmaticarum antiquitatum cognitione clarissimus, qui Raphaeli Levacovich, de tota Illyrica natione benemerito, rescripta res praeclare gestas continentia destinavit. Raphael Croata.

Carolus de Rossi Spalatensis habuit orationem seu panegyrim in laudem Andreae Cornelii, praefecti generalis Dalmatiae et Epyri, impressam Venetiis anno 1659, item duo epigrammata vulgata et duas elegias in laudem ipsius.

Gregorius Drasich Spalatensis, Petri filius, mutata vita parentum correctione in melius, religionem fratrum de observantia ingressus est. Doctrina et eloquentia clarus, jubente Bondumerio Ex Bomdumerio. archiepiscopo, concionatoris munere vel invitus functus est. Jussu provincialis Caldanae tertia vice pergens Neapolim a Turcis captus fuit; sed in patriam restitutus a proconsule Fosculo primus Clissii Ex Clisii. capellanus declaratus est. Praecipua Dei gratia tam Turcas quam daemones fortiter profligavit; sexagenarius tandem ossa patriae reliquit in ecclesia fratrum de observantia dicta sancta Maria de Palude. Effigies ipsius extat in domo paterna (a). (a) Ex eadem familia Spalatensi Drasich prodiit et alius doctus ecclesiasticus vir, Nicolaus nomine, quem Clemens XI. anno 1716. ecclesiae Nonensi episcopum dedit et anno 1720. ad Absorensem transtulit, quam ille doctrina, vigilantia, optimis institutis et morum claritate rexit usque ad annum 1737, quo vivere desiit. Ex tom. 4. et 5. Illyrici sacri.

Georgius Spalatinus scripsit historiam seu cronicon de Saxoniae ducibus. Hic eximius theologus illustrissimae Saxoniae ducis a sacramentis fuit. Paulus Bolduanus Bib. his., Bas. 1544; Roterodamus epist. 2. m. 125.

Hieronymus Patricius fuit sacerdos Spalatensis, vir admodum doctus ac eruditus atque in patriae ac nationis suae rebus admodum versatus optimeque de ea meritus. De eo meminit Robertus Papafava, patricius Venetus, in historia de situ Carniolae et Carintiae, pag. 63.

Franciscus Patricius natus est Andetrii seu Clissii Ex Clisii. in Dalmatia, dioecesis Spalatensis. Hic doctissimus vir admirabilis ac portentuosi ingenii fuit. Floruit tempore Clementis VIII. pontificis maximi in archilyceo Romano publicus philosophiae professor. Sic Baglivus in dissertatione, cap. 3, pag. 393 (a). (a) De hoc Francisco Patritio bene et erudite scripsit vir clarissimus dominus comes Rados Antonius Michieli Vitturi.