CroALa & LatTy: nodus

Nodus 534288 in documento didacus-p-paul.xml

AD PAVLVM Sic tranquilla meae contingant, Paule, senectae Otia et hoc nobis aeui, quodcunque relictum est, Molliter et positis liceat transmittere curis, Vt te Flaminiumque meum iuuenemque Philippum Et Siculum medicum piger inuitusque relinquo. Sed discedendum et superi maris unda secanda. Cogit enim dea saeua, potens, cui laeua trabali Clauo armata sonat, durum gerit altera telum. An desiderio deamatae torquear urbis Quam mea iam cedens annis peioribus aetas Sepositam studiis sedem quaerebat honestis, Quaeris amicitiae pro iure; en accipe paucis: Commoueor sane (nec enim manifesta sodalem Tam fidum celare meum est); et praeterea, quem Decantata boni numeris Racusa Marulli Non capiat? Stat Romanis fundata colonis Illyrici regina maris quam barbara circum Agmina, quam magni iungunt sibi foedere reges. Illa nec horribiles fasces neque sceptra tyranni Imperiosa timet, sed quas tulit ipsa probatque Laeta fouet leges et libertatis auitae Durat honos genti nullo delebilis aeuo. Patricia de gente senes (uenerabilis ordo) Imperium commune tenent quique eminet unus Candida soliciti dispensat iussa senatus Partiturque uices et ius communicat aequum. Bisseni assistunt proceres quos ille frequentes Consiliis adhibet socios si publica forte Causa subest uel sit magnis de rebus agendum. His animi syncera fides, his annua surgit Cura magistratus legere et deducere sortem. Nam nihil a magno decernitur ordine si non Vrna prius tacito suffragia colligat auro. Euganeos sic fama duces, ubi dissidet anceps, Nec constare potest uarians sententia patrum, Seu pacem, seu bella uelint indicere et altum Figere magnanimi uictricia signa Leonis, Elicere occulto rerum decreta metallo. Stant et duryphori circum, praetoria turba, Pars latus obseruat regis, pars limina propter Excubat et uigiles peragit custodia noctes. Praetereo quos clara patrum gens addat honores, Quam meritos scribat titulos, quae splendida uerba Aggerat. Vsque adeo praecellit gratia ciuis Quem rebus Racusa suis praefecit et esse Rectorem populi uoluit pacisque sequestrum. At cum plenus abit mensis iamque altera Lunae Cornua formoso coepere albescere caelo, Ille domum priuatus abit, uenit alter in aulam Et uariata breues exaequat purpura fastos. Omnes unus amor patriae tenet, omnibus idem Ardor inest, nulli iucundior altera cura. Et quamuis ualidas possint in bella cohortes Ducere nec desint instructae littore classes, Vincit pacis amor; sanctae quis munera pacis Spernat et insani Martis praeponat amorem? Hinc reuerens legum clarisque exculta iuuentus Moribus insignes Asiae florentis ad urbes Aut abit aut remo pulsat mare, sedula quaerens Innocuas et opes seraeque alimenta senectae. Par labor atque operis studium, par denique ciues Cura domi subigit quamuis neque pinguia rura Nec, quae mollis alat foecundis Addua ripis, Arua colant, steriles campos, praeruptaque saxa Ferre iubent Cererem et genialis dona Lyaei; Exiguam Cererem sed quae neque uina Falernus Spernat ager dulci neque uincat palmite Lesbos. Quin etiam hic pingues oleas, sua dona, Minerua Conspicit, hic castas circum et serpilla frequentes Vere nouo glomerantur apes. Non caerea castra Plura uidet tali neque nectare fragrat Hymetus. At nitor hortorum quantus? Micat aurea Brenni Villa nec Alcynoi concesserit Ombla uiretis, Ombla decus nemorum, et pulchrae uicina Grauosae. Loetus ubi myrti foliis et Atlantide silua Vernat ager tonsaque ornantur litora buxo. Inde tepor caeli clementior, inde per auras Assidui uolucrum cantus, sonat Attica coniux Funestas ah questa dapes et crimina Terei Criminibus pensata nouis. Responsat ab alta Ilice et antiquas repetit Philomela querelas. Tum uiui fontes et quae pendentia subter Saxa sonans uasti speciem fert aequoris unda. At prius extremos Nili penetraris ad ortus Quam caput et salebras fontis penitusque latentes Vndantis scopuli liceat cognoscere causas Ipse licet caecos iactet Trebina meatus Antraque furtiuis Nympharum conscia flammis. Quid referam eductas moles atque addita ponto Claustra? Quid edomitos Boreaeque Austrique furores? Quid latera excisae rupis diductaque riuis Flumina et a gemina salientes uirgine rores? Ipsa foro in medio quadrato regia saxo Erigitur, hoc templum ingens, haec curia patrum, Porticibus uastis centumque innixa columnis. Hic genus antiquum primamque ab origine gentem Docta manus uario depinxerat argumento. Namque fere spatio in primo micat acer in armis Bellius; hunc propter surgit Romana iuuentus Tonsa comam et ualidis sustentans pila lacertis. Nec non in medio commissas aequore classes Aspiceres sparsoque infectos sanguine fluctus. Nec modus aut odio finis: crudelis Erinnys Funerea incedens palla et nigrantibus alis Incitat ardentes animos et proelia miscet. Ipsa manu quatiens tinctam Phlegetonte securim, Ipsa manu rapidos spargens e crinibus hydros. Interea auratis uolitans Concordia pennis Nunc hos, nunc illos populos adit impigra et omnes Irarum causas et belli temperat aestus Pacatosque animos iam laeta in regna reducit. Parte alia afflictis diffidens despota rebus Orat opem paruosque simul cum coniuge natos Protendens, gemitus etiam sub imagine muta Et lacrymas mouet infelix; fremit ore superbo Laeuiaque inflexo detorquet spicula cornu Gens ignara uirum cuius premit infula rasum Alba caput, uillis horrent labra summa retortis, Tum sinuosa pedes descendit uestis ad imos. Illa sibi regem nequicquam in uincula poscit. Stat contra iurata fides, uenerandaque sacra Hospitii. Extremas ambibat Sergius oras, Sergius edomiti cessit cui gloria monstri. Ille oculos, simul ille ferens ad sydera uultus, Pallentes uultus, lacrymarumque hymbre madentes, Pacem orare deos, pacem exorasse uidetur. Tantus honos saxo, uiuunt sic arte colores. Ipsa quoque (humanis proh quantum industria rebus, Quantum artes animique ualent), ipsa aequora ponti Diuitias addunt populis qua consita Baccho Punta sub infidam protenditur usque Maluntham. Quaque per angustas apparent Rhizana fauces Moenia et Hispanis squallentes ossibus agri. Nam neque ad Euxinos tractus neque Pontica qua se In freta suspectae nautis Symplegades arctant, Inuidiosa magis summam uoluuntur in actam Retia nec plures implent cetaria thyni Aut lupus aut uelox coracinus et acer asellus Pagrique scombrique aut uelipetae capitones Ambiguusque salar maioraque nomina rhombi Triglaque nocturnis epulis luxuque superbo Addita nec parcas dignata accedere mensas Quique nitet puro squamas interlitus auro Captus ad antiquas Epidauri salpa ruinas. Quin et Dalmatici circum uada salsa profundi Naturae mireris opes et prodiga rerum Munera. Nam saxi uenis abstrusa uetusti Concha latet, seu spuma maris seu succina gutta Paulatim accreuit lapidi, dein rore coacto Accepit formam uitalem et condita testa est. Quidquid id est, digitos imitantem nauita Graius, Cum primum Adriaticas puppim deflexit in undas, Obstupuit uisu insolitam, tum nomine dixit Dactylon; haud quidquam fertur praestantius illo Cum diuturna grauis patitur fastidia morbi Auertitque cibos et uis humana fatiscit. Continuo accurrit praesens medicina nec ultra Vim morbi penetrare sinit uiresque reducit. Nec non Nereidum pulcher chorus, alba Lopude Flauaque Mellite et adhuc intacta Logussa, Aut pelago insultant lasciuae, aut hispida colla Coralio innectunt fragili et lucente smaragdo. Sic felix Pomona suos et maxima Tethys Distribuunt terris alterno munere fructus. Nec suus ingenuis defit locus artibus; instat Acer et Ausoniae totas permiscet Athenas Nascibenus, quo laeta sonat schola uestra magistro Et uetus Illyricas Academia migrat in urbes. Inde alia haud leuior communis cura salutis Incessit patres, argenti praemia et auri Ponere certa uiris si qui de corpore morbos Aut ualeant reuocare graues aut uulnera curent. Ergo alacres animo et certa mercede laborum Inuadunt medicae certamina clara palestrae Flaminius Maries et claro Caesar ab Vmbro, Multaque fessa uirum damnataque corpora Letho Eripiunt Orco. Stygios iam rarior intrat Vmbra lacus, densos nec agit Libitina triumphos. Parte alia insignes iuuenes Baptista Phranusque, Euganeus Baptista, Phranus patre natus Etrusco Infames morbi species lepramque rubentesque Anthracas et lichenas et horribiles mentagras Arte domant. Non illi enses, non tincta ueneno Tela timent; tales Podalyrius atque Machaon Rege sub Atrida magno celebrantur Homero. In uitia et mores hominum corruptaque saecla Qui ruat infestus iustaque exaestuet ira Et moueat lacrymas gemitusque extrudat acerbos, Indicium sani jam pectoris et uocet alta Qua uia uirtutis populos, mox afflet et auram Diuinam scelerisque odium et probitatis amorem, Nuper ab Ausoniis Antonius appulit oris. Egregia de gente patri quae nomina Ibero Sueta dare; haud illa felicior altera uiuit. Non premitur curis, non spes consumit inanes, Spernit opes et regna quibus tabescit auarus. Iam uero quos clara uiros urbs educat et quae Pectora, quam sanctis elucent moribus omnes, Musa uelim referas modulataque carmina dictes Si te digna peto. Primus micat ille Sebastus Gloria rara togae et forma spectabilis heros. Gondulaque exemplar uirtutum et Messius alter Doctus et Actaea frontem deuinctus oliua. Et Probus et senior Laurentius et pede laeso Debilis et Pylio facundior ore Marinus. Tum Marius, Marii sed enim sat dicere nomen; Cetera qui nescit, Romanis ille Camoenis, Ille (nefas) Musis ingratus uiuit Etruscis. Mox placidus Seraphinus et integer Vrsus et ille Iustitiae uindex atque omnis cultor honesti Dogia, Dalmaticae gentis Cato; nemo sub isto Iudice patrati pergatur criminis author, Non hominem occidat, non furtum fecerit aut se Obliget obscuri sceleris nocturnus adulter; Continuo graue delictum par poena sequatur. Quis genus Ambrosii nescit, cui clara Vetaldae Facta indicta domus? Quo Sorgius ore canendus? Quem procul a uulgi strepitu, procul urbe uagante, Inter odoratas laurus et myrtea rura Raptat Amor uirides Sophiae caelestis in hortos, Inconcussus Amor Sophiae. Non munera regum Conferat aut Hermi quisquam mihi jactet arenas, Non quos mollis Arabs templis incendit odores, Non ebur aut rubro quaesitos aequore conchas; Has potius sectemur opes memores breuis aeui. Omnia in interitum properant; manet inclyta uirtus. Quis te, Ambuste senex, sileat? Quo crimine laudes Transierim, Ceruine, tuas, cui maxima templi Cura subest, sacrum cuius premit infula crinem? Sed tamen, o nobis contraria fata deosque Crudeles, iam rara legunt tibi fila sorores, Tam prope mortis habes metam; cape gaudia uitae, Dum licitum, uenerande senex, et subtrahe Letho Quidquid id est, quod durat adhuc, si laudis abunde, Si sat ob egregias partum tibi nominis artes. Hinc et Ventiadae regum genus, inde Georgi In diuersa trahunt. Quis Priuus ab auribus ille Pangit honoratum, iucundum, et molle poema? Gratus Amalthaeo uati, quo praeside, fama est, Saepe suum sacro mutare Helicona sorores. Concordes animae fraternaque pectora quondam, Messius et Gozae gentis pater, aspice ut ambo Pene pares agitent uirtutibus; o mala si quis Nubila in Ionium rapiat Notus. Optimus ille est Bondius Hesperiis nuper digressus ab oris; Ille Tagi de fonte bibit, illi alta Toleti Moenia nota nimis, dum magna negotia solus Sustinet et regi perfert mandata Philippo. Proximus huic curis paribusque Thudisius annis Ingreditur, cui frontis honos, cui nobile pectus Nescio quid magnum promittit. Serior aetas Quique dies aderunt uatem non uana locutum Arguerint, tantum cursum fortuna sequatur. Ecce decus uestrum Musae et noua fama Monaldus. Aspirate (precor) iuueni, quaque incipit ire, Este uiae comites; duro namque orbita calle Auiaque Aonii deducit in ardua montis, Montis ubi uestrae sedes, unde ubere uena Fons scatet et dulci uatum rigat ora liquore. Ille (simul toto caluit ius enthea Phoebi Pectore) Lesbiacis ferit aurea carmina plectris Et canit, Ogygius quod uates audiat et quod Esse suum uellet Linus aut Aeagrius Orpheus, Qualis ad Andradae siluam uel Paiua circum Flumina inauditis demulcet cantibus auras Lusitanus olor quem Theutonis ora canentem Audiit et ripis obiecit laeta Caistri. Si Palacini senis obliuiscar, haberi Ingratus uolo. Si Phranii, uocer impius. Aeque Hic atque hic dignus laudarier. Haud mihi Paulus Excidit; o quantum Pauli senioris in illo est. Viuit adhuc et tanti spirat ciuis imago. Non formam nec opes aut dantem iura parentem In Stephano tantum miror, clarissima quamquam Haec sint dona deum et uulgo communia paucis. Compositi iuuenis mores et amabile nomen Et probitas et rara fides et pectus honestis Artibus instructum, diuino pectore uatem Altaque Pieriae poscunt praeconia linguae. En Petrus, en felix Hieronymus; haeret eunti Filius insignis pietate atque indole rara Nec minus Aonia uersari assuetus in umbra. Ah pereat quicunque modum praescripsit Amori, Secreuitque thoros et dulcia pignora turpi Infecit macula quam mox detergeret aurum. Quid rerum natura parens, quid semina mundo Aeternum iactata iuuant, si frena iugumque Accipit et leges patitur captiua superbas? At tu cresce puer magnumque imitare parentem Et te (si qua modo est) indignae subtrahe labi. Quo fessum, Dracouice, rapis? Tu Castora nobis, Petre, refers: parto frater spatiatur Olympo Illucetque nouum terris iubar unde comantem Stella facem ducens dat, clara insignia genti. Parcite uos, clari iuuenes et sancta uirorum Nomina, si uestris impar maioribus unus, Vnus et hic animi praestans et criminis insons Nec mirator opum nec Phoebi incognitus antris Inter patricias laurus hederasque uirentes Haud illaudata spectetur imagine Nallus. Parcite et hoc nobis (quaeso) concedite carmen. Cura Deum Nallus, quem dulci a matre cadentem Vranie excepit puerum docuitque latentem Fatorum causas et summis intulit astris. Inde altum manet ingenium curaeque capaces Cur placidum Veneris numen, cur a Ioue reges, Insignes bello reges, cur aspera contra Vulneraque et caedem Cepheia uirgo minetur, Vnde tremor terris, cur formidabilis ensem Exerat Orione, mutent cur regna cometae, Aut cur Hesperiam ad Calpen extremaque mundi Litora inaequales Tethys uaga sentiat aestus? Qui titulis proauorum et imaginibus fumosis Et patrio censu et latis metitur ab agris Egregiam uirtutem animi generosaque fata Iudicio cadet ille meo, licet intonet ardens Tullius et largo defendat flumine causam. Hic mihi, qui nati crudeli sorte perempti Funera magnanimus deflet pater, o superi, o mors, O dolor, o matri primis erepte sub annis Balthasar, unanimes spargant tibi cana sorores Lilia et humentes flores; nos carmina demus. Hic bonus occurrit Miscinius, hic Ludouicus, Diues opum Ludouicus, et haud minor egregia in re Lucarus, Ismarii clara de gente Tryphonis. Namque ferunt morbo exhaustae (seu numinis ira Illa fuit, seu tetram hyemem crebrisque madentem Hymbribus infelix terris inuexerat Auster) Consuluisse urbi patres populosque propinqua Adductos regione quibus pro gente tribuque Ascriptasque domos et iugera diuitis agri. Tum uetus Ascriuio stabat decus. Inde profectos Bucchiadasque Probosque et claros Lucaras armis Accipimus; manet auita par gloria genti. Hic Petrus, hic Athamas, hic pulcher Bagnius, et qui Ducit Idumaea iuuenis cognomen ab urbe. Nec sese indignum comitem tot millibus offert Egregius forma Climonius; ille iuuentam Vix primam ingrediens iam grandes pectore curas Versat et assuetos senibus puer ambit honores, Clarus auo, clarus magni uirtute parentis. At tu, qui Rhodopes saltus atque auia lustras Arua Lycaoniis nunquam uiduata pruinis Dum patria pius officium, dum debita praestas Munera, qua statua, quo carmine digne Benessi? Salue ubicunque loci degis. Tibi me tua uirtus Iunxit et Herculeo sociauit pectora nodo. Si qua meis olim debetur uersibus aetas, Illa meum de te longum testentur amorem. Interea tibi nostra chelys, tibi noster Apollo Seruiat, et magnum ferat usque ad sydera nomen. Haud equidem plures mentita heroas ab aluo Crediderim prodisse ferae quae nocte silenti Intulit extremas clades et funera Troiae. Illa tamen meditata dolos et noxia ferro Turba fuit, fallax Ithacus, crudelis Epaeus Periuriusque Sinon diuumque irrisor Oileus. Nostram pura fides placidoque modestia uultu Et regale sonans clementia et omnia supra Religio ueterum ritu fundata parentum Detinet immunem scelerisque et fraudis iniquae. Nostra domo profugos ereptaque sceptra gementes Hospitio fouit reges cum Turcica uirtus Et formidatus premeret Mahometus in armis. Vera cano. Sensit bellax Epiros et ora Quam piger et fractis iam cornibus alluit Ister. Nec sese ob factum iactauit et arma ferentem Atque indignantem pacta mercede tyrannum Leniit et patriae auertit ceruicibus urbis. At Gradium imparibus diuis in bella ruentem Marte domat uictrix nec longum passa iacere Dat pacem ueniamque uiro, quaeque unica gentis Nobilitas, patrios ultro concedit honores; Inde domus Gradiae nomen praeclaraque fama Funditur et seros perdurat ad usque nepotes. Non aliter perhibent, cum Romulus acer Asylum Condidit, in partem regni uenisse Sabinos. Nec dum etiam Pario surgebat marmore templum, Templum quod patriae seruat tutela salutis Blasius et multo diuus resplendet ab auro. Ille suos ciues dexter fouet, ille uocantem, Cum fremit et tumidos exasperat Adria fluctus, Audit et in tuta nautam statione reponit. Ille pias leges tutatur et ille Lutherum Submouet armatum furiis et dira mouentem Proelia; nam contra magnis stat Bucchius ausis Eluditque senem iuuenis cogitque frementem Terga dare et uictum patrias secedere ad Arctos. Nec minus augustam uicino in litore sedem Seruat Idumaeus senior quo signa ferente Acer in oppositum contendit Cantaber hostem Deturbatque loco spoliisque exultat opimis. Illum lecta cohors iuuenum canit, illius aris Excubat et caste peragit stata sacra sacerdos, Aureus eloquii cui fons instillat in ora Diuinos latices foecundaque pectora uersat. Hunc Calabri montes misere, at maxima Roma Et decus et mores et claras contulit artes. Scilicet his animi studiis, hac indole morum Creuit, et hac longum felix Racusa per aeuum Ibit, et aeternae stabit sua gloria genti. At uero Thebanae arces atque alta Corinthos Et foecunda uirum Sparte ueteresque Mycenae Et Capua infelix et maius nomen Athenae Quaeque diu terris leges dedit orbe subacto Roma potens rerum et Carthaginis aemula uirtus (Quid non longa dies spatiosaque deterat aetas?) Cuncta jacent incerta locis quaque alta nitebant Tectaque et aurato fulgentes culmine turres, Vix nomen monstrare datur. Proscindit arator Tot monumenta uirum, tot claras inscius urbes. Nempe insanus amor dominandi et caeca libido Et concussa fides rebusque innata secundis Ambitio nullusque adeo respectus honesti Quaeque auri scelerata fames augescit habendo, Auertere deum tutelam et maxima rerum Abscessit fortuna retro et collapsa repente est. Frustra artes, frustra ingenium, frustra omnia tela Impiger opponas, urget uis effera fati. Nulla hic suspicio talis. Procul omnis abesto Inuidia in nodum tortos innexa colubros. Non odii causas nec causas cladis habemus. Alta per unanimes regnat concordia ciues Et sperare deos fas longa in saecla secundos. Sed quid ego exiguo comprendere singula uersu Conor? In immensum crescit labor omnibus horis Et cum magna loquar, longe maiora supersunt, Ingens uatis opus, nostris neque uiribus aequum. Ergo illuc, unde egressus paulo ante, reuertor. Commoueor sane, uerum primoribus annis Qui patriae fines, Eborae qui tecta reliqui, Libertatis amans et in hoc insaniam ad usque Perdurare paratus, eant uel flumina retro, Deliciis spero uestris me posse carere. Atqui res dura exilium. Durissima sane. Namque licet superos habeas atque omnia fata, Fata secunda tuis et respondentia uotis, Quisquis eris, tamen hospes eris. Si quid minus apte Exciderit fortasse tibi, iam scilicet omnis Gratia abit, si quam longo collegeris usu. Continuo fullo uel quae sibi corpore quaestum Procurat mulier: quin tu, peregrine, facescis? Aut quo dignus abis et nostram deseris urbem? Iandudum annona premimur quae laxa solebat Esse prius, mirum ueniet nisi petis et ipse Causa mali; accurrit cerdo et candente fauilla Oblitus ora faber caesoque cruentus ab hyrco Lanio, coniungunt capita et simul ore minantur Exitium; laetatus abis quod uerbera cessent. Multaque praeterea surgunt incommoda. Quod si Paupertate grauis cursu fallente senectus Accedat nec sit qui consoletur egentem: Hae uerae lacrymae, dolor hic extremus in omnes Transcendit gemitus et curis conficit aegrum. Sed me maiorum moueant exempla uolentem Vrbe procul patria peregrinis ossa sepulchris Condere. Qui Libyca clarum cognomen ab arce Primus init uictor, Linterni in littore conchas Colligit Hannibalem oblitus malegrataque bella. Nec minus inuicti concedens Caesaris armis Eligit Euboicas sedes, ubi decoquat iras, Appius, et patriae amissos dediscat honores. Sed quid opus priscis annalibus? Omne sub aeuum Indulget fortuna sibi uictrixque uocari Gaudet et alternis insultat libera fatis. At durum est, inquis. Durum. Verum ipse subinde Dum reputo culpare nefas, quae ferre necesse est, Assueui esse miser. Non semper naufraga puppis Increpat Aegaeum. Ducit fortuna sequentem Saepe manu, placidum ridens et candida uultum. Nec contenta solo terra nos collocat astris, Diis licet inuitis. Quod si comes ire recuses, Ah miser, ah demens. Tortum quatit illa flagellum Implicitumque coma barathro demergit Auerni. Cernis ut extorris laribus Marianus auitis Laetus agat duris in rebus? Dulcis amicus, Alloquio facilis, nulli non commodus hospes. Ille senis Coi repetita luce tenebras Discutit et medicas languentibus admouet artes Socraticas aut quaerit opes et nobile chartis Mandat opus, somni parcus, nec tarda senectus Dimouet intentum Musis gratoque labori. Hoc patriam amissam solatur et omnia secum Fert bona quae nullus quantumuis barbarus hostis, Nulla dies auferre queat. Viden' alter Etrusco Sanguine clarus eques, quo nuper et Itala tellus Gallicaque insolitos belli sensere tumultus, Dum reges et regna quatit, dum tristia bella Apparat ut patriis succedat sedibus exul, Contra stare deos sensit; nam turbida fumo Machina anhelantem iussit descendere ad umbras. Thybridis aut certe non longe a fonte Numici (Nam non constat in hoc Aesopus, cetera uerax) Stabat et ingentes fundebat in aera ramos Populus et manes ibat radice sub imos. Huic uicina fuit (sic idem prodit) arundo Vilis et humorem potare assueta palustrem. Populus huic: non te sacrati dedecus arui Huc uenisse pudet, nullos quae crescis in usus? Non pecori praestas umbram, non fronde decora Grata uiatori surgis reficisque labori. Praeterea neque tu soles neque frigora longum Pertuleris, breuis est tibi uel longissima uita. Illa autem: qui me uoluit prodire sub auras, Siue deus seu capripedum de sanguine gentis, Illi cura meae (fuerit quaecunque) salutis. At tibi (proh fati rerumque ignara tuarum) Instat acerba dies quae te speciosa tuosque Deiciat ramos et letae frondis honores. Tunc non uana tibi uatis occurret arundo. Dixit, et Arctoo stridens a cardine uentus Incubuit terris. Sensit maris unda fragorem Pulsataeque gemunt siluae, non tecta, nec alta Templa deum sufferre ualet. Stat populus et se Colligit, at frustra. Saeuo nam turbine uicta Concidit et magnam traxit miseranda ruinam. At comes, ut longe uenientem prospicit hostem Submittit de more comam, mox ridet euntem, Et caput attollens atque omni functa periclo Consenuit uictrix herbosae in sede paludis. Sed quid opus multis? Fortunae cedat oportet Qui sapit et non uult fortunae ludus haberi.