CroALa, 2024-04-29+02:00. Nodus 262925 in collectione croala.
Functio nominatur: /node/croala/262925.
29.Tunc etiam cum plus oculis mortalibus absens Spectari nequiit natus tellure relictis, Visebat loca, progeniem referentia signis. Saepe etenim poenale iugum, fatale cruento Numinis excessu subiit visura theatrum. Quam dulces fudit lacrymas, quam dulcia fixit Oscula, divinum saxis memorantibus aestum! Inde sacras tumuli rupes montisque cavata Marmora, comprendi nimis impote mater adibat Affectu, Natique locum, rorantibus ultro Luminibus, genibus positis labrisque premebat. Fecundos oleae coles, nemora alta virentis Aeternùm, Tritoni tuae Diva innuba plantae, Ascensu tentare frequens, mirabile nati Impressum pedibus marmor duransque perenni Prodigium signo, vultu praesente legebat. Lustrales fluvii ripas, Iordanis arenas, Virgo memor prolis pressit monumenta vocatae A Patre delectae Sobolis, Paphiaeque volucris Effigie, lota Nati cervice morantis Flaminis, expendit meditans; gavisa sub illo Gurgite terrigenum noxas impune resolvi. Bethlemis stabulum, quod clam non nemo piorum Isacidum templo aequarat pretioque redemptum Excoluit factaeque nova sub lege fideli Visendum exhibuit, turbae celebrare quotannis Ingressu voluit Mater, brumalia quando Solstitia aeternum referebant paupere natum Hoc solem iacuisse specu tropicumque, parentis Virgineos habuere sinus, ubi fixit eundem Frigidus Aegoceros, astri cognomen inertis. Saepe etiam patrios voluit lustrare penates Et sacrae conclave domus, ubi Numinis Ales Nuntius assumpta iuvenilis imagine frontis Almum dixit Ave Verbique aeterna potestas, Humanae suscepit onus servile figurae. Hic memor illius, quo se sublime levavit Tunc animi excessus, viditque augusta Tonantis Ora patris viditque Patris quod ventre gerebat In propria Verbum forma, liquefacta labansque Pectore, divini vultus splendore calebat. Discipulis eadem culto mutata sacello Limina, pro mystis sortita libantibus aram Et Dominae simulacra suae, cui insidet ulnis Virgineis idem, qualem hic conceperat, infans. Hos mortalis adhuc maiestas matris honores Promeruit, quales humilis non passa fuisset Virgo sibi fieri, caelo nisi prodita gratae Iussa accessissent sobolis; quo Virgo suarum Auspicium laudum, quas tota perennè reponet Posteritas, fato necdum resoluta videret.