CroALa & LatTy: nodus

Nodus 260368 in documento vicic-k-jess.xml

2. Tunc illo praeeunte omnes per viscera terrae Elapsi spatiumque emensi immane profundae Telluris; magnae altricis nihil ossibus ausis Marmoreis contra obniti liquidamque secantes Ceu auram duros silices, stringentia vastos Marmora regnorumque tractus; qui temporis uno Exigui puncto, caeli convexa tuentes Regnatam103 regnatam : regnaram externis Solymam videre Latinis. Hinc montis poenale iugum guttisque rubentes Sanguineis petras, ubi ligni illustre trophaeum Stabat adhuc, quo fracta Erebi Ditisque potestas, Deveniunt titulisque trabem sublimibus ornant. Circumfusa isti limbo venientia plantae Agmina tam grandis merito dignata triumphi Signa colunt roburque Crucis victricis adorant. Inde brevi spatio (quamvis et longius esset Si spatium, mora nulla viae est, queis propria mentis Esse agiles natura dedit, ventura beatis Corporibus pro dote comes) vicina sepulchri Claustra petunt spectantque novi venerabile saxi Depositum myrrhaeque madens aloesque Sabaeo A succo et nivea velatum sindone corpus. Hic ipse enumerat (necdum sibi iunxerat illas Membrorum exuvias) turbis praesentibus Heros Divinus, plagarum orbes illataque ferro Vulnera et exanimes pandit descripta per artus Saevitiae monumenta. Stupent ad singula mentes Tartareo reduces antro; pro labe solutam Mirantur pretii molem, mirantur amoris Prodigium, tantus quod tam crudele subisset Humana fatum pro libertate Redemptor. Mirandam fati seriem rectamque paternae Iustitiae virgam observant et laude potentem Humanaeque nimis cupidum ardentemque salutis Messiam extollunt vultuque insigne profundo Numen adhuc membrorum expers, dein corpus adorant. Tum vero vacuis animam connectere membris Aethereus cupiens Heros; per multa profusum Poenarum loca divinum deferre cruorem Et venas implere iubet: quae iussa sequentes Aligeri, seu quod Solymae profluxerat ostrum, Seu quod perfossis Calvarum in culmine plagis Manavit, tellure legunt venisque reponunt. Tunc simul extinctos divina accedit ad artus Victoris Messiae anima emendatque peremptum Lumine, cui tenebrosa poli sunt sidera, corpus. Tunc animata statim, ceu presso excita sopore Membra reviviscunt: fato deperdita carnis Integritas redit et plagas quas corpore toto Impressit Iudaea furens, exclusit abactis Plagarum pariter vitae nova gloria signis. Vulnera quina tamen, summum complentia fatum, Quae fecit maiora furor, superesse decori Aeterno voluit: simul ut pro labe repensi Extaret pretii nota; libertasque salusque Fontibus his prognata, referret origine viva, Divinas, documenta ortus et symbola, plagas. Cuncta stupent sanctorum animae: mirantur honorem Corporis; humanae quae lux, quae gratia formae Ardentesque notant oculos; qui spiritus illi, Qui vultus vocisque sonus, qui gressus eunti. Quaeque prius refuga fuerant pallentia vitâ Ora, referre rosas cernunt; sed Cypria tinxit Non quas Diva rosas; alius color arsit in illis Decolor hortorum quibus est terrena venustas.