CroALa, 2024-04-29+02:00. Nodus 259705 in collectione croala.
Functio nominatur: /node/croala/259705.
37.Ultima restabat matri, contorta doloris E pharetra cuspis, qua nulla potentior, unum Excipias mortis perimens si corpora telum. Iamque suis omnem pharetram vacuaverat armis Ipse dolor, cui sola necis remanebat arundo; Hanc etiam matris damno torquere paratum Non patitur vibrare Deus, ne sole sepulto Extinctae tellus Phoebes splendore careret. Saevius hoc reliquis vulnus fuit arbore fixus Emittens animam natus: tunc omnibus illi In membris rigor et pavor extremumque minatus Deliquium pallor fugiensque ad viscera sanguis. Illa tamen stabat, nec erat constantia saevo Ense minor leviorque animi fiducia, vitam Iusta resumpturae tumuli post ultima prolis. Nec supremi huius luctus crudele parenti Defuit augmentum, divinum scindere pectus Ausa ubi completis Longini lancea fatis. Et licet extincto iam cuspidis illius ictus Non foret ad sensum nato, vim pertulit hastae Ad sensum genetrix: soboles hic fixa cruentum Sustinuit vulnus, genetrix confixa dolorem. Una duplex potuit pectus lacerare sarissa.