CroALa & LatTy: nodus

Nodus 257131 in documento vicic-k-jess.xml

12. Iam leve sopitam, rostrati cantibus oris Pervigil Auroram terris instare monebat Cum strepitu motis volucer Phoebeius alis, Cum sopor oppressus noctis concepta marito Somnia narrabat subitoque adversa referre Prolis habendae ergo Solymam vestigia dictat. Nec mora, nocturnus qua visus imagine Morpheus, Admonita est uxor, cui iam Solymaea propinquo Sole remetiri373 remetiri : remitiri quaerendae compita proli Mens immota dabat; nocturna sed ista valebant Somnia suscepto fructum spondere labori, Certior inventi fieret quod copia nati. Nocturnas necdum lux plena removerat umbras, Summa nec adverso feriebat culmina Titan Lumine, sed circum montana cacumina quidam Luteus aequabat rorata crepuscula fulgor, Cum Solymaea rudi relegat quo compita coniux Prodit uterque casa: paribus vestigia curis Cunctabunda premunt; quos occurrente diei Simplicis occasu, Solymae domus hospita texit. Tertia surgentis numerabat lumina Phoebi Matre procul soboles, cum vota calentia Virgo Depositura petit Solymi sacraria templi, Ora vel amissus si fors daret obvia natus. Viderat hic illam, commune prophetidis Annae Sortitae fatum neptis Debbora, virili Prole Phanuelis veniens, amitae secuta Exemplum, dum cruda viri post funera, spreto Connubio bigamos templo sacrarat amores. Illa, ut erat purae pridem devincta parenti Religiosa nurus, Mariam sermone salutat. Virgo sui referens amissi impervia gnati Lumina, Debboram visa de prole docentem Audit et augusti pressisse patentia templi Atria cognoscit: genetrix afflicta resumptâ In pectus maiore anima, domicilia fani Singula vestigat: socio est par cura marito.