CroALa & LatTy: nodus

Nodus 254026 in documento vicic-k-jess.xml

24. Hunc reliquis postquam stratis Aegyptus Anubim Audit stare deum, pleno petit agmine supplex Niligena et sacra redimitus fronde sacerdos Thura cremans responsa rogat causamque ruinae Et deiectorum scitatur damna deorum. Ter prius exoluit rictum, ter more canino Exeruit linguam, movit ter colla, ter amplam Rugavit frontem, demum vocem edidit istam: “Non ego sum numen, sed servus Numinis Hermes: Discite nunc falso quamvis a numine verum: Quae proavis olim, nunc fata nepotibus edo. Est Numen, verum Numen, cui corporis expers Est Soboles cum Patre eadem, nec praeter eosdem Est aliquis Deus, amborum nisi pectore ab uno Qui procedit Amor. Nostrum Trias iste gubernat Produxit quod sola, genus, terrasque fretumque Sideraque caelique faces moderatur et omnes Quos eadem finxit virtus aeterna labores, Una regit nullusque sui stat terminus aevi. Nunc eadem Patris Soboles aequusque parenti Splendor in humanos descendit corporis artus, Factus homo; iamque ille tuas, Aegypte, per urbes Ignotus transit similis mortalibus hospes. Tempus erit, quo tota illum Mareotica tellus Utiliusque suo veneretur Osiride Memphis. Et tu prae reliquis peregrino electa Tonanti Thebais, aspicies quondam quos Numinis huius Accendet pietas, morum probitate severos Splendere Heroas, quorum domicilia ramis Texta graves hominum damnare potentia curas Ostendent quam vilis opum sit caeca cupido. Ut vero inciperes iam suspirare salubrem Numinis istius cultum, nostratia visus Oppida iam calcat membrisque exilibus infans Ignotus, tacitum vibrat de pectore lumen Caelestesque faces, quales neque flumine toto Obruet adversus septeno gurgite Nilus. Inde fuit, sua quod saevus praestantia Typhon Ora impos tolerare, tuus nequissimus hostis Typhon, saxa Deûm fragiles mentita figuras Deseruit stravitque; meum neque dispare casu Stravisset marmor, veri sed dextra Tonantis Me tenet et placitum subigit caeleste fateri. Neve meos vultus celebret vesana deinceps Posteritas, communi etiam me iungo ruinae.” Dixerat haec Hermes et motâ corruit arâ Oppressitque suo praesentem pondere mystam. Fit populi clamor, compressi dura gementis Fata popae et sanctum cecidisse stupentis Anubim.