CroALa & LatTy: nodus

CroALa, 2024-04-29+02:00. Nodus 251462 in collectione croala.

Functio nominatur: /node/croala/251462.

Nodus 251462 in documento vicic-k-jess.xml


44. Hic princeps augere metum famamque putare Non falsam Hebraei pueri, quem fata furenti Eriperent regnumque fuga facesque pararent. Depositurus erat rabiem, ratus esse potenti Nequicquam obniti fato, nisi dira priores Principis irati flammas acuisset Erinnys. Haec etenim pudori dotes, praeconia et altae Semina virtutis bene contemplata, pavori Succubuit, ne frontis honor regalis adeptus Imperium scelus omne, Stygis quo vipera gaudet, Opprimat et solum vitio discriminet Orcum. Haec itaque Herodis natum crudelibus ausis Pectus, ad infantis suprema pericula versat. Qui sobolem partesque thori cognataque ferro Corpora discerpit, quid erat suadere protervo Ascalidae imbellis fatum complere puelli? At quia lugebat Furiarum pessima prolem Virgineam caelo tutam, diffidere pravis Consiliis validisque minus pro more futuris Incipit irasci insidiis. Sine crimine tandem Ne foret, immitem scelere hoc animavit Erinnys Sic affata Ducem: “Iudaeae summa potestas Egregium decus est, unus quam terreat infans Quem neque vi possit, duro neque perdere ferro! Anne vides veluti, princeps, te subdita laudat Proculcetque fides? Puerum tua sceptra petentem Occulit et tacitis hunc regno extollere votis Plebs infida cupit lumenque orientis adorat? Perfidiae neque causa deest: Iesseius ille Creditur, Hebraeum solium qui postulat heres, Davidis soboles iusteque putatur avitos Poscere ab externo possessos principe fasces. Hunc populi suspirat amor, tibi plebis apertum Est odium! Nisi te ferro tuearis, inane Regis nomen habes1029 habes : habet: perdit fortuna paratum Sanguine, ni pariter servetur sanguine regnum. Ut regnes, dura efficiet mollisque potestas, Ut pereas, nec solius te purpura regni Deseret invitum: solio qui decidit, alte Praecipitat: gravis haec, extremi funeris expers Esse ruina nequit. Detracto murice, fatis Proximus est princeps; augusto vertice frangi Regalis nescit, fracto nisi vertice, splendor. Nunc audi quid agas: puerum, Davidica Bethlem Cuius habet cunas, eadem servabit amatum, In spem Iessiaci generis regnique nepotem. Edictum fer tale volo, quo tota gravetur Ephratae regio: puerum Davidis ab alma Stirpe ortum accepisse refer partusque recentis Esse locum Bethlem latebrasque morantis ibidem Rumor habet; te servandi quia sanguinis alti Cura tenet, puerum regali limine sistant, Regales habiturum aedes, ne casus eundem Invidus extinguat: quod si parere recusent, Bima cadat soboles ferro Ephrataea minore. Hinc tibi securo regni, vel proditus ultro Tutelae sub iura tuae, regalibus infans Succedit tectis, quem suscepisse profusae Laetitiae ad speciem signis, monstrabis abundè Servandae augustae sobolis te laude teneri. Interea, prout ipse tuis dabis utile rebus Consilium, poteris securis fraudibus uti: Nam puerum facilis labor est extinguere, nulla Funeris invidia. Quod si male provida Bethlem Prolem scire neget, ferro tunc utere princeps: Ephrataea omnes fac lugeat ora puellos, Quos inter tunc iste cadet qui quaeritur infans. Haec animo par ira tuo; nec fata verere, Sollicitos nam fata iuvant. Dicenda nec ista est Saevities, sed fama Ducum qui frontis honorem, Quando opus est, fas semper habent mucrone tueri.”