CroALa, 2024-04-29+02:00. Nodus 242210 in collectione croala.
Functio nominatur: /node/croala/242210.
18.Ut ventum ad Patrem, rerum cui summa potestas, Tum Pietas, grato semper quam respicit ore Ipse pius mitisque Pater, sic maesta profatur: “Iam dudum stat fixum animo tibi, maxime caeli Terrarumque author, lapsos miserabile prima Mortales culpa, venia superante vel ipsum Peccati damnum dignari et reddere paci Perpetuae quos dura tibi collisit Enyo. At nimia irarum deciesque quaterna recensens Tempora centenas solis complentia Zonas, Eheu plectendis raptorum Astraea parentum Reliquiis, poenasque omnes crudelis in uno, Cui tu pollicitus veniam consumit Adamo. Quid sceleri, o genitor, ventura piamina quondam Designasse iuvat, prius hic si criminis ingens Quam veniat domitor, cunctos premat effera Ditis Ultio terrigenas miserosque Orcina Tyrannis Solvenda numquam concludat compede manes? Vidi ego (proh qualis tristem dolor, atraque mentem Invasit nubes!) me refragante nocentes Involvi poenis, saevo glomerata profundo Agmina sorberi, quorum numerantibus atrum Aeternis spatiis ignem, tormenta nefandis Succedunt semper non deffectura caminis. Iam satis irarum, Pater, est et stragis abunde, Iam satis immodicis Astraea furoribus ulta est Infelix pomum, natorum viscera torsit Iam satis acceptus fatali stipite fructus. Hactenus Astraeae longum implacata potestas Strage hominum grassata ruat! Venientia cedant Saecla mihi! Neque enim, genitor, mihi peior origo Nobilitasque minor, nec summis fascibus impar Condicio. Sine, quos homines Astraea flagellat, Mitius ipsa regam: si culpae audacibus illa Te populis metuendum, ego Numen amabile pandam.”