CroALa & LatTy: nodus

Nodus 239927 in documento vicic-k-jess.xml

30. Huic animi virtus chlamidi par: illa pudico Non festina ibat, sed vera modestia passu Quo graderetur, adit templi sponso ante petitum Vestibulum, comitata sacris, quas illius ingens Gratia pellexit, decoranda ad foedera nymphis. Florentes inter iucundior Anna puellas Ibat anus, cuius meritis viduoque pudori Scire datum (rapto thalami consorte, bis octo Lustra enim templo precibus lacrymisque dicarat) Per praesentia pacta, per hos ipsos Hymenaeos, Promissus Iudae pacis quod surgeret author. Ibant una omnes, sed mox ex omnibus unam Iosippi Sponsam, quamvis nullo hactenus haustam Lumine, novisses Mariam: quam frontis et oris Gratia, simplicitas, maiestas, forma beatis Proxima spiritibus, ne non discernere posses, Non fecere parem reliquis, quas protulit orbi Formosus Iudae sanguis speciesque Sionis. Gratia sidereo vultu decorata pudicis Moribus accessit, veluti si dentibus Indis Purpura, Sidonio vel gemmeus incubet ostro Fulgor et Eoum pictis laquearibus aurum. Hanc spectare omnes cupidi, spectare sed illa Quemquam oculis demissa pavet. Processit Ioseph Obvius; illa pii vultum venerata iugalis Custodisque sui, de quo sibi pluribus aether Prospexit signis, famulae se voce suumque Hunc dominum appellat, consobrinumque salutat. Iosippus contra, aethereae certare puellae Officiis propensus ait: “Lectissima Virgo, Non me praesentes audacia poscere nexus, Nulla maritales accendere pronuba taedas Flamma fuit peregrina mihi. Quin si qua fuisset Fax animi, desiderium fortasse tuarum Caepisset Charitum, at tantae virtutis habendae Nulla mihi ratio spem, nec fortuna dedisset. Post tamen, ut nosti Virgo, lex unica nostri Connubii Deus est. En me tibi, nympha, fidelem Iosippum, nec dico virum tantaeque maritum Coniugis, aeterni sed quo mansura voluntas Obsequii nunc incipiat, volo dicere servum. Cognatam dominamque colam teque aetheris astrum Suspiciam, te depositum caeleste tuebor.”