CroALa, 2024-04-29+02:00. Nodus 235248 in collectione croala.
Functio nominatur: /node/croala/235248.
23.Ex reliquis tela una fuit, bis duplice circum Margine, sed pariter longo, quam fine quaterno Undique linea par Phrygiae distendit in usum Artis. Erat pictus variis cum floribus hortus: Hortus, Adame, tuam qui si nescisset orexim, Staret adhuc et adhuc insontibus illa colonis Gauderet tellus, vitali germine praestans, Spinarum vepriumque expers, ignara sepulchri. Coeperat hoc scitis linum variare figuris Virgo; suus iam floris honor foliisque comisque Frondibus arboribusque suus fuit impare filo Distinctus color; in medio producta petebant Fatalem cor telae habituram licia plantam. Iamque fuit ramis distincta virentibus arbor Et sua protensae poscebant germina frondes, Quëis filo innexum iam Virgo paraverat aurum. Fructibus illa aequum dum pollice circinat orbem Et telam vestigat acu, cum pollice fixa Coepit acus tremere et fatales ducere fructus, Unde scelus morsque erupit, formidine pomi Horret iners Virgo; et qualem reiecerat una Ore animoque cibum, quamvis mendacia telae, Inconstante timet producere toxica dextrâ. Despexitque artem tristis secumque locuta Sic fertur: “Vetita et primaevae conscia culpae Germina damnatasque dapes componere filo Aggrediar? Damnetur opus, tellure furentis Initium sceleris: quid ego paro reddere vitam Funeris authori, danti rea pabula, ramo? Mens horret, nec dextra audet versare nocentis Germinis effigiem: gaudet quo Tartara pomo, Caligant oculi, languescit dextera, pectus Ingeniumque labat, cervix onerosa fatiscit, Stamen et ars titubat, digiti torpore stupescunt. At scio quid faciam, quo nostrae hoc utile telae Perficiatur opus: meliorem stipite fructum Fatali appendam!” Dixit bene gnara futuri; Germine funereo dextra trepidante repostam Sumit acum pomique loco pendentis ab alto Efformat vultum pueri, cui lactea frontis Area, liliolis par candor, eburnea cervix, Aurea caesaries, oculi pupilla, serenus Stellarum fulgor, roseas imitantia malas Labra color Tyrio qualis fervescit aheno Tinxerat, ut veri speciem formaret Amoris. Bracchia vicinis suspenderat utraque ramis Mollibus affigens clavis plantasque manusque Et tenui frontem niveam velamine texit. Armaque suspendit de stipite, qualia ferre Suevit Amor, tela et pharetram nervoque remissum Pendentis pueri pedibus subiecerat arcum. Novit enim quod caelestis sua tela, peritus Corda ferire, vibret; veletque obscura Cupido Lumina, ne sponsae naevos observet amantis.