CroALa & LatTy: nodus

Nodus 228304 in documento vicic-k-jess.xml

23. Sed refert memorare diem quo prodiga dotes Effudit natura suas et caelica plenis Coeperunt mundo manare charismata rivis In caeli terraeque decus: Mariamque repostis Astra laborarunt Charitum perfundere nimbis. Septima terrigenûm sacrae donata quieti Lux utero egressam vidit festiva puellam, Nascentisque diem iucundum deses agebat Iuda; sed una suo sollers intenta labori Hunc operabatur natura et gratia partum. Et quasi tunc solitas naturâ fundere lymphas Oblitâ, ut vacuum sibi non foret omnibus undis Prospicere, ad tanti fetus operosa calenti Obsequia; occultum fluxus authoris egentem Vox laticem Libani non erupisse ferebat. Illa eademque die siquidem manare negavit (Non incerta fides) lymphae libanitidis humor, Qui campos hortosque rigat - fons inde vocatus Hortorum: a Libano triplici fluit utilis amne; Quorum uno (Assyrios reliquis lavat eminus agros) Laeta Zabulonis tellus, quam Nazareth alto Ornat amoena iugo, recreat sua iugera rivo. Orta fuit quo Virgo die fons iugibus iste Non visis defecit aquis et currere dulces, Obstructos veluti, non sensit ripa liquores. More suo properans siccum pecus ibat ad amnem Et solitas quaerebat aquas: venere iuvenci, Intonsi venere greges armentaque duram Depositura sitim: arenti pecus haesit in alveo Humorisque inopes sitiens lambebat arenas. Delusos maerere greges, errare iuvencos Et gemere absentes longis mugitibus undas, Anxius in vacuae pastor stans margine ripae Suspirat, pecorisque siti se deside torquet. Lux ea nocturno sed ubi praeclara fuisset Coepta tegi peplo; iamque Hesperus ore sereno Per sua dispositas praecederet agmina stellas. Sabbaticus solito torrens ruit integer amne, Altus ut ante vado; similique obstantia lympha Saxa rotante fremit, ripas aequore superbus. Illa eadem vero, fuerat quae Virginis ortae, Prodigii quoque prima fuit lux: septima semper Inde dies vacui retulit miracula rivi: Hoc etenim fluvii cursu natura retento Virginei voluit memorem natalis Idumen. Integroque stetit ferme sua sabbata servans Portentum saeclo, donec missa ignibus Urbe Et templo, fractisque aris domitaque Sione Sterneret infidos ultor Romanus Apellas. Vulgatus rumore idem sit Caesare dignus Spectatore latex; aequo ne teste careret Prodigium fontisque fides, quem laurea captae Ornabat Solymae, Victor Titus ivit ad amnem: Et quasi sabbaticae iam testis idoneus undae Sufficeret, nulla sese plus luce negare Visus erat misitque suas in sabbata lymphas. Sed licet is natae supremae matris honori Compressus torrens hac compede solverit undas; At meliore dein voluit sua sabbata Virgo Religione coli. Siquidem crescente per orbem Et populos, quos nec Latiae novere secures, Vivificae fulgore Crucis toti utilis orbi Sabbaticus quoque crevit honos huiusque diei Propitios soles pietas communis adorat Atque Palaestini presso pro humore fluenti, Virgineo scelerum fluxus premit orbis amori.