CroALa & LatTy: nodus

CroALa, 2024-04-29+02:00. Nodus 1891708 in collectione croala.

Functio nominatur: /node/croala/1891708.

Nodus 1891708 in documento severitan-ip-feretr.xml


Magistri Ioannis Policarpi Seueritani Sibenicensis Dalmatae Predicatorii ad Illustrem Principem Guidobaldum Ruerium, Castriduranti Comitem, Illustrissimi et Inuictissimi militie ducis Vrbini Francisci Marie Filium, Feretreidos Liber Primus. Vos precor, Aonides, sacras mihi ferte coronas, Inuocat. Cingite fronde comas lauri, per tempora laurus Laurus eat. Nam dulce cano per secula nomen, Proponit simul. Nomen et eternum, quo nec mihi clarius unquam Extitit aut orbi, quam quod tenet aurea proles Francisci Marie natus, Guidobaldus alumnus, Principis egregii, quo non uel fortior armis Laus illustrissimi ducis Vrbini Francisci Marie. Vel fuit ingenio, decorans Feretria sceptra. Hic est Vrbini dux, hic super ethera notus, Hic uultu placidus, populis hic fronte benigna Imperat, ut cupiant Nemeo monstra leoni Cognita sceptra ducis tali considere terra Atque ea quaque diu memoratur bellua Lerne Improba, Niliacis populis Memphytica tellus Quos alit, aut Ganges, Rodope glacialis et Hermus Te Themis hic coluit, probitas te, cana fidesque, Maria Franciscus, princeps, Regumque ducumque Gloria, conseruat. Quo fit quod carmine nostro Quibus uirtutibus ornatus dux inclytus. Et uestro auspitio natum super aethera tollam Et fatis huius, quo celum terraque plaudunt Enotrieque duces gaudent, Pancaica tellus Cui pia tura dabit, cui cynama querit et Indus Raraque prepulchro cui munera Parthus et offert Qui thyma seu rorem, uel qui meliloton amarunt, His et ego ipse sinum pueri complere uidebor Floribus et rubeis caput huius cingere pulchra Poete aplausus pro principe. Serta gerens, si me inspiciet puer almus ocelis Preclaris, quibus annuat, et mihi, talia dicens: Incipe iam, uates, et iam cane. Namque fauebo Narrat. Ipse tibi et fiam post officiosus amicus. Et quia sic fiet, cocco uel murice tinctum En probo te, Cesar. Gaudete et sidera celi Cunctaque letentur, quecumque sub orbe uirescunt Ethereo, noua nam proles surrexit et orbi Poeta gaudet quod princeps Guidobaldus sit natus. Aurea secla dabit, Cesar Ioue digna propago Clamet, io, quisquis seclorum gaudia longa Cernere quippe cupit, genus alto a sanguine diuum Ecce datur princeps, tantarum gloria rerum Gonzaga de stirpe, tibi Gonzaga propago A qua stirpe oritur. Felix quippe diu, nunquam felicior etas Extitit huic mundo, tibi uel nunc Vmbria clara Cui noua progenies celo demittitur alto, Alta Dodoneo spectabis stemmata colle, Vrbine gentis longas hoc exige messes, Hoc te pulchra manet libertas profuga uestris Enotriis oris Geticisque furentibus armis Libertas Vrbinatum et Vmbrie populorum. Hoc grauis in sicco sternetur puluere ubique Ipsus Erix poterit nec ducere Cacus in antra Erix et Cacus, latrones. Iam pecudes, Lybice quo iam ceroma palestre Perfectum inspicies, triplex pastoris Hyberi Pugna diu stabit longoque subacta labori Infando, miles nec corrumpetur auarus Auro, quo sacre preciosa silentia linguae Vndique prosternunt mortales Tartara adusque. Hic sapiens, hic prudens et pius, omnibus extans Laus amoribus illustris principis Guidobaldi. Laudibus heroum claros cumulabit honores Pro uobis populis umbris, qui moribus almis Clara Iouis soboles, quos ducet culmen ad altum Consiliis et Marte fero tolletur ad astra. Hoc et crede mihi duras calcare procellas Quisque pius poterit cuius moderamine culto Diuitias, fastus humanaque regna beabit, O utinam proceres, puerum mihi credere in euum Fata darent semper, cui culta poemata chartis Hystoriisque implerem. Nam solatia prebet Ipse mihi princeps, solus fauet, ipse cadenti Aurea etas. Erigit, et solum, quanto mihi gratia maior Illo fiet, tanto clarior omnibus ipse Ipse deus uatum mortales luce tenebras Augusta soluet, mortalibus omine sacro Credite, quod refero bellantum equare calore, Hic puer audebit Rodaneica uertere castra Ducere et in gentes Lusitanos inde paratus Euganeas noscet strages, huic arma, tubeque Mox addeunt. Mesti damnum irreparabile mundi Soluet, et hic priscos ueluti reuocabit ad annos Italiae populos, nobis spes ultima, nobis Italiae spes. Feretriaeque domus decus immortale manebit Respiciens prolem Ausoniam laudesque suorum. O decus Hesperiae puer, o mi clara propago, Clara deum soboles, o mi puer inclyte princeps, Poeta blanditur puero principi. Vera referre placet, superis equatus honore Humano fies terrarum rector et inde Compones pacem populis, longosque furores Deiicies mihi, princeps, tot non passus et ultro Oblatas gentes seruabis sidere dextro Imperioque tuo cito seruiat ultima Thule Hoc precor ut faciat summi pia uirgo Tonantis Poetae desiderium. Maria, mi princeps, tantosque ostendat honores Dum uiuit uates, solio fortuna superbo Erectum sic te, uel nullo crimine famam Inficiat sanctumque decus det tempore longo. Quaeso, parue puer, cui nunc risere parentes, Quo gaudet mundus, proceres sanctique Quirites Saltant et tribuunt tibi iam diademata Romae, Cupit ut fiat Romanus Caesar. Respice me uatem, qui te nunc praedicat olim Nec uagire uelis, duplex diadema paratur Ecce tibi quia iam, iam celsas temperat arces Tarpeias tua uirtus, mi puer, inspice uatem, Despicias nec, quem nunquam spreuere parentes. Nobilitas sub amore iacet, cui candida uirtus Est comes, aeternum te duratura per aeuum. Poetae sententia. Quamuis te puerum uoco, tu tamen omnibus es par Gentibus ingenio, quo uirtus ipsa renata est In cunis uagis, mi princeps, et tibi Pallas Seruit Phydiaco coelo, cui forma deorum Est data, qua Iuno seruare cubilia curat Pulchritudo principis pueruli. Matris quippe tuae, qua iam per saecula longa Clara pudicitia coronantur tecta domorum, Laus illustrissime matris principis. Huic Metabis cedet generosa stirpe Camilla, Cortice seruatam genitoris et arte Diana Quam sibi decreuit famulari more pudico Vestalesque intrare lares, cui nulla pharetra Defuit, ut sciret quid posset Cynthia uirgo Saltibus Ideis uenando figere ceruos Dux Anchysiades, quo nouit fortia tandem Pectora, qua cecidit uel sancta mente chorebus Vulnere letifero domuit quam lege sinistra Fatorum, Casmilla tuae noua amentia mentis, Magnus Arons quondam Troiano sanguine creatus. Haec est uirgo pia et uiuae uirtutis imago, Hac Gonzaga domus tolletur sidera adusque. Laus a progenie illustrissime Leonore. Regia namque tibi seruat uestigia mater, Vult haec et Astagiam rabiem Arpagique furorem Aufugere ob Cyrum Mediae Lydiaeque triumphum Quem Thomyri mansit, nulli exorabile limen Mortis, nam Scythycas cupiebat sternere gentes, Nec mirere tuae genitricis gesta pudica Aurea namque sibi pendent collocasia collo Candida quamque manebit uestis iaspide semper, Castalii et laticis custodes ordine longo Prospiciunt genitricis, quam fit forma pudica, Illustrissima Lionora excellit fere omnes mulieres pudicitia. Hanc et collatinus amans ueneratur ubique Cui nunquam pulchra respondet imagine lygdos Penelope sequitur, sequiturque hanc Claudia strages Virgineae uenerandus honos et Theutona proles Virginibus gratam matrem maiora merentem, Liliolis ornant Archo, Theosena pudica et Tucia uestalis nullo corrupta pudore, Magnus honestatis decor, et sibi Dido phalanges Exoptat uatum qui talem ad sidera tollant, Non minus Hersilie castae mens undique plaudit Indigetem factura deam mundoque uerendam. Illustris Lionora Indiges dea. O te foelicem tante genitricis honore, O te foelicem tali de sanguine cretum, Foelices qui te talem genuere parentes, Poetae admiratio. Et ut uera feram paucis ego cuncta resoluam, Est genus a proauis Lyguro de sanguine pater Laus illustrissimi ducis Vrbini Francisci Marie a progenie. Iannes prefectum quem diui numine firmant Illustris pater ducis Rome praefectus. Huic genitor Romane gentis et undique fulgent Dimensi clarique duces Fredericus et inde Fredericus dux. Offertur superis Guidobaldus secula longa Guidobaldus dux. Carmine Meonio uicturi sidere dextro Ductores clari, ferro quos aspera Martis Pugna uocat uolitant auro atque ostroque decori Pontificum celebranda domus quibus ethera fulgent Qui coelum terramque regunt, qui Tartara soluunt Systus erat celebris, puraque in ueste sacerdos Systus pontifex. Gloria pontificum, magne spes altera Rome Iulius hunc sequitur terram, mare, sidera torquens Iulius pontifex maximus. Sancta pudicitiae uirtus, specimenque bonorum Extitit huic genetrix aqua dux inclytus exit Sidereo splendens clypeo et caelestibus armis, Et ne te afficiam tedio nunc, mi inclyte princeps, Spes mea, spes regum et uatum suprema uoluptas, Dum mea Castalio perfundam labra liquore Pierides, paulum, ne uagi, clara propago Ipse tacere uolo, ut te ninent ordine pulchro Cantantes, pia corda tui, clarique parentes Vtque ligent tenerum corpus complexibus arctis Paruulus interea fit suges ubera matris. Poeta applaudit puerulo principi. Finis.