CroALa & LatTy: nodus

Nodus 1828014 in documento kunic-r-ilias-libri.xml

HOMERI ILIADOS LIBER TERTIUS DECIMUS. Jupiter Argivis ut puppibus Hectora, Troum Et pubem admovit, durum hos perferre laborem Aerumnamque illic sivit; longe ipse nitentes Inde oculos vertit Thracum ad Mavortia regna, Et Mysos, bello durum genus, Hippomolgos Et tenui laetos victu, servantior aequi Nulla quibus gens est. Horum defixerat oris Lumina; nec Trojae campos, Phrygiumque tueri Litus erat jam cura: deūm de gente putabat Nec quenquam auxilio venturum in praelia Grajis, 10 Aut Teucris. Fratrem versum illuc ocyus alti Sensit Neptunus maris arbiter; ut procul acrem Spectabat pugnam, et certamina dura virorum Ille Sami tacitus residens in vertice summo Threïciae; unde omnis late simul Ida videri, Trojanaeque arces poterant, et classis Achaea. Illic nempe, mari digressus, rupe sedebat In celsa, Danaos miserans, quos Marte videbat Sub Phrygio domitos; fratrique iratus acerba Mente Jovi. aërii praerupto a vertice montis 20 Ergo ruit gressum celerans. juga subter euntis Neptuni pedibus late montana tremebant, Et nemora, et silvae. ter gressum extendit; ad Aegas Pervenit gressu quarto; maris alta sub imo Tecta ubi sunt regi, laetum fulgentia puro Marmore, clara auro, nullis labentia seclis, Huc postquam venit genitor, mora nulla, volucres Sub juga cogit equos, aurato crine comantes, Aeripedes; fulvoque artus ipse induit auro. Deinde manu auratum cepit de more flagellum, 30 Et currum inscendit, summas et laxa per undas Lora dedit. subter, circumque immania cete Exsultant, latebris egressa humentibus, alti Et regem agnoscunt pelagi: maris unda quieti Huc, atque huc, leni decedens murmure, pandit Laeta viam; subtus nec tingitur aereus axis. Sic invectus equis ad naves ibat Achaeas. Est specus ampla mari in medio, qua clauditur alta Hinc Tenedo, hinc celsis praeruptae cautibus Imbri. Heic Neptunus equos tenuit, curruque solutis 40 Ambrosium apposuit gramen; dehinc aurea vincla, Ullo quae solvi pacto, frangive nequirent, Aptavit pedibus; reducem post saeva manerent Praelia uti regem; pedes inde profectus Achaeas Qui venit celer ad naves, Argivaque castra. Heic Teucri, flammae similes, atraeque procellae, Hectora post magnum; densique, et Marte furentes Indomito, clamantque, ruuntque; et classe potiri Argiva sperant, Grajosque in litore, ad ipsas Compulsos puppes, certae demittere morti. 50 At, qui magnum ambit, quassatque tridentifer orbem, Neptunus, ponto egressus clamore ciebat Grajugenas. habitumque, et membra ingentia, vocemque Invidiam similis Calchanti: coepit et ambos Hortari Ajaces, verbisque incendere, fortes Sponte sua, et duro cupidos contendere Marte: Magnanimi Ajaces, pugnae memor acris uterque Immemor atque fugae, vos nunc servabitis uni Rem Danaūm. Teucros, alibi denso agmine celsum Transgressos murum, haud metuo; quos sistet Achivūm 60 Martia, credo equidem, pubes. heic funera, magnam Heic metuo cladem, flammae par efferus Hector Ducit ubi, fretus Jove, jactat quem sibi patrem. Atque utinam hanc aliquis praesenti numine mentem Nunc deus injiciat vobis, pugnare nec ipsos, Nec pavidum ut pigeat firmare ad praelia vulgus. Ille pedem, quamvis tumidusque furensque, referret, Ipse virum vel si rex incitet altus Olympi. Haec fatus, sceptro ingenti Neptunus utrumque Contigit, ac validum incussit per membra vigorem, 70 Vimque levem subtus pedibus, manibusque superne. Ipse autem; ut liquidum celeri secat aëra lapsu Accipiter, saxo cum se demisit ab alto, Ille sequens ima conspectam in valle volucrem: Sic celer hos, nisu fugiens pernice, reliquit. Primus Oilides cedentem agnovit, et ora In socium obvertit mirans; dehinc talia fatur: Ajax, nempe aliquis divūm, alti cultor Olympi, Calchanti similis, jussit pugnare, tueri Et naves; nec erat Calchas, quem vidimus, augur. 80 Crura, pedumque tuens vestigia nanque notavi; Agnovique deum: pronum est agnoscere divos. Praeterea pugnae miro mihi pectus amore Ardet, membra ciet subitus vigor, et mihi subtus Non cessant gestire pedes, palmaeque superne. Haec ille; haec alacer contra Telamonius Ajax: Et mihi saevae hastam circa gestire videntur Usque manus, pectusque viget, pedibusque repente Subsulto ambobus, mensque intus flagrat amore Martis inexpletum, cupioque invadere pugnam 90 Hectora Priamiden contra vel solus. uterque Talia jactabant, afflati numine, magnis Ardentes animis, laetique cupidine pugnae. Interea extremos in bella ciebat Achivos Neptunus, paullum ad naves qui corda levabant Aegra brevi requie, fracti defessa labore Membra gravi, dejecti animos moerore, tuentur Dum Teucros murum transgressos agmine magno Ingentem. Hos moesti spectabant, oraque oborto Humebant fletu miseris, nec posse putabant 100 Exitium extremum, tristesque evadere Parcas. Cum subito praesens Neptunus in arma phalanges Incendit, Teucrumque, et Leïton impulit hortans, Peneleumque heroa, Thoantaque, Deïpyrumque, Antilochumque, et Merionen, Mavortia corda. Hos prope stans coepitque hortari, ac talia fatur: Non pudet, o juvenes primaevi, robora pubis Argivae! vestra fretus virtute putavi,   Nostras posse mala servari a peste carinas. Vos quoque si duri est pertaesum denique belli, 110 Si vires languent ad praelia, Marte supremum Iliaco domitos lux haec spectabit Achivos. Pro superi! hoc potui sperare; hoc ipse videre Monstrum oculis? Grajas Trojanam accedere pubem Ad naves; cervis quae visa fugacibus ante Est similis, quos per silvas saltusque luporum Acre genus, pardique, ac thoës perdere nunquam Cessant, discrepuntque avido male dente, vagosque Imbellesque animi, nec saeva ad praelia natos. Sic Grajūm quondam Troës roburque, manusque 120 Vitabant, non unquam ausi consistere contra Vel paullum. patriis nunc longe a moenibus ipsas Pugnant ad naves, vitio regisque superbi, Et male cessantum populorum scilicet, olli Qui certant animis discordibus; arma nec arcent Puppibus, atque sibi clademque et funera, lenti. Sed licet ex merito late regnans Agamemnon Culpetur, fortem quod laesit iniquus Achillem; Non tamen idcirco cessare, ac parcere pugnae Nos decet: at sarcire malum, et quacunque mederi. 130 Quippe etenim pronum est mentes sanare bonorum. Hoc certe vobis, qui forti pectore cunctos Vincitis in Danais, nunc turpe, remittere pugnam. Haud equidem objurgem, siquis malus obvius hosti Ire neget: tales languenti corde sedere Irascor, doleoque. o molles, jam feret istaec Vestra quies aliquid gravius, penitusque supremo Rem Danaūm dabit exitio. nunc este pudoris, Nunc probri memores. ingens nunc omnibus ortum Certamen. pugnat nanque efferus Hector Achivas 140 Ad naves, portasque et longa repagula fregit. Sic hortans pugnae mentem succendit amore: Ajaces circa multa se pube phalanges Densabant; quas nec Mavors contemnere posset Adveniens, nec, saeva ciet quae praelia, Pallas. Stabant, flos juvenum, ac Troas, diumque manebant Hectora, septi armis; hastasque, et scuta vicissim Arctarant. clypei clypeis, galeaeque micantes Confertim haerebant galeis, densusque viro vir: In conis et pulchra comantes mutua sese 150 Tangebant, moto nutantes vertice, cristae, Horrebant hastae ingentes, validisque coruscam Quassatae manibus jactabant cuspide lucem. Dira fremunt, rectaque parant invadere pugnam. Ante sed incurrunt densi magno agmine Troës; Quos praeit exsultans animis ingentibus Hector. Mole lapis veluti magna, magnoque futurus Exitio, celsa quem torrens rupe solutum, Impulit in praeceps montano a vertice, lapsu Horrendo volvit per prona et confraga sese, 160 Exsultatque solo volucer; subterque fragorem Dant silvae: ille ruens immani turbine fertur; Planitiem donec nactus, defigitur arvo Improbus in molli, nec se rotat incitus ultra: Ad mare sic, puppesque Hector, tentoria et alta, Spe tumidus, minitans et fata extrema, ruebat; Verum, ubi ad obstantes condensa pube phalanges Perventum, ille quidem voluit se immittere gressu Audaci applicitus; Graji sed cominus aere Ancipiti, longisque hastis, strictisque furentem 170 Ensibus adversi pepulerunt: Ille retrorsum Abstitit; ac, Teucros inclamans, talia fatur: o Troës, Lyciique, et pubes Dardana, eodem State gradu. haud longum quibit me Graja morari Pubes, illa licet magno sese agmine contra Densarit; sed pulsa mea jam cedet ab hasta, Ut reor; ipse suo si me regnator Olympi Impulit altitonans haec laetum ad praelia jussu. Sic juvenum clamans incendit corda furore. Quos inter princeps, fretus virtute, ferebat 180 Deïphobus se Priamides, ibatque rotundo, Ingrediens leviter, clypeo protectus: at hastam Meriones contra intorsit, taurinaque certo Fixit terga ictu, sed non et transiit; hasta Longa etenim prius est extremo in robore fracta. Deïphobus clypeum resonantem a pectore longe Amovit, metuens telum, quod miserat heros Meriones belli doctus: citus ille recessit, Mixtus et est sociūm turbae; doluitque nec hostem Perdomitum, fractumque, amissa cuspide, telum, 190 Ergo abiit praeter naves, tentoria cursu Nota petens, illinc aliam ut depromeret hastam. Interea pugnantque alii, immensusque virorum It clamor caelo. Magno Telamone creatus Primus ibi Teucer leto dedit Imbrion, armis Egregium genuit Mentor quem dives equorum. Pedaeum hic coluit prius, oras classis Achaea Quam peteret Phrygias, thalamo et sociatus habebat Stirpe notham Priami de clara, Medesicasten. At, postquam Grajae Trojana ad litora puppes 200 Advenere, celer petiit Priameia rursus Moenia, Trojugenasque inter praestabat honore, Regali exceptus tecto regalibus una Cum gnatis, Priamo regi dilectus et aeque. Hunc Telamoniades ipsam percussit ad aurem;  Extraxitque hastam de vulnere: concidit ille, Alta velut celsi consurgens vertice montis Fraxinus aerata quondam succisa bipenni Concidit, ac ramos terrae prolapsa virentes Admovet. haud aliter procero corpore terram  210 Planxit; et ingentem sonitum circum arma dedere. Accurrit cupiens Teucer spoliare jacentem. Hector, ubi vidit venientem, turbidus hastam Fulgentem intorsit: telum sed vidit, et ictum Vitavit, paullum deflexo corpore, Teucer: Hasta, volans praeter, prolem defigitur ergo In Cteati Actoridae, Amphimachum; transverberat ingens Et pectus contra venienti ac tela ferenti. Concidit; arma super magno intonuere fragore. Amphimachi galeam, quae tempora flava tegebat,  220 Detrahat ut capiti, stratum super advolat Hector. Quem, celeri fertur dum cursu concitus, Ajax Vibranti appetiit procul hasta; attingere corpus Nec tamen evaluit; claro nam tectus ab aere Totus erat: scuti umbonem percussit, et ictu Repulit horrendo: citus ille cadaver utrumque Absistens liquit; Graji quae protinus ad se Traxere. Amphimachum Stichius, fortisque Menestheus, Cecropidum primi, Grajorum in castra tulere: Imbrium at Ajaces, belli duo fulmina. capram 230 Ut gemini, raptam canibus, per densa leones Lustra ferunt nemorum, malisque immanibus, alte Elatam a terra, portant: sic Imbrion ambo Sublimem Ajaces simul a tellure tenebant, Nudabantque armis. caput a cervice recidit Saevus Oilides, ob caesum percitus ira Amphimachum, atque rotans Trojanum jecit in agmen. Hectoris ante pedes jacuit quod pulvere in atro. Tunc et Neptunus tristes exarsit in iras Ob carum indigna prostratum morte nepotem. 240 Ergo, rates praeter gradiens celer, ocyus ibat Hortari Danaos, moliri et funera Teucris. Idomeneus, hasta clarus bellator, eunti Occurrit rediens a caro forte sodali, Quem, saevo laesum ferro sub poplite, pugna Extulerant socii. Idomeneus, mandata medenti Ut dedit, egressus tentoria celsa, redibat Caedis adhuc pugnaeque avidus. rector maris alti, Obvius huic, insit paucis: (vocem ille Thoanti, Et vultum similis; qui, claro Andraemone cretus, 250 Pleurone in tota, celsa et Calydone regebat Aetolūm populos, multo dīs aequus honore) Idomeneu, Cretum rex inclyte, nunc ubi Grajūm Virtus, atque minae tot, quas jactare solebant? Idomeneus contra gemitu cui talia reddit: Magne Thoa, nemo, fallunt ni me omnia, nunc vir Culpari dignus. scimus tractare cruentum Omnes Martis opus; nulli tremefacta pavore Torpent corda, piger nec segni pectore quisquam Devitat pugnam: Saturnius at, reor, ille, 260 Vertit cuncta suo qui nutu, Jupiter Argo Vult procul, indecori perdi omnes funere Achivos. Verum age, tu, belloque bonus, suetusque, remissum Siquem forte alium videas, hortarier; et nunc, Ne cessa pugnare, hortari et quenque virorum. At rector maris: Idomeneu, ne Troica linquat Arva utinam, redeatque domum; sed stratus ab hoste Ludibrium heic jaceat canibus, quicunque, remissa Pugna, hodie, ac positis lentus cessaverit armis. Huc ades ergo, humeris loricam indutus ahenam. 270  Haec opus est una curemus, si quid Achivam Vel duo rem pariter possimus forte juvare, Saepe etiam imbelles, collato robore in unum, Profuerunt. quid nos, haud tantum caedere ferro Vulgus iners, primis sueti at pugnare virorum? Haec fatus, rediit rursum deus, aspera pugna Gliscit ubi. Idomeneus postquam in tentoria venit, Fortibus arma humeris circumdat, binaque dextra Corripit aerata fulgentia cuspide tela. Tum celer ad pugnam graditur; ceu fulgur, Olympo 280 Quod pater ipse manu vibrans demittit ab alto, Jupiter, ostentum mortalibus, undique clarum Diffundit jubar, et multo fulgore coruscat: Sic heros in bella ruens fulgebat, et arma Horrendam circum jactabant aerea lucem. Ecce autem, egresso vix dum sua septa, minister Meriones, bello clarus, sese obtulit ipsas Ante fores, veniens hastam sibi sumere; visum Idomeneus quem sic verbis compellat amicis: Velox Merione, ante omnes mihi care sodales, 290 Clara Moli soboles, nam cur huc, praelia linquens Venisti? num vulnus habes, atque intus adacta Affligit laesum cuspis? mihi nuncius illinc Anne venis? qui jam festino; deses inerti Nec requies, at pugna placet, Martisque labores. Ille refert: Cretum Idomeneu rex inclyte, siqua Hasta tibi superest intra tentoria, veni Sumpturus: nam, qua pugnabam fretus; in aereo Deïphobi clypeo fracta est immane furentis. Idomeneus contra fatur cui talia: Et unam, 300 Et tibi vicenas, si fert ita corde voluntas, Invenies intus; stant omnes pariete claro Adnixae; quas tot caesis ego victor ademi Trojugenis: nec enim pugno, reor, eminus hosti Bella gerens. multae idcirco mihi scilicet hastae, Et galeae, clypeique aerato umbone tumentes, Loricaeque graves, horrenda et luce coruscae. Tum sic Meriones, prudenti mente, vicissim: Et mihi Trojugenum exuvias tentoria servant Omne genus: sed longe absunt, ne sumere possim. 310 Nec mihi enim languet vis lento in pectore: primos Inter at Argivūm sto, cum certamina belli Dura vocant. alium, pugno dum strenuus hosti, Fors aliquem lateo; tu certe noscis, opinor  Novi, ait Idomeneus, novi o fortissime, quinam Sis. quid opus gnaro te nunc mihi dicere quidquam Istorum? insidiis non si nunc forte locandis Eximii tota Grajorum in classe legamur; Insidiis, virtus ubi se dat clara videndam Praecipue; atque patet, quis forti pectore sit vir, 320 Quis contra ignavo (ignavis nanque errat in ore Incertus color, atque animus praecordia subter Stare negat, placide ut sedeant; sed genuaque flectunt. Alternantque pedes; nigraque in imagine mortis Defixis corda usque micant, dentesque tremore Dant sonitum. forti contra manet unus in ore Usque color; nec mens trepidat, postquam semel audax Inseditque locum, fraudesque ac furta paravit, Sed conferre manum, pugna et decernere gestit Ocyus.) haud quisquam vel tum reprehendere possit 330 Vimque manusque tuas; nec, te inter praelia si quis Eminus invadat ferro, vel cominus hostis, Cervicem averso vel tergum fixerit, ultro Sed primos inter vadenti, pectora, ventrem Vel medium. sed ne puerorum haec irrita more Jactemus frustra stantes, quae audita superbus Forte aliquis risu, vel justa exceperit ira. I citus ergo, hastamque intra tentoria sume. Sic ait: ille gradum celerat festinus, et hastam Corripit aerata fulgentem cuspide, pugnae 340 Atque avidus graditur regi comes acer in hostem. Sanguineus veluti Mavors in praelia, caedem Et ruit in mediam; dulcis cui filius una It lateri affixus Terror validusque, pericli Nec metuens, trepido bellantum et corda pavore, Quamvis firma, tamen quatiens. a finibus illi Threïciis Ephyros contra, Phlegyasque feruntur Magnanimos; nec voto aequi precibusque moventur Amborum, alterutris dant fuso at sanguine laudem: Sic duo Grajugenum ductores torva petebant 350 Praelia fidentesque animis, atque aere corusci. Meriones prior haec: Qua Troum invadere densam, Deucalide, nunc vis aciem? dextrane feremur? An magis in medios? an laeva? nam, reor, illic Praecipue auxilium res poscit, parte nec ulla Est opus aeque armis, multo et certamine Achivis. Tum sic Idomeneus: Medias defendere puppes Qui valeant, alii haud desunt; duo fulmina belli Ajaces, Teucerque arcu volucrique sagitta Optimus ante omnes bellator; nec malus idem 360 Stare loco, et gravibus Martem exercere sub armis. Hi longa explebunt pugna saevumque furentemque Hectora: nec validum, quantumvis fortis et audax, Obstantum pariter quibit pervincere robur Indomitasque manus, ignemque inferre carinis; Ni gravis ipse manu torrem Saturnius altas Torqueat in puppes jaculans. haud cesserit unquam Ingens quippe viro cuiquam Telamonius Ajax, Constet mortali qui corpore, frugibus almae Et Cereris vesci suerit, quem laedere possint 370 Aera intorta manu valida, vastique molares: Ipsi nec pugnans stabili pede cedat Achilli; Cui rapido haud quaquam potis est contendere cursu Ergo, age, sic pariter laevum pergamus in agmen, Aut aliquis nobis decus ut ferat, aut alicui nos. Sic ait: at rapido Marti par incipit ille Ocyus ire virūm in turbam, quo jusserat heros Idomeneus. Troës postquam videre coruscae Assimilem flammae regem, regisque ministrum Merionen pulchris ambos procedere in armis. 380 Inter se hortati, concurrunt, agmine magno, Ac sese affundunt circum, juxtaque carinas Orta recens magno fervet certamine pugna. Ut rapidas vesana cient cum flabra procellas, Tempore quo late campique, et strata viarum Arescunt, spissoque horrent sub pulvere; vento Se glomerat subito commotae nimbus arenae: Sic illi densantque acies, et cominus ardent Se ferro adversi per turbam figere acuto. Effera protentis pugna late horruit hastis; 390 Quas manibus validis, praelongas membra secantes, Quassabant. oculos praestringit fulgor ahenus, Quem jactant leves galeae, extersique recenter Thoraces, clypeique ardentes, agmine denso Mutua se urgentis turbae, dirumque furentis Certe audax, durusque animi foret ille, tueri Horrendam rerum faciem, immensumque laborem Qui posset laetus spectaclo, expersve doloris, Discordes divi, Saturno cretus uterque, Fortis uterque, viris clademque, et fata struebant. 400 Jupiter Iliacas acies, diumque juvabat Hectora, Peliden cupiens extollere laude Ingenti, atque Thetin decorans: (nec perdere Achivam Ille tamen gentem in Phrygiis decreverat oris) Neptunus Grajos praesens in bella ciebat Egressus furtim cani maris aequora; pubem Nanque premi Argivam Phrygia sub gente dolebat, Inque Jovem indignans immani exarserat ira. Unum quippe genus, patria una ambobus: at ortus Jupiter in lucem prior est, ac grandior aevo 410 Norat plura. palam quo circa ferre cavebat Auxilium Danais Neptunus, clam modo turbam, Ille viro similis mortali, se dabat usque In mediam, vario incendens hortamine corda. Sic gravis hi belli, pugnaeque immanis utrinque Implicuere ambos, discordi numine, vinclo, Ulla dissolvi quod vi, frangive nequiret; Unde solum genibus multi planxere solutis. Heic, quanquam canis sparsus jam tempora, Grajos Hortatus, Troumque invasit turbidus agmen, 420 Injecitque fugam Idomeneus formidine captis. Nanque Cabesaeum leto dedit Othryonea. Excitus belli fama se nuper ad urbem Iliacam hic tulerat, Cassandrae incensus amore, Omnes quae Priami gnatas pulcherrima regis Vincebat longe forma; quam dote sine ulla Poscebat, spondens opus ingens, litore abactos Dardanio egregius bellator pellere Achivos. Ergo viro Priamus tanta mercede puellae Regalem annuerat thalamum, confisus at ille 430 Pollicito ingenti, praeceps in bella ruebat. Huic procul intorquet Cretum rex inclytus hastam, Dum contra tumidus fert se, gressuque superbo Incedit; thorax nec ferrum sistere ahenus Evaluit; medium fulgens defigitur alte Cuspis at in ventrem: magno ruit ille fragore Stratus humi. Idomeneus dictis cui fatur acerbis Irridens: Omnes magna mihi laude ferere, Othryoneu, supra mortales, si modo praestes Re, quod pollicitus Priamo es; qui jure spopondit 440 Regalis thalamum tibi gnatae scilicet. ultro Nos etiam aequa sumus large spondere parati. Natarum Atridae quae formosissima regis, Hanc, tibi uti nubat, patriis ducemus ab Argis; Nobiscum Iliacam si bello everteris urbem. Verum age, me sequere ad naves, de conjuge, deque Dote illic inter Grajos acturus: opimam Invenies soceros dotem praebere paratos. Sic ait; atque pede arreptum per tela trahebat Perque viros. vindex cui protinus Asius audax 450 Adfuit, ille pedes gradiens, quem pone secutus Auriga, afflantes tergum prope semper habebat Alipedes. Cretum ductorem figere acuto Asius optabat ferro; percussit adacta Sed prior Idomeneus hunc hasta, rupit et alto Vulnere sub mento jugulum: collapsus at ille Concidit, ut quondam vel quercus celsa, vel alta Populus, aërio vel surgens vertice pinus, Quam, casus videat lignum ut navale marinos, Aggressi ferro certatim, in montibus altis 460 Ingentem valida fabri stravere bipenni. Sic currum hic propter stratus, bijugosque jacebat, Dentibus infrendens ac pressans arva cruore Foeda suo. domini leto conterritus amens Auriga obriguit; nec retro vertere currum, Nec vitare hostes audebat. Martius hasta Quem medium Antilochus transverberat; arcuit aere Nec rigido vulnus thorax, at, cuspide ventrem Saucius, e curru moribundus decidit alto. Acer equos Teucrūm e turba, mora nulla, frementes 470 Nestorides vertens, in densos egit Achivos. Asion ob caesum doluitque, ac Idomenea Deïphobus contra procurrit; proximus hastam Torsit et ingentem fulgenti cuspide: telum Ille immane volans viditque, et, corpore flexo, Exiit, occultans clypei sese orbe sub amplo, Quod, tectumque boum tergis, teretique coruscum Aere, aptum et duplici loro, de more gerebat. Hunc subter sese collegit: concita supra Longe abiit vacuas alio delata per auras, 480 Transque volans, clypeum et stringens, dedit hasta sonorem. Nec valido incassum fugit tamen acta lacerto, Hippasiden regno sed clarum Hypsenora in imum Saeva jecur fixit, subter praecordia, leto Et stravit. quem Deïphobus premere arva peremptum Ut vidit, laeto has effudit pectore voces: Ultus habet poenas en Asius; imaque duri Tecta petens Orci portasque et ferrea claustra, Gaudet multa, reor, comitem quod munere nactus Ille meo est, nigras pariter qui tendat ad umbras. 490 Haec ait. Argivi dictis doluere superbis;  Praecipue Antilochus luctu est confusus acerbo: Non tamen exstinctum neglexit moestus amicum, Sed cursans circum clypei tellure jacentem Objectu ingentis texit; quem deinde sodales Mecisteus Echii proles, et fortis Alastor Subductum extulerunt manibus, curvasque ferebant Exanimem ad naves moestique, et multa gementes. Acer at interea Idomeneus haud secius acri Instabat pugnae, cupiens vel mergere caeca 500 Nocte aliquem Troum, vel, caris arcet Achivis Dum pestem, ipse cadens extremae occumbere morti. Tunc Aesyetae claro de sanguine cretum Heroa Alcathoum, qui Dardanii Anchisae Natarum primam sibi duxerat Hippodamiam, Quam pater eximio et mater dilexit amore Cum patrias coleret sedes, aequalibus una Quod cunctis forma insigni praestabat, et omni Docta opere, atque animi solerti mente. puellam Ergo sibi thalami sociarat foedere nulla 510 Inter Trojugenas ulli vir laude secundus. Hunc dedit Idomeneo forti maris arbiter alti Mactandum, ipse oculos mulcens, formosaque membra Praepediens. nec jam poterat gressumve referre, Aut vitare hostem: sed, qualis saxea pila Stat, vel celsa arbos frondoso vertice, stantem, Immotoque artus torpentem corpore, pectus In medium valida Cretum rex perculit hasta, Loricaeque gravis perrupit ahenea texta; Fida prius juveni quae mortem arcere solebat, 520 Tum raucum insonuit ferro diffissa: fragorem Ille dedit terrae afflictus, defixaque cordi Hasta imo, cor dum trepidat, simul illa tremebat. Robur ibi Mavors, anima fugiente, remisit. Idomeneus magnum clamavit laetus, amaris Deïphobum et verbis irridens, talia fatur: Deïphobe, an videor sat reddere digna, peremptum Contra unum qui tres dederim? jactator inepte, Huc ades, atque manum confer, consistere coram Nec pigeat. nosces qualis Jove cretus ab alto 530 Hunc veni. magnum Cretae Minoa potentis Rectorem genuit nam Jupiter; edidit ille Laudibus eximiis florentem Deucaliona, Amplae Deucalion me Cretae regna tenentem, Multa virūm parent cui milia, quemque carinae Huc vexere tibique, patrique, aliisque futurum Trojugenum exitio. Idomeneus haec fatur; at anceps Deïphobus pendensque animi versabat, in agmen Iliacum cedens retro sibi quaereret omni Unum aliquem e numero comitem, discrimen adiret 540 An solus. potior visa haec sententia menti est, Iret ut Aeneam ad magnum; qui, praelia vitans Agmine in extremo stabat, bellator iniqua Mente ferens, quod Marte bonum, primisque virorum Certantem, Priamus nullo accipiebat honore. Hunc adit, atque citus verbis compellat amicis: Magnanime Aenea, Teucrūm fortissime ductor, Nunc fer opem, caraeque viro succurre sororis Exanimi, affinis mentem si cura remordet Ulla tui. citus huc sequere: Alcathoo simul ambo 550 Forti ut opem, Grajis ne cedat praeda, feramus: Alcathoo, patria qui te nutrivit in aede Infantem educens puerum; quem jam inclytus hasta Idomeneus dulci spoliavit lumine vitae. Sic ait, incenditque animum. ruit incitus ergo Idomeneum contra, flagratque cupidine pugnae. At non Idomeneus visu est conterritus; usquam Nec fugit, mollis veluti puer; acer ibidem Sed mansit. ceu torvus aper vi fretus in altis Montibus, opperiens turbamque, infestaque tela 560 Venantum, solo in saltu stat; terga superne Horrescunt setis; ardentes igne corusco Horrendum micuere oculi; frendetque, recurvos Et dentes acuit, turmas arcere paratus Atque canum, atque virūm: sic heros Lyctius, usquam Ille pedem haud referens, visum imperterritus, audax Aeneam, adversa venientem e parte, manebat; Voce tamen socios inclamans; oraque ad acrem Ascalaphum obvertens, Aphareaque, Deïpyrumque, Antilochumque, et Merionen, Mavortia doctos 570 Praelia. quos hortans, haec fudit pectore dicta: Huc agite, o socii; solum ne linquite. contra Qui venit, Aenean metuo: mihi turbidus ecce Ingruit, ille viros turbare ac caedere fortis, Atque vigens validae primaevo in flore juventae, Qua vis nulla homini major, quod bella gerenti Si mihi nunc eadem foret aetas; atque maneret, Qui nunc est, animus; pugnarem cominus ultro; Illo et clarus ego, vel me foret ille perempto. Sic ait: hi laeta concordes mente sodali 580 Assistunt, humerisque inclinant scuta frequentes. At contra Aeneas socios hortatur et ipse, Deïphobumque, Parinque acuens, et Agenora dium, Dardaniae gentis ductores. pone secuta est Densa cohors numero ingenti; praeit ipse. liquentem Ut praeit ad fontem primo cum vespere pastas Magnus oves aries, cunctae post terga sequuntur Condensae; mulcent pastori gaudia pectus: Sic tacita Aeneas gaudebat mente sequentem Ire ubi conspexit post se magno agmine turbam. 590 Alcathoo super adversis utrinque ruebant Illi hastis, densique instabant cominus. aera Pulsa sonant flictu assiduo praecordia circum Se ferro ancipiti per turbam alterna petentum. Praecipue gemini ductores, Martia corda, Idomeneus hinc, hinc Aeneas, armipotenti Aequus uterque deo, magno certamine corpus Alter in alterius cupiebat condere ferrum. Aeneas telum primus contorsit; at ictum Praevidit vigil Idomeneus, et corpore paullum 600 Inflexo evasit: vibranti cuspide terrae, Missa manu valida nequidquam, fígitur hasta. Idomeneus ventrem in medium percussit acuto Oenomaum ferro, duroque obstantia septo Aera cavi rupit thoracis, et ilia subter Ima hausit: jacuit collapsus pulvere in atro. Idomeneus alto defixum in vulnere telum Vi traxit rapiens: at non et pulchra jacentis Detrahere arma humeris potuit, sic undique telis Obruitur, non ille pedes, et fortia, ut olim, 610 Crura levis volucremve sequi, quam miserat ipse, Vel vitare, hostis quam contra intorserat, hastam. Ergo locum stabili servabat Marte, cruentam Usque sibi mortem propulsans, lentus at idem Retro ferre pedem, praesensque exire periclum. Hunc contra, tardis dum cedit passibus, hastam, Usque viro infestus, fulgenti cuspide misit Deïphobus. frustrata manum fugit hasta per auras Versa alio, inque humerum subiens defigitur alte Martigenae Ascalapho: magno petit ille cruentam 620 Corpore pronus humum; sonitum super arma dedere. Necdum etiam horrendus stratam sibi vulnere prolem Audierat Mavors, patrii sed vertice Olympi Auratas inter nubes regione sedebat In summa, bello secretus; cetera ut omnis Divūm turba Jovi parens abstabat ab armis. Densi ergo Troës, densique in bella ruebant Ascalaphum circa Danai. super insilit acer Deïphobus, galeamque rapit fulvo aere micantem. Armipotens cui Meriones, mora nulla, corusco 630 Assiliens ulnam telo ferit: excidit olli Pulchra manu, atque solo sonitum dedit aerea cassis. Meriones, vultur ceu dirus, provolat, hastam Haerentem et recipit, sociumque recedit in agmen. Deïphobum at, manibus medium complexus, ab armis, Pugnantumque virum turba, strepituque Polites Eripuit frater; seorsum et post praelia densa Duxit, ubi currusque illi, fidusque manebat Auriga, et bijugi celeres. hi multa gementem, Aegrum animi, languentem artus, ad nota vehebant 640 Tecta: recens fixa manabat sanguis ab ulna. Nec minus interea socii certamine magno Martem exercebant. clamor magis et magis usque Ardet inexstinctus. longa tum fervidus hasta Aeneas Apharea Caletoriden ferit; aere Adversi et jugulum saevo pertundit: at olli Inflexumque humero jacuit caput, et galea alta, Et fulgens clypeus, magna una est mole secutus Ad terram: atra viro densa nox ingruit umbra. Antilochus trepidum, vertit dum terga, Thoona 650 Observans, telo assequitur, venamque, per omne Quae dorsum currens cervicem irrepit in altam, Abscidit sectam penitus: nigram ille supinus Planxit humum, passas extrema in morte sodales Ad caros tendens palmas: super insilit acer Antilochus; jamque arma humeris apprensa trahebat, Huc atque huc volvens oculos celer. undique Troes Condensi clypeum ingentem, varioque metalli Pictum opere, usque hastis pulsabant: nec tamen aere Saevo ipsum poterat quisquam perstringere corpus 660 Nam proli deus ipse tridentifer usque periclum Nestoreae praesens arcebat, densa micarent Arma licet circum; nec enim bellator ab hoste Usquam abscedebat, turba sed fortis in ipsa Versabat sese, nec longa immota manebat Hasta unquam in manibus, ferro at crispante coruscam Jactabat lucem, juvenis dum mente volutat Troum aliquem aut longe jaculari, aut sternere leto Cominus. haec versans haud ille Adamanta fefellit Asiaden. subito adveniens percussit acuto 670 Hic medium ferro clypeum: Neptunus at, arcens Triste viro exitium, telo vim protinus omnem Abstulit. Antilochi pars scuto infixa, praeustae More sudis, mansit, pars subter lapsa jacebat Ante pedes. Adamas socium tremefactus in agmen Cedebat mortem vitans; fulgente secutus Meriones hasta cedentem fixit in imo Ventre, via est leto qua proxima, concidit hastam Ille sequens, vastoque afflictus corpore terrae Semianimis sese contorquet. qualis in alto 680 Monte olim taurus, vinclis quem fortia colla Ducunt implicitum, luctantem et multa, bubulci: Talis tunc Adamas, immani vulnere ventrem Saucius, hac sese moribundo corpore et illac, Ilia singultu quatiens, versabat, adactum Meriones donec veniens telum abstulit, ad se Vi retrahens: nigrae illi oculos pressere tenebrae. Deïpyrum ferit heic Helenus malam super ense Threïcio, ingenti, galeamque excussit ab alto Vertice: lapsa solo insonuit, longeque volutam 690 Ante pedes Grajus sibi miles sustulit; atra Deïpyrum densa nox at caligine texit. Indoluit cari leto Menelaus amici, Nec mora, progreditur contra, torvusque minatur Multa Heleno, dextraque hastam quatit: ille sed arcum Corripuit: cupidique ardent, hic sternere longa Pinu Helenum, hic certo Menelaum figere ab arcu. Priamides misit nervo stridente sagittam. Illa cavum ad pectus pepulit thoraca, resultans Inde abiit delata alio. velut ampla per aestum 700 Area sive fabae, nigri seu trivit acervos Cum ciceris, siliqua foetus arente soluti Absiliunt vanno a celeri; impulsuque vigentis Agricolae, ac Zephyro subsultat flante legumen: Sic, ubi thoracem clari tetigit Menelai, Retro pulsa viam flexit, fugitque sagitta. Hasta sed Atridae veniens perfodit acuto Aere manum, qua Priamides apprenderat arcum, Perque manum est arcu pariter defixa: recessit Ille agmen citus in socium crudelia vitans 710 Fata; manu et telum suspensa immane trahebat. Huic hastam subito accurrens eduxit Agenor Magnanimus, vulnus dehinc lana involvit ovilla, Ac tereti adstrinxit funda, quam forte gerebat Assistens regi famulus. Pisander Atriden Interea contra graditur, quem Parca cruentae Ad mortis finem ducebat, Marte domandum, O Menelaë, tuo durae in certamine pugnae. Hi postquam adversi propius venere, lacerto Quam valido intorsit Menelaus, devia longe 720 Flexit iter fugiens, ictum nec pertulit hasta: Pisander clypeum clari pepulit Menelai, Sed non et penitus valuit demergere ferrum: Aereus umbo etenim tenuit, praefractaque prima est Pars hastae: ille tamen gaudebat, jam sibi laudent Victori sperans. vagina diripit ensem. Argenti clarum bullis Menelaus, et hostem Aggreditur: citus aeratam rapit ille bipennim Sub clypeo, mediam levato aptarat olivo Quam faber. ambo una plagam inflixere furentes. 730 Hic galeae conum percussit pulchra comantis Ipsam sub cristam, nutantem in vertice summo: Extremam ad nares frontem hic ferit; ossa sub ense Argutum crepuere; cruenti pulvere in atro. Ante pedes oculi jacuerunt, nec mora, totus Curvato ad terram defluxit corpore: pectus Cui medium pressit Menelaus calce, jacentis Arma legens humeris abrepta ingentibus; altum Et clamans, laeto haec effudit pectore dicta, Sic erit ut naves tandem linquatis Achaeas, 740 O tumidi, o nunquam satiati Marte cruento Trojugenae, o noxae foedique haud indiga pubes Flagitii, quo me violastis, turba pudoris Nescia, nec veriti, hospitii qui fulmine sancit Jura, Jovem. iratus vobis qui moenia Trojae Versa solo dabit altitonans, quod conjuge, quod me Divitiis ultro insontem spoliastis avitis, Urbe, domo excepti, atque epulis socialibus. īdem Nunc inferre ignem classi, curvasque paratis Ad puppes mactare ducesque, et vulgus Achivūm. 750 Ast erit, injiciat vestro qui fraena furori. Jupiter, egregie cordatum hominesque deosque Te super esse ferunt: ex te tamen omne profectum Hocce malum. Teucrūm noxae, scelerique secundus Quandoquidem indulges; qui vi laetantur iniqua, Expleri possunt nec bello aut caedibus unquam. Expletur quaevis hominum satiata cupido; Somnus, amor, dulces cantus, choreaeque decentes; Grata magis quae sunt mortalibus, effera saevi Praelia quam belli, cujus tamen usque libido Urit inexpletos, subeunt nec toedia, Troas. Sic ait: atque viri exuvias, manantia nigro Arma cruore, dedit sociis; redit ipse laborem Ad durum, et primis miscet se turbidus ira. Clara Pylaemenei proles hunc regis adivit Harpalion; patrem Trojana ad bella secuto Haud licuit patrias cui rursum visere sedes. Hic medium adversi clypeum percussit Atridae Cominus, at subter penitus defigere acutum Aes tamen haud potuit. sociam citus ergo recepit 770 Se, mortem vitans, in turbam, lumina vertens Anxius huc atque huc, ne quis forte hostis adacto Figeret incautum telo. dum cedit, ab arcu Meriones misit, nervo stridente, sagittam Aere gravem, cluni quae dextro infixa sub ima Ossa abiit: caros inter dulcem ille sodales Efflavitque animam, seseque, ut reptile, terram Extendit supra: niger alto e vulnere sanguis Ibat, perfusa et tepidus tellure fluebat. Illum Paphlagones curabant, Martia pubes; 780 Sublatumque manus inter posuere superbo In curru, et moesti vexere ad moenia; fletum Quos inter fundens ibat pater ipse, perempto Nec poenas gnato, quisquam mactaverat hostem. Caede viri graviter doluit Paris, arsit et ira. Hospes enim quondam juveni multos fuit inter Paphlagonas. celerem nervo hic stridente sagittam In medios misit Trojano ex agmine Achivos. Vir fuit in Grajis, Polyido vate creatus, Euchenor, qui dives opum, fortisque Corintho 700 Venerat Iliacum ad litus, non inscius ille Exitii, quod saeva deūm sibi fata parabant. Saepe senex etenim Polyidus dixerat, aede Aut morbo in patria moriturum, aut inter Achaeas Perdomitum naves Trojano Marte: decoram Ille magis mortem optavit, tabescere tristi Quam morbo, atque notam, multamque subire relictae Militiae indecorem. cui malam subter ad aurem Allapsa est volucris letali cuspide arundo, Exsolvitque animus sese artubus, atraque noctis 800 Horrendae supra caligo est fusa jacentem. Horum sic ritu gliscentis praelia flammae Ardebant. nondum audierat quidquam inclytus Hector, Norat ab Argivis nec foede in parte sinistra Dardaniam caedi pubem. victoria Grajis Nam prope jam laeta obtigerat; maris arbiter alti Sic mentesque virūm Neptunus in arma ciebat,  Atque, suas idem vires, invictaque promens Robora, ab Argivis arcebat puppibus hostem. Haec nondum audierat, nec norat Martius Hector: 810 Septa ubi sed muri, portamque invaserat altam, Perrumpens densae bellator texta phalangis, Illic perstabat; qua parte in litore curvo Subductas magnusque Ajax, et Protesilaus Constituere olim puppes. depressior illic Murus erat: Grajae flos illic pubis, equorum Turba ingens, peditumque; illic Boeotus, Iaon, Locrique, Phthiique, invicto et robore Epei Conferti obstabant simul omnes agmine magno;  Nec flammae similem torrenti aspellere quibant 820 Hectora, in Argivas cupidum se immittere puppes, Cecropidae lecti ante alios, ductore Menestheo, Quem socii pariter concordi mente sequuntur Phidasque, Stichiusque, Biasque. at ductor Epeis Phylidesque Meges, Amphionque, Draciusque. Phthios ante Medonque, ferox et Marte Podarces Ibant; ille, nothum divini germen Oilei, Frater et Ajacis; patria procul aede colebat Sed Phylacen profugus; furiata mente, novercae Quod leto dederat germanum Eriopidos: alter 830 Phylacida Iphiclo natus. ducebat uterque Phthium agmen; juncti et Boeoto puppibus hostem Arcebant. forti celer Ajax cretus Oileo Haerebat magno Telamoniadae, comes usque Perpetuus lateri affixus. cervice juvenci Ut duo contenta, concordi mente novali In magno ducunt pressi grave robur aratri; Ima fluit circum queis largus cornua sudor, Discretique jugo tantum, vestigia figunt Aequa pari gressu per sulcos, subter at alte 840 Duram findit humum fulgenti vomere aratrum: Sic gemini Ajaces simul ibant, alter adhaerens Alterius lateri; sedenim Telamone creatum Lecta manus, socii multi, fortesque sequuntur, Et clypeum excipiunt, quoties lassata fatigat Genua labor, sudorque viro: contra ortus Oileo It solus, Locri nec juxta in praelia tendunt. Haud etenim conferre manum, atque invadere pugnam Cominus audebant, queis deerat cassis equinis Aerea densa jubis, et scuta ingentia, et hastae 850 Fraxineae: tantum freti arcu, et vellere ovillo Contorto in fundam, venere ad moenia Trojae; Eminus et telis, saxorum et grandine saeva Aeratas Troum vastabant saepe phalanges. Ergo et tunc alii claro septi aere praeibant, Densaque cum Teucris atque Hectore cominus arma Contulerant; Locri a tergo, de more latentes, Tela manu assidui spargebant. Troica pubes Esse memor pugnae haud poterat; cui corda micabant Usque metu longe missis tremefacta sagittis. 860 Tunc adeo, Danaūm puppes, tentoria et alta Linquentes, foeda patrios cum clade redissent Ad muros Teucri, audacem bonus Hectora verbis Esset Polydamas ni sic affatus amicis: Hector care, nequis dictis parere monentum. An, tibi quod bello dederunt excellere divi, Vis et consilio sapienti excellere cunctis? Non est ut solus capias simul omnia. divi Dant alium duro insignem clarescere bello; At choreis praestare alium, cantuve, lyrave. 870 Sunt quibus ipse bonam locat alto in pectore mentem Jupiter; unde bonum multis mortalibus ingens, Servanturque urbes totae, servantur et ipsi. Audi ergo: dicam quod nobis profore credo. Te circa, frater, flagrat saeva undique pugna: At Troum, postquam murum evasere, labore Pars defessa procul secessit, statque sub armis; Pars naves circa pugnat dispersa, nec hosti Par numero. ergo refer gressum, proceresque vocato Tecum omnes, simul ut consultent, vadere Grajas 880 Praestet an in puppes, (tantam si Jupiter aequus Det laudem); anne domum potius sine clade reverti, Dum licet. hesternam ne Graji forte rependant Nam cladem, metuo: naves quod saevus ad altas Bellator sedet; in tanto nec cardine rerum, Ut reor, immotus longum cessabit ab armis. Haec tum Polydamas: tutum non abnuit Hector Consilium, et curru saevis horrendus in armis Desilit, atque virum compellans, talia fatur: Polydama, heic tecum primos tu siste virorum: 890 Ipse ibo, ac pugnae occurram; citus inde revertar, Cum dedero mandata illic, quorum indiget usus. Sic ait; atque virūm incessit per densa, nivali Assimilis monti, colles qui vertice supra Arduus attollit se celso; et, lumina gentis, Troasque et socios magno clamore vocabat. Qui simul Hectoream vocem audivere, ruebant Cuncti ad Pantoiden, ut jussi, Polydamanta. Hector Deïphobumque, Helenumque per agmina regem Asium et Hyrtaciden, atque Asiaden Adamanta 900 Hac illac errans quaerebat, sicubi posset Nancisci. incolumes haud nactus, nec sine clade. Nam pars ad naves Argivo Marte jacebant Exanimes, murum pars intra saucia telis Languebant. pugnae tum laeva in parte sodales Hortantem adveniens vidit Parin, arsit et ira Turbidus, ac propior, dictis ita fatur acerbis: Infelix, violare thoros, Pari, docte, puellas Et captare, ubi nunc tibi Deïphobusque, Helenusque, Asiadesque Adamas? bello praeclarus uterque, 910 Othryoneus ubi, et Hyrtacides? nunc omnis ab alto Culmine Troja ruit: tibi nunc primo ingruit ipsi Exitium. Fratri, haec jactanti jurgia, formam Par superis leni Paris est sic voce locutus: Hector, ne culpa insontem. fortasse mereri Ista alias potui convicia lentus ad arma. Imbellem nec me prorsus genuere parentes. Ex quo etenim es durae exorsus certamina pugnae Ad naves, conferre manum non parcimus usque Cum Danais, longum et Martis durare laborem. 920 Quos quaeris, morte absumpti periere sodales, Deïphobo, atque Heleno exceptis. hi, laesus uterque Aere manum fixo, pugna excessere cruenta; Arcuit at mortem divūm pater atque hominum rex. Nunc quocunque lubet duc, laeta mente sequemur; Non erit ut quenquam possis reprehendere; quanta Vis etenim cuique est, alacres pugnabimus; ultra Nanque suas potis est nemo contendere vires. Sic fatus, fratri mentem et praecordia flexit. Ergo abeunt illuc, Mavors ubi plurimus ardet 930 Cebrionen circa, et praeclarum Polydamanta, Phalcenque, Orthaeumque, et magnanimum Polyphoeten, Palmynque, Ascaniumque, Morynque, duo Hippotionis Germina, ab Ascaniae missi qui pinguibus oris, Luce urbem ad Troum hesterna venere, vicissim Submissi bello defessis. Jupiter egit Continuo quos dura inter discrimina pugnae. Immanes veluti nigro cum turbine venti Camporum per plana ruunt magni Jovis alto Sub tonitru, atque mari miscent se flabra tumultu 940 Horrisono; spumis albescunt caerula; vasta Mole tument, seseque urgent ad litora fluctus: Sic alii, tum deinde alii denso agmine Troës, Aere omnes clari, adventant, regemque sequuntur; Ante gradu magno fert sese, non minor ipso Marte, ferox Hector, scutique ingentia praefert Texta, boum tergo consuta, atque aere corusco Tecta super; geminis nutu concussa micabat Temporibus cassis. clypeo sic tectus adibat Ille hostem, contra gradiens, densasque phalanges 950 Tentabat, posset si qua pervadere; quibat Nec turbare tamen mentes ac pectora Grajis. Primus ibi, Telamoniades immane frementem, Ille gradu incedens magno, sic voce lacessit: Huc propius consiste: quid Argivos male terres, Infelix? varias Mavortis novimus artes Nos etiam; nec tu, sed tristi Jupiter ille Nos domuit flagro infensus. vastare carinas Vana tibi sperat nunc mens; at, pellere vim vi Quae valeant, etiam nobis sunt tela, manusque. 960 Capta magis nostro, vastataque Marte peribit Ilios alta, opibus dives, multaque beata Prole virūm. atque adeo tibi tempus jam reor ipsi Instare, hinc fugiens tremefacto ut corde precere Atque Jovem atque alios divūm, cupiasque volucri Accipitrum penna celeres magis ire jugales, Pulvereum qui te per campum ad moenia cursu Praecipiti referent. Haec fanti apparuit ales Ecce Jovis dextra altivolans de parte superne. Agnovere omen laeto clamore secundum 970 Grajugenae; magnus reddit cum talia contra Priamides: Ajax jactator, garrule, inepte, Nam quid ais? quas tu nugas, quae monstra locutus? Sic utinam claro genitor mihi Jupiter esset Altitonans, partu et me regia lucis in auras Fudisset Juno, templisque arisque dicatis, Quo Pallas, vel quo Phoebus dignarer honore; Exitium ut Danais feret haec lux omnibus, utque Hos inter stratus leto simul ipse jacebis, Stare loco, et conferre gradum, longamque manere 980 Hastam hanc ni renuis; tibi quae florentia morsu Membra gravi figet: procurvo in litore Achaeas Stratus ut ad naves immani viscere, multo Et pingui longum pascas avidasque volucres, Atque canes. Hector sic fatus protulit ultra Gressum audax. socii magno clamore sequuntur. Nec minus adversa Graji de parte dedere Clamorem horrendum, promuntque in praelia vires, Trojugenum et primos stant contra: gliscit utrinque Clamor adusque domos Jovis, et caeli aurea templa. 990