CroALa & LatTy: nodus

Nodus 1821023 in documento kunic-r-ilias-libri.xml

HOMERI ILIADOS LIBER UNDECIMUS. Tithoni e thalamo surgens Aurora, ferebat Caelicolis formosa diem et mortalibus almum: Dira Jovis missu curvas Discordia puppes Ad Danaūm venit, dextraque immane cruenti Attollens belli signum super adstitit altam Puppem Ithaci, quae mole ingens, atque edita stabat Castrorum in medio; vox missa ut posset utrinque  Audiri, magnusque Ajax, et dius Achilles Qua fixere sibi tentoria parte, carinas Extremi et curvo statuere in litore, freti 10 Invictisque animis ambo, validisque lacertis. Hic dea stans altum clamavit, pectore ab imo Horrendam intendens vocem, subitumque vigorem Mentibus injecit, calefactaque corda furore Belligero incendit, saevique cupidine Martis.  Pugnae gliscit amor cunctis in pectore, bellum Dulcius est reditu, nec jam dare vela paternas Mens avet ad sedes, duro sed cernere ferro. Continuo Atrides armari ad praelia pubem Magna voce jubet, fulgentiaque induit arma. 20 Principio suris ocreas circumdat ahenas, Artis opus mirae, multo quas crura tegentes Fibula jungebat nectens argentea morsu. Dehinc humeros rutilum thoracem et pectora circum Induit. hunc Cinyras olli donaverat hospes. Ad Cyprias nam fama ingens pervenerat oras Argivos classem in Teucros, bellumque parare. Qua motus, regi donum rex misit amico. Hunc multa omnigeno variaverat arte metallo Docta manus; cyanique decem nigrantis, et auri 30 Bissenas fulvi ducens, stannique nivali Vicenas candore vias: ad colla dracones Hinc atque hinc terni se attollunt, pulchra colore Caeruleo queis terga nitent; quale Irides olim; Aëriae fulgent, omen mortalibus, atras Ipse inter nubes figit quas Jupiter altus. Injicit inde humeris ingentem, ac subligat ensem, Auratis clarum clavis, vagina corusco Quem septa argento, lorisque ardentibus auro, Pendeat ut laevo lateri decus, apta recondit. 40 Dehinc ingens, pulchrum, partes versatile in omnes Attollit clypei tegmen, deni orbibus orbes Inclusi solido cui circum ex aere coruscant: Bisdeni umbones stanni e cadente metallo, E nigro medius cyano tumet: atra cruentae Gorgonis in summo facies, cui torva tuenti Horrendi adsistunt comites Terrorque Pavorque: At, lorum supra clypeo quod pendet aheno, Argentoque micat pictum fulgente, draconis Caerulei sinuans flectit sese horrida imago 50 Cui capita ex una tria se cervice profundunt: Inque orbem linguisque micant, vulnusque minantur. Dehinc galeam imponit capiti conisque superbam Quatuor, et setis insignem in vertice equinis, Quae motae horrifico terrebant lumina nutu. Tum duo tela manu tollit bellator, acuta Cuspide, dura, ignem fulvo jactantia ab aere Sidereas longe ad sedes. Postquam acer in armis Constitit, impulso Juno et Tritonia Pallas Aere altum sonuere, novo diva utraque regem 60 Portento ditis certans ornare Mycenes. Aurigae jam quisque suo mandata dedere, Ordinibus rite instructis, retinere jugales Ad fossam: pedibus, ferro fulgente corusci, Ipsi alacres in bella ruunt: clamor ad auras Immensus primo Aurorae surgentis in ortu. Junctus eques pediti est; sed fossam primus ad ipsam Stat pedes, inde equites densi post terga sequuntur. Heic subitum ex alto Saturnius axe tumultum Jupiter ingentis pugnae ciet; aethere summo 70 Sanguineum et rorem genitor demisit, acerba Morte parans multas duro in certamine Martis Heroum fortes animas detrudere ad Orcum. Parte alia Troës pubem exhortantur in arma Colle super medio camporum; maximus Hector, Polydamasque bonus bello, similisque deorum Aeneas, divūm in Teucris et cultus honore, Tresque Antenoridae, Polybusque, et dius Agenor, Primaevusque Achamas pulchro par corpore divis. Ordinibus celer in primis ingentia magno 80 Membra tegens clypeo fert se Mavortius Hector, Sanguineus veluti nigra de nube cometes Nunc subito exoritur fulgens ferale, recondit Nunc iterum obscurae multam se nubis in umbram; Sic Hector variatque vices, per densa virorum Agmina et imperitans, nunc primos cernitur inter, Nunc se postremis miscet, totusque coruscat Aere, Jovis ceu, cum nigram quatit aegida, fulgur Ac velut in domini messores divitis arvo Adversa veniunt hinc atque hinc fronte, secantes  90 Hordea, triticeam vel messem; decidit hausta Falce seges; densi terram stravere manipli: Sic Troum pariter Danaūmque adversa feruntur Agmina, conciduntque viri se mutua: nemo Terga fugae dat versa; aequo sed vertice quisque Arduus incurritque hosti, sistitque ruentem. Illi inter sese rixantur more luporum; Dira tuens tristem gaudet Discordia pugnam. Nam sola ex omni praesens certantibus illa Divorum adstabat numero: secesserat omnis 100 Turba deūm longe Trojano ab litore, et armis Quisque sua positis immotus in aede sedebat, Dīs ubi structa domus juga per stellantis Olympi. Illic moerentes turbato corde queruntur, Incusantque Jovem graviter, praebere quod ingens Trojanisque velit decus, et contempserit idem Caelicolas, sedeatque in caeli vertice solus, Conspicuus radiis, regali et laetus honore, Trojanam spectans urbem, Grajūmque carinas, Horrendumque aeris ferrique micantia late 110 Fulgura, caedentesque, et dura morte cadentes. Ac dum pulchra polum bigis Aurora subibat, Crescebatque novis magis et magis auctibus usque Clara dies, tela hinc atque hinc stridentia utrosque Figebant, pubesque solo dejecta cadebat. At, quo lignator sibi tempore prandia in alto Monte parat, duro satiatus robora ferro Caedere, pertaesusque operis revocare labantes Jam dulci vires victu cupit; ocyus omnes Hortati socios, densas fregere phalanges 120 Trojugenum Danai. prae cunctis turbidus ira Prosilit Atrides Agamemnon, teque, Bianor, Ductorem feriens tristes demittit ad umbras. Tum socium aurigamque viri prosternit Oilea. Ille quidem, curru exsiliens, citus obvia contra Arma tulit: mediam Atrides at vulnus adegit In frontem; aere gravem galeam transverberat hasta, Ossaque perrumpit, cerebroque infixa cruento, Perdomuit flagrantem animis ac dira minantem. Illos victor humi linquit stratos Agamemnon, 130 Candida ubi scissa nudavit pectora veste. Dehinc ruit, Isus ubi et frater simul Antiphus uno In curru volitant, ambo Priameïa proles, Ille nothus, justa contra hic de conjuge natus. Lora nothus tractat; validam quatit inclytus hastam Antiphus. Inter oves herbosae in collibus Idae Hos quondam cepit, lentoque revinxit Achilles Vimine, post magna solvit mercede redemptos. At nunc Atrides huic pectus trajicit hastam Per medium; stricto extremam ferit ense sub aurem 140 Antiphon, et curru moribundum evertit ab alto. Inde folo stratos victor spoliabat, utrumque Ille satis noscens. nanque olim viderat ambos, Ex Ida ad naves captos cum duxit Achilles. Ac veluti saltu frondosa cubilia in alto Velocis cervae nactus leo, dentibus atrox Hinnuleos validis frangit manditque, labore Mollem animam eripiens nullo; nec moesta propinquam Si mater cladem vidit, pereuntibus esse Quit tamen auxilio; subito magis ipsa pavore 150 Contremit, ac viridem per silvam, densaque anhelo Lustra fugit sudans cursu, si forte sequentis Effugiat rictumque ferae, dirosque furores: Sic Troūm nemo fatum his avertere quibat; Quisque sibi at cladem, perculso corde, timebat. Hos ubi dejecit, Pisandrumque Hippolochumque Torvus adit, prolem Antimachi; cui ditia dona, Magnum auri pondus, dederat Paris: ille dolosis Dardanidum in coetu verbis, vafraque vetabat Improbus arte, Helenam reddi flavo Menelao. 160 Hujus tum gnatos major deprendit Atrides Pulchro ambos una in curru, dum lapsa receptant Lora manu, ac bijugos retinent, trepidantque paventes Turbatique animis. veluti leo, concitus ille Contra ibat: juvenes tremefacto at pectore curru Ex ipso tenduntque manus, ac talibus orant: Has, Atride, animas serva: non parva sequetur Gratiaque, et merces factum. nam plurima in altis Aedibus Antimachus servat congesta; metalli Omnigeni ignotum pondus, ferrumque labore 170 Daedaleo factum, fulgentiaque aera nec auri Vim modicam. hinc pretium solvet non parcus, et ultro Dona dabit, nos audierit si vivere puppes Ad Danaum. Regem affati sic mollibus illi Plorantes verbis, responsum haud molle tulerunt: Proles Antimachi, Troas qui perfidus olim Hortari est ausus, Menelaum absumere leto Ilicet in coetu medio: nec rursus Achivūm Ad gentem, et Grajas vivum dimittere ad oras; Unde huc cum dio venit legatus Ulysse; 180 Nunc patrio dignas dabitis pro crimine poenas. Saeva luet vestro genitor mihi sanguine dicta. Sic ait, et curru Pisandrum dejicit alto: Adversi valida pectus nam perforat hasta; Ille cadit plangens resupino corpore terram, Desilit Hippolochus: lapsum tellure superstans Quem premit, ac, geminasque manus, cervice refectum Et caput eripiens, truncum vi propulit heros, Sub pedibusque virum, foedoque in pulvere volvi. Hos ibi tum linquit; seque illuc turbidus infert, 190 Ardet ubi major vario certamine pugna. Quem socii magno pariter clamore secuti Incurrunt. peditem pulsum pedes urget, equesque Versa equitem post terga premit; tum pulveris atri Se campo attollit nubes, quam concita equorum Aeripedum pulsu ingenti ciet ungula. princeps Ante omnes caeditque hostem, sociamque phalangem Hortatur clamans, belloque incendit Atrides. Ac veluti si forte vorax densum incidit ignis In nemus, ac venti volvunt incendia, gliscit 200 Flamma furens late, ramosque ac tota repente Arbusta indomitus prosternit stirpitus ardor: Ingentem capitum sic Atrides Agamemnon Dejicit ad terram numerum; multique superba Cornipedes cervice inter media, agmina currus Cum sonitu vacuos raptant, clarosque requirunt Aurigas; tellure jacent hi pulvere in atro, Gratior alitibus quam sponsis turba futura. Talia dum campis late dat funera victor Atrides, extra telorum Jupiter imbrem, 210 Extra pulveream nubem, caedemque, cruoremque, Horrisonosque virūm fremitus, turbamque ruentum, Hectora seduxit. Teucros premit usque Agamemnon, Hortaturque suos, animisque audacibus implet. Jamque Ili veteris transvecti nobile bustum, Agrestem et ficum Troës per plana ruebant Camporum cursu contento, moenia tutae Optantes urbis. tergo instat saevus Atrides, Vociferans, foedusque manus ac tela cruore. Verum, ubi perventum Scaeae prope limina portae, 220 Et celsam ad fagum, firmato pectore, primi Substiterunt; socios et, versa fronte, manebant. Extremi at, trepida caeci formidine, lato Palantes campo fugiebant. Nocte sub alta Ut fugiunt armenta boum tremefacta, fugavit Omnes cum subito veniens leo: triste sed uni Ingruit exitium; validis cui dentibus atrox Cervicem primum fregit, dehinc viscera saevus Devorat, atque avido nigrum bibit ore cruorem; Agmina sic Troum palantia maximus heros 230 Insequitur, letoque extremum semper acerbo Sternit dira fremens: fugit usque exterrita pubes; Et multi curru ex alto volvuntur Atridae Sub manibus, varioque ruunt pronique supinique Ad terram casu. magna sic efferus hasta Fulgurat ante alios, atque hosti fervidus instat, Jamque propinquabat muris urbique; deorum Cum pater atque hominum, summo digressus Olympo, Sedit in irriguis praecelsae rupibus Idae, Ille gerens dextra fulgur multo igne coruscum. 240 Hinc Irin croceis fulgentem concitat alis, Atque jubet mandata leves deferre per auras. Iri, ait, i Trojae sub moenia, nactaque dium Hectora, quae ferri mando, fer nuncia verax. Atriden donec magnum pugnare videbit Ante aciem primum Argolicam, Troumque phalanges Caedere, devitet pugnam, sensimque recedat Ipse pedem referens; alios hortetur in arma Urgeat et pavidum praesens in praelia vulgus. Verum, ubi percussusve hasta, fixusve sagitta 250 Atrides currum scandet, tunc numine nostro Laeta olli dabitur victoria; caedat Achivūm Ut pubem, ad celsas dum naves venerit; ortu Noctis et occiduis Titan se merserit undis. Sic ait: illa secat ventos, et vertice labens Idaeo Trojana tulit se ad moenia; nacta Magnanimum et celsis in curribus Hectora, juxta Adstitit, atque ultro compellans talibus infit: Hector Priamide, sapienti pectore et alta  Mente Jovi assimilis, missu Jovis ipsius ad te 260 Huc veni, patrisque tuli mandata per auras.  Atriden donec magnum pugnare videbis Ante aciem primum Argolicam, Troumque phalanges Caedere, devita pugnam, sensimque recede  Ipse pedem referens; alios hortare sed acer,  Atque urge pavidum praesens in praelia vulgus. Verum ubi percussusve hasta, fixusve sagitta.   Atrides, currum scandet, tunc ab Jove magno Laeta tibi dabitur victoria; fortis Achivam Ut caedas pubem, ad naves dum veneris; ortu 270 Noctis et occiduis Titan se merserit undis. Haec effata Iris paribus longe avolat alis. Hector at e curru claris conspectus in armis Desilit, et, magna quassans bellator acuta Tela manu, huc illuc partem discurrit in omnem, Hortaturque viros, pugnaeque incendit amore. Haud mora, consistunt alacres, atque obvia contra Arma ferunt, frontemque adversaque pectora telis Opposuere: instant Graji, densantque phalanges. Ardet pugna iterum: summa nituntur opum vi 280 Hinc atque hinc. laetus totam procurrit Atrides Ante aciem, exsultatque animis, gaudetque cruentae Prae cunctis laudem primus decerpere pugnae. Dicite nunc, musae, caeli fulgentia templa Quae colitis, forti Atridae quisnam obvius aut Tros Aut socius toto princeps ex agmine venit. Iphidamas Antenorides, quem, corpore magnum, Fortem animo, dives Thracum in regione beata Eduxit puerum Cisses avus, unde Theano Orta est pulchra genas; nec, postquam contigit aevi 290 Pubentis florem, patriam dimisit ad urbem,  Sed tenuit, gnatamque dedit, formosa , Theanus Formosae soror, in patria quae manserat aede. At juvenis, famam sectatus classis Achaeae, Continuo, thalamum liquens coeptosque Hymenaeos, Vela dedit, sociis bissena in puppe secutis. Ventum ubi Percopen curvas liquere carinas, Et sacrae pedites venere ad moenia Trojae. Is tunc Atridae sese obvius obtulit. Hasta, Ut proprius venere, Agamemnon Iphidamanta 300 Appetiit; quae, versa alio, non pertulit ictum. Amphidamas zonam at mediam thorace sub imo Percussit; manibus validis et fretus, acutum Urgebat robur; varium pervadere balteum Nec potuit. duro argenti luctata metallo Nam, molle ut plumbum, flexit se ferrea cuspis. Quam dextra arripiens Agamemnon, ut leo fidens Ille animi, ad sese traxit, telumque minacis Evulsum e manibus rapuit: dehinc protinus ense   Cervicemque secat, sternitque immania membra. 310 Sic duro jacuit somno, dum civibus affert Auxilium, longe, infelix, a conjuge, primo Quam duxit florentem aevo, magnisque paravit Muneribus, centum ille boves largitus; ovesque Pollicitus dehinc mile simul pinguesque capellas, Innumerae quae prata illi silvasque replebant. Tum vero exanimem victor spoliavit Atrides, Atque abiit Grajos inter fulgentia secum Arma ferens. Hunc forte Coon, Antenore eodem Editus, ac natu major, conspexit; et atra. 320 Nube viro luctus velavit lumina fratrem Ob caesum. ruit ergo furens (nil sensit Atrides) A latere; ac mediam telum defigit in ulnam Sub cubito; ac totam valido transverberat ictu. Horruit Atrides, conspecto sanguine, pugnae Non tamen et finem posuit: sed turbidus hasta Irruit, atque ipsi ante omnes fert fata Cooni. Ille pede arreptum fratrem celer Iphidamanta Frigentem ad socios foedumque cruore trahebat, Auxilioque virūm primos virtute vocabat. 330 Huic hastam aerata fulgentem cuspide adegit. Sub clypeum, stravitque virum, supraque cadaver Fraternum exanimi rigido caput abstulit ense. Sic fata explerunt, nigrumque abiere sub Orcum Ambo Antenoridae sub magnanimo Atrida. Ordinibus Troum qui mixtus corpora leto Multa dabat, nunc ille hasta, nunc ense, molari Nunc saxo horrendum pugnans, manabat ab alto Sanguis adhuc tepidus dum vulnere; dehinc, ubi vulnus Siccatum, et sanguis tandem stetit, altus acuto 340 Figebat miserum telo dolor; Ilithyiae Junonis proles, duris quae partubus adsunt, Quali saepe solent, partus ubi venerit hora, Telo aerumnosas stimulare ac figere matres. Ergo, ut vis duro defecit victa dolore, Insilit in currus, aurigam et vertere fidum. Jussit equos longe ad naves; labefactaque pressus Corda malo, cedens altum clamavit Achivis: O socii, Grajae gentis regesque ducesque, Vos bellum Argivae pestemque avertite classi, 350 Me quando hinc longe supremus Jupiter arcet, Nec toto sinit usque die producere pugnam. Sic ait: elato bijugis auriga flagello Instat equis: illi ad litus classemque volabant Ultro alacres, spumisque albentes pectora, et infra Pulvereo sparsi nimbo, moestumque gementemque Hostibus e mediis regem in sua castra ferebant. Hector, ubi Atriden vidit secedere ab armis, Hortatur socios, acuitque in praelia laetum Vociferans: Troës, Lyciique, ac Dardana pubes, 360 Este viri, atque animos et notas promite vires. Optimus en abiit bellator; Jupiter aequus Eximium praebet mihi nunc decus. ite volucri, Recta ite in Danaos curru: date lora; paratam Ut toties vobis cumulet nova gloria laudem. Haec memorans acri succendit corda furore, Qualis venator saevos ciet ille Molossos Instigans aprum contra rabidumve leonem: Talis magnanimos instigans Troas Achivam In pubem torvo Marti par concitat Hector. 370 Ipse inter primos graditur, Grajūmque phalanges Turbidus in medias infert se; qualis, ab alto Incumbens, niger ex imo ciet aequora turbo. Quem primum, quem postremum Jove fretus amico Ille virum Stygias victor demisit ad umbras? Assaeum ante alios premit, Autonoumque, et Opiten Et Dolopa Clytiden, et Opheltion atque Agelaum, Aesymnumque, Orumque, et dura: ad praelia fortem Hipponoum. hos prima Danaūm de gente peremit; Dehinc pavidum caedit vulgus, miscetque. madentis 380 Imbrifero collecta Noti ceu flamine differt Nubila trux Zephyrus; fluctu maria alta frequenti Volvuntur, stridunt aurae, sublataque flabro Turgida multivago in spumas diffunditur unda: Sic versat, turbatque hostes, ac disjicit Hector, Crebra virūm capita ense metens: clademque supremam Ille adeo genti, et non eluctabile ferret Exitium; versi fugerent ad litora, in ipsas, Et sese irruerent trepida formidine puppes; Esset ni caro Diomedi haec orsus Ulysses: 390 Tydide, nam cur sic ambo haeremus inertes, Virtutem obliti solitam? mihi proximus adsta. Turpe etenim ambobus, naves si ceperit Hector. Haec Laërtiades: Diomedes talia contra: Ipse quidem maneoque, et forti mente manebo,   Quidquid erit: nostri sedenim non magnus, amice, Usus erit, laudem nobis cum summus ademptam Dardaniae. mavult largiri Jupiter urbi. Sic ait; et curru Tymbraeum evertit acuto Ad laevam telo figens praecordia mammam. 400 At, comitem famulumque, Moliona stravit Ulysses. Hos vitae, ac pugnae exortes liquere, ruuntque Adversum in vulgus turbantes agmina late. Ut duo, fulmineis confisi dentibus, apri Venantum incurrunt canibus, torvique feruntur. Per medios, clade ingenti; sic ocyus, ut se Convertere viri, turbant sternuntque phalangem Dardaniam: at pulsi requierunt, pectore paullum Sedato, Danai, queis Hector terga premebat. Tum juvenes geminos praestanti corpore, eodem 410 Invectos curru dant leto. utrumque creavit Eduxitque Merops Percosius, ille futuri Ante alios augur longe doctissimus omnes: Ire nec optantes bellum ad crudele sinebat. Frustra; nam patrios monitus sprevere. cruentam Parca etenim ad mortem saeva inter bella trahebat. His rigida vitam Diomedes abstulit hasta, Exanimesque solo radiantibus exuit armis. Hippodamum Laërtiades, et Hyperochon Orco Misit; at exsuvias victor sibi cepit opimas. 420 Tunc pater, ex alta spectans haec desuper Ida, Ipse parem aequato fecit certamine pugnam. Obnixi alternis caedebant mutua sese Hinc atque hinc telis, heros Tydeïus hasta Paeoniden valida percussit Agastrophon ipsam Ad coxam: huic bigae, fugiens quas scandere posset Non aderant. longe vesana mente relictus Has, dominum frustra quaerens, auriga tenebat; Ille pedes per bella ruebat, pulvere in atro Dum cecidit, multo et vitam cum sanguine fudit. 430 Hos procul ut vidit sternentes agmina, clamans Horrendum cursu rapido volat obvius Hector: Quem comitans Trojana phalanx ruit agmine denso. Prospexit subito venientem, atque horruit acer Tydides, sociumque monens, haec fatur, Ulyssem: Nobis hic turbo malus ingruit, efferus Hector: Attamen et stemus, contra pugnemus et una. Sic ait, ingentemque hastam jacit; ac ferit ictu Ille quidem Hectoreum certo caput; ante sed, intus Acta cutem cuspis quam tangeret, aerea cassis 440 Obstitit, oblongam, triplicem, tela omnia contra Ipse olim dederat regi quam Phoebus Apollo. Hector at absiluit longe conterritus; et se Rettulit ad socios, nutanti et corpore pronus Genua solo posuit, terraeque accline parumper Suffulsit dextra corpus: nox urget opaca Nube oculos; tenebris nigrescunt omnia circum. At, dum Tydides primos volat inter, et hastam Impiger, in viridi stratam tellure, capessit; Interea lucemque hausit, mentemque recepit, 450 Et, curru exceptus, Troum sese intulit Hector In turbam, mortemque fuga vitavit acerbam. Quem rapto insequitur telo rursus Diomedes, Cedentem et longe dictis incessit amaris: Mortem iterum fugiens vitas, canis improbe. venit Quippe malum prope te, quo dignus. rursus Apollo Eripuit, dirum servans caput; arma capessens Cui tu vota facis, credo: tamen obvius olim Te leto sternam, si quis deus et mihi praesens Venerit auxilio. nunc, quem mihi cunque tuorum 460 Fors alium obtulerit, praestat demittere ad umbras. Sic ait; et pulchris nudabat Agastrophon armis. Flavicomae at conjux Helenae, Paris inclytus, arcum Tendebat contra Tydiden, ille columnam Post latitans, Ili stabat quae infixa sepulcro, Prisci Dardanidae. Tydides arma legebat Paeonidae, varium thoraca, ingentia scuta, Aere gravem galeam: cornu arcus ille recurvi Adduxit; nervo nec frustra pulsa sonante, At dextrum trans acta pedem, plantamque sub ipsam 470 Evadens, penitus telluri est fixa sagitta. Tum Paris e latebra citus exilit, atque cachinnans Jucundum, has fudit laetanti pectore voces. Vulnus habes, cuspisque meo non fugit ab arcu Irrita. sic utinam ventrem tibi fixa sub imum Illa foret; Troasque metu, longaque levasset Aerumna; qui te fugiunt horrentque, capellae Saevum ut balantes pavitant, haedique leonem. At non dejectusve heros, vel territus: Uno Arcu fortis, ait, bellator, compte, puellas 480 Fallere docte, palam ferro si cernere mecum Jam libeat, nil tela tibi, nil proderit arcus. At nunc, ima pedis telo quod stringere tantum Contigit, exsultas animo, jactator, inani. Vulnere nil moveor; ceu si me foemina, parvus Vel puer imbelli dextra pulsarit. inertis Tela viri nam cassa volant. contra, mea telum Dextera quod misit, subit alte, ac dejicit hostem Exanimum, et siquem paullum modo contigit, olli Uxor scissa genas moeret, gnatique parente 490 Flent orbi; ipse atro putrescit sanguine terram Perfundens, non tecta intra de more puellis Fletus, at alituum saevo discerptus ab ungui. Haec ille: interea, trepidusque accurrit Ulysses, Atque hosti adversus carum stetit ante sodalem. Ille autem seditque solo post terga, sagittam Et volucrem talo extraxit. dolor ingruit ingens Continuo. ergo aeger currum conscendit, et altas, Aurigam ad puppes cursum contendere jussit. Solus ibi, avecto Diomede, relictus Ulysses, 500 Nec lateri adstabat quisquam comes: at procul omnes Dilapsi, gelido tremefacti corda pavore. Ergo altum ingemuit; secum dehinc talia fatur. En quid agam? fugisse, malum, deprendier unum Hostibus in mediis, pejus. nanque altus abegit, Inque fugam hinc Danaos convertit Jupiter omnes. Sed mihi mens geminas cur nunc distracta volutat Haec secum in partes? Novi quid praestet. inertes Excedunt pugna, fortis vir perstat eodem Usque loco, figitque hostem, vel figitur hosti. 510 Tales dum tacito versabat pectore curas, Interea Troum adventat scutata juventus, Et magno circum fundit sese agmine, cladem Illa suam densa cingens claudensque corona. Ac velut in silvis juvenumque, canumque caterva Densa ruens aprum premit omni ex parte; profundum Ille nemus liquens malasque obvertit, aduncum Et dentem infrendens acuit, circum undique sese Hi glomerant, instantque acres, hirtisque morantur Horrentem setis, atque ore immane frementem: 520 Sic Laërtiaden pubes condensa premebat. Ille sed ingenti contra imperterritus hasta Prosilit, ac primum dat leto Deïopiten Egregium, feriens vibranti cuspide colla Supra humerum: inde Thoona, inde Ennomon occupat, inde Chersidamanta, celer dum curru desilit alto, Trans clypeum fixa in ventrem transverberat hasta. Corruit, ac passis tellurem amplectitur ulnis. Deserit hos; telo et Charopem ferit acer acuto Hippasiden, Soci fratrem. qui, vulnus acerbum 530 Vidit ubi cari fratris, luctu efferus, amens, Advolat auxilio, et propior stans talia fatur: o Laërtiade, quem fraudum, quemque laboris Omnigeni clarat non unquam expleta cupido. Hippasidum vel te jactabis morte, cruentis Et spoliis hodie amborum, confossus ab hasta Hac potius vel tu nigras mittere sub umbras. Dixerat et clypeum vesana concitus ira Ingentem ferit; hasta gravis quem fregit et ipsum, Loricam et vario fulgentem transiit aere, 540 Atque cutem secuit, costisque abscidit: at intro Visceribus ferrum demergi haud passa Minerva est. Non letalem hastam sensit venisse, recedens Et paullum, his Socum dictis compellat Ulysses: Ah miser! exitium quem jam fatale merentem Opprimet. a pugna tu me hinc secedere cogis, At tibi ego heic mortem dico fore; teque, meo jam Perdomitum telo, mihi laudem scilicet, Orco Tristi animam caeca longe sub nocte daturum. Sic ait: ille fugae dat sese aversus; at hastam 550 Hic tergo infixit medio, pectusque cruentam Per medium exegit. ruit ingens, terraque subter Insonuit. caeso insultans haec fatur Ulysses: o Soce, eduxit frustra quem clarus in armis Hippasus, en domitus leto es, nec tristia fata Vitasti. infelix! tibi non pater, et bona mater Exanimi claudent frigentia lumina, dirae Sed volucres alis complexae rapta vorabunt: At mihi, morte obita, Grajūm gens funera ducet. Haec fatus, validam, Socus quam torserat, hastam 560 Exemit costis, clypeoque: e vulnere sanguis Emicuit, durique animum subiere dolores. Magnanimi at Troës, conspecto sanguine Ulyssei, Clamorem tollunt, seque exhortantur, et omnes Uni instant. retro ille pedem fert usque recedens, Et magna caros inclamat voce sodales. Ter vastum toto clamorem ex ore profundit, Ter missam audivit vocem fortis Menelaus; Et citus Ajacem compellans talia fatur: Ajax, clarum alti germen Telamonis, Ulyssei 570 (Nec fallor) pulsas mihi vox circumsonat aures, Clamantis, solum ceu si Trojana juventus, Seclusum longe a sociis, pugna urgeat acri. Ergo, agedum, celeremus opem, densamque ruamus Per turbam; nequid, solus foede hoste relictus In medio, ferat ille manu bonus, atque sagaci Ingenio cunctis praestans vir; raptus et ingens Ne desiderium, luctumque relinquat Achivis. Dixit, et antetulit gressum celer: incitus aeque Ajax par divis graditur, Troasque superbus 580 Dat sese in medios, ubi dium plurima Ulyssem Turba, instans telis, magno et clamore, premebat. Cervum avidi ut quondam circumstant agmine denso Ingentem thoës; telo venator adacto Quem fixit; citus ille abiit, cursuque sequentem Evasit, tepidus dum sanguis, dumque moventur Crura; inde, ut vires penitus jam dira sagitta Perdomuit, stratum celsis in montibus umbra Sub nemorum thoës discerpunt: ducat eodem At subito fortuna horrendum siqua leonem, 590 Illi diffugiunt, praedam hic sibi vindicat unus: Sic Laërtiaden dextra laevaque premebat Martia Trojugenum pubes: at saucius heros, Hastam aegre intentans, a se vix tristia fata Arcebat. subito magnus cum se intulit Ajax, Immanem et laeva gestans, turrique superbae Assimilem clypeum, propior stetit. at pavor omnes Invasit gelidus Troas, passimque, soluta, Huc temere, atque illuc trepidi fugere, phalange. Interea turba e media Menelaus Ulyssem 600 Eduxit, dextra sustentans, impiger egit Dum celeres, dominum excipiens, auriga jugales. Ast Ajax Troas contra ruit, atque Doryclum Morte, nothum Priami, sternit; dehinc Pandocon hasta, Lysandrumque ferit; dehinc Pyrason, atque Pylarten. Ac veluti praeceps montano a vertice torrens Subjectos ruit in campos, ille imbribus auctus Ab Jove; et ingentes annoso robore quercus, Et piceas raptat, secum, vastoque sonore Turbidus aequoreas limum devolvit in undas: 610 Sic campo eximius ruit Ajax, agmina late Versa virūm sternens; peditesque horrendus, et acres Turbat equos; longe ignarus dum parte sinistra Totius in pugnae Martem exercebat amoenas Ad Xanti ripas Hector, capita alta virorum Multa ubi praecipue cervice abjuncta cadebant, Immensusque ibat pugnantum ad sidera clamor, Nestora Neliden circa, et circa Idomenea. His sese intulerat ferus Hector, diraque patrans Vastabat densas curruque hastaque phalanges. 620 Nec tamen urgenti pubes cessisset Achaea, Et latum praeberet iter dimota; Machaon Ni, primos inter dum pugnat, laesus acuto Dextrum ferro humerum subito foret. eminus arcum Intendit contra, fixitque tricuspide telo Nanque ducem conjux Helenae, Paris: at metus acer, Vulnere conspecto, spirantes robur Achivos Incessit, ne forte virum, verso agmine, Troës Exciperent. Ergo Idomeneus compellat amicum Nestora, et haec moesto suspirans pectore fatur: 630 O Nestor, Grajae gentis decus, en age, currus Scande tuos, tecum et scandat, mora nulla, Machaon; Alipedes et equos pelle ad tentoria. serva Regem, oro, medica praestat qui clarus in arte, Unus et est pretio par multis, fixaque tela Eximere et saevum doctus lenire dolorem. Haec ait: hortanti paret Neleïus heros, Atque suos scandit currus; juxtaque Machaon Ascendit, proles Asclepī, clara medentes Inter quem caelo sublimem gloria tollit. 640 Tum bijugos flagro admonuit resonante: volentes Illi corripiunt spatium, curvasque volucri Ad naves cursu, ac tentoria nota feruntur. Cebriones Troas turbatos, Hectoris alto Auriga e curru prospexit; nec mora dium Hac regem fidus compellat voce minister: Hector, nos longe camporum in parte remota, Heic Danaūm vulgo miscemur, limes ubi ipse Horrisoni est belli: Troës turbantur in illa Parte alii; magnoque viros, currusque tumultu 650 Disjicit, ac miscet pulsos Telamonius Ajax. Quippe virum nosco clypei septemplicis orbe Lato septum humeros. Quin ergo vertimus illuc Jam bijugos, currumque, gravi certamine pugna Fervet ubi, mixti et pedites equitesque fragore Mutua se ingenti caedunt, ardetque virorum Clamor inexstinctus pugnantum, animisque frementum? Sic ait; ac torto pendens in verbera flagro Argutum insonuit. simul audivere flagellum, Incaluere animis acres, currumque sonantem. 660  Alipedes cursu volucri per Troas, Achivum Per cunctos rapuere, virum per strata jacentum Corpora, per clypeos. infra madet axis, et omnem Perfudit sanguis currum; geminique rotarum Orbes, cornipedum et pulsu gravis ungula rorem Purpureum late spargit. cupit ille subire Adversam Grajorum aciem ac perfringere, jamque Se dedit in medios atrox, trepidisque tumultum Intulit, arma ruens contra obvia: saevus et usque, Ordinibus passim disjectis, ense corusco, 670 Fulmineaque hasta, saxisque molaribus instans. Nec tamen Ajacem est ausus tentare; sed unum Vitabat, metuens vimque ac immania membra. At pater Ajaci altitonans in corda timorem Incussit. stetit attonitus; timidusque pericli Rejicit in tergum clypei septemplicis orbem; Intremuitque artus, pugnaque excedere coepit, Ille ferae similis vertens huc lumina et illuc Se circa, dubiusque ferens vestigia retro Improperata; hosti, conversa fronte, resistens 680 Interdum. fulvum a stabulis ceu densa leonem Turba canum, atque virūm certat prohibere; boum nec Impleri cupidum pingui sinit, usque sub alta Nocte vigil; diro praedae succensus amore Ille ruit contra; quidquam nec proficit; auras Certa secant, validis nam tela in torta lacertis, Atque faces missae terrent, sistuntque: recedit Moestus mane, gradu et lento sua lustra revisit: Sic Troum e turba, moerenti pectore, lentus Digreditur, classemque Ajax, et curva capessit 690 Litora; et Argivis timet Hectoris arma carinis. Ac veluti, pueris nequidquam obstantibus, arvum Ingressus tarda quadrupes de gente rudentum, Multi cui fracti sunt duro in tergore fustes, Calluit et plagis dorsum; depascitur altam Dentibus attondens segetem: circum undique molles Pascentem pulsant pueri, malefirmaque jactant Brachia nequidquam vi nulla; vixque morantem Expellunt, postquam se pastu implevit opimo: Sic Telamoniaden Troës, sociique premebant 700 Ingentem: ille autem adversa nunc fronte resistens Pugnabatque acer, sistebatque agmina; tardae Versa fugae nunc terga dabat: cunctisque morando Obstitit, ad curvas ne possent ire carinas. Ille quidem medius Troumque et pubis Achaeae Dira fremens stabat; validis contorta volabant Tela virūm e manibus: pars vasto fixa tremebant In clypeo, pars magna, solo delata prius quam Fulgenti quirent ferro contingere corpus, Horrebant spatio in medio, tepidumque cruorem 710 Optabant, fraudata ictu, defixaque terrae. Hunc ubi conjectis Euaemonis inclyta proles, Eurypylus, telis vidit pressum undique, propter Adstitit, atque hastam ferro vibrante coruscam Torsit, Phasiaden figens Apisaona regem. Quippe gravis subter praecordia transiit ictum Hasta jecur, stravitque virum, et membra omnia solvit. Eurypylus celer adsiliit, rapiensque trahebat Arma humeris. humeris Apisaonis arma trahentem Conspexit pulcher longe Paris, et citus arcum 720 Direxit contra sinuans, dextroque sagittam Letalem immisit femori. diffractaque arundo est, Et femur indoluit fixum alto vulnere: vitans At mortem Eurypylus sociūmque recedit in agmen, Atque, alta Danaos inclamans voce, profatur: O socii, o Grajae gentis regesque, ducesque, State hostem contra, mortemque arcete cruentam Ajaci; quem tela premunt, quem ferrea grando Obruit: horrisonae vivus discrimina pugnae Nec, reor, effugiet. versis at frontibus omnes 730 Ajacem circa magnum consistite; magno Cuncti alacres Telamoniadae prohibete periclum. Saucius haec, Danaūm succendens pectora, clamat Eurypylus. versi consistunt agmine denso; Seque viro agglomerant, humerisque micantia scuta Inclinant, hastasque aerata cuspide torvi Arrexere. Ajax venit queis obvius, hosti Et stetit adversus, sociūm stipante caterva. Sic latis illic pugnae certamina campis Ardebant, quales volvunt incendia flammae. 740 Parte alia patriis linquebat praelia Nestor Vectus equis; madidae largo sudore vehebant Quae simul ad litus curvasque Machaona puppes. Hunc pernix longe conspectum agnovit Achilles, (Stabat enim celsa in puppi, Danaūmque laborem Spectabat, miseramque fugam) tum protinus ad se Voce vocat carum e navi Patroclon. amicam Agnovit vocem, citus ac tentoria linquens Patroclus prodit Marti par. hoc fuit olli Principium cladis fatale, ac mortis origo. 750 Peliden prior his affatur clara Menoetī Progenies: Tibi me quid opus Pelida? vocatum Quid facere, aut quonam ire jubes? Cui fortis Achilles: Die Menoetiada, ante omnes mihi care sodales, Nunc Danai, reor, haec venient ad septa, meisque Suppliciter genibus se affundent. queis grave tristis Aerumnae incubuit nec jam tolerabile pondus. Sed celer i tu, care Jovi Patrocle, rogato Nestora; quis, curru impositum quem praelia secum Extra fert? mihi, dum contemplor terga, Machaon 760 Esse Asclepiades est visus: cernere frontem Haud licuit, celeres cum transcurrere jugales. Talia Pelides. Patroclus jussa capessit, Itque rates praeter celeri ac tentoria cursu. Illi ut Nelidae venere ad septa, relicto, Ad terram Nestor, curru, pariterque Machaon Descendunt: ast Eurymedon auriga frementes; Curru abjungit equas. maris heic in litore paullum Constiterunt, tunicas multo et sudore madentes Laxarunt, Zephyri perflandas lenibus auris. 770 Dehinc geminis, celsa ingressi tentoria, sellis Consedere, illis potum formosa Hecamede, Rite manu rerum commiscens multa, parabat Hanc senior, Tenedi cum moenia vertit Achilles, Magnanimi natam Arsinoi, memorabile donum, Ceperat; exsortem Nelidae coetus Achivūm Quam dederat, Grajos inter quod primus haberi Consilio meruit sapiente bonoque. nitentem Haec illis mensam apposuit tunc sedula, nixam Cyaneis subter pedibus; mensaeque superne 780 Aeratam imposuit lancem, potantibus aptum Quae caepe, ac mellis flaventia dona gerebat. Tum niveam juxta haec Cererem; pateramque, suorum Gestamen proavūm, patria quam Nestor ab aede Attulerat, claram bullis radiantibus auro. Quatuor huic aures exstant, ad quanque columbae Hinc atque hinc geminae ex auro fulgente locantur. At duo sunt fundi subter. quae plena Lyaeo Cum staret gravis, haud ullo molimine tolli Cuiquam longaevo poterat. tollebat at unus 790 Ille tamen, nulloque ferebat ad ora labore. Heic mulier tum dia illis Pramneïa vina Miscuit, et pressi laetis derasit ab orbe Pauxillum solido, super et candente farina Inspersit; jussitque bibi jam rite paratum. Illi ubi proluerunt arentia labra, sitique Jam posuere modum, alterno sermone fruuntur. Ecce autem in foribus Patroclus constitit. illum Ut vidit senior, miratus sede nitenti Exsiluit, prensumque manu in tentoria duxit, 800 Et, blando affatus vulturi considere jussit. Abnuit, ac celeri haec festinus voce profatur. Nil opus ut sedeam; mihi nec mora libera, parce Hortari, venerande senex. multumque verendus, Et laedi est facilis, qui me vir misit, et unum Scitari hoc jussit: quis saucius ille, vehebas Quem curru? at novi, videoque Machaona regem. Nuncius ergo ibo celer hoc dicturus Achilli. Nanque, senex, scis ipse, animi quam saevus et asper Ille sit, et culpae expertem culpare paratus. 810 Talia Patroclus. Nestor cui talibus infit: Nam cur nunc Danaūm, passi qui vulnera, magnum Peliden miseret? necdum scit quanta per omnes Tempestas ivit; quanto castra omnia luctu Miscentur. curvas ad naves lumina Grajūm Prima jacent, hastisve icti, volucrive sagitta. Arcu vulnus habet Diomedes inclytus armis; Hasta Ithacum fixit, fixitque Agamemnona dium; Eurypylo dextrum subiens femur hausit arundo; Hunc ego nunc pugnae subduxi, pulsa sonante 820 Quem nervo cuspis laesit. nec dius Achilles, Ille bonus bello ut nemo, curatve, doletve Rem Danaūm lapsam? nec adhuc miserescere saevus Incipit? an flammam exspectat dum puppibus Hector Inferat, Argivis frustra et pugnantibus, igni Cuncta cremet; Grajosque extremum ad litus adactos Caedat acervatim ferro? Non est mihi nanque, Olim agili fuerat quae vis in corpore. talis O si nunc essem, primaevo in flore juventae Qualis eram, Eleos inter, Pyliosque coortum est 830 Certamen, raptis, qua tempestate, juvencis Leto ego Hiperochiden cum scilicet Itymonea, Qui sedem in diti sibi fixerat Elide, stravi, Pignoribus captis, et praeda laetus abacta. Ille quidem, armentis Pylias avertere turmas Dum cupit, ac primos inter dum pugnat, acuto Dextra virum haec telo Stygias demisit ad umbras. Qui postquam jacuit, tremefactaque fugit agrestum Dura manus, secum quos duxerat ille, virorum; Egimus ingentem nos praedam ex omnibus agris, 840 Quinquaginta boum procera armenta, gregesque Caprarum totidem, totidemque oviumque, suumque Et decies quindena rubentum corpora equarum; Nec paucis suberant generoso e semine pulli. Haec nos cuncta Pylum, Neleus ubi regna tenebat, Compulimus nocturni: animo est laetatus at ille, Quod juveni obtigerat, tum primum ad bella profecto Tam diti praeda magna cum laude potiri. Ac primo veniens Aurora ut fulsit ab ortu, Praecones magna clamantes voce vocabant, 850 Elide queis aliquid quisquam deberet in ampla; Et Pylii tota proceres ex urbe coacti Rite suas praedam in partes tribuere (superbi Rapta etenim multis debebant plurima Epei, Ex quo fracta malis fuerat Pylus, ac data pessum. Quippe olim veniens armis afflixerat urbem Alcides, floremque virūm prostraverat omnem. Bisseni fuimus Nelidae fortibus armis Egregii, solus restabam: cetera fratrum Turba omnis leto crudeli strata jacebat. 860 Nos igitur, tumidique animi, bellique potentes, Spernebant, nunquam et cessabant laedere Epei.) Tum senior Neleus numero sibi legit ab omni Atque boum, atque ovium tercentum corpora, multam Pastorum et turbam. magna illi debita nanque Res erat, alipedes quatuor certamine in omni Adsueti palmis, currusque, ad praemia missi, Eximium ut tripodem cursu pernice referrent. Hos sibi rex illic Augeas ceperat, omne Contra fas retinens: aurigam at multa dolentem 870 Dimisit, probrisque minax oneravit acerbis. Haec propter maledicta senex malefactaque , toti Iratus genti, sibi multa exemit; in omnes Cetera dehinc jussit tribui, pars ut sua cuique Expleret magno acceptam cum foenore noxam. Talia dum laeti curamus in urbe, juvencos Et pingues vulgo festas mactamus ad aras, Continuo, tres post soles, venere parati Bello, multa virūm pubes, multusque frementum Cornipedum numerus, geminique Moliones arma 880 Induerant pariter, pueri ambo, corpora nondum Firmi, nec vario docti contendere Marte. Est quaedam Alphei ripam super edita in alto Colle, Pyli extremis in finibus, urbs Thryoëssa. Hanc tristi primam optabant evertere bello. Necdum etiam campos transgressi moenibus altis Admorant aciem; caelo est delapsa Minerva; Atque, Pyli mediam cursans nocturna per urbem, Armari jussit pubem; cunctique ruebant, Sponte sua cupidi, saevae in certamina pugnae, 890 Me tamen armari Neleus haud sivit, equosque Abscondit; nec enim varii satis esse peritum Martis adhuc aevi pubentem flore, putabat. Non minus at currus inter spectabilis ibam Ipse pedes; ducebat enim sic Pallas in arma. Est flumen, dicunt Minyeum nomine, quod se Arenen juxta aequoreas devolvit in undas. Heic equites Pylii, pubes delecta, rubentem Mansimus Auroram, peditumque affluxit eodem Post nos densa manus. tum, bello instructa juventus, 900 Cuncti una, Alphei, medio jam Sole, fluenta Venimus. utque Jovi primum de more litatum est, Alpheo taurum, taurum mactamus opimum Neptuno, indomitamque bovem, sua sacra Minervae, Instruimusque dapes turmatim; strataque, in armis Quisque suis, dedimus jucundo membra sopori Propter aquam. Haud longe Thryoëssae ad moenia Epei Constiterant, urbemque armis vastare parabant. Ante sed inferrent quam se urbi, triste coortum est Martis opus duri miseris. nam, luce rigavit 910 Terram ubi Sol clara exoriens, nos, rite precati Caelicolum regem, bellatricemque Minervam, Congredimur. primo tunc pugnae primus in orsu Fortem ego, cornipedes capiens currumque, peremi Mulion, egregium bello sibi legerat ipse Quem generum Augeas; thalamo cui junxerat ultro, Natarum primam formaque aevoque, Agameden Doctam cuncta, effert late quae pharmaca tellus. Hunc fixi contra venientem cuspide primus Aerata. jacuit, vasto ingens corpore, in atro 920 Pulvere: laetus ego vacuos celeri pede currus Insilui, primisque antistans praelia obibam Ordinibus. trepida capti formidine Epei Diffugere, solo postquam videre jacentem, Qui, bello ante alios longe fortissimus omnes, Dux turmas equitum bellantes primus agebat. Ast ego nigranti similis per bella procellae Usque ruens, cepi currus fulvo aere nitentes Quinquaginta, mea confossi et corpus ab hasta Quoque duo e curru terram petiere minaci 930 Ore viri. quin morte Molionas Actore cretos Strassem etiam, pueros deus ipse tridentifer ambos Ni subito involvens nebula rapuisset opaca. Tunc laudem Pyliis divūm rex ac decus ingens Annuit. hostem etenim fusum per plana secuti Arva sumus, caedi instantes, atque arma legentes Buprasium donec celeres ad pingue jugales Egimus, Oleniamque ad rupem, et Alesion, illuc, Est ubi (sic vocitant) Collis; nos unde Minerva Ire domum reduces jussit; postremus ubi hasta 940 Vir mihi confossus cecidit. tum laeta juventus Vertit equos digressa Pylum; gratusque canebat Quisque Jovem e divis, mortali e gente virorum Nestora. Talis eram bellantum in pube: suorum Immemor at soli sibi tantum est fortis Achilles. Sed tamen ipse etiam flebit, reor, omnis Achivūm Dardanio fuerit pubes cum perdita ferro. o bone, nunc patris subeant tibi verba Menoetī, Quaeque dedit praecepta senex, mittebat Atridae Auxilio cum te patriis e finibus; ipse 950 Auribus his quae cuncta, et mecum audivit Ulysses. Quippe ambo Pelei pulchras advenimus aedes, Cogimus Argolicas dum pubem ad bella per urbes. Illic tum nobis herosque Menoetius, et tu, Parque deūm pueris puer est inventus Achilles. Quippe Jovi media Peleus adolebat in aula Pingue femur tauri ingentis, pateramque tenebat Auratam vinum fundens ardentia supra Exta: dapes at vos memini curare. morati Nos paullum ante fores stetimus: miratus Achilles 960 Exsiluitque, manuque apprensos duxit in alta Limina, et ingressos blandus considere jussit Apposuitque epulas large bonus hospes amicis Hospitibus. functi dapibus, dulcique Lyaeo Ut sumus, orsus ego sermonem, hortabar utrumque Nos ad bella sequi. vobis at Martis amore Ocyus arserunt miro juvenilia corda. Tum cupidis ambo mandata dedere parentes. Ac senior primum Peleus praecepit Achilli, Semper ut in Grajūm numero foret optimus omni. 970 Actorides at plura Menoetius haec tibi dixit: Nate, patrum claro est te sanguine major Achilles, Viribus et validis; tu natu major at illo es. Ergo comes quod opus juveni praescribe, monere Nec parce: ille tibi parebit vera monenti Haec mandata dedit senior, quae jam tibi mente Oblita fluxere. sed, o bone, dicito Achilli Haec eadem vel nunc. forsan meliora sequetur; Atque, deus tua dicta aliquis si forte secundet, Immanem vinces animum, durumque rigorem 980 Inflectes monitis: socio vis magna monenti est. Quod si forte aliquod devitat conscius omen, Ab Jove si retulit quidquam dea mater acerbi; Te saltem, ipse manens, mittat, tecumque suorum Agmina Myrmidonum, tam nigro in turbine belli Siquam forte queas Danais affundere lucem. Arma tibi sua det tantisper ferre; reversum Trojugenae si forte putent in praelia Achillem, Decepti armorum facie; pugnaque timentes Abstineant paullum, pubes dum Martia Grajūm 990 Pressa malo, revocetque animos, longique laboris Vel parvam capiat requiem, vel parva laborum Dulcis enim requies bellanti. prona levisque Res fuerit vobis, integro robore, Troas Pellere defessos, ratibusque avertere ad urbem. Sic ait, incenditque viro praecordia dictis. Ergo alacer praeter naves tentoria cursu Fertur ad Aeacidae celeri. sed, venit Ulyssis Ut propter puppes; ubi Grajis jusque, forumque, Atque deūm puro constructa altaria saxo; 1000 Illic Eurypylus, proles Euaemonis alti Clara, improviso miranti occurrit, acuto Ille femur fixus telo, et vestigia claudus Tarda trahens; largusque humeris et vertice sudor Manabat; saevoque niger de vulnere sanguis Exsiliens ibat; sed mens immota manebat, Nec dejecta malo. Quem cernens flevit, et alto Verba Menoetiades gemitu haec de pectore fudit: O miseri Danaūm regesque ducesque! futuri Estis ut heic, longe a patria carisque propinquis, 1010 Esca feris canibus Trojano in litore! at, heros Eurypyle, immanem, dic, sistent Hectora Graji? Illius an saeva domiti sternentur ab hasta? Eurypylus contra: Nullum, Patrocle relictum est Perfugium Grajis; dura qui morte peribunt Navibus in mediis. nam, quorum plurima virtus, Visque, jacent cuncti ad naves, pars cuspide caeca Eminus, aerata pars vero cominus hasta A Teucris confossa. quibus magis et magis usque Membra vigent, animosque ciet Mavortius ardor. 1020 Verum age, et hanc animam serva. tentoria ad alta Duc aegrum; femorique haerentem excide sagittam, Ac tepidos adhibe latices, nigrumque cruorem Elue: sparge super dehinc lenia pharmaca, sistat Queis dolor, ipse tuus tibi quae monstravit Achilles, Ut perhibent, docuit quem, Chiron, optimus ille Inter centauros, et servantissimus aequi, Qui duo sunt medici, Podalirius, atque Machaon, Saucius horum alter jacet ipse, optatque medentem, Ut reor, eximium; duro sub Marte laborem 1030 Alter in Iliaco fert miscens praelia campo, Talibus oranti Patroclus talia reddit: Aequa rogas: anceps at distrahor. en quid agemus, Eurypyle armipotens? quae mandat Nestor, Achivūm Custos, dicta fero Pelidae. nec tamen, etsi Festinem, deero tibi tali in tempore, amice. Dixit, et amplexus regem in tentoria duxit. Cui famulus viso taurorum mollia terga Substravit: supra porrecto excidit acutum Patroclus cultro telum, tepidaque cruorem 1040 Lavit aqua, et manibus radicem trivit amaram, Inspersitque: omnes olli quae inspersa dolores Sedavit, sicco stetit ater vulnere sanguis.